Odpowiedź na pytanie

Świerk Engelmana: opis, sadzenie i pielęgnacja, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Anonim

Świerk Engelmana to atrakcyjna roślina ozdobna, charakteryzująca się atrakcyjną stożkową koroną i srebrnozielonymi igłami. Roślina ta jest często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu i pomaga osiągnąć naprawdę bajeczną atmosferę na stronie. Istnieje kilka rodzajów tej rośliny, różniących się wielkością i kształtem korony. Istnieje również pewna różnica w kolorze igieł.

Informacje o odmianach

Według opisu świerk Engelmana to wiecznie zielona roślina z rodziny Pine. Roślina została nazwana na cześć niemieckiego przyrodnika Theodora Engelmanna. Jest bardzo dekoracyjny i jest często używany w projektowaniu krajobrazu.

Z wyglądu drzewo przypomina kłujący świerk, ale ma węższą i wydłużoną sylwetkę. Ponadto roślina charakteryzuje się miękkimi igłami i małymi szyszkami. Główne cechy świerka Engelmana to:

  1. Wysokość drzewa wynosi 15-20 metrów. Istnieją również wysokie rośliny, które osiągają 50 metrów.
  2. Korona ma kształt piramidy i ma średnicę 4,5-6 metrów. Roślina ma opadające gałęzie. To nadaje mu niezwykły płaczliwy wygląd. Korona jest zwykle symetryczna.
  3. Kultura ma miękkie i elastyczne igły. Charakteryzuje się prostymi igłami. Czasami jednak różnią się kształtem półksiężyca. Długość igieł rzadko przekracza 3 centymetry. Jego kolor jest inny - srebrno-zielony, szaro-zielony, niebieski. Młode pędy mają jaśniejszy odcień, który kontrastuje ze starymi igłami.
  4. Stożki są cylindryczne i małe. Ich długość wynosi 4-7 centymetrów. W początkowej fazie dojrzewania szyszki mają kolor fioletowy, a następnie brązowieją z żółtawym odcieniem.
  5. Oczekiwana długość życia rośliny wynosi 500 lat.

Świerk Engelman jest uważany za roślinę światłolubną. Posadzone w cieniu igły ciemnieją i tracą blask. Drzewo zwykle odczuwa przymrozki i spokojnie wytrzymuje temperatury do -40 stopni.

Znane odmiany

Świerkowy Engelman jest uważany za bardzo powszechną kulturę. Wielu ogrodników używa rośliny do ozdabiania własnych działek, tworząc żywopłot. Niektórzy mieszkańcy lata sadzą kilka roślin naraz, co pomoże zapewnić cień. Należy pamiętać, że ta kultura ma kilka odmian, z których każda ma pewne cechy:

  1. Glauca to wysokie drzewo ozdobne, które może osiągnąć 15 metrów. Hodowla ma koronę w kształcie stożka o średnicy 4 metrów i krótkie igły mierzące 2 centymetry.Ma bogaty niebieski kolor. Szyszki mają kształt cylindryczny i rozmiar 5 centymetrów. Dojrzałe owoce wyróżniają się bogatym brązowym kolorem.
  2. Bush’s Lace - ta odmiana charakteryzuje się płaczącą koroną o piramidalnym kształcie. W wieku 10 lat świerk osiąga wysokość 4 metrów. W takim przypadku średnica korony nie przekracza 1 metra. Igły rośliny mają bogaty niebieski kolor i nie przekraczają 2 centymetrów długości. W okresie kwitnienia na roślinie tworzą się szyszki o wielkości 3 centymetrów. Są w kolorze jasnobrązowym.
  3. Pendula - ta odmiana ma wąską stożkową koronę. W wieku 25 lat drzewo dorasta do 12 metrów. W tym przypadku średnica rośliny wynosi 3 metry. W ciągu roku kultura rośnie maksymalnie o 25 centymetrów. Jego charakterystyczną cechą są szaroniebieskie igły. Odmiana bardzo odporna na mróz. Może wytrzymać temperatury do -42 stopni.
  4. Snake - ta roślina ma rzadką piramidalną koronę.Jednocześnie wysokość drzewa nie przekracza 14 metrów, a jego średnica wynosi 2,5 metra. W ciągu roku kultura rośnie o 26 centymetrów. Igły mają jasnoniebieski kolor i dość dużą długość. Szyszki wyróżniają się przyjemnym jasnobrązowym odcieniem i maksymalną długością 1,5 centymetra. Variety Snake jest często używany w projektowaniu krajobrazu jako tasiemiec. Aby uprawa rośliny była skuteczna, gleba musi być stale spulchniana i nawilżana.
  5. Hesja - Ta kultura charakteryzuje się powolnym wzrostem. W całym swoim życiu drzewo dorasta maksymalnie do 13 metrów. Jednocześnie roczny wzrost wynosi tylko 7 centymetrów. Igły rośliny charakteryzują się srebrno-niebieskim kolorem. Co więcej, jego długość nie przekracza 2 centymetrów. Korona ma kształt stożkowy i osiąga średnicę 1,5 metra. Aby uprawa takiego świerka zakończyła się sukcesem, trzeba go często podlewać. Należy to robić co tydzień. Jednocześnie na 1 roślinę należy wydać co najmniej 15 litrów wody. Równie ważne jest nawadnianie korony. Ta procedura pomaga oczyścić go z kurzu i pasożytów.

