Szary świerk: opis, sadzenie i pielęgnacja, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Świerk szary to atrakcyjna roślina ozdobna należąca do rodziny Pine. Roślina ta jest często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu do projektowania parków i domków letniskowych. Aby kultura jak najdłużej zachowała swoje właściwości dekoracyjne, musi być odpowiednio zasadzona. Nie bez znaczenia jest przestrzeganie zaleceń agrotechnicznych podczas uprawy.

Co to za drzewo

Zgodnie z opisem, szary świerk to piękna kultura o wielkości 15-50 metrów. Konkretna wysokość zależy od odmiany rośliny. Średnica pnia zwykle nie przekracza 1 metra.Korona rośliny ma kształt szerokiego stożka. Jednocześnie zwartość uzyskuje się dzięki grubym i gęstym gałęziom. Z nich można dowiedzieć się o względnym wieku kultury. Gałęzie młodego świerka skierowane są ku górze, a gałęzie starego drzewa schodzą do ziemi.

Kora drzewa ma kolor szary lub brązowy. Jednocześnie wyraźnie widoczne są na nim wystające prześcieradła. Młode gałęzie mają zwykle szaro-żółty kolor, a czasem mają białawy odcień. Z roku na rok pędy stają się słomą.

Pąki są brązowo-pomarańczowe i jajowate. Osiągają długość 6 milimetrów i mają ściętą górę. Oddzielnie powinieneś zwrócić uwagę na igły rośliny. Igły charakteryzują się następującymi cechami:

• długość to 1-3cm, a szerokość to 5mm;
• mają przekrój kwadratowy i lekko zginają się w środku;
• wyróżnia się niebieskawym kolorem, który może zmieniać się od ciemnego do jasnego;
• posiada pachnące sosnowe igły, które po wtarciu w palce wydzielają zapach czarnej porzeczki;
• pozostaje na drzewie przez 4-7 lat.

Kultura kwitnienia zaczyna się późną wiosną. Ta odmiana jest uważana za jedną z najbardziej dojrzałych. Pierwsze owoce żeńskie powstają już w wieku 7-10 lat. W tym samym czasie pojawia się duża liczba młodych szyszek o małych rozmiarach. Są koloru zielonego lub fioletowego. Długość takie okazy osiągają 8 centymetrów, a średnica - 2-3.

W miarę dojrzewania pąki rosną, nabierają charakterystycznego brązowego odcienia i przybierają cylindryczny kształt. Jednocześnie charakteryzują się zaokrąglonymi łuskami w kolorze ochry, które są dość miękkie w dotyku. Męskie pylniki wyróżniają się żółtym lub czerwonym odcieniem.

Popularne odmiany

Obecnie istnieje wiele odmian świerka szarego, z których każda ma określone cechy.

Świerk kanadyjski Echiniformis

To jest odmiana karłowata, która nie rośnie zbyt szybko. El Echiniformis został sztucznie wyhodowany we Francji. W wieku 30 lat wysokość rośliny nie przekracza 50 centymetrów. W tym przypadku średnica korony sięga zaledwie 1 metra. Świerk tej odmiany charakteryzuje się dość cienkimi, zielonymi igłami z niebieskawymi nutami. Roślina jest uważana za dość światłolubną. Zaleca się hodować go w lekko kwaśnej glebie i dostatecznie często podlewać. Kultura świetnie nadaje się do ozdabiania skalistych zjeżdżalni.

Zakład Alberta

Ta roślina jest uważana za typowego członka grupy Albertiana. Została wyhodowana w 1967 roku w Holandii.Świerk Alberta Globe to miniaturowa roślina, która rośnie do 24 centymetrów rocznie. W wieku 10 lat świerk nie przekracza 25 centymetrów średnicy. Charakteryzuje się gęstą i równą koroną o zaokrąglonym kształcie. Roślina ma jasnozielone igły mierzące 6-9 milimetrów.

Glauka Konik Szary Świerk

Jest to odmiana karłowata wyhodowana w 1904 roku w Kanadzie. Roślina ta należy do grupy Albertiana. W wieku 30 lat Konika dorasta do 2 metrów wysokości. Jednocześnie szerokość jego korony wynosi 1,2 metra. Roślina charakteryzuje się regularną koroną piramidalną. Jest dość gęsty i równy. Kultura ma cienkie promieniste igły o jasnozielonym kolorze. Wiosną często doznaje poważnych oparzeń.

