Dill Kibray: opis odmiany, uprawa, pielęgnacja i plon ze zdjęciem

Dill Kibray to jeden z najpopularniejszych rodzajów roślin ogrodniczych uprawianych w regionach Rosji. Miłość ogrodników do tego gatunku tłumaczy się bezpretensjonalnością rośliny i dużą liczbą właściwości leczniczych. Aby uzyskać zieleninę o odpowiedniej jakości, przed przystąpieniem do ogrodnictwa zaleca się poznanie cech uprawy tej odmiany.

Opis odmiany

Odmiana Kibray należy do odmiany kopru o średnim okresie dojrzewania. Roślina uważana jest za jedną z najlepszych pod względem wzrostu i plonowania zielonej masy. Odmiana jest bezpretensjonalna w pielęgnacji i przez długi czas nie może tworzyć parasoli.

Kultura ogrodowa ma duże rozety z szerokimi liśćmi. Średnia wysokość jednej rozety to 40 cm Liście o jasnozielonym kolorze charakteryzują się soczystością o delikatnym, delikatnie pikantnym smaku i bogatym zielonym aromacie.

Opis odmiany wskazuje na możliwość uprawy w zamkniętych strukturach i na otwartym terenie. Aby uzyskać wcześniejszy plon plonu, nasiona wysiewa się wcześnie, jeśli temperatura na zewnątrz nie jest wystarczająco ciepła, wówczas miejsce sadzenia przykrywa się folią lub agrowłóknem. Stan dojrzałości następuje po 40-45 dniach.

Plon tej odmiany jest uważany za jeden z najwyższych, a od 1 m² można uzyskać do 3 kg. Średnia waga dorosłej rośliny to około 30 gramów. Cechą kultury ogrodowej tego gatunku jest zdolność do zachowania soczystości i odpowiedniego wyglądu.

Wzrost

Kibray jest łatwa w uprawie i nie wymaga specjalnych umiejętności sadzenia, więc jest odpowiednia nawet dla początkujących ogrodników. W regionach Rosji w większości przypadków odmiana jest uprawiana na łóżkach przez wysiew nasion na otwartym terenie. Cechy kopru sprawiają, że jest to odmiana odpornych na zimno roślin ogrodowych. Nasiona zaczynają rosnąć, gdy temperatura gleby osiąga 3°C. Aby zapewnić normalny rozwój kopru, wystarczający reżim temperaturowy wynosi od 8 do 10 ° С.

Podstawową zasadą uzyskania dobrego zwrotu z zieleni jest to, że nasadzenia nie powinny być zbyt gęste. Następujące uprawy są uważane za najlepszych poprzedników rośliny:

• ogórki;
• pomidory;
• rośliny strączkowe;
• kapusta.

Miejsce stałego nasadzenia zaleca się przygotować jesienią. Aby to zrobić, wybierz dobrze oświetlony obszar, przekop ziemię na bagnet łopaty i nawozisz. Najlepszym sposobem na poprawę jakości gleby jest skład następujących składników:

• 15 gramów azotanu amonu;
• 10 gramów superfosfatu;
• 10 gramów soli potasowej.

Mieszanka tych składników jest nakładana na glebę w ilości 3 kg na każdy 1 m². Taka ilość składników odżywczych w większości przypadków wystarcza na cały sezon wegetacyjny.

Najskuteczniejsze jest formowanie kopru nie w paski, ale w małe rowki o szerokości 5 cm i głębokości od 2 do 3 cm, podczas gdy nasiona wysiewa się na całej szerokości. Odstęp 25 cm zmniejsza się między każdą bruzdą.

Cechy opieki

Pielęgnacja polega na zapewnieniu terminowego odchwaszczania i podlewania. Po pojawieniu się pierwszych pędów dodatkowe krzaki całkowicie wyrywają się, ponieważ dzięki tej metodzie system korzeniowy sąsiednich roślin jest minimalnie uszkodzony.Chwasty w miejscu sadzenia muszą zostać usunięte.

