Kalifornijski królik: opis rasy i trzymanie w domu

Dla koneserów rasy, pulchny królik kalifornijski znajduje się na szczycie listy najlepszych zwierząt do hodowli. Kalifornijczyk, stały dostawca mięsa i futer, nie wymaga specjalnej troski i czujnej uwagi. Dla miłośników zwierząt królik może stać się domowym pupilem. Jego łagodne, pogodne usposobienie i figlarność sprawią, że nawet kompletny pesymista się uśmiechnie.

Historia rasy

Pierwsza wzmianka o cudownych królikach pojawiła się w latach 20. ubiegłego wieku. Założycielem rasy był utalentowany amerykański naukowiec George Weston. Ojczyzną hodowcy była słoneczna Kalifornia, więc nikogo nie dziwiło pragnienie George'a, by nazwać rasę po swoim ojczystym stanie.Droga do sukcesu była długa, prace selekcyjne trwały kilka lat. Naukowiec stanął przed trudnym zadaniem - wyhodować specjalną rasę królików, które mogą służyć jako źródło dietetycznego mięsa i cennego futra.

Za każdym razem naukowiec krzyżował przedstawicieli najlepszych ras. Uczestnikami eksperymentu były króliki szynszyli olbrzymiej, rasy nowozelandzkiej białej, gronostajów rosyjskich. Wysiłki George'a zakończyły się sukcesem, a w połowie lat 20. rasa ujrzała światło dzienne.

Uszy piękności otrzymały oficjalne uznanie w 1828 roku. Od tego momentu króliki kalifornijskie zaczęto uważać za odrębną rasę. Jednak zwierzę przybyło na terytorium Federacji Rosyjskiej dopiero w latach 70. ubiegłego wieku.

Rasa nie od razu zyskała popularność wśród sowieckich specjalistów. Uważano, że Kalifornijczycy to zwierzęta rozpieszczone, dlatego trudno je hodować w surowym klimacie. Z biegiem czasu rolnicy przekonali się, że zwierzęta dobrze przystosowują się do każdych warunków życia.Dziś trudno sobie wyobrazić hodowlę bez kalifornijskich zwierząt.

Opis i cechy królika kalifornijskiego

Dobrze utkany tors królika przypomina równy cylinder. Krótka szyja i mała głowa ze stojącymi uszami nadają zwierzęciu zwarty, schludny wygląd. Mocne, grube łapy niezawodnie podtrzymują dobrze odżywione ciało. Główna część grubej sierści królika jest ufarbowana na biało. Brązowe plamy zdobią tylko okolice nosa, łap i ogona zwierzęcia. W rzadkich przypadkach zdarzają się osobniki w niebieskim, przydymionym garniturze.

Przybysze często mylą Kalifornijczyków z przedstawicielami rasy motyli. Rozstrzyganie wątpliwości jest proste: kalifornijskie piękności mają czerwone oczy, a motyl ma ciemne oczy. Małe króliki stopniowo nabywają plamy. Początkowo kolor futra niemowląt jest zbliżony do jasnoniebieskiego.

Kalifornia to idealne zwierzę domowe. Spokój, uległość i bezpretensjonalność to cechy charakterystyczne rasy amerykańskiej.

Zwierzę rozwija się równomiernie, przyrost jego masy liczony jest dosłownie w miesiącach. Jeśli w wieku 1 miesiąca królik waży 0,9-1 kg, to po 30 dniach masa zwierzęcia wzrasta do 1,8 kg. Dodając 700-800 g co miesiąc, w wieku sześciu miesięcy zwierzę przybiera na wadze 4-4,2 kg.

Pomimo faktu, że Kalifornijczycy są zwierzętami przemysłowymi, króliki mogą być trzymane jako zwierzęta domowe. Figlarny charakter i przyjazne usposobienie uszatego przystojnego mężczyzny niezmiennie wzbudzają sympatię ludzi. Ale nawyk żucia wszystkiego, co jest w zasięgu, jest dużą wadą zwierzęcia.

