Spruce Push: opis, sadzenie i pielęgnacja, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Świerk pędowy jest uważany za jedną z najpopularniejszych odmian ozdobnych roślin karłowatych. Wyprowadził ją pracownik Uniwersytetu Berlińskiego Push Werder. Stało się to w 1975 roku. Hodowla była wynikiem mutacji świerka Acrocon. Powstała roślina stała się znana jako „miotła czarownicy”. Dziś ta odmiana zyskała dużą popularność. Ze względu na doskonałe właściwości dekoracyjne jest często stosowany w projektowaniu krajobrazu.

Informacje o odmianach

Zgodnie z opisem świerk Push to wiecznie zielona odmiana karłowata. Drzewie zwykle brakuje wiodącego pędu. Charakteryzuje się wieloma zwisającymi i losowo rozmieszczonymi krótkimi gałęziami, które tworzą luźną, asymetryczną koronę.W wieku 8-9 lat staje się gęstsza i przybiera półkulisty kształt.

Gałęzie są często pokryte kolczastymi igłami o wielkości 1-2 centymetrów. Ma charakterystyczny czworościenny kształt. Stare igły są ciemnozielone, młode są jasne. Igły wymieniają się co 6-10 lat.

Kultura charakteryzuje się dużymi, żywicznymi pąkami, które są jajowate i pomarańczowo-brązowe. Tworzą się na końcach pędów. Wraz z nadejściem wiosny z takich pąków pojawia się świeży wzrost. Od 6 roku życia zaczyna kwitnąć świerk tej odmiany.

Unikalne szyszki są uważane za charakterystyczną cechę kultury. Wpływają na właściwości dekoracyjne rośliny. W okresie kwitnienia szyszki nabierają bardzo nietypowego koloru - malinowego, różowego, czerwonego. W miarę dojrzewania owoce stają się fioletowe, a w połowie lata brązowieją. Szyszki wyglądają szczególnie atrakcyjnie na tle igieł o bogatym zielonym odcieniu.Podczas kwitnienia drzewo wydaje się spektakularne i atrakcyjne.

Powolny wzrost jest charakterystyczny dla świerka miniaturowego. W ciągu roku jego wysokość wzrasta maksymalnie o 2-6 centymetrów. W wieku 10 lat wielkość świerka Push nie przekracza 30-50 centymetrów. W tym przypadku średnica korony drzewa wynosi 60 centymetrów. Dojrzały świerk w wieku 25-30 lat dorasta do 80 centymetrów. Jednocześnie jego obwód wynosi 100-120 centymetrów. Żywotność świerka przekracza 50 lat.

Obszar

Niezwykły świerk z różowymi lub malinowymi szyszkami to stosunkowo młoda kultura, która zyskała już uznanie ogrodników. Roślina charakteryzuje się dużą odpornością na mróz. Jest w stanie wytrzymać temperatury do -42 stopni. Umożliwia to uprawę roślin w surowym klimacie Rosji i innych krajów położonych w regionach północnych.

Południowe granice obszaru występowania świerka są określone przez klimat umiarkowany. Warto zauważyć, że kultura z trudem wytrzymuje skutki upałów i zwiększonej suchości powietrza.

Uprawa roślin wymaga przestrzegania kilku zasad. Dopiero w wieku 20 lat roślina uzyskuje niezbędny efekt dekoracyjny. Dlatego producenci nie są zbyt chętni do hodowli świerka Push. Dojrzałe rośliny są drogie. Zwykle w sprzedaży są sadzonki w wieku 5-6 lat, które są już sprzedawane z szyszkami. Rodzaje znaczków kulturowych wyglądają bardzo imponująco.

Lądowanie

Aby świerk z nietypowymi szyszkami wyglądał atrakcyjnie, ważne jest ścisłe przestrzeganie zasad agrotechnicznych jego uprawy. Szczególnie ważne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących sadzenia roślin.

Ten drzewo iglaste potrzebuje kwaśnej gleby. Nie wytrzymuje wpływu gleb słonych. Dopuszczalne jest również sadzenie rośliny w ziemi o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Do sadzenia rośliny warto wykorzystać dobrze oświetlony obszar z pełną wilgocią. Należy pamiętać, że nadmiar lub stagnacja wilgoci może doprowadzić do śmierci świerka. W przypadku takich zagrożeń, na dnie wnęki do lądowania należy umieścić co najmniej 20 centymetrów drenażu.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że mały półcień jest najlepszy dla młodych drzew. Stały wpływ bezpośredniego światła słonecznego źle odbija się na cechach jakościowych igieł.

Spruce Push nie jest zbyt wymagający pod względem odżywczego składu gleby. Roślina jest bardziej odpowiednia na glebę piaszczystą lub lekką gliniastą. Przed posadzeniem rośliny ważne jest przygotowanie terenu. Aby to zrobić, zaleca się dodanie materii organicznej do ziemi. W tym celu odpowiedni jest kompost, torf lub gnijący obornik. Takie substancje należy wymieszać z glebą.

