Nawozy mineralne, organiczne, fosforowe, potasowe i azotowe: ich rodzaje i właściwości

Stosowanie nawozów mineralnych przez ogrodników doświadczało w procesie rozwoju techniki rolniczej zarówno szczytu popularności, jak i spadku, aż do całkowitego odrzucenia związków nieorganicznych. Jednak zarówno nadmierny entuzjazm dla związków azotu, fosforu i potasu, jak i ignorowanie tych pierwiastków, nie doprowadziły do niczego dobrego. Od poprawności ich wprowadzenia do gleby zależy zbyt wiele czynników: skład gleby, rodzaj uprawy owoców i warzyw, klimat i warunki uprawy.

Potrzeba ścisłego przestrzegania zasad wytwarzania dodatków mineralnych zrodziła mit o złożoności ich stosowania, ale tak nie jest. W zrozumieniu cech zastosowania związków nieorganicznych, ich rodzajów i charakterystycznych właściwości, pomoże dzisiejszy artykuł.

Co to są nawozy mineralne i dlaczego są potrzebne?

Nawozy organiczne, w przeciwieństwie do nawozów mineralnych, mają szersze spektrum działania i zawierają wszystkie niezbędne dla roślin związki w całości. Związki nieorganiczne charakteryzują się kierunkowym działaniem, powinny nadrabiać określone braki w składzie gleby lub korygować rozwój (wzrost, wegetacja, owocowanie) plonu.

Nawozy mineralne dzielą się na dwie główne grupy. Są to nawozy proste (jednoskładnikowe) i złożone (zawierające w swoim składzie dwa lub więcej pierwiastków). Najczęściej doświadczeni agronomowie mają tendencję do stosowania drugiego rodzaju związków mineralnych, ponieważ pozwala to na rozwiązanie kilku zadań przy w tym samym czasie, aby zrekompensować niedobory składników odżywczych w glebie i dostosować jej kwasowość.

Rodzaje nawozów mineralnych

Nawozy mineralne, bez względu na stopień ich złożoności, są zawsze oparte na jednym lub kilku wiodących składnikach:

potas;
azot;
fosfor.

To właśnie te substancje, wsparte mikro i makroelementami, które uzupełniają je w każdym rodzaju suplementu, odpowiadają za zdrowy rozwój, kwitnienie i plonowanie upraw ogrodowych.

Azot

Nawozy zawierające azot organizują budowę struktury komórkowej rośliny, czyli są źródłem białka roślinnego, bez którego wzrost zielonej masy jest niemożliwy.

Mineralne związki azotu dzielą się na pięć grup:

Azotan. Należą do nich azotan potasu, wapnia i sodu. Nawozy azotowe azotanowe tłumią kwaśne środowisko glebowe i są odpowiednie dla wszystkich rodzajów roślin. Nawozy azotanowe można stosować we wszystkich okresach rozwoju roślin, ale szczególną uwagę zwraca się na dostateczną ilość azotu w glebie, gdy tworzą się zielone jajniki.

Amon. Całkowicie wyrównują brak azotu w glebie, ale mogą przyczynić się do zakwaszenia gleby, dlatego stosuje się je razem z kredą lub wapnem.
Azotan amonu. Uniwersalny top dressing, doskonale odbierany przez wszystkie uprawy ogrodowe i ogrodnicze. Wprowadza się go podczas przygotowania stanowiska w okresie jesiennego kopania lub bezpośrednio pod korzeń każdego krzewu sadzonki podczas sadzenia.

Amid. Należą do nich mocznik i mocznik. Mogą być stosowane do nawożenia dolistnego, a jednocześnie są dobrze akceptowane zarówno przez naziemne, jak i podziemne części rośliny.
Forma płynna. Są to woda amoniakalna, różne amoniaki, bezwodny amoniak. Mają długotrwały efekt, dzięki czemu wymagają mniejszej ilości aplikacji. Alternatywnie są one preferowane do użytku w domkach letniskowych, które nie są często odwiedzane.

Najwięcej azotu jest wymagane na glebach piaszczystych i piaszczysto-gliniastych. Rośliny sadzone na takich glebach bez odpowiedniego wstępnego dokarmiania można łatwo rozpoznać po małych, matowych liściach, braku lub małych pędach bocznych i powolnym wzroście.

Fosforyczny

Dodatki mineralne fosforu odpowiadają za wymianę tlenu, czyli proces fotosyntezy siewek. Bez udziału tego pierwiastka zielona masa, a przede wszystkim część liściasta plonu, zmienia kolor na ciemniejszy, a następnie zaczyna obumierać, zatrzymując wzrost i rozwój całej rośliny.

Podczas kopania jesiennego stosuje się nawozy zawierające duże ilości fosforu. Poniżej lista najpopularniejszych mineralnych nawozów fosforowych stosowanych do większości rodzajów warzyw, kwiatów i jagód:

"Superfosfat".
"Ammofos".
"Diammofos".

Metafosforan potasu.
"Mąka fosforytowa".
"Nitroammofoska".

Najczęstsze wśród fosforowych nawozów mineralnych są opatrunki mieszane zawierające co najmniej trzy składniki. Przykładem tak złożonej mieszanki jest „Nitroammofoska”, która jest doskonale wchłaniana przez system korzeniowy rośliny we wszystkich okresach jej rozwoju.

Potas

Nawozy mineralne potasowe stosuje się w suche lata lub gdy regularne podlewanie sadzonek nie jest możliwe. Siarczan potasu jest uważany za najlepszy przykład nawozów potasowych, które w instrukcjach agrotechnicznych stosuje się do uprawy ziemniaków i innych roślin okopowych, które wymagają zatrzymywania wilgoci w glebie, ale nie tolerują dobrze chloru.Przykłady związków potasu bez chloru: azotan potasu, potaż, siarczan potasowo-magnezowy.