Roślina Penduli

Ta roślina pochodzi z lasów Serbii.Charakteryzuje się powolnym wzrostem i wąską, opadającą koroną. W ciągu 1 roku roślina rośnie o 10 centymetrów. W wieku 30 lat kultura osiąga wysokość 10 metrów. Kultura ta charakteryzuje się ciemnozielonymi igłami i elastycznymi młodymi pędami. Drzewo jest mrozoodporne. Jednocześnie doskonale znosi upały.

Świerk Pendula dobrze rozwija się na wszystkich rodzajach gleby. Z łatwością wytrzymuje ekspozycję na dym i zanieczyszczenia powietrza. Ponadto kultura rzadko cierpi na ataki szkodników i rozwój patologii. Najczęściej Pendula służy do tworzenia kompozycji krajobrazowych.

Sadzenie i pielęgnacja

Wszystkie odmiany świerka szarego często cierpią z powodu zimowych i wiosennych oparzeń. Dlatego zdecydowanie muszą być zacienione. Jednocześnie sztuczne cieniowanie nie zawsze daje pożądany efekt. Warto również wziąć pod uwagę, że sadzenie w półcieniu prowadzi do tego, że igły roślin tracą efekt dekoracyjny.

Dlatego podczas sadzenia zaleca się uwzględnienie następujących cech jodły szarej:

1. Skłonność igieł do palenia. Ważne jest, aby znaleźć miejsce, w którym wpływ jasnego słońca będzie minimalny.
2. Średnia odporność wielu odmian na mróz. Dlatego miejsce to musi być chronione przed zimnym północnym wiatrem.
3. Powierzchowny system korzeniowy. Na suchych obszarach rośliny należy regularnie podlewać.

Po wybraniu miejsca lądowania musisz przygotować przerwę. Ważne jest, aby średnica dołu była o 10 centymetrów większa niż gliniana kula rośliny. Jednocześnie zaleca się wykonanie nieco większej głębokości otworu. Sadząc roślinę na ciężkiej glebie, wymagane jest zorganizowanie warstwy drenażowej, a na lekkiej glebie dodanie gliny.

Sadzenie świerka z zamkniętymi korzeniami jest dozwolone przez cały ciepły okres - od kwietnia do października. Po posadzeniu kultura musi być dobrze podlana i posypana ziemią.Od góry krąg pnia należy mulczować. W tym celu dopuszcza się stosowanie trocin z kory lub drzew iglastych. Grubość ściółki powinna wynosić 5-7 centymetrów.

Podczas sadzenia świerka wiosną, po południowej stronie sadzonki, należy zamontować podpory z rozciągniętą siatką agro. Pomoże to chronić młode drzewo przed palącym słońcem. Podczas sadzenia roślin późną jesienią konieczne jest zainstalowanie podpór w celu umieszczenia ekranów ochronnych przed nadejściem chłodów. Zaleca się osłonięcie rośliny przed słońcem w ciągu 3-4 lat po posadzeniu.

Podczas uprawy świerka szarego należy pamiętać, że nie toleruje on suszy. Dlatego w upale zaleca się podlewanie kultury co tydzień. Aby uzyskać wysokiej jakości wilgotność gleby, musisz użyć co najmniej 10 litrów wody na 1 drzewo.

Wiosną i latem roślinę należy karmić. W tym celu dopuszczalne jest stosowanie kompostu i biohumusu. Dopuszczalne jest również stosowanie substancji potasowych i fosforowych. Jednocześnie surowo zabrania się karmienia świerka szarego produktami azotowymi.

Aplikacja

Świerk szary ma doskonałe właściwości dekoracyjne. Dlatego jego nasadzenia są wykorzystywane do dekoracji i kształtowania krajobrazu parków i skwerów. Również letnie domki są często ozdobione rośliną. Świerk doskonale nadaje się do tworzenia naturalnych parawanów. Może być również używany do tworzenia zespołów krzewów.

Szary świerk to atrakcyjna roślina iglasta, często stosowana w projektowaniu krajobrazu. Aby uprawa rośliny była skuteczna, ważne jest zapewnienie jej pełnej i wysokiej jakości opieki.

Zalecane