Rzęsistkowica bydła: przyczyny i objawy, leczenie i profilaktyka

Rzęsistkowica jest niebezpieczną chorobą wywoływaną przez mikroorganizmy pierwotniakowe, które szybko się rozmnażają i są wytrwałe. W przypadku rzęsistkowicy u bydła pod wpływem produktów przemiany materii pasożytów w organizmie zachodzą reakcje zapalne i niszczenie tkanek. Choroba atakuje narządy płciowe zwierząt obu płci, co negatywnie wpływa na funkcje rozrodcze. Nieleczone krowy zachodzą w ciążę, a byki stają się bezpłodne.

Historia rozwoju rzęsistkowicy

Czynnik choroby - najprostszy mikroorganizm Trichomonas fetus - został zidentyfikowany w 1888 roku w pochwie krowy. Trichomonas, które rozmnażają się przez prosty podział komórek, zarażają bydło na wszystkich kontynentach.

Środowisko pośrednie życia prymitywnych pasożytów:

• źródła wody;
• odchody owadów;
• Insekty wysysające krew;
• odchody zwierząt stałocieplnych;
• zgniła pościel w stodole;
• mocz;
• niesterylne artykuły weterynaryjne;
• wyposażenie inwentarza żywego, które nie jest dezynfekowane.

Głównym siedliskiem Trichomonas są genitalia bydła. Nabłonek pochwy krowy zawiera skrobię, w kanale cewki moczowej, gruczole krokowym i jądrach byków kryje się bogaty w składniki odżywcze sekret - są to źródła pokarmu dla drobnoustrojów chorobotwórczych. Trichomonas żywią się również plemnikami bydlęcymi.

Przyczyny i objawy choroby

Trichomonas są wyposażone w ruchome wici, za pomocą których przemieszczają się przez pochwę i kanał cewki moczowej, mocując się na błonach śluzowych.Byki i krowy są równie podatne na rzęsistkowicę, a infekcja bezpłciowa może nawet dotknąć cielęta. Pasożyty jednokomórkowe są aktywne i wytrwałe. Poza ciałem nosiciela pozostają żywotne do miesiąca, chronione przed negatywnymi czynnikami zewnętrznymi przez gęstą błonę, aw narządach płciowych bydła żyją do 2 lat.

Komórki chronione przez błonę nazywamy cystami. W optymalnym wilgotnym środowisku w temperaturach powyżej +20 °C osłona ochronna znika, torbiel ponownie staje się komórką zdolną do aktywnego rozmnażania.

Zakażenie bydła jest możliwe zarówno w przypadku krycia naturalnego, jak i sztucznego zapłodnienia, ale w pierwszym przypadku ryzyko jest znacznie wyższe. W sztucznej inseminacji instrumenty są dezynfekowane, a materiał siewny jest testowany laboratoryjnie pod kątem infekcji. Dlatego zakażenie rzęsistkowicą jest możliwe tylko wtedy, gdy nie przestrzega się zasad higieny i dezynfekcji.

Kiedy krowa zostaje zarażona bykiem, rzęsistki zaczynają intensywnie namnażać się na zewnętrznych genitaliach, a następnie wnikać do środka. Rozmnażanie jest tak szybkie, że reakcja zapalna pojawia się już następnego dnia, a pierwsze objawy pojawiają się już po kilku godzinach.

W rzadkich przypadkach okres inkubacji trwa do 2-3 tygodni. Tempo rozwoju rzęsistkowicy zależy od odporności, płci i wieku zwierzęcia. Diagnozę stawia weterynarz po badaniu laboratoryjnym, ale sam właściciel może zrozumieć, że jego krowa jest chora na rzęsistkowicę, po następujących objawach:

• niespokojne zachowanie zwierząt;
• często patrzę wstecz na tył ciała;
• złe samopoczucie;
• brak apetytu;
• spuchnięty srom;
• zapalenie błon śluzowych pochwy (po około 2 dniach);
• wysypki na ścianach pochwy;
• małe guzki na błonie śluzowej dróg rodnych;
• śluzowate i łuszczące się upławy (po około 2 tygodniach).

