Grzybica: Maść do leczenia łydek i terapia domowa

Grzybica w medycynie nazywana jest również trichofitozą. Jest to dość powszechna patologia grzybicza, która wpływa na skórę. Wywołuje u zwierząt zespół bólowy, który szybko wpływa na całe ciało. W przypadku braku odpowiedniej terapii istnieje ryzyko infekcji i ludzi. Dlatego też, jeśli grzybica pojawi się u cielęcia lub osoby dorosłej, zaleca się natychmiastowe zastosowanie maści do leczenia.

Co to za choroba

Rozwój tej patologii wiąże się z narażeniem na szkodliwe mikroorganizmy grzybowe. Patologii zwykle towarzyszy zapalenie skóry. Jednocześnie mikromycety stanowią zagrożenie dla zwierząt i ludzi. Ryzyko rozwoju patologii wzrasta wraz z osłabieniem układu odpornościowego.

Patologia może wystąpić u młodych i dorosłych zwierząt. Najczęściej wywołuje wyczerpanie i powoduje spadek wydajności. Dla cieląt patologia jest prawdziwym zagrożeniem, ponieważ powoduje opóźnienie rozwoju. Jednocześnie zwierzęta przestają przybierać na wadze i napotykają zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego.

Wraz z rozwojem trichofitozy obserwuje się pierwotne zmiany skórne, które są wysiewane przez gronkowce i inne bakterie. W miarę rozprzestrzeniania się choroby jej zjadliwość wzrasta.

Czynniki przyczyniające się do infekcji

W przypadku naruszenia standardów higieny w gospodarstwie ryzyko infekcji wzrasta do 90%. Choroba może się szybko rozprzestrzeniać. Łatwo przenosi się z osób zakażonych na zdrowe.

Istnieje wiele czynników, które zwiększają ryzyko trichofitozy. Należą do nich:

niewystarczająca dezynfekcja narzędzi używanych do pielęgnacji i utrzymania cieląt;
nadmierna wilgotność;
Zatłoczone treści zwierzęce;
słabe oświetlenie;
brak witamin;
naruszenie zasad wyjazdu.

Rozprzestrzenianie się infekcji jest możliwe nawet w okresie inkubacji, jeśli nie ma objawów choroby na ciele zwierzęcia.

Nieprzyjemne i niebezpieczne objawy

Patologia charakteryzuje się wyraźnymi objawami, dlatego trudno pomylić ją z innymi dolegliwościami. W razie wątpliwości warto skonsultować się z weterynarzem, który opowie, jak wygląda grzybica i postawi prawidłową diagnozę.

Zakażenie zwierząt gospodarskich infekcją grzybiczą można rozpoznać po następujących znakach:

złuszczanie skóry w obszarze dotkniętym patogenem;
pojawienie się szarego nalotu na sierści - następnie te obszary stają się łyse;
wypadanie włosów w postaci ściętych włosów u nasady - prowadzi to do pokonania mieszków włosowych przez grzyby;
wygląd łysych plam - mają okrągły lub owalny kształt i różnią się wielkością.

W miarę rozwoju patologii zwierzęta stają się bardziej agresywne i drażliwe. Wiąże się to z ciągłym swędzeniem. Ponadto zakażone cielęta wydają się wychudzone. Jest to spowodowane utratą apetytu i pogorszeniem funkcji trawiennych.

Jeśli nie rozpoczniesz terapii na czas, twoje zdrowie się pogorszy. Jeśli do porostu dołączy wtórna infekcja, istnieje możliwość śmierci zaatakowanego zwierzęcia.

Środki diagnostyczne

Aby postawić prawidłową diagnozę, wystarczy zbadać cielę. Grzybica ma typowe objawy. Czasami wymagane jest wykluczenie innych patologii dermatologicznych. W takim przypadku musisz pobrać próbki chorych tkanek do analizy. W tym celu zaleca się stosowanie łusek włosów i skóry. Zwykle diagnostykę różnicową przeprowadza się w przypadku świerzbu, ponieważ te patologie mają podobny obraz kliniczny.

Podczas diagnozowania weterynarza interesuje się forma przebiegu choroby - może być wymazana, głęboka, powierzchowna, pęcherzykowata. Należy pamiętać, że u zwierząt dorosłych choroba charakteryzuje się łagodniejszym przebiegiem. Wynika to z faktu, że układ odpornościowy jest w stanie poradzić sobie z infekcją. Młode zwierzęta mają słabszą odporność.

Ponieważ grzyb jest w stanie przeniknąć do głębokich warstw skóry właściwej. Powoduje to pojawienie się głębokiej lub pęcherzowej formy patologii.

Zasady leczenia porostów u bydła

Leczenie trichofitozy odbywa się na różne sposoby. Terapię dobiera się z uwzględnieniem rodzaju patologii i jej nasilenia. Na początkowym etapie wystarczające jest stosowanie leków przeciwgrzybiczych i keratolitycznych. W trudnych przypadkach przeprowadzane jest szczepienie.

