Miód z słodkiej koniczyny: opis i rodzaje, kiedy kwitnie i produktywność, korzyści

Koniczyna to roślina lecznicza od dawna znana w medycynie ludowej. Trawa jest również wykorzystywana w innych dziedzinach: rolnictwie jako nawóz zielony, do karmienia zwierząt domowych i do wielu innych celów. Koniczyna słodka znana jest również jako roślina miodowa, która daje pszczołom pyłek, z którego pozyskuje się jeden z najcenniejszych rodzajów miodu. Dlatego wielu pszczelarzy celowo uprawia plony na swoich działkach.

Wygląd i dystrybucja

Koniczyna należy do rodziny motylkowatych, podrodziny ciem. Częściej jest to dwuletnia roślina zielna, rzadziej można spotkać okazy jednoroczne. W kulturze popularnej nazywają dziką kaszą gryczaną, włoską trawą lub trawą denną burkun lub burkun.

Wysokość słodkiej koniczyny może osiągnąć 2 metry. Główna łodyga jest prosta, mocna, odchodzą od niej liczne listki, zwieńczone zębami wzdłuż krawędzi. Kwiaty są jasnożółte, małe i przyczepione do krótkich szypułek. Często tworzą długie, zwarte grona, czasami dochodzące do 0,8 metra długości.

Sam miododajny obszar znajduje się u podstawy korony. Roślina wytwarza małe owoce - niecałe 4 centymetry. Okres ich dojrzewania przypada na sierpień.

Początkowo słodka koniczyna rosła tylko w głębi lądu Azji i Europy. Ale potem rozszerzył swoje siedlisko, zaczął być znaleziony w Wielkiej Brytanii, Ameryce, Nowej Zelandii. Teraz kultura jest wszędzie, nie jest uważana za rzadką roślinę miodową. Miejsce wzrostu - łąki, pola, nieużytki, strefy kamieniołomów.

Rodzaje słodkiej koniczyny

Główne odmiany kultury to biała i żółta słodka koniczyna. Każda z nich ma podgatunki, które mogą również pełnić funkcję roślin miododajnych. Znany jest również roczny burkun, który jest uważany za bogate źródło nektaru dla pszczół.

Biały

Koniczyna biała to roślina jednoroczna lub dwuletnia, osiągająca wysokość od 30 do 150 centymetrów. Łodyga jest wysoka, liście złożone, trójlistkowe.

Kwiaty są małe, pomalowane na biało. Mają przyjemny aromat, wytwarzają dużo pyłku i nektaru. Okres kwitnienia koniczyny białej rozpoczyna się w drugiej połowie czerwca. Kultura jest szeroko rozpowszechniona na terytorium regionu Riazań. Okres kwitnienia trwa 45-50 dni.

Żółty

Koniczyna żółta to dwuletnia roślina zielna, której wysokość waha się od 1,5 do 2 metrów. Łodyga jest rozgałęziona, gęsta. Kwiaty są żółte, zebrane w długie, wąskie grona, z których każdy zawiera od 30 do 70 kwiatów.

Jako roślina miodowa żółta koniczyna jest ceniona za wczesny początek okresu kwitnienia. Zaczyna wydzielać nektar 1-3 tygodnie wcześniej niż biały burkun, ale wszystko zależy od regionu jego wzrostu.

Roczne

W Rosji roczna koniczyna jest uważana za stosunkowo młodą roślinę miodową. Został wyhodowany przez amerykańskich hodowców i charakteryzuje się:

• początek kwitnienia zaraz po siewie (a nie w następnym roku, jak opisane powyżej odmiany);
• wyższa wydajność miodu w porównaniu z wcześniej rozważanymi gatunkami roślin;
• odporny na suszę.

Kultura dorasta do 1,8-2,5 metra wysokości. Kwiaty są białe, biseksualne, opadające, mają nieregularny kształt. Umieszczone są na krótkich szypułkach, tworząc piękne kwiatostany. Tworzą się i kwitną 2-2,5 miesiąca po wysianiu plonu.

Siew i pielęgnacja roślin

Koniczyna jest mało wymagająca dla gleby, ale nie zaleca się jej wysiewu w glebach kwaśnych lub podmokłych. Przed rozpoczęciem prac siewnych ziemię należy dokładnie rozkopać i spulchnić. Do kopania stosuje się nawozy: wystarczy wymieszać z podłożem 50 g superfosfatu i 20 g soli potasowej.