Jesienny nawóz jest wystarczający w większości przypadków, więc w wyjątkowych przypadkach stosuje się dodatkowe dokarmianie.

Zapotrzebowanie na nawozy mineralne często można określić na podstawie wyglądu zieleni. Na przykład żółte liście i wczesne kwiaty wskazują na brak azotu.

W tym przypadku wystarczy potraktować obszar sadzenia roztworem mocznika, przygotowanym w ilości 1 łyżeczki. fundusze na pełne wiadro wody. Warto pamiętać, że liście kopru mają zdolność gromadzenia azotanów, dlatego nie należy nadużywać nawozów azotowych. Koper nie powinien być przetwarzany z popiołem, ponieważ powoduje to zaczerwienienie liści i powolny wzrost pędów.

Wady i zalety

Dill jest ceniony za wysoką zawartość minerałów i witamin, a także dużą ilość olejków eterycznych. Taki produkt jest cennym źródłem składników odżywczych, które mają korzystny wpływ na pracę niemal wszystkich układów życiowych organizmu człowieka.

Zalety koperku Kibray to:

• uniwersalność użytkowania;
• wysoki zielony zwraca;
• możliwość uprawy w warunkach zewnętrznych, szklarniowych i wewnętrznych;
• przyjemny bogaty zielony smak;
• zdolność do zachowania smaku, soczystości i właściwego wyglądu przez długi czas;
• możliwość użycia jako przyprawa do świeżych potraw oraz jako sucha przyprawa;
• szerokie możliwości w zakresie profilaktyki i leczenia różnych rodzajów chorób.

Kibray koperek może być używany świeży i jako przyprawa do różnych potraw. Zieloni dodają bogatego smaku sałatkom i są często używane w przepisach na marynaty. Przydatne właściwości rośliny są dobrze zachowane po zamrożeniu, liście kopru nie tracą swoich przydatnych właściwości po wyschnięciu.

Szkodniki i choroby

Mączniak prawdziwy jest uważany za jedną z głównych chorób odmian kopru. Odmiana Kibray jest uważana za jeden z nielicznych gatunków, które mają dobrą odporność na taki problem. Dzięki tej funkcji uprawa może być uprawiana nawet na wilgotnych glebach.

W uprawie koperku nie można traktować rośliny chemicznie, dlatego walkę ze szkodnikami i chorobami należy prowadzić wyłącznie z zastosowaniem środków zapobiegawczych, a mianowicie płodozmianu, całkowitego zniszczenia zielonej masy po zbiorach i kopaniu glebę na większą głębokość.

Zbiór i przechowywanie plonów

Czas zbierania kopru zależy od celu dalszego użytkowania. Jeśli to konieczne, użyj świeżej lub do gotowania do bezpośredniego użycia po zebraniu, możesz zrywać warzywa w dowolnym momencie.Zieloni należy zbierać rano, dla których odcinasz wymaganą liczbę liści lub odcinasz cały pęd.

Warto stosować się do następujących zaleceń dotyczących kolekcji:

• zbieranie masowe w celu zachowania plonu przez zamrażanie lub suszenie odbywa się, gdy koperek osiąga wysokość od 30 do 35 cm;
• aby zbierać przyprawy, wybierz okres, w którym wiek zieleni osiągnie 55-60 dni;
• nasiona są zbierane po tym, jak baldachy staną się szare i stwardniałe.

Do przechowywania koperku przez długi czas stosuje się metodę zamrażania lub suszenia. Po zbiorze produkt musi być przygotowany do przechowywania:

• pokroić żółte i zwiędłe zielenie;
• zanurz koperek w pojemniku z wodą, podczas gdy brud z zieleni opada na dno;
• wytrzep pęczki, przełóż do durszlaka i spłucz pod bieżącą wodą;
• rozłóż na ręczniku i poczekaj