Główne zalety i wady

Legendarna rasa ma wiele zalet, ale nawet króliki kalifornijskie mają swoje wady. Pozytywne cechy zwierząt:

1. Krótki czas do pełnej dojrzałości.
2. Wysokie tempo przybierania na wadze.
3. Kaliforniczki są bardzo płodne i kochają dzieci. Cechy te umożliwiają samicy przynoszenie i karmienie ponad 30 młodych królików rocznie.
4. Niewydolność genetyczna u zwierząt jest niezwykle rzadka.

Wadę królików amerykańskich można nazwać szczególną wrażliwością na schemat żywienia i jakość mieszanki paszowej.

Zasady konserwacji i pielęgnacji

Kalifornijczycy słyną z umiejętności błyskawicznego dostosowywania się do wszelkich warunków przetrzymywania. Jednak, aby osiągnąć dobry wynik, konieczne jest zapewnienie zwierzętom przestronnego pomieszczenia i miejsca do spacerów.

Dla zwierząt mobilnych zamykają wolierę, w której mogą się ogrzać i spacerować. Aby to zrobić, użyj metalowej siatki. Wielkość komórek nie powinna przekraczać 5 cm Biorąc pod uwagę, że króliki są niezrównanymi mistrzami w budowie tuneli, siatka jest zakopana w ziemi na poziomie 0.5 m. Od góry woliera jest zamknięta tą samą siatką. Pomoże to chronić zwierzęta przed nagłymi atakami drapieżników.

Podłoga w strefie chodzenia jest wylana cementem. Dla 5 osób dorosłych optymalna powierzchnia zagrody wynosi co najmniej 5 metrów kwadratowych. m. Minimalna wysokość areny to 1 m. Raz w tygodniu zwierzęta są skrupulatnie badane. Zdrowe króliki wyczesuje się specjalną szczotką. Sploty są starannie przycięte.

W klatkach

W domu zwierzęta żyją wygodnie w klatce. Dom dla przystojnego mężczyzny z uszami wykonany jest z drewna lub siatki. Wysokość pomieszczeń dla królików powinna umożliwiać zwierzęciu swobodne stanie na tylnych łapach. Do wygodnego życia 5 dorosłych wystarczy klatka o powierzchni 0,5 m. Dno musi być pokryte grubą warstwą słomy lub trocin.

Dla kobiet budowany jest oddzielny domek dla macicy. W tym rogu królik zrodzi i wychowa liczne potomstwo.Klatka wyposażona jest w karmnik i poidło. Dom dla zwierząt jest regularnie dezynfekowany bakteriobójczym lub lutowniczym. Przy słonecznej pogodzie wskazane jest suszenie klatki na powietrzu.

W dołach

Zwolennikom naturalnych warunków do trzymania królików spodoba się metoda chowu zwierząt w dole. Ta metoda jest częściej stosowana w przemysłowej hodowli królików. Aby to zrobić, kopią dużą dziurę o wymiarach 221 m. Ziemne ściany są wzmocnione łupkiem. Podłoga pokryta jest tą samą siatką lub deskami. Wykop musi być przykryty dachem. Aby uniknąć ataku drapieżników, wokół domu Kalifornijczyków zainstalowano ogrodzenie.

Ten rodzaj zawartości oszczędza siły właścicieli, w dole zwierzęta żyją prawie niezależnie. Ludzie mogą przynosić królikom tylko jedzenie i wodę. Aby zapobiec wybuchom chorób zakaźnych, doły są okresowo czyszczone.

Czym karmić króliki kalifornijskie?

