Romanowa rasa owiec: opis i cechy, hodowla i karmienie

Owce rasy Romanowów - grube wełniane bydło o kierunku produktywności futra. Nazwa rasy wzięła się od jej pochodzenia - owce hodowano w powiecie romanowsko-borisoglebskim w obwodzie jarosławskim. Do selekcji wykorzystano bezrogie rasy miejscowego bydła. Owce Romanowów mają wiele zalet, dlatego wielu rolników woli je hodować.

Pochodzenie rasy Romanowów

Po raz pierwszy w faktach historycznych o rasie wspomniano w 1802 roku, co wskazuje na pojawienie się bydła Romanowów w XVIII wieku. Chłopi sami zajmowali się selekcją, próbując wyhodować rasę, która byłaby bezpretensjonalna dla warunków klimatycznych, wszystkożerna (mogłaby istnieć i aktywnie rozmnażać się na rasach siana i trawiastych) i miałaby dobre wskaźniki wydajności produktów mięsnych i wełna.

Pomimo faktu, że hodowlą owiec zajmowali się nienaukowcy, rasa Romanowów jest uważana za praktycznie najlepszą spośród innych rosyjskich odmian.

Początkowo rasa była hodowana w większości północnej RSFSR, po tym, jak owce stały się powszechne na Białorusi. Dziś rasy Romanowów są cenione i hodowane w Kazachstanie, Mongolii i krajach Europy Północnej.

Wygląd i cechy owiec

Ogólnie przyjęte cechy pozostały niezmienione do dziś, chociaż zostały zatwierdzone w 1908 roku:

• silny, potężnie rozwinięty kręgosłup;
• rogata, sucha głowa z haczykowatym nosem, podłużny kształt czaszki;
• wyprostuj uszy;
• proste linie kręgosłupa i kłębu;
• korpus w kształcie beczki z okrągłymi żebrami;
• proste, mocne nogi;
• ogony - dla owiec - 7-10 centymetrów, dla baranów - do 13 centymetrów;
• wysokość - około 70 centymetrów;
• Średnia waga tryków to 65-70 kg, owce 45-55 kg.

Wełna zawiera dużo puchu, tworzącego warkocze z lokami w górnej części, wełna jest gruba, 2600-2800 włókien na centymetr kwadratowy powierzchni skóry. Nowonarodzone jagnięta mają czarną sierść, po miesiącu zaczyna się rozjaśniać, osiągając całkowitą depigmentację po pięciu miesiącach. Na głowie i uszach białe znaczenia. Owce są strzyżone trzy razy w roku, do produkcji filcowania wykorzystywana jest wełna.

Główne pozytywy i negatywy

W skali hodowli zwierząt w Rosji owce Romanowów nie stanowią dużej części inwentarza żywego, chociaż rasa ma wiele zalet:

• łatwa pielęgnacja - owce Romanowów były hodowane jako bezpretensjonalna rasa chłopska, która nie wymaga specjalnych warunków do trzymania. Te owce są bezpretensjonalne i prawie wszystkożerne. Drogie uprawy paszowe i specjalne warunki nie są dla nich ważne, a pielęgnacja nie jest trudna;
• oszczędź na paszy - przez większość roku bydło powinno wypasać się na pastwiskach. Zimą owce potrzebują stałego jadłospisu, w tym kiszonki, siana. Aby uniknąć rozwoju beri-beri, warto dodać niewielką ilość drogiej, wysokiej jakości paszy witaminowej;
• Kożuch wysokiej jakości - wiele źródeł podaje, że kożuch Romanowów jest najwyższej jakości na świecie i jest odpowiednio wyceniony;
• płodność - liczba owiec Romanowów może wzrosnąć o 2,5 raza w ciągu zaledwie jednego roku ze względu na zdolność maciorek do rodzenia kilku jagniąt jednocześnie;
• dobra wydajność mięsna - przy młodej jagnięcinie (7-8 miesięcy) ważącej 40 kilogramów, co najmniej 20 kilogramów czystej masy mięsnej będzie wymagane do uzyskania wydajności rzeźnej.

Romanowowie i inne rasy owiec mają wspólne wady - lękliwość, uzależnienie od warunków pogodowych, w szczególności przeciągów, nietolerancję wilgoci, przyleganie do pasożytów. Rasa Romanowów mogłaby słusznie stać się powszechnie znana, gdyby owce produkowały więcej wełny. Wydajność skóry owczej z jednej głowy rocznie wynosi około 3,5 kilograma. Dla porównania, owce merynosów przynoszą 7-8 kilogramów wełny w ciągu tych samych 12 miesięcy.

Kolejną wadą rasy jest skłonność do przeziębień i chorób oskrzelowo-płucnych.

Z powodu słabego światła owiec, wielu rolników wybiera inne rasy, ponieważ boją się trzymać swoje zwierzęta na pastwisku aż do chłodów i są zmuszeni wydawać pieniądze na budowę przestronnych, ciepłych owczarni.

Subtelności konserwacji i pielęgnacji

Ludzie, którzy po raz pierwszy zdecydowali się na hodowlę owiec, są zainteresowani tym, jak prawidłowo utrzymywać bydło Romanowów i jak się nim opiekować.Jak już wspomniano, owce tego gatunku są bezpretensjonalne, nie wymagają specjalnych warunków. Nie zamarzają w ekstremalnych mrozach, ponieważ owce mają grubą skórę, grubą warstwę sierści. Najlepsza jest czysta ściółka ze słomy lub siana, nie należy używać ściółki z trocin i torfu.

