Kaczka nurogęś: opis gatunku i cech, co je i styl życia

Kaczka nurogęś - mieszkaniec tajgi. Ptactwo wodne nazywane jest ptakiem zębatym. Dziób nurogęsi przystosowany jest do połowu ryb w siedliskach - świeżych i słonych jeziorach i rzekach. Nurogęsi dzielą się na trzy typy: duże, średnie i małe. Populacja najpospolitszego nurogęsi jest stabilna. Ale inne gatunki ptaków są rzadkie i chronione.

Pochodzenie gatunku i opis

Rodzaj Krokhal należy do rodziny Anatidae z rzędu Anseriformes. Cechy zewnętrzne dużego nurogęsi:

• długość ciała - 66 centymetrów;
• średnia waga - 1 kilogram;
• rozpiętość skrzydeł - 97 centymetrów;
• Ząbkowany dziób jest spiczasty i zakrzywiony na końcu.

Na zewnętrznej stronie rozłożonych skrzydeł ptaków znajduje się rozległy biały znak, czyli „lustro”.

Nrogąsie charakteryzuje demorfizm płciowy i wiekowy:

• samiec (kaczor) - czarno-szaro-białe ciało, czarna głowa i szyja, z ciemnozielonym błyszczącym odcieniem, czerwony dziób. Jesienią znika zielony odcień. Jasny pasek oddziela dziób i oko po obu stronach głowy;
• samica (kaczka) - szaro-biała, z ciemnoczerwoną głową i szyją. Brak opaski lekkich piór na głowie;
• młody wzrost - szaro-brązowy, z ciemną głową i białym gardłem.

Średni lub długonosy nurogęś jest mniejszy niż jego duży kongener. Długość ciała ptaka nie przekracza pięćdziesięciu centymetrów. Rozpiętość skrzydeł - 67-86 centymetrów.Tył głowy samców w okresie godowym ozdobiony jest podwójnym grzebieniem. Upierzenie wyróżnia się czerwono-białym kolorem na klatce piersiowej, a także brązowym wole i czerwonymi łapami.

Mały nurogęś osiąga czterdzieści cztery centymetry długości i waży 680-935 gramów. Czarno-białe samce są większe niż różnobarwne samice. Według cech zewnętrznych ptak jednocześnie zbliża się do gągołów i nurogęsi, ale jest podzielony na osobny rodzaj Lutkov. Wyizolowane są również łuskowate, brazylijskie i czubate nurogęsi, które są mniej powszechne niż inne gatunki.

Ząbkowany dziób jest główną cechą nurogęsi wszystkich odmian, co uzasadnia przydomek „kaczka zębata”. Duży nurogęś ma 13-15 zębów, a średni 18.

Nrogęś grubszy dzieli się na kilka podgatunków, które różnią się między sobą i od innych odmian falistym szarym wzorem na skrzydłach i obszarze rozmieszczenia.

Siedlisko nurogęsi

Zębate kaczki to ptaki wędrowne i częściowo wędrowne. Żyją na północnych szerokościach geograficznych, a na zimę migrują do subtropików, na wybrzeża morskie, a także osiedlają się w pobliżu zbiorników wodnych w klimacie umiarkowanym.

ZimowanieWielkiePółnoc Danii i Skandynawii , Alpy, Wielka Brytania, Islandia, Polska, Białoruś.Azja ŚrodkowaAmeryka Północna, Eurazja, regiony północne, tundra, pas leśno-stepowyPrzenosi się do morza w strefie podzwrotnikowej i umiarkowanej klimaty MałePółnocna granica zakresu obejmuje tajga, las-tundra Skandynawii, Kamczatka, wybrzeże Morza Ochockiego, Sachalin, wyspy Szantar i Hokkaido, północ Szwecji i Norwegii, rzeki Jenisej, Indigirka, Kołyma. Umiarkowane, południowe szerokości geograficzne, granice pól lodowych.Terytorium Nadmorskie, na południe od terytorium Chabarowska wzdłuż pasma górskiego Sikhote-Alin, gór Changbaishan na granicy Chin i Korei oraz w Małych Górach KhinganPołudnie Korea i Chiny

