Rzęsistkowica u gołębi: przyczyny i objawy, leki stosowane w leczeniu, profilaktyka

W przypadku wykrycia rzęsistkowicy u gołębi właściciele zwierząt powinni natychmiast rozpocząć leczenie. Choroba szybko się rozprzestrzenia i jest szczególnie niebezpieczna dla młodych zwierząt. Delikatne ciało nie jest w stanie oprzeć się infekcji. Zakażone pisklęta trudno tolerują chorobę i mogą umrzeć. Stada dorosłe nie zawsze wykazują objawy. Takie osoby same stają się nosicielami wirusa.

Przyczyny choroby

Czynnikami sprawczymi choroby są wiciowce drobnoustrojów. Szkodliwe bakterie działają w ciepłej wodzie, ale w suchym środowisku tracą swoje niebezpieczne właściwości.Trichomonas mnożą się na błonach śluzowych. Dlatego choroba atakuje krtań lub wole ptaków, a także narządy układu pokarmowego.

Wybuch choroby jest najbardziej typowy w okresie letnim. Ciepła woda jest przyjemna dla mikroorganizmów. Dla gołębi, aby zachorować na rzęsistkowicę, wystarczy upić się z kałuży. Bakterie giną w zimnej wodzie. Nawet podczas odwilży po mrozie pasożyty nie są aktywne. Dlatego zimą choroba rzadko się objawia.

Źródłem infekcji są najczęściej picie i żywność niskiej jakości, w której jest dużo kurzu lub nieprzetworzonych łusek zbożowych. Sztywne cząstki uszkadzają środowisko śluzowe, co przyczynia się do wprowadzenia Trichomonas.

Objawy rzęsistkowicy u gołębi

Zakażone ptaki tracą aktywność i stają się powolne i ospałe. Często ptaki odmawiają jedzenia, a nawet przestają pić. Blaszka nazębna, która pojawia się na błonie śluzowej krtani, blokuje oddychanie i utrudnia połykanie.

W ostrej postaci rzęsistkowica występuje u młodych gołębi. W tym samym czasie obserwuje się ptaki:

1. Zwolnienie rozwoju.
2. Zgrubienie przełyku skutkujące niemożnością połykania pokarmu.
3. Obfite wytwarzanie śluzu, który gromadzi się w dziobie.
4. Wymioty, często z zakrzepami.
5. Ubytek ciała.
6. Biegunka, której towarzyszy uwolnienie bulgoczącej masy o żółto-zielonym odcieniu.
7. Nieprzyjemny zapach zgnilizny.

U dorosłych rzęsistkowica rzadko objawia się w postaci nieprzyjemnych objawów. Najczęściej choroba ustępuje bez widocznych oznak. Czasami zauważane:

1. Uduszenie.
2. Biegunka.
3. Nieuporządkowany chód.

Rzęsistkowica u gołębi objawia się na różne sposoby. Niektóre ptaki wydają się prawie zdrowe, podczas gdy inne wykazują tylko nieliczne objawy choroby. Czasami choroba prowadzi do śmierci ptaków. Obraz kliniczny zależy od odporności na działanie mikroorganizmów.

Zasady diagnostyczne

Do badań nad rzęsistkowicą pobierany jest materiał z jamy ustnej gołębi. Próbka jest badana pod mikroskopem. Rozmazy są najpierw barwione zgodnie z metodą Romanovsky'ego, a następnie liczona jest liczba bakterii w kropli, aby określić intensywność infekcji.

W przeciwieństwie do innych bakterii, rzęsistki nie są w stanie przetrwać po przeniesieniu z ciała ptaka do innego środowiska. Po 30 minutach patogen umiera. Dlatego nie można opóźnić analizy. Biomateriał jest badany natychmiast po pobraniu próbki.

Czasami rolnicy organizują diagnozę gołębi i nie wykazują żadnych wyraźnych objawów problemów zdrowotnych. Badania pomagają zidentyfikować nosicieli rzęsistkowicy w przypadkach bezobjawowych.

Leczenie i zapobieganie

Trichomonoza jest uleczalna we wczesnym stadium choroby.

W tym przypadku leki pomagają:

Sposób aplikacji"Trichopolum"Dla piskląt - 35 g leku rozcieńczonego w 2 litrach wodyRoztwór jest wkraplany do ust z pipety lub wstrzykiwany przez sondęDla dorosłych gołębi - 3 g na 1 l

Nazwa	Dawka
	Przygotowanie 0,25% roztworu	Smarowanie miejsc z wrzodami

Narośle na skórze gołębi zaleca się usunąć skalpelem, a następnie potraktować zaatakowane miejsca jodem. U młodych zwierząt usuwa się nacieki w postaci żółtego korka w jamie ustnej i masuje się wole. W przeddzień sezonu lęgowego weterynarze zalecają dodanie do gołębi "Trichopola" w celu zapobiegania. Pomocna jest również formalina, mangan lub inne środki dezynfekujące. Kurs trwa tydzień. Rolnicy muszą zwracać uwagę na czystość pijących. Woda stojąca jest odpowiednią pożywką dla Trichomonas.

Bliskość, wilgoć i przeciągi osłabiają układ odpornościowy i zwiększają ryzyko infekcji gołębi. Młode zwierzęta najlepiej umieszczać oddzielnie od stada głównego. Kontakt z dzikimi ptakami jest maksymalnie ograniczony.

Do diety gołębi warto dodać olej rybny i witaminy. Dezynfekcja pomieszczeń roztworem wybielacza lub sody kalcynowanej pomaga niszczyć kolonie szkodliwych bakterii. Profilaktyczne badania gołębi przez weterynarzy, a także badania wymazów pobranych z błony śluzowej, również uchronią przed wybuchami infekcji.

Właściciele ptaków powinni pamiętać, że nieleczone przypadki rzęsistkowicy u gołębi mogą być leczone. Zubożone osobniki często umierają. Aby skrzydlate zwierzęta gospodarskie pozostały zdrowe, zapewniają wygodne przetrzymywanie ptaków i dobre odżywianie.

Zalecane