Rasy mięsne kóz: top 5 z opisami i cechami, zasady dotyczące treści

Kozy rasy mięsnej są hodowane w celu produkcji mięsa dietetycznego, które nie jest gorsze w smaku od cielęciny. Zwierzęta rodowodowe wyróżniają się dużą wagą, dużą/średnią budową. Szybki przyrost masy nie wymaga specjalnych dodatków paszowych. Cechą kóz jest stosowanie dużej ilości paszy z gałęzi. W hodowli kóz wykorzystywane są również zwierzęta o mieszanej wydajności: mięsno-mleczne, mięsno-futerkowe.

Ogólna charakterystyka ras mięsnych

Kozy ras mięsnych, w przeciwieństwie do nabiału, puchu i wełny, są większe i masywniejsze. Ciało takich kóz ma kształt beczkowaty, małe, wysoko uniesione wymię.Mięso kozie jest dietetyczne: ma mało tłuszczu, ale jest soczyste i delikatne, nie ma specyficznego posmaku.

Tłuste mleko, do 6%, ale rzadko spożywane, ponieważ służy do tuczenia noworodków. Okres laktacji jest krótki. Skóra jest bezwłosa, szorstka. Zwierzęta są inteligentne i niezależne.

Najpopularniejsze rasy

Rasy mięsne kóz są cenione i hodowane w wielu krajach Europy, Ameryki Północnej, Afryki, Azji.

Bur

Jedna z najpopularniejszych ras wyhodowanych w RPA w XIX wieku.

Plusy i minusywysoka wydajność (masa ubojowa samców - około 135 kilogramów, samic - około 100 kilogramów);ciąża mnoga podczas jagnięciny (2 dzieci rocznie, począwszy od drugiej ciąży);dobra odporność;delikatne mięso przypominające cielęcinę;bezpretensjonalność warunków przetrzymywania;spokojna, przychylna natura.

Zewnętrznie zwierzęta wyróżniają się silną sylwetką z dobrze rozwiniętymi mięśniami, szerokimi rogami średniej długości, zwisającymi uszami. Krótkowłosy, białe ciało, ciemnobrązowa szyja i głowa.

Noworodzona koza ważąca 4 kilogramy po 3 miesiącach ma około 40 kilogramów. Krycie może być dozwolone w wieku 5 miesięcy. Kozy burskie są przyjazne dla innych zwierząt. Mogą być trzymane w tym samym pomieszczeniu i na pastwisku z innymi zwierzętami kopytnymi.

Problemy w hodowli:

niewystarczająca laktacja do karmienia dzieci;
funkcje konserwacji zimą.

Kozy burskie po ocieleniu na krótko dają nie więcej niż 2 litry mleka dziennie, co nie wystarcza na dwójkę dzieci. Dzieci są uzupełniane mlekiem krowim lub mieszanką mleczną.

Zwierzęta dobrze znoszą temperatury do +5 stopni, ale zaczynają chorować, gdy wilgotność powietrza przekracza 80%. Zimą podłogę w kozie należy pokryć grubą warstwą trocin, aby kozy się nie przeziębiły.

Lubię1 Nie lubię

Kiko

Rasa wyhodowana w Nowej Zelandii w latach 80. ubiegłego wieku, o szczególnych właściwościach mięsa (bez tłuszczu). Zwierzęta mają mocny szkielet, dobrze rozwinięte mięśnie. Głowa jest sucha, z wiszącymi uszami. Kozy różnią się od kóz wielkością, wagą (50 vs 70/90 kilogramów), a także rogami (u kóz są znacznie dłuższe i grubsze) oraz brakiem brody.

Plusy i minusywydajność;ciąża mnoga;chude mięso;bezpretensjonalność w utrzymaniu i pielęgnacji (pastwiska górskie są dobrze tolerowane);dobra odporność;nie ma problemu z nogami.niezgodność z innymi zwierzętami;agresywność kóz.

Samice mają wystarczającą ilość mleka, aby nakarmić dwa/trzy młode.

podoba mi się to nie podoba mi się

Grecki

Kozy rasy greckiej mają średniej wielkości ciało na cienkich, wysokich nogach z mocnymi kopytami. Głowa sucha, wydłużona, na długiej szyi, z wiszącymi uszami. Rogi są proste, równoległe do tyłu. Włosy na udach i bokach są grubsze i dłuższe.