Jednocześnie nie należy używać nawozów mineralnych, ponieważ to materia organiczna nadaje ziemi wymagany luz. Preparaty mineralne są bardziej odpowiednie dla roślin w kolejnym sezonie wegetacyjnym.

Jak dbać o drzewo

Podobnie jak świerk pospolity, Push jest wrażliwy na suchą pogodę i z trudem wytrzymuje długotrwałe spadki temperatury. Dlatego po posadzeniu warto dobrze mulczować roślinę dowolną odpowiednią substancją.

W czasie upałów drzewo wymaga częstego podlewania. Zaleca się robić to co 2-3 dni. W tym samym czasie na 1 roślinę należy zużyć około 10 litrów wody.

Podczas uprawy świerka Push, konieczne jest od czasu do czasu przycinanie formujące i sanitarne. Zaleca się formowanie korony na wiosnę. Pomoże to nadać roślinie pożądany efekt dekoracyjny. Przycinanie sanitarne powinno odbywać się o każdej porze roku. W takim przypadku zaleca się oczyszczenie rośliny z martwych gałęzi i szyszek.

Nie jest wymagane ogrzewanie drzewa na zimę, ponieważ kultura zimuje dobrze pod śniegiem lub bez śniegu. Kultura wyróżnia się silną odpornością i wysokim stopniem mrozoodporności. Jednocześnie, jesienią, drzewo potrzebuje głębokiego podlewania.

Podczas uprawy roślin należy pamiętać, że nie znoszą one dobrze ubijania gleby. Dlatego konieczne jest systematyczne spulchnianie gleby i usuwanie chwastów.

Podobnie jak inne odmiany ozdobne, świerk Push nie jest hodowany z nasion.W takim przypadku nie można zachować karłowatej formy i bogatego odcienia szyszek. W przypadku sadzonek warto użyć specjalnego sprzętu lub złożonego procesu ukorzeniania. Wykwalifikowani ogrodnicy rozmnażają roślinę poprzez szczepienie.

Stosowanie tej metody pomaga zachować wszystkie cechy odmiany. Zabieg należy przeprowadzić wczesną wiosną lub latem. W tym okresie parametry temperatury i wilgotności są uważane za najbardziej odpowiednie. Aby wykonać szczepienie, należy wykonać następujące czynności:

1. Wybierz i przygotuj zapasy. W tym celu dopuszczalne jest użycie zwykłego świerka w wieku 4-6 lat. Jego wysokość może wynosić 40-50 centymetrów. W takim przypadku średnica pnia blatu powinna wynosić 8 milimetrów. Możesz sam wyhodować roślinę.
2. Ugotuj potomka. Do szczepienia wiosennego zaleca się przygotowanie sadzonek przed stopieniem się śniegu, a latem - przed szczepieniem. Z górnej warstwy świerka na pędach bocznych należy wyciąć zeszłoroczne pędy o wielkości 7-10 centymetrów.
3. Przygotuj narzędzia. Będzie to wymagało ostrego noża i nawijania. Warto również użyć płynu na bazie alkoholu.

Aby wykonać szczepienie, należy wykonać następujące czynności:

1. Oczyść pień podkładki z igieł i gałęzi.
2. Oczyść cięcie z igieł. Jednocześnie należy je pozostawić tylko na wierzchu - wokół nerek.
3. Wykonaj nacięcie na zrazie. W tym samym czasie musisz wyciąć korę od dołu i zrobić język. Warto pod nim wypełnić potomek.
4. Przymocuj przeszczep do podkładki i mocno przymocuj za pomocą nawijania. Miejsca niezamknięte zaleca się przykryć boiskiem ogrodowym.

Dopuszcza się również użycie innej metody, która różni się krojem. Jednocześnie warto wykonać na zrazie klinowe nacięcie, a z drugiej strony usunąć korę do kambium. Na korzeniu kąt cięcia powinien być ostrzejszy.W takim przypadku język pozostaje dłużej. Umieszcza się go klinem w nacięciu podkładki i mocuje.

Na dużych świerkach dopuszcza się wykonanie kilku szczepień jednocześnie. Zwiększa to prawdopodobieństwo ich przeżycia. Szczepione drzewo musi stworzyć optymalne warunki, aby wpływ wiatru, podwyższonych temperatur i innych negatywnych czynników nie zakłócał adaptacji sadzonek. Aby przyspieszyć przeżycie, zaleca się wysoką wilgotność powietrza i temperaturę +10-22 stopni.