Gatunek	Podgatunek	Obszar
		Półwysep Kola, Jamał, Jenisej, Vilyui, Lena, Pasmo Kołymy, północna Czukotka, zachodnia Syberia, południowa Alaska, Quebec, Nowa Fundlandia	Bałtyk, Północny, Czarny, Morze Kaspijskie , Środkowa, Europa Południowa, Azja Środkowa, Japonia, Korea, Chiny Półkula wschodnia
	Nominative	Islandia, północno-wschodnie Chiny , północna Japonia
		Terytoria od północno-wschodniego Afganistanu po zachodnie Chiny, Tybet, Himalaje.
Średnie
		Granica południowa przechodzi przez Finlandię, górne biegi rzek Lena i Sakmara. Występuje w Rumunii, na Uralu, nad rzeką Czarny Irtysz	Wattovo, Bałtyk, Morze Czarne, Morze Kaspijskie, Pakistan, południowa Francja, Anglia, czasami akweny Europy Środkowej. Afryka Północna: Środkowy Irak, Tunezja, Algieria, Egipt.
Scaly

Co roku zmienia się liczba wędrownych wędrowców. W łagodne zimy część populacji pozostaje na stanowiskach lęgowych. Inne stada przemieszczają się na krótkie odległości i nie docierają do regionów południowych. Oprócz wybrzeży morskich ptaki zimują na szybko płynących jeziorach, lagunach i rozszerzających się ujściach rzek, które uchodzą do morza.

Megane odlatują późną jesienią lub wczesną zimą, gdy woda zamarza, i wracają wczesną wiosną, podczas pierwszej odwilży.

Co je ptak

Dieta megameńska:

• ryba;
• skorupiaki;
• Owady wodne;
• robaki.

Łuskowaty nurogęś to mięsożerny ptak. Lutok żywi się rybami tylko zimą i wczesną wiosną, przez resztę czasu nie zaniedbuje roślin. Kaczki jedzą pstrągi, łososie, węgorze, lipienie, płocie, brzanki i szczupaki.Żywią się również śledziami i rybami morskimi. Rodzaj pokarmu zależy od miejsca gniazdowania lub zimowania.

Aby złapać rybę, nurogęsi zanurzają głowę pod wodą i zaznaczają swój cel. Ptaki nurkują całkowicie, chwytają rybę dziobem i wynurzają się. Pływają pod wodą z łapami. Dzięki zębom ryba nie wyślizguje się z dzioba. Podczas lotów nurogęsie organizują wspólne połowy, podobne do pływania synchronicznego. Ptaki pływają w stadzie po jeziorze, a następnie nurkują w tym samym czasie.

Charakter i styl życia

Kaczki nurogęsi są dobrymi pływakami, nurkami i lotnikami. Ptaki żyją samotnie, spędzają cały dzień na wodzie i nie nawiązują kontaktu z innymi ptakami. Agresywnie chronią potomstwo. Nurogęsi wędrowni żyją do dziesięciu lat. Ptaki, które prowadzą częściowo wędrowny tryb życia, żyją do piętnastu lat, a ptaki osiadłe do siedemnastu.Miejsca gniazdowania kaczek:

• jeziora o powierzchni wody wolnej od roślinności;
• zbiorniki;
• górne rwące prądy rzek.

Ptaki zwykle zamieszkują ocienione drzewami brzegi dużych zbiorników wodnych. Aby wystartować, potrzebują dużego przyspieszenia na wodzie. Wielki nurogęś wybiera zbiorniki podgórskie i pagórki. W dziuplach przybrzeżnych drzew gniazdują łuskowate nurogęsi. Małe osobniki łatwiej wyrywają się z wody, więc wolą osiedlać się w zbiornikach wodnych z roślinnością przybrzeżną.

Struktura społeczna i reprodukcja

Wiek dojrzewania dla nurogęsi to 2 lata. Ptaki wracają z zimowania, tworząc pary. Zachowanie samca w okresie godowym:

• skrzydła w dół do wody;
• ogon skierowany do góry;
• dramatycznie przechyla i podnosi głowę;
• trzepocze skrzydłami, unosi się nad wodą;
• wzlatuje, przyciska czerwony dziób do klatki piersiowej.

