Warzywa

Ogórki zapylane przez pszczoły do ​​szklarni i na otwartym terenie: uprawa najlepszych odmian ze zdjęciami

Ogórki zapylane przez pszczoły do ​​szklarni i na otwartym terenie: uprawa najlepszych odmian ze zdjęciami
Anonim

Ogórki zapylane przez pszczoły były pierwotnie przeznaczone do uprawy na wolnym powietrzu i zgodnie ze swoimi podstawowymi cechami odpowiadały warunkom regionów o klimacie umiarkowanym. Wszystkie rodzaje ogórków zapylanych przez pszczoły negatywnie tolerują gwałtowne wahania temperatury i wymagają starannej pielęgnacji, zwłaszcza w szklarni, gdzie nie jest łatwo dostać się do środka owadom.

Jakie są rodzaje ogórków zapylanych przez pszczoły

Dobór odmiany ogórka powinien odpowiadać zamierzonym warunkom uprawy i celowi zbioru. Wskazane jest umieszczenie na terenie kilku sekcji otwartych zagonów lub małych szklarni, w których jednocześnie będzie rosło kilka rodzajów ogórków zapylanych przez pszczoły, a także 1-2 odmiany gatunków partenokarpicznych - w ten sposób można chronić plon od znacznych strat, jeśli materiał siewny cierpi na choroby lub niestabilną temperaturę.

Typ krzewu ogórkowego

Ze wszystkich odmian ogórków zapylanych przez pszczoły, odmiany krzewów najlepiej czują się na otwartym terenie. Rośliny wymagają umieszczenia na dużych powierzchniach ogrodu, ponieważ nie potrzebują podwiązki do kraty i mają kształt dość dużego krzewu o maksymalnej długości bicza 0,8 m.

Oczywistym plusem uprawy krzewów jest sadzenie nasion ogórka bezpośrednio do ziemi, w stałym miejscu uprawy. choroby, obfitujące nawet w okresie uprawy ogólnej awaria ogórków.

Korniszony

Cechą ogórków odmian ogórków są drobne owoce o długości ok. 7 cm, dojrzewające już 3 dnia od wytworzenia zielonego jajnika. Wczesne zbiory ogórków można uprawiać tylko w szklarni, ponieważ roślina nie toleruje chłodu i jest gotowa do sadzenia w otwartych rabatach dopiero w połowie czerwca.

Przygotowanie gleby pod sadzonki ogórków również wymaga specjalnych warunków. Powinien być luźny, nasycony magnezem, azotem i ziemią wapniową o średniej kwasowości 6 pH.

Hybrydy

To jedyny rodzaj ogórka, który dzięki wysiłkom hodowców ma dobre dane do wczesnego sadzenia na otwartym terenie. Uprawa odmian mieszańców jest mniej kłopotliwa, ale ich nasiona nie nadają się do rozmnażania, więc na każdy nowy sezon trzeba będzie kupować świeży materiał. Sadzenie sadzonek ogórków można również przeprowadzić w szklarniach, a na mieszańcach metoda ręcznego zapylenia ogórków przynosi lepsze rezultaty niż na czystych roślinach odmianowych.

Uprawa w szklarni

Sadzenie nasion wszystkich odmian ogórków zapylanych przez pszczoły w skrzynkach na sadzonki odbywa się 1-6 lutego (dla uprawy szklarniowej) lub 1-5 marca (dla otwartego terenu). Sadzenie w stałym miejscu odbywa się poprzez utworzenie na sadzonkach piątego prawdziwego liścia.

W zależności od powierzchni przewidzianej do sadzenia, rośliny można sadzić w jednym lub dwóch rzędach, zachowując odległość 40 cm między krzewami ogórka, z podobną odległością między rzędami. W przypadku rozgałęzionych odmian krzewów ogórków obliczanie roślin na 1m2, standard - 4 sadzonki na kwadrat. W przypadku odmian, które wymagają utrwalenia kratownicy, schemat wymaga 3 roślin na metr.

Rośliny sadzi się w glebie rozgrzanej do 19 C, w otworach dobrze rozlanych ciepłą wodą, pogłębiając sadzonki ogórka do liści liścieni.