Nieleczone, cykliczne funkcjonowanie narządów rozrodczych jest zaburzone. Krowa rozwija ropne nieżytowe zapalenie błony śluzowej macicy – ostre zapalenie błony śluzowej macicy.

Gdy pasożyty dostają się do pochwy krowy wraz z zainfekowanym nasieniem byka, rzęsistkowica rozwija się równolegle do rozwoju płodu cielęcia.

Poronienie zwykle występuje w 2-4 miesiącu ciąży, po którym następuje zapalenie macicy i jajników. Krowa staje się bezpłodna. Czasami embrion nie jest abortowany, ale po śmierci zaczyna gnić w łonie matki, niosąc śmiertelne niebezpieczeństwo dla życia krowy.

Środki diagnostyczne

Jeśli zostanie znaleziona przynajmniej jedna krowa z rzęsistkowicą, rolnik musi natychmiast wprowadzić kwarantannę. Zabronione jest przyprowadzanie do gospodarstwa nowych zwierząt, wyprowadzanie z niego żywego inwentarza. Wszystkie zwierzęta w gospodarstwie są dokładnie badane, każdy osobnik jest brany do analizy:

1. Samice niebędące w ciąży mają upławy. 2-3 dni po zakażeniu w śluzie pochwy wykrywa się maksymalne stężenie drobnoustrojów chorobotwórczych.
2. Poronione krowy mają martwy płód. Do analizy wybiera się tkanki brzuszne i zamostkowe.
3. U byków - plemniki i wydzielina śluzowa kanału cewki moczowej.

Zebrany biomateriał umieszcza się w soli fizjologicznej i bada pod mikroskopem. Wskazane jest przeprowadzenie badania laboratoryjnego 2 razy w odstępie 10 dni. Pozwoli to nie tylko dokładnie zidentyfikować chore zwierzęta, ale także zapobiegnie powikłaniom spowodowanym chorobami współistniejącymi. Triper krowy, wywoływany przez Trichomonas, symptomatycznie niewiele różni się od innych chorób zakaźnych: chlamydii, toksoplazmozy. Dlatego analiza laboratoryjna jest niezbędna.

Leczenie rzęsistkowicy bydła

Zakażone bydło jest trzymane oddzielnie od zdrowych. Stragany są regularnie i dokładnie dezynfekowane środkami dezynfekcyjnymi (wodorotlenek sodu, soda kalcynowana, wapno). Konieczne jest kompleksowe leczenie rzęsistkowicy bydła. Przede wszystkim chore krowy poddawane są zabiegom mającym na celu oczyszczenie dróg rodnych z nagromadzonej infekcji. Aby to zrobić, użyj leków, które powodują skurcz ścian macicy:

• "Oksytocyna";
• "Prozerin";
• Pituitrin.

Pochwę przemywa się 10% roztworem ichtiolu z dodatkiem gliceryny, roztworu soli jodowej „Furacilin” lub innego preparatu nitrofuranu. Do podmywania roztwór ogrzewa się do 38-40 ° C. Do leczenia pochwy jednej krowy potrzebne jest 0,5 litra płynu terapeutycznego.

Codziennie przez 5 dni podaje się jedno podskórne wstrzyknięcie leku „Metronidazol”. Na 100 kg masy ciała krowy przyjmują 5 g substancji. Rozcieńczyć solą fizjologiczną lub nowokainą. Jeśli po serii iniekcji wynik badania pod kątem rzęsistkowicy pozostaje pozytywny, terapia jest kontynuowana.

Bydło obojga płci otrzymuje antybiotyki w celu zabicia patogenów. Odpowiednie preparaty „Trichopolum”, „Trichomonacid”. Byki są dodatkowo leczone zewnętrznymi środkami antyseptycznymi, genitalia są traktowane roztworem leku „Furazolidon”, a następnie nakładana jest maść antyseptyczna.