Rasa Romanowów często ma problemy zdrowotne, pasożyty, pogarsza się jakość skóry owczej, płodność spada przy tej samej zawartości w boksie. Dlatego zaleca się wypas zwierząt gospodarskich rasy Romanowów aż do nadejścia mrozów, ograniczając ich przebywanie w owczarniach tylko w okresach mroźnej zimy.

Nawet w zimie należy wyprowadzić owce na chwilę na zewnątrz, aby miały możliwość zaczerpnięcia powietrza. Pomoże to zapobiegać chorobom oskrzelowo-płucnym i wzmocnić układ odpornościowy.

Wypas zalecany jest nawet na zubożonych pastwiskach, najważniejsze jest unikanie podmokłych i leśnych łąk, miejsc o podmokłych glebach.Ze względu na zwiększoną wilgotność takich pastwisk mogą rozwinąć się choroby układu pokarmowego u zwierząt gospodarskich. Możesz zrobić sztuczne, sadząc je z wieloletnimi, kwitnącymi zbożami i roślinami strączkowymi.

Karmienie rasy

Przedstawiciele odmiany Romanowów są bezpretensjonalni w jedzeniu. Mogą być karmione zarówno odpadami spożywczymi, jak i zieleniną, roślinami okopowymi. W miesiącach letnich owce pewnie zdobywają zapasy tłuszczu na pastwiskach, konieczne jest jednak dokarmianie ich dodatkowo dodatkami mineralnymi i niewielką ilością pasz treściwych. Musi być świeża, co ma pozytywny wpływ na jakość skór owczych i mięsa zwierząt gospodarskich.

W zimie konieczne jest zapewnienie owcom soczystej paszy w postaci kiszonki i roślin okopowych, ale dieta składa się z siana (najlepiej lucerny) i pasz objętościowych (słoma i gałązki drzew, które są dodatkowym źródłem witaminy).Trawa koniczyny, roślin strączkowych i zbóż jest przydatna dla owiec Romanowów. Słomę należy ugotować na parze przed podaniem.

Karmienie królowych powinno obejmować paszę treściwą, a tryki hodowlane – suplementy diety poprawiające funkcje układu rozrodczego.

Jest to ważne dla uzyskania zdrowego potomstwa. Mąka z innymi rodzajami pasz nie jest preferowana w żywieniu bydła Romanowów, ponieważ powstała w ten sposób skóra owcza jest głównym źródłem produkcji owiec, zwierzęta gospodarskie mogą znacznie poplamić runo.

Jak rozmnażać

Romanowskie jardy są płodne:

• jedna jagnięcina przynosi 6-8% matek;
• dwa - 39-40%;
• trzy - 45-46%;
• cztery-osiem - 9-10%.

Yarki osiągają dojrzałość płciową w wieku około roku. Rolnicy hodujący owce rasy Romanow uważają, że możliwe jest krycie maciorek, które osiągnęły masę ciała 70-75% masy dorosłej owcy (co najmniej 41-42 kilogramy).

Jeżeli kocenie występuje trzy razy w ciągu dwóch lat, zaleca się kowalstwo zagęszczone według schematu:

• pierwsze krycie - od 15 lipca do 1 września, kocenie - od 15 grudnia do 1 lutego;
• drugie krycie - od 5 marca do 1 maja, kocenie - od 15 sierpnia do 1 października;
• trzecie krycie - od 15 listopada do 1 lutego, kocenie - od 14 kwietnia do 1 czerwca

Zaraz po urodzeniu jagnięta potrzebują ciepła - ważne jest, aby je wysuszyć i ogrzać pod lampami znajdującymi się 70-80 centymetrów od podłogi. Optymalny reżim temperaturowy to 20 ° C, wilgotność - 70%. Po odsadzeniu jagnięciny z czerwiu nie będzie już potrzebować specjalnej czasochłonnej opieki. Wczesne odsadzenie polega na przestawieniu się na substytuty mleka w wieku 1-3 dni po urodzeniu, po 45 dniach jagniętom podaje się suchą i warzywną paszę.

Częste choroby

Owce Romanowów mają anatomiczną cechę - jest to raczej wąskie oskrzele od tchawicy do prawego wierzchołka płuca. Z powodu oddychania brzusznego ten typ bydła ma zmniejszoną wentylację płuc, dlatego owce Romanowów są wrażliwe na wilgoć, przeciągi i nagłe zmiany temperatury, szczególnie w warunkach niezrównoważonego żywienia i obniżonej odporności. Bydło często cierpi na choroby oskrzeli i płuc.

Inne choroby owiec rasy Romanow są podobne do innych ras:

• patologie układu pokarmowego, takie jak niestrawność, zapalenie żołądka i jelit, bębenek (wzdęcia);
• uszkodzenia przez pasożyty (helminty, larwy gadżetów, pchły);
• choroby epidemiologiczne (ospa, dżuma).

W celu zapobiegania epidemiom przeprowadza się rutynowe szczepienia, które przyczyniają się do ochrony inwentarza żywego. Leczenie skóry przed uszkodzeniem przez szkodniki, patogeny grzybicze i bakteryjne powinno być przeprowadzane regularnie.

Rasę owiec rasy Romanow słusznie można uznać za dumę hodowli krajowej, chociaż pomimo korzystnych zalet tego typu zwierząt gospodarskich, nie zwraca na to uwagi wielu zagranicznych hodowców owiec. Początkującym hodowcom owiec zaleca się zdobycie doświadczenia w hodowli owiec rasy Romanow, ze względu na ich plenność, doskonałą jakość skóry owczej i dobre wskaźniki produkcji mięsa.

Zalecane