Środki przeciwgrzybicze

Przed nałożeniem na cielę lub krowę maści przeciwgrzybiczych należy usunąć brud, strupy i inne substancje, które zapobiegną przedostawaniu się substancji czynnej do miejsca zapalenia. Najlepiej oczyścić, zmiękczyć i odparować skórę przed nałożeniem maści.

Zwykle w leczeniu CRS stosuje się następujące środki:

Maść "Yam" - to lek przeciwgrzybiczy, który zawiera składniki przeciwgrzybicze i ściągające. Już po 2 zabiegach skórki złuszczą się w ciągu 1 tygodnia. Odrost włosów świadczy o skuteczności terapii.
"Zoomikol" - aktywnym składnikiem produktu jest tiabendazol. Pod jego wpływem mikromycety przestają się rozmnażać. Substancja produkowana jest w formie sprayu. Należy go równomiernie nałożyć na bolące miejsce i uchwycić 1-2 centymetry zdrowej skóry. Zaleca się powtórne leczenie zwierzęcia po 3-5 dniach. Przebieg terapii obejmuje 3-4 aplikacje substancji.
"Imaverol" - jest produkowany w postaci gęstego koncentratu do sporządzania emulsji. W tym celu substancję miesza się z wodą w stosunku 1:5. Zaleca się stosowanie kompozycji na dzień. W takim przypadku zaleca się, aby zwierzę było leczone 4 razy w odstępie 3 dni.

Keratolityka

Takie leki są używane do odbudowy naskórka. Należy to zrobić w połączeniu ze środkami przeciwdrobnoustrojowymi. Najbardziej skuteczne keratolityki to:

maść smołowa;
10% roztwór jodu;
roztwór zieleni brylantowej o stężeniu 10%;
maść siarkowa.

Szczepienia

Szczepienie może być stosowane w celu zapobiegania i przyspieszenia powrotu do zdrowia osób dotkniętych chorobą. Obecnie do tych celów wykorzystywane są następujące środki:

TF-130;
SP-1;
LTF-130.

Szczepionka zawiera sterylną hodowlę grzybów. Kiedy cielę wchodzi do organizmu, rozwija odporność na czynnik sprawczy patologii. Zwierzęta należy szczepić przed ukończeniem 6 miesiąca życia. Odporność rozwija się w ciągu 2 tygodni i utrzymuje się przez 7 lat.

Terapia chorób współistniejących

Czasami oprócz grzybicy konieczne jest leczenie chorób współistniejących. Pod wpływem mikromycetów dochodzi do znacznego osłabienia organizmu zwierzęcia. W takiej sytuacji istnieje ryzyko zakażenia cielęcia pasożytami lub kleszczami. Ivermek pomaga radzić sobie z zaburzeniami pokrewnymi.

Środki dezynfekcyjne

Aby leczenie było bardziej skuteczne, ważne jest zdezynfekowanie stanowiska i karmników. Zarodniki grzybów utrzymują się w środowisku zewnętrznym przez wiele dni. Aby uniknąć ich wzrostu zaleca się dezynfekcję karmników, sprzętu, podłóg, ścian. W tym celu można wykorzystać:

roztwór formaliny - jego stężenie powinno wynosić 5%;
roztwór chloru - zrób stężenie 20%;
roztwór karbolowy.

Środki ludowe

W leczeniu grzybicy w domu dozwolone jest stosowanie następujących środków:

Maść smołowa - do jej produkcji zaleca się mieszanie smoły z wazeliną w stosunku 1:5. Nakładaj kompozycję dwa razy dziennie – rano i wieczorem.
Maść terpentynowa - w tym celu wymieszaj terpentynę ze smołą w proporcji 2:1.
Kompozycja na bazie siarczanu miedzi - miesza się go z wapnem i siarką w stosunku 1:2:3.

Zapobieganie

Aby uniknąć grzybicy, wykonaj następujące czynności:

utrzymuj pióro w czystości;
zniszcz gryzonie;
od czasu do czasu przeprowadzaj badania cieląt w celu szybkiego wykrycia patologii;
szczepić zagrożone zwierzęta w odpowiednim czasie.

Szczepionkę zaleca się podawać 2-3 razy w odstępie 10-14 dni. W przypadku zakażonych osób należy zastosować podwójną dawkę.

Grzybica to poważne niebezpieczeństwo. Wynika to z szybkiego rozprzestrzeniania się po całym ciele zwierzęcia. Pod wpływem infekcji grzybiczej wpływa to na odporność cielęcia, co zwiększa ryzyko zakażenia bakteriami. Dlatego przy pierwszych objawach patologii zaleca się podjęcie natychmiastowych działań.