Jeśli krowa ma silną odporność, to cierpi na łagodną rzęsistkowicę, zdrowieje bez terapii lekowej, a czasami w ogóle nie choruje. Ale takie przypadki są rzadkie.

Środki zapobiegawcze

Nie ma szczepionki przeciwko rzęsistkowicy, więc nie można chronić bydła przed zakażeniem.Ale możliwe jest szybkie zdiagnozowanie choroby zakaźnej, zapobieganie jej rozprzestrzenianiu się i tworzenie warunków, które zmniejszają prawdopodobieństwo infekcji. Kluczowe środki zapobiegawcze:

1. Wszelkie zwierzęta gospodarskie przywiezione do gospodarstwa poddawane są kwarantannie, która powinna trwać około miesiąca. Każde zwierzę jest testowane pod kątem rzęsistkowicy. Po otrzymaniu wyników analizy, wskazujących, że bydło nie jest zakażone, przywiezione zwierzęta są dodawane do reszty stada.
2. Kupowanie bydła powinno odbywać się wyłącznie w dobrze prosperujących, renomowanych gospodarstwach, w których sytuacja sanitarna nie jest zadowalająca.
3. Jeśli podejrzane objawy wystąpią nawet u jednego osobnika, cały inwentarz, od sześciomiesięcznych cieląt po starsze osobniki, jest badany pod kątem zmiany zakaźnej. Niedopuszczalne jest usunięcie kwarantanny, wznowienie normalnego trzymania inwentarza żywego do czasu uzyskania negatywnego wyniku testu z laboratorium weterynaryjnego.
4. Głównym sposobem zapobiegania rzęsistkowicy u bydła jest okresowe sprawdzanie nasienia buhajów pod kątem pasożytów. Byki, które przeżyły chorobę, zaangażowane w inseminację krów, są badane pod kątem rzęsistkowicy przez następne 2 miesiące w odstępach 10-dniowych.
5. Sprzęt do hodowli bydła jest okresowo dezynfekowany w dowolny dogodny sposób. Wymieniaj pościel w boksach w odpowiednim czasie.
6. Narzędzia do sztucznego unasienniania zwierząt gospodarskich są dokładnie sterylizowane przed zabiegiem zgodnie z instrukcją. Nasienie pobrane od byka jest sprawdzane pod kątem braku infekcji.
7. Bydło wolnowybiegowe nie może mieć kontaktu ze zwierzętami przywiezionymi na pastwiska z innych gospodarstw.

Zagrożenie dla ludzi

Rzęsistkowica bydła nie jest przenoszona na ludzi. Choroba jest jedna, ale różne patogeny należące do rodzaju Trichomonas powodują ją u krów i ludzi:

• ludzki pasożyt - Trichomonas vaginalis (Trichomonas vaginalis);
• Pasożyt bydła - Trichomonas fetus (Trichomonas foetus).

Dlatego rolnik nie może obawiać się, że zarazi się rzęsistkowicą poprzez kontakt z chorym bydłem. Nie należy jednak zapominać o zasadach higieny, ponieważ zaniedbane zwierzęta mogą zarazić się kolejną infekcją, która jest niebezpieczna dla ludzi.

Osoba nie zachoruje na rzęsistkowicę, nawet jeśli spożyje skażone mleko i mięso. Ale po uboju tuszy bydła weterynarz bada obecność ropnej masy pochwy i endometrium. Jeśli te diagnozy zostaną potwierdzone, organy objęte stanem zapalnym i wypełnione ropą podlegają usunięciu i usunięciu.

Zauważając ropną wydzielinę z pochwy krowy, rolnik powinien natychmiast wezwać lekarza weterynarii. Jeśli badania diagnostyczne potwierdzą rzęsistkowicę, nie należy opóźniać leczenia, w przeciwnym razie choroba spowoduje znaczne szkody materialne w gospodarstwie domowym.

Zalecane