Sadzonki, które nie przeżyły, zrzucają igły. Gdy pęd zacznie rosnąć, zaleca się rozwinięcie uzwojenia i rozluźnienie go. Całkowicie usunięty w ciągu miesiąca. Nie jest wymagane ogrzewanie szczepionego drzewa na zimę. Wystarczy zabezpieczyć go przed dużą ilością śniegu.

Gałęzie podkładek należy usuwać stopniowo. Tworzą produkty fotosyntezy, które są niezbędne do rozwoju zrazu. Pierwsze przycinanie powinno odbyć się wiosną przyszłego roku. W takim przypadku zaleca się całkowite usunięcie górnego okółka i skrócenie górnych bocznych.Dolna część powinna pozostać niezmieniona.

Od 3-4 lat warto przycinać końce zrazu korony. Rok później w pierścień wycina się tylko część gałęzi, aby na pniu nie pojawiły się duże rany. Następnie musisz pozbyć się reszty. Jeśli korona podkładki jest stopniowo usuwana, szczepione sadzonki nie cierpią i nie pozostają w tyle we wzroście.

Zwalczanie szkodników

Odmiana pchająca to mutacja świerka pospolitego, ale może być również uprawiana na pniu. Kultura ta charakteryzuje się naturalną odpornością na różnorodne pasożyty. Jednak naruszenie zasad opieki nad rośliną pociąga za sobą rozwój infekcji grzybiczych.

Najczęstsze patologie, na które cierpi ta kultura, to:

1. Schütte - jednocześnie na igłach pojawiają się podłużne paski o brązowo-brązowym odcieniu. Po pewnym czasie igły stają się brązowe.Aby pozbyć się oznak patologii, dotknięte gałęzie należy usunąć i spalić. Następnie świerk należy potraktować preparatami zawierającymi miedź. W tym celu dopuszcza się użycie płynu Hom, Abiga-peak, Bordeaux.
2. Rdza - w początkowej fazie rozwoju choroby igły pokryte są pomarańczowymi plamami, w których dojrzewają zarodniki. Po otwarciu grzyby zarażają całą roślinę. Pociąga to za sobą żółknięcie i opadanie igieł. W takim przypadku zapisywanie drzewa przestanie działać. Aby uniknąć rozprzestrzeniania się niebezpiecznej patologii, przy pierwszych oznakach jej wystąpienia zaleca się usunięcie dotkniętych gałęzi i ich spalenie. Następnie drzewo należy spryskać preparatami na bazie miedzi. Po 2 tygodniach zabieg należy powtórzyć.
3. Fuzarioza - chore drzewa owocowe są źródłem infekcji. Wraz z rozwojem patologii igły żółkną, wysychają i odpadają. Aby poradzić sobie z chorobą, warto usunąć dotknięte obszary. Zaleca się również traktowanie korony i gleby pod drzewem fungicydami.W takim przypadku musisz użyć „Topsin-N” i „Fundazol”.

Jeśli chodzi o pasożyty, świerk pchający jest bardziej podatny na atak mszyc świerkowych, które są roznoszone przez mrówki. Ten szkodnik pochłania soki igieł i prowadzi do osłabienia kultury. Aby poradzić sobie z mszycami, przede wszystkim musisz zniszczyć gniazda mrówek na stronie. Jednocześnie należy go posypać wodą czosnkową lub zastosować inne środki ludowe. Jeśli te metody nie działają, warto zastosować środki owadobójcze – Aktar, Aktellik, Iskra.

Kolejnym niebezpiecznym szkodnikiem jest Hermes. Pasożyt ten powoduje deformację igieł i pojawienie się białych lepkich grudek na grzbiecie igieł. Również na świerkach tworzą się szkarłatne galasy, które szybko powiększają się. W pobliżu nerek znajduje się skupisko samic Hermesa. W tym przypadku igły pokryte są brązowymi lub żółtawymi larwami. Roślinę można uratować tylko za pomocą ogólnoustrojowych insektycydów. W takim przypadku konwencjonalne opryskiwanie nie przyniesie rezultatów.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Świerk Pusch wygląda bardzo oryginalnie. Ponieważ jest często używany w projektowaniu krajobrazu. Ta kultura świetnie wygląda w ogrodach skalnych, ogrodach wrzosowych, jako mur oporowy. Roślinę można również uprawiać w pojemniku. Dzięki temu stanie się wspaniałą ozdobą tarasu lub balkonu.

Kultura świetnie wygląda w skalistym ogrodzie. Również świerk tej odmiany może być uprawiany na pniu. Takie formy są używane jako drugi poziom w połączeniu z niewymiarowymi uprawami iglastymi.

Spruce Push to wspaniała roślina ozdobna, która idealnie pasuje do różnorodnych kompozycji krajobrazowych. Aby kultura rozwijała się normalnie i zachowała swoją atrakcyjność, musi zapewniać wysokiej jakości opiekę.

Zalecane