Dystrybucja

Świerk Glauka Engelmana pochodzi z Gór Skalistych w Ameryce Północnej. Również w warunkach naturalnych kultura rośnie w kanadyjskiej prowincji Kolumbia Brytyjska. Drzewa tworzą grupy i są skoncentrowane wzdłuż rzek i na zboczach gór. Jednocześnie rośliny preferują miejsca zacienione.

W miarę wzrostu drzew mogą wznieść się na wysokość 3,5 tysiąca metrów nad poziomem morza. Takie drzewa iglaste świetnie czują się z pokrewnymi gatunkami - jodłą, sosną, pojedynczymi odmianami modrzewia. W efekcie powstają lasy mieszane lub iglaste.

Lądowanie

Aby system korzeniowy rośliny nie wysychał, warto preferować sadzonki o zamkniętych korzeniach. Ważne jest, aby gałęzie rośliny były elastyczne, a igły świeże. Ogromne znaczenie ma obecność wzrostu w bieżącym roku.Kupując należy upewnić się, że na lufie nie ma plam ani uszkodzeń.

Musisz również wziąć pod uwagę cechy odmianowe każdego gatunku. Na przykład świerk Blue Softy charakteryzuje się miękkimi, srebrzystymi igłami i piramidalną koroną.

Gdzie sadzić

Świerk dobrze rośnie na obszarach słonecznych i zacienionych. Jednak w pierwszym przypadku igły mają jaśniejszy i bardziej nasycony kolor. Najlepszą opcją byłby mały półcień. Sadząc wysoką odmianę, ważne jest, aby zapewnić jej wystarczającą ilość wolnego miejsca - co najmniej 10-15 metrów od innych drzew. Podczas sadzenia roślin karłowatych, takich jak świerk Engelman Hobo, wymagania te mogą nie być spełnione.

Wybierając glebę, preferuj glebę umiarkowanie wilgotną o odczynie neutralnym. Jednak generalnie świerk Engelmana nie jest uważany za zbyt wybredny.

Jak sadzić

Podczas sadzenia odmiany Pendula i innych odmian świerka Engelman należy przestrzegać pewnych zasad.Najpierw musisz przygotować przerwę. Powinien być 1,5-2 razy wyższy niż grudka gleby. W gęstym gruncie warto zapewnić warstwę drenażową z pokruszonej cegły i piasku. Dlatego wielkość wnęki musi wynosić co najmniej 70-80 centymetrów.

Gleba ogrodowa wydobyta z wnęki musi być wymieszana w równych częściach z dodanymi do kompozycji darnią oraz torfem i piaskiem. Jeśli to konieczne, użyj złożonych nawozów do drzew iglastych. W takim przypadku często sadzonka w pojemniku jest już zaopatrywana w składniki odżywcze, które zapewniają długotrwały efekt.

Następnie roślinę należy umieścić w zagłębieniu do sadzenia, podlać i posypać pierwszą warstwą gleby. Następnie gleba powinna być dobrze ubita i ponownie podlewana, aby zapewnić lepszą przyczepność do korzeni.

Gdy ziemia się uspokoi, do kompozycji można dodać ziemię. Ważne jest, aby szyjka korzeniowa pozostawała równo z powierzchnią gleby. Podsumowując, koło pnia należy przykryć warstwą ściółki. Powinien składać się z trocin, igieł lub torfu.

Cechy opieki

Świerk Engelman jest dość bezpretensjonalną kulturą, więc nawet początkujący ogrodnicy mogą się nim zająć. Oprócz podstawowych procedur młode sadzonki muszą być trochę zacienione. Jest to szczególnie widoczne pod koniec lutego i wczesną wiosną.

Nawadnianie

Przy regularnych opadach nie można podlewać dojrzałych drzew. W takim przypadku młode rośliny należy w razie potrzeby zwilżyć, biorąc pod uwagę stan gleby. W porze suchej zwilżyć glebę 2-3 razy w tygodniu. Przydaje się również zraszanie korony wieczorami.