Jak zapylać ogórki pszczołami

Zapylenie sadzonek ogórka w szklarni odbywa się w dwóch kierunkach:

  • ręcznie;
  • pszczoły i inne owady przenoszące pyłki.

W przeciwieństwie do pierwszej opcji, która wiąże się z osobistym wysiłkiem, metoda naturalnego zapylania ogórków jest dość prosta. Przy dobrej pogodzie drzwi i rygle szklarni są otwierane i owady mogą swobodnie wnikać do środka. Ta metoda ma wadę - pszczoły wolą otwarte przestrzenie i w ciągu kilku godzin nad roślinami szklarniowymi nie może pojawić się ani jeden owad.

Jak zwabić pszczoły? Ogrodnicy stosują wiele metod, od wieszania przynęt miodowych w rogach pokoju po sadzenie pasków petunii przed rzędem ogórków, których zapach przyciąga owady. Ważnym krokiem przed zaproszeniem pszczół do zapylenia jest neutralizacja nadmiaru zapachów ze szklarni. Jeśli na krótko przed zapyleniem przeprowadzono opryski ze szkodników, pomieszczenie jest najpierw wietrzone.

Sztuczne zapylanie

Przed przystąpieniem do zabiegu należy określić, które kwiaty na roślinie są żeńskie, a które męskieMęskie kwiaty są skupione w kątach dolnych liści, podczas gdy kwiaty żeńskie są rozproszone w pewnej odległości od siebie i są wyraźnie widoczne dzięki maleńkiej formacji zielonego jajnika pod kwiatem.

Ręczny zabieg wykonywany jest przez zapylacz - pędzel kosmetyczny lub rysunkowy, którego końcówką pyłek jest ostrożnie usuwany z centralnej części męskiej rośliny i przenoszony na słupek żeńskiej. Czy można pomylić się z terminem zabiegu? Tak, ponieważ kwiatostan jest aktywowany do zapylania tylko przez 24 godziny, a w tym czasie muszą powstać oba rodzaje kwiatów. Jeśli tak się nie stanie, wówczas kolor zanika na próżno, a roślina nie przynosi owoców.

Istnieje wiele przypadków, w których zapylane przez pszczoły odmiany ogórków wytwarzają jajniki nawet bez interwencji człowieka lub owada, ale proces, w którym rośliny zapylają się samoczynnie, może zachodzić tylko w warunkach otwartego gruntu. Jednocześnie warunki pogodowe przyczyniają się do owocowania - wiatry lub deszcze, które przenoszą pyłek z kwiatka na kwiat, prowokując samozapylenie.

Kształtowanie krzaka

Tworzenie ogórków zapylanych przez pszczoły nie różni się od podobnej procedury z samozapylonymi roślinami. W każdym razie konieczne jest uzyskanie jak największej liczby formacji owocowych, co oznacza, że konieczne jest sprowokowanie rozwoju rzęs bocznych. Istnieje niewielka różnica w sposobie formowania ogórków wcześnie dojrzewających i późno dojrzewających:

  • w pierwszym przypadku uszczypnięcie głównego pędu następuje po 9 arkuszach;
  • w drugim przypadku - do 7.

Równolegle możesz dostosować pogrubienie krzewu, aby lepiej odżywiać główną łodygę.

Najlepsze odmiany ogórków zapylanych przez pszczoły

7 najlepszych ogórków zapylanych przez pszczoły w szklarniach i na zewnątrz:

  • "Zubrenok". Wcześnie dojrzewająca hybryda dająca dużą liczbę kwiatów żeńskich. Przeznaczony do uprawy w szklarniach i na otwartym terenie (przy siewie od połowy maja do 7 czerwca). Czas zbioru dla tej odmiany ogórków (od 12 do 14 kg na metr kwadratowy) wynosi 50 dni od dnia pojawienia się kiełków. Owoce średniej wielkości, bez pustych przestrzeni, bez goryczy. Ogórek "Zubrenok" nadaje się do przechowywania i przygotowywania świeżych sałatek.