Mężczyźni Lekking wzywają samice swoim głosem. Długonosy kaczor rechocze przeciągle, a kaczka odpowiada mu krótkim „gro”. Samiec lutok rzadko wydaje trzaski przypominające rechot. Samice nurogęsi w okresie godowym i podczas odchowu piskląt rozpoznawane są po ochrypłym rechotu i jednosylabowym głosie.

Kilka par ptaków obok siebie na tym samym odcinku rzeki lub jeziora. Znalezienie miejsca na gniazdo i wychowanie piskląt to obowiązek samic.

Ptaki osiadają w odległości kilometra od wody i gniazdują w następujących miejscach:

• naturalne dziury w pniach i pniach;
• dziuple dzięciołów w nadmorskich wierzbach, osikach, wiązach i olchach;
• pęknięcia w skałach;
• szczeliny między dużymi kamieniami;
• opuszczone budynki;
• rzadko w trawie, przy korzeniach krzewów.

Kaczki składają jaja na drewnianym pyle lub przykrywają dno gniazda puchem i piórami. Gdy tylko samica złoży jaja, samiec ją opuszcza. Rzadko pozostaje, dopóki nie pojawią się pisklęta. Drakes żyją samotnie i rzadko gromadzą się w grupach w celu linienia. Jaja nurogęsi są białe lub żółto-kremowe, bez kropek i wzorów. Średnia liczba w lęgu to 11. Czas inkubacji wynosi 30 dni. Kaczki otrzymują własne pożywienie. Przed wyjściem na paszę ptaki pokrywają jajka puchem.

Kobiety wychowują własne pisklęta i adoptowane dzieci, jeśli ich sąsiedzi umrą w wyniku ataku drapieżników lub zostawią im szpony. Jedna kaczka może wychować 75 piskląt.

Wyklute kaczątko pokryte jest dwukolorowym puchem - ciemnym na grzbiecie i jasnym na brzuchu. Po raz pierwszy wyskakują z gniazda na drugi dzień po urodzeniu, podążają za matką do wody i uczą się zdobywania pokarmu - owadów żyjących na powierzchni zbiornika. Kaczka matka rzuca kaczuszki na plecy. W wieku dziesięciu lat młode próbują pokarmu dla zwierząt - narybku. Stopniowo pisklęta stają się niezależne. Odporne kaczątka uciekają przed drapieżnikami, szybko poruszając się po wodzie. Młode odwracają uwagę wrogów, udając martwe, aby dać matce czas na ucieczkę. Po dwóch miesiącach zaczynają latać.

Naturalni wrogowie

Predatory polujące na nurogęsze:

• lis;
• pies jenota;
• wydra;
• norki;
• kuna.

Mieszkańcy lasów lądowych atakują dorosłe kaczki, znajdują ich gniazda i jedzą jajka. Niebezpieczeństwo z powietrza reprezentuje jastrząb, sowa, orzeł. Węże polują również na pisklęta i jajka.

Stan populacji i gatunku

W 2014 r. łączna liczba rzadkich łuszczących się nurogęsi wynosiła 5000 osobników. 85 procent światowej populacji mieszka w Rosji. Populacja nurogęsi długonosych i dużych nurogęsi jest bezpieczna. Teraz zaginął gatunek kaczki zębatej z Auckland, który żył w Nowej Zelandii. Koty i świnie są winne eksterminacji ptaków. Los krewnych Nowej Zelandii może również spaść na ludność brazylijską.

Ochrona nurogęsi

Przyczyna spadku liczby ptaków:

• karczowanie starych lasów wzdłuż brzegów dolin rzecznych;
• strzelanie;
• łowienie w sieci;
• budowa tam;
• zanieczyszczenie wody.

Ochrona kaczki wielkozębnej jest regulowana przez europejskie konwencje środowiskowe i czerwone księgi. W Rosji polowanie na łuszczące się nurogęsi jest zabronione, ale dozwolone jest strzelanie do łupów.W celu zachowania różnorodności gatunkowej prowadzony jest coroczny monitoring liczebności kaczek oraz czynników wpływających na ich życie i migrację. Ptaki są chronione w rezerwatach przyrody.

Zalecane