Objętość wody zależy od wieku uprawy. Zwykle na 1 metr wzrostu należy zużyć 12 litrów wody. Jednocześnie ważne jest równomierne rozprowadzanie wilgoci na obszarze koła w pobliżu łodygi.

Karmienie

Zaleca się nawożenie świerka wczesną wiosną. W takim przypadku musisz użyć specjalnych substancji do upraw iglastych.Generalnie dla drzewa wystarczy jednorazowa aplikacja preparatów mineralnych w sezonie. Dodatkowo dopuszczalne jest użycie torfu lub kompostu. Substancje te należy nałożyć na koło w pobliżu łodygi.

Rozluźnienie

System korzeniowy świerka charakteryzuje się powierzchowną lokalizacją. Dlatego podczas rozluźniania i pielenia nie należy schodzić głębiej niż 7 centymetrów. Podczas uprawy tej rośliny warto ściółkować koło pnia. Pomaga to ograniczyć parowanie wilgoci i zatrzymać wzrost chwastów. Jako ściółkę dopuszcza się stosowanie suchych liści, torfu, trocin.

Cięcie

Przycinanie sanitarne powinno odbywać się w pierwszej połowie wiosny. W takim przypadku należy pozbyć się suchych gałęzi i dotkniętych pędów. Sama korona musi być nieco przerzedzona. Formowanie korony nie może być zaangażowane, jednak przy gęstym ułożeniu pędów taki zabieg jest nadal potrzebny.

Przygotowanie na zimną pogodę

Świerk tej odmiany charakteryzuje się wysokim stopniem odporności na mróz. Dlatego kultury nie można ocieplić na zimę. Zaleca się przykrywanie młodych sadzonek gałązkami świerkowymi, aby śnieg nie powodował deformacji korony. Dopuszczalne jest wsypywanie okruchów torfu do kręgu pnia w celu izolacji.

Jak propagować

Świerk można rozmnażać na różne sposoby:

  1. Nasiona - w tym celu w kwietniu ziarna należy namoczyć, następnie potraktować nadmanganianem potasu i posadzić w odżywczej glebie. Równie ważne jest mulczowanie wierzchniej warstwy gleby. Po posadzeniu pojemnik na nasiona należy umieścić w szklarni i regularnie nawilżać glebę. Ważne są również nawożenie i wentylacja.
  2. Sadzonki - w tym przypadku w kwietniu z kultury macierzystej wymagane są pędy o wielkości 15 centymetrów. Należy to zrobić piętą. Następnie zaleca się układanie pędów na kilka dni w pożywce z dodatkiem stymulatora wzrostu i przeniesienie ich do składu gleby z ziemi i torfu.Wymagane jest przechowywanie materiału w szklarni.
  3. Szczepienia - ta metoda jest rzadko stosowana. Jednocześnie tak przygotowaną sadzonkę należy zaszczepić na iglakach rosnących w pożądanym regionie. Zabieg przeprowadzany jest w kwietniu lub czerwcu.

Choroby drzew i ich zwalczanie

Główne patologie kultury to:

  1. Schütte - towarzyszy brązowieniu korony w sezonie wiosennym. W tym samym czasie na dnie igieł tworzy się skupisko zarodników grzybów.
  2. Zamek śnieżny - jesienią igły brązowieją. Wraz z nadejściem wiosny na igłach tworzy się biały nalot.
  3. Fuzarioza - dotyczy głównie młodych roślin. W takim przypadku igły stają się brązowe i kruszą się.

Aby poradzić sobie z patologiami, świerk musi być leczony preparatami grzybobójczymi. Najczęściej takie środki są deponowane u źródła.

Aby uniknąć rozwoju patologii, musisz wykonać następujące czynności:

  • posadź świerk w nasłonecznionym miejscu;
  • ostrożnie wybierz sadzonki;
  • poddaj korzenie fungicydom podczas sadzenia;
  • wykonaj cięcie sanitarne na czas;
  • używaj preparatów miedzi na wiosnę.

Aplikacja

Ta roślina świetnie wygląda w nasadzeniach pojedynczych i grupowych z uprawami iglastymi i liściastymi. Można go łączyć z tują, jałowcem, cisem, cyprysem, sosną. Niskie odmiany będą doskonałym dodatkiem do ogrodu skalnego. Można nimi ogrodzić rabaty kwiatowe i tworzyć kompozycje bonsai.

Świerk Engelman to atrakcyjna kultura ozdobna, która pasuje do różnych kompozycji. Aby uzyskać zdrowe i piękne drzewo, musisz odpowiednio o nie dbać.