Malowanie jednokolorowe lub wielokolorowe:

biały;
szary;
czarny;
biało-szary;
szaro-czarny;
biało-czarno-szary.

Mięso bogate w tłuszcz, soczyste i delikatne. W okresie laktacji od zwierząt można uzyskać 100 litrów mleka, na co jest duże zapotrzebowanie. Przygotowuje się z niej narodowe danie greckie (brynza).

Plusy i minusyśrednia waga 40/50 kilogramów;pozyskiwanie mleka na ser;niewymagające karmienia i utrzymania.zjada i depcze młode pędy;zjada korę starych.

Zwierzęta są hodowane na bezpłatnym wypasie.

podoba mi się to nie podoba mi się

Czarny Anatolijczyk

Rasa ma genetyczny związek z rasami syryjskimi. Anatolijczycy są hodowani głównie w górzystych regionach Turcji, na Morzu Śródziemnym.Od zwierząt pozyskuje się chude mięso i wysokiej jakości skóry o długim czarnym futrze i grubym podszerstku. Waga samców sięga 80 kilogramów, kozy - do 50 kilogramów.

Zewnętrzne oznaki rasy:

średni rozmiar;
długie i szerokie uszy;
spiralne szerokie rogi i broda u samców;
długa i gruba linia włosów.

Plusy i minusyniewymagająca warunków atmosferycznych i bazy żywnościowej;pozyskiwanie produktów mięsnych i futrzanych;ciąża mnoga (do 3 dzieci);spokojne usposobienie.trwała pielęgnacja włosów.

Długie włosy stają się splątane, brudne, a zwierzęta zaczynają brzydko pachnieć.

podoba mi się to nie podoba mi się

Nubijski

Rasa w kierunku mięsa i nabiału. Waga kóz może dochodzić do 175 kilogramów (dla samicy 55 kilogramów). Kozy po wielokrotnym ocieleniu przez 13 miesięcy laktacji dają od 800 do 1000 litrów mleka o zawartości tłuszczu do 4,5%. Kozy nubijskie są bezrogie, z długimi, miękkimi uszami.

Plusy i minusyduża waga;wysoka wydajność mleka;nie ma koziego zapachu;delikatne mięso.wymagająca opieka;nie toleruje sąsiedztwa innych zwierząt.

Kozy nubijskie są hodowane tylko w prywatnych gospodarstwach.

lubię 1 nie lubię 1Ostateczna tabela rankingowaBoerjedenKikogreckiCzarny Anatolijczyknubijski

Podstawowe zasady utrzymania i hodowli

Kozy potrzebują wolnego wybiegu na pastwisku lub w obszernym wybiegu. Pojedyncze osobniki można pozostawić do wypasu na smyczy, zapewniając bezpieczne zapięcie, którego koza nie może przeżuć.

Nocą, szczególnie w zimnych okresach, potrzebują schronienia przed deszczem i śniegiem: podłoga pod baldachimem lub stodoła.

Zwierzęta w każdym wieku powinny mieć zapewniony stały dostęp do świeżej wody na pastwisku iw pomieszczeniach. Bazę paszową kóz stanowią siano, dodatki zbożowe, gałązki, suche liście i kora. Podczas wypasu kozy wybierają własną dietę. Kozy trzymane w zagrodzie iw pomieszczeniach powinny otrzymywać głównie siano, z obowiązkową zawartością lucerny, koniczyny czerwonej. Karmniki i poidła muszą być czyste, w przeciwnym razie kozy nie będą jeść ani pić wody.

Dla ciężarnych kóz zorganizuj osobne, ustronne miejsce z ciepłą pościelą. Większość domowych zwierząt kopytnych przeziębia się od zimnej podłogi. Na zimę należy ją przykryć warstwą trocin lub słomy.

Niezbędne suplementy diety:

sól jodowana (często);
zawierające miedź (2 razy w roku);
selen (raz w roku);
jogurt (raz w tygodniu).

Oczyszczanie wymagane corocznie.

Korzyści hodowli kóz wołowych w Rosji

Pod względem kosztów paszy, pielęgnacji, utrzymania, biorąc pod uwagę zysk z produktów mięsnych, hodowla kóz jest bardziej wydajna niż inne zwierzęta domowe.