Dieta zwierząt powinna być urozmaicona i pożywna, ponieważ Kalifornijczycy szybko przybierają na wadze. Potrzebne zwierzęta:

1. Zboża, rośliny strączkowe i oleiste.
2. Uprawy okopowe.
3. Liście i gałązki dozwolonych roślin (jesion, klon, lipa, drzewa owocowe).
4. Zioła (łąka, pole, las). Zimą - siano, kiszonka.
5. Przysmaki z owoców i warzyw.
6. Mączka rybna lub mięsna.
7. Suplementy witaminowe.

Dorośli należy karmić 2-3 razy dziennie, małe króliki 5-6 razy dziennie.

Hodowla

Do hodowli wybierane są zwierzęta z różnych linii hodowlanych. Króliki muszą mieć cechy rodowodowe, dlatego nie wszystkie osobniki nadają się do hodowli. Kalifornijczycy osiągają wiek rozrodczy już w 5 miesiącu.Od tego momentu samica jest gotowa do krycia i może przynosić potomstwo 4-5 razy w ciągu roku.

Ciąża trwa około 30 dni. Za każdym razem królik rodzi 8-10 królików. Aby samica mogła aktywnie się rozmnażać, musisz monitorować dietę zwierzęcia. Królik otyły nie nadaje się do hodowli. W celu krycia samica umieszczana jest w klatce z samcem.

W pierwszym miesiącu króliki żywią się mlekiem matki, w wieku 3 tygodni króliki zaczynają podawać niewielką ilość pokarmu dorosłym zwierzętom. Po osiągnięciu przez króliki 45 dni, potomstwo od matki jest sadzone.

Choroby, ich zapobieganie i leczenie

Zwierzęta z uszami są podatne na wirusową chorobę krwotoczną. Chorobie towarzyszy krwawienie, biegunka, szybkie bicie serca i gorączka.

Zwierzęta odmawiają jedzenia i wkrótce umierają. Choroba przenoszona jest poprzez kontakt z chorymi osobami. Niestety choroba nie jest uleczalna.

Śmierci całego inwentarza zagraża choroba zwana myksomatozą. Infekcję sygnalizują opuszczone uszy zwierzęcia, obrzęk i rolowanie włosów wokół oczu. Nosicielami choroby są wszechobecne owady. W przypadku rozprzestrzeniania się infekcji wszystkie zwierzęta są niszczone.

Choroby, takie jak pasterioza i kokcydioza, można leczyć antybiotykami. Środki zapobiegawcze pomogą uniknąć tragicznych wydarzeń:

• utrzymuj klatkę w czystości;
• terminowe szczepienie;
• cotygodniowy przegląd;
• jedzenie wysokiej jakości;
• regularna dezynfekcja klatki, karmideł i poideł.

Kiedy ubijać na mięso?

Optymalny wiek na ubój to 6 miesięcy. W tym czasie królik osiąga masę 4,5-5,5 kg. Po tym wieku trzymanie zwierzęcia staje się nieopłacalne, a jakość mięsa pogarsza się.

Perspektywy hodowlane

Królik kalifornijski to idealne zwierzę do rozwijania własnego biznesu. Uniwersalny cel rasy pozwala uzyskać maksymalny zysk z hodowli zwierząt. Na początkowym etapie wystarczy pozyskać stado składające się z jednego samca i 4-5 królików. Wydajność zwierząt jest niezaprzeczalna, ponieważ Kalifornijczycy szybko przybierają na wadze i łatwo się rozmnażają.

Gdzie i jak najlepiej kupić królika kalifornijskiego?

Lepiej kupować króliki w dużych gospodarstwach specjalizujących się w hodowli Kalifornijczyków. Ważne jest kupowanie zwierząt z różnych linii hodowlanych. Zwierzęta nie mogą być ze sobą blisko spokrewnione.

Wybierz króliki w dobrej kondycji, z wyraźnymi cechami rasy. O dobrym samopoczuciu zwierzaka świadczy otłuszczenie, lśniąca sierść, czyste oczy. Zdrowy królik aktywnie wykazuje zainteresowanie innymi, dużo się rusza i dobrze się odżywia.

Zalecane