Uwaga! Ziarna Burkun są twardymi kamieniami, więc trudno je kiełkować.

Aby przyspieszyć ten proces, eksperci zalecają cięcie każdego nasiona przed umieszczeniem go w glebie.

Najlepiej wysiewać w kwietniu. Ziarna układa się w gotowych rowkach w odległości 50 centymetrów od siebie. Rozkopać plony niewielką warstwą ziemi i dobrze podlać.

Roślina toleruje ciepło z jędrnością, nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Wystarczy regularnie podlewać, nie dopuszczając do całkowitego wyschnięcia wierzchniej warstwy gleby. Pierwsze pędy kultury z tak prostą pielęgnacją pojawią się za 3 tygodnie.

Miód Donnikova

Słodka koniczyna to roślina obficie nasycona użytecznymi substancjami w postaci witamin, minerałów, aminokwasów, przeciwutleniaczy. Zawiera również fitohormony, fitoncydy i inne ważne pierwiastki. Dlatego miód z nektaru burkunetów jest najcenniejszym produktem pszczelarskim. A dzięki działaniu enzymów pszczelich uzyskuje dodatkowe korzystne właściwości.

Miód Donnikova ma wspaniały zapach, przypominający aromat świeżo skoszonego siana. Jest biała z odcieniem zielonkawym lub bursztynowym. Smak jest miękki, słodki, przyjemny, w posmaku lekka goryczka, nieco przypominająca wanilię.

Produkt charakteryzuje się powolną krystalizacją. Podczas słodzenia tworzy stałą masę o gruboziarnistej strukturze.

Wydajność miodu

Burkun jest poszukiwany przez pszczelarzy i często jest celowo hodowany przez pszczelarzy ze względu na imponującą produkcję miodu. Zależy to od rodzaju uprawy, ale rzadko spada poniżej 200 kilogramów miodu zebranego z 1 hektara przez cały okres kwitnienia miodów.

Krótka tabela porównawcza wydajności miodu wcześniej rozważanych odmian koniczyny słodkiej:

Odmiana słodkiej koniczynyWydajność miodu1 2 Od 140 do 230 kilogramów na hektar3 RocznyOd 300 do 800 kilogramów na hektar

Biały	200 kilogramów na hektar
Żółty

Roczna koniczyna słodka dostarcza największą ilość surowców do dalszego przetwarzania przez pszczoły. Jednocześnie nie wymaga tworzenia specjalnych warunków do jego uprawy. Pomimo tego, że jest sztucznie hodowaną rośliną miodową, jest równie łatwa w uprawie jak biały lub żółty burkun.

Korzyść

Miód Donnikova uzyskuje wszystkie dobroczynne właściwości, którymi obdarzona jest sama roślina miodowa. Stosowanie produktu odbywa się w celu:

• zapobieganie lub leczenie przeziębień, SARS, grypy;
• wyeliminuj ból gardła;
• wzmocnienie układu odpornościowego;
• zwalczanie bólu;
• normalizuj sen;
• wyeliminuj zaburzenia nerwowe;
• stabilizacja metabolizmu;

• zwiększenie rezerw energetycznych organizmu;
• zwiększenie produkcji mleka u matek karmiących (zaleca się spożywanie 10 ml miodu dziennie po posiłkach);
• upłynnianie i usuwanie lepkiej plwociny z oskrzeli w chorobach dróg oddechowych;
• stabilizacja ciśnienia krwi: produkt pszczeli będzie szczególnie przydatny przy atakach niedociśnienia tętniczego;
• przyspieszenie dojrzewania i spontaniczne otwieranie ropni: panarit, czyrak, carbuncle;
• stymulacja procesów gojenia i regeneracji ran w warstwach skóry.

Ogromnym plusem produktu jest brak przeciwwskazań do jego stosowania u osób z nadwagą. Słodycz można również zażywać podczas ciąży, laktacji oraz w dzieciństwie od 3 roku życia.

Miód koniczynowy jest również dodawany do wszelkiego rodzaju kosmetyków wytwarzanych przez kobiety w domu. Słodka substancja odmładza, napina skórę, oczyszcza pory, pobudza procesy resorpcji blizn i blizn.

Naprawdę miód ze słodkiej koniczyny to wyjątkowy dar natury. Jednak jak roślina miododajna, która dostarcza surowców do uzyskania tak cennego produktu pszczelego.

Zalecane