Chlorek potasu, drugi rodzaj tych nawozów mineralnych, jest entuzjastycznie odbierany przez uprawy ogrodnicze, ale pod jednym warunkiem - jeśli gleba na obszarze uprawnym jest wystarczająco lekka, a pogłówny nie jest przeprowadzany w przeddzień sadzenie, ale zimą.

Kompleks

Nawozy złożone zazwyczaj zawierają wszystkie trzy główne składniki odżywcze oraz kilka dodatkowych pierwiastków śladowych, które zwiększają wszechstronność i funkcjonalność preparatów. Przed zastosowaniem do gleby nawozów mineralnych o złożonym składzie należy ocenić charakter gleby - na glebach piaszczystych i piaszczysto-gliniastych wprowadza się złożony pogłówek na wiosnę, w glinie ciężkiej - jesienią.

Najprostsze złożone nawozy mineralne to zestawy dwu- i trzyskładnikowe. Są to nawozy mineralne azotowo-fosforowe, fosforowo-potasowe i azotowo-fosforowo-potasowe.

Złożona mieszanka

Dla tych ogrodników, którzy nie odważą się całkowicie odejść od nawozów organicznych, ale już docenili zalety suplementów mineralnych, dostępne są na rynku specjalne nawozy organiczno-mineralne zawierające humaty. Ten rodzaj złożonego, mieszanego opatrunku wierzchniego, produkowanego w granulkach, utrzymuje optymalną równowagę chemiczną gleby i chroni aktywną mikroflorę w glebie.

Czyste kompozycje mineralne złożone z mieszanek dodatków łączą w sobie wszystkie te same trzy wiodące składniki - azot, potas i fosfor, w formułach o różnych proporcjach każdego z pierwiastków w stosunku do pozostałych. Współcześni producenci, dążąc do utrzymania czystości i wszechstronności kompozycji, starają się wykluczyć z opatrunków kombinowanych składniki chloru i inne produkty uboczne reakcji chemicznych.

Przykłady nawozów mineralnych o złożonym składzie złożonym:

"Ammofoska".
"Nitrofoska".
"Diammofoska".

Z pozornym podobieństwem składu, mieszanki są reprezentowane przez różne formuły i mają zalecenia do stosowania w warunkach określonych czynników zewnętrznych i wewnętrznych.

Mikronawozy

Mikronawozy są niezbędne do utrzymania zdrowego stanu wszystkich bez wyjątku upraw ogrodniczych i ogrodniczych, szczególnie w fazie wegetatywnej, która determinuje plon i jakość owoców.

Mikronawozy mineralne są stosowane rzadziej niż nawozy zawierające pochodne organiczne. W większości nie nadają się do opryskiwania roślin i są stosowane do gleby wyłącznie w postaci płynnej.

Popularne mikronawozy mineralne:

kwas borowy;
boran magnezu;
siarczan żelaza;
molibdenian amonowo-sodowy;
nadmanganian potasu;
siarczan cynku.

Dla każdego rodzaju uprawy pożądane jest dobranie określonej kompozycji wieloskładnikowego dodatku nasyconego mikroelementami, ale dopuszczalne są mieszanki stosunkowo uniwersalne. W tym przypadku jedynym niuansem żywienia dla różnych grup roślin będzie przestrzeganie indywidualnych dawek.

Stosowanie nawozów mineralnych: ogólne wskazówki

Wszelkie rodzaje i kompozycje nawozów mineralnych zaleca się stosować do gleby, gdy sadzonki odbudują się po przesadzeniu i aktywnie zazielenią, co będzie wskazywać na dobre ukorzenienie rośliny. Pod względem czasu będzie to co najmniej 20 dni okresu oczekiwania i jest stosowane tylko wtedy, gdy wszystkie krzewy w ogrodzie są zdrowe i aktywne w rozwoju.

Wcześniej, przed zastosowaniem nawozów mineralnych, gleba jest dokładnie nawilżana.Jeśli po procesie wprowadzania nawozów na powierzchni gleby utworzy się film, po kilku godzinach gleba jest rozluźniona. Bardzo ważne jest obserwowanie dozowania dodatków nieorganicznych, ponieważ nadmiar roztworu lub zawyżone stężenie rozcieńczonej substancji może prowadzić do odwrotnego efektu.

Nie można pozwolić, aby mieszanka mineralna opadła na zielone wierzchołki roślin metodą nawożenia korzeniowego - liście w kontakcie z takimi roztworami pokrywają się martwiczymi wrzodami, a kwiaty opadają.

Wady i zalety stosowania nawozów mineralnych w ogrodzie

Nawozy organiczne są mniej kontrowersyjne pod względem zastosowania agrotechnicznego, chociaż po bliższym przyjrzeniu się, zarówno ich nadmiar, jak i niewłaściwe stosowanie, biorąc pod uwagę charakter gleby i klimatu, pociąga za sobą nie mniej katastrofalne skutki dla upraw. Minusem dodatków mineralnych w stosunku do substancji organicznych jest tylko to, że jeśli odbiegają od norm stosowania w kierunku rosnącego stężenia, mają tendencję do gromadzenia się w glebie i zmiany jej składu chemicznego.

Ponadto pierwiastki śladowe, będące częścią złożonych nawozów mineralnych, w kombinacji niepiśmiennej, całkowicie blokują możliwość rozwoju upraw, a nawet są w stanie trwale wysterylizować glebę.

Z drugiej strony, przy racjonalnym podejściu do nawożenia mineralnego, plon nawożonych roślin wzrasta kilkukrotnie, owoce są zbierane wcześniej niż w standardowym czasie, a wygląd i smak owoców są najbardziej zgodne z wskaźniki klasy upraw.