Obieraczka do kukurydzy DIY: rysunki z wideo

Kolby kukurydzy nie trwają długo. Po zakończeniu zbiorów ważne jest, aby je szybko przetworzyć. Ręczna obróbka dużej ilości kukurydzy to monotonne męczące zadanie. Aby zaoszczędzić czas i wysiłek, możesz zrobić łuskacz do kukurydzy własnymi rękami.

Opis ogólny

Obieraczka do kukurydzy zrób to sam może być wykonana za pomocą rysunku. Obieraczki dzielą się na 2 typy:

1. Wielkie. Używany w dużych gospodarstwach. Obieraczka przeznaczona jest do różnych rozmiarów kukurydzy. Jest wypełniony wiaderkami (od 8 kg) lub workami. Czas czyszczenia 3-5 minut. Przez 1 godzinę pracy urządzenie przetwarza 500 kg plonu.
2. Mały. Przeznaczony do użytku w domu do obierania jednej kolby. Wkłada się go w otwór urządzenia, cały proces obierania przytrzymać ręką. Silnik małego ścierniska przepala się przy dużym nakładzie pracy.

Zespół elektromechaniczny ma 2 otwory: pierwszy otwór - wsypuje się lub wkłada kukurydzę, drugi - oczyszczone ziarno wychodzi. Z dużego bębna wyładowuje się gołe kolby. Wyjmuje się je ręcznie. Niektóre typy urządzeń ułatwiają pracę: odpychają puste kolby od ziarna.

Obieraczka do kukurydzy jest łatwym narzędziem do wykonania, jednak musisz wybrać odpowiedni rozmiar części do ilości plonu.

Zasada działania

Silnik zasilany z sieci jest obecny we wszystkich typach jednostek. Zastanówmy się, jak czyścić kukurydzę w domu za pomocą dużego łuskacza.Jest wyposażony w dysk; jego zęby nie są ostre, mają okrągły kształt. Wysokość takich zębów waha się od 6 do 8 mm. Sam dysk przypomina wyglądem sito ze względu na dużą liczbę okrągłych otworów na ziarno.

Korpus urządzenia musi być zamknięty amortyzatorem, aby nie rozsypywać się pokosu. Istnieją projekty z dołączoną do korpusu tacką na kolby. Pokrowiec do czyszczenia urządzenia znajduje się na dole. Ten model pozwala znacznie zaoszczędzić czas: pierwsza partia jest przetwarzana w skrzyni, a druga czeka na swój czas w zasobniku.

Po rozłożeniu plonu silnik obraca tarczę (ponad 45 obr./min). Kukurydza jest przygniatana swoją masą, bije i przywiera do zębów. Ziarno zaczyna wlewać się do otworów dysku i szczeliny między cylindrem a dyskiem, skąd leci do dolnej części urządzenia. Nie ma przyspieszenia, więc gotowy produkt wylewa się przez zsyp do przygotowanych pojemników lub na ziemię.Lekkie kolby są wypychane przez ciężkie kolby. Jeśli ziarna przestały się rozsypywać, czas wyrzucić odpady i załadować nową partię.

Zasada działania urządzeń typu małego jest taka sama, jednak istnieją różnice w konstrukcji urządzenia. Do obracającego się dysku przymocowana jest rura z zębami. Dzięki temu, że zęby są skierowane do wewnątrz, ziarna dobrze do nich przylegają, a następnie wpadają do pojemnika. Pusta kolba nigdzie nie spada, pozostaje w rękach właściciela. Element czyszczący dużej maszyny jest poziomy, a mały pionowy.

Jak zrobić?

Aby zrobić łuskacz do kukurydzy własnymi rękami, ważne jest:

1. Użyj trwałych materiałów, detali.
2. Wybór odpowiedniego rozmiaru urządzenia.
3. Dostępność szczegółowych instrukcji krok po kroku.

Aby stworzyć elektryczną łuskarkę do kukurydzy, przygotuj:

1. Podstawa urządzenia wykonana jest z trwałego materiału (aluminium, gruby plastik).
2. Zbiornik kolb. Może to być stara, niepotrzebna rzecz (bunkier z pralki, cylindryczny pojemnik).
3. Klapka na ciele.
4. Płyta z zębami.
5. Przełącznik (przełącznik).
6. Skrobaczka.
7. Kołnierz.
8. Silnik.

Stworzenie konstrukcji rozpoczynamy od zamocowania podstawy i zbiornika nitami. Mechanizm łamania ziarna jest połączony z osłoną tacy. Na ścianie zbiornika zamontowany jest przełącznik dwustabilny na rozruszniku magnetycznym. Otwory wierci się w tarczy wiertłem (nie więcej niż 14 mm), zęby są spawane, półokrągłe do rolnictwa lub ostre do małych upraw.

Taca ma 2 otwory: jeden na ziarno, a drugi na puste kolby. Do dna komory przymocowane są 2 płytki 2 cm, które służą do podparcia gumowego skrobaka. Jego zadaniem jest kierowanie kolb kukurydzy z jednej strony na drugą. Kołnierz jest przymocowany do wału silnika.

Domowe łuskanie kukurydzy

Schemat rysunku łuszczarki kukurydzianej przewiduje podstawę - jest to cylindryczna rura aluminiowa z systemu nawadniania wodnego połączona nitami. Jest przykręcony do podstawy oprawy. Rębak do ziarna połączony jest z osłoną tacy za pomocą nitów. Przełącznik dźwigienkowy jest przymocowany do bocznej ścianki butli. Dysk wyposażony jest w półokrągłe zęby. Aby zwiększyć sztywność tarczy, przyspawana jest opona 635 mm.

2,5 cm płyty są przyspawane prostopadle do dysku.Do płyt przykręcony jest gumowany pasek zgarniający. Dno leja wyposażone jest w oponę, cylinder jest do niej przykręcony śrubami.Na wale silnika znajduje się kołnierz, do którego przymocowana jest tarcza. Na końcu kołnierza - 3 wiodące czcionki. Obrót tarczy zębatej odbywa się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Sprzyja to samodociągnięciu rygla i ułatwia wyjście pustym uszom przez drzwi, które zamykają się podczas obierania.

Zalecane