  • "Twixie". Bardzo dojrzały ogórek, który pozwala na pierwsze zbiory 40 dnia od pojawienia się kiełków. Pożądana geometria sadzenia wynosi 60 na 35 cm Kształt i cechy owocu są standardowe dla ogórków typu korniszon - długość 7 cm, średnia bulwa, wysoka gęstość owoców. Dojrzewanie ogórków na krzaku następuje jednocześnie, z jednorazowym zbiorem 4 kg. Ogórek "Tviksi" jest odporny na mączniaka prawdziwego, toleruje długotrwały transport.

  • „Moskiewski przysmak”. Rośliny zapylają się samoczynnie, gdy na krzaku występują kwiaty żeńskie i męskie, ale proces zapylania wymaga odpowiednich warunków pogodowych – wiatru i opadów. W razie potrzeby będziesz musiał zwabić owady na miejsce lub ręcznie wykonać mechaniczne zapylanie. Wcześnie dojrzały ogórek „Moskiewski przysmak” osiąga średni rozmiar 12-15 cm, ma zgrabny kształt, małe guzki i jest odporny na żółknięcie, gdy owoc jest przejrzały. Nasiona ogórka tej odmiany nadają się do sadzenia bezpośrednio w otwartym terenie przy temperaturze gleby co najmniej 17 С.

  • "Samorodek". Tkający ogórek o nieograniczonym wzroście łodygi z jednym pędem głównym i słabo rozwiniętymi pędami bocznymi. Recenzje ogrodników zgadzają się, że ogórki nie wymagają szczypania pędów i wierzchołków.Ma kwiaty obu typów, jest tolerancyjna na gnicie łodygi i systemu korzeniowego. Średnia wydajność na 1 m2 wynosi od 9 do 11 kg, wielkość dojrzałych owoców jest niewielka, w granicach 11 cm o wadze 80-90 g. Ogórek samorodkowy nadaje się do długiego -terminowy transport przy zachowaniu jego prezentacji i dobrego smaku.

  • "Moringa F1". W krzewie dominują kwiaty jednego, żeńskiego gatunku, z niewielkimi przeplataniami lub z całkowitym brakiem kwiatostanów męskich. Hybryda należy do średnio wczesnej, ze zbiorem 50-52 dni od wyplucia kiełków. Polecana do uprawy sadzonek w środkowym regionie Rosji i dopuszczalna do siewu bezpośredniego w pasie południowym. Plon jest wysoki, owoce małe, ok. 7 cm, smak doskonały. Ogórek Moringa F1 należy uformować, ściskając boczne rzęsy.

  • "Nadzieja F1". Należy do bardzo dojrzałych hybryd o wysokim stopniu produktywności, jest zawarty w odmianach ogórków uprawianych głównie w Rosji na otwartym terenie. Owoce są średniej wielkości, gęste, bez goryczy, nie tworzą pustych przestrzeni podczas obróbki cieplnej. Odmiana toleruje wiele chorób, ale słabo odporna na zgniliznę korzeni.

  • "Erofey". Krzew jest wysoki, różnie rozgałęziony, tworzy kwiaty obu typów. Odmiana charakteryzuje się rzadkimi gruźliczymi elipsoidalnymi owocami. Średnia wydajność wynosi około 4 kg na m2. metrów. Zalecana uprawa - sadzonki przy sadzeniu materiału siewnego na płytką głębokość do 1 cm Odmiana umiarkowanie odporna na choroby.

  • "Rita F1". Ta odmiana ogórków jest uprawiana w celu jednoczesnego uzyskania dużych ilości bardzo wczesnych owoców.Opis ogórków Rita F1: korniszony o standardowej długości, o wadze do 50 g, krzew aktywnie owocuje przez dwa miesiące. Od momentu pojawienia się pierwszych kiełków do dojrzewania owoców mija 47-50 dni. Odmiana stosunkowo mrozoodporna, mało podatna na choroby, odpowiednia do uprawy sadzonek.

Ponieważ ogórki na otwartym polu są bezbronne wobec nocnych przymrozków i letnich upałów, warto mieć na miejscu mobilne, szybko instalowane urządzenia do zbierania tunelu foliowego lub baldachimu.

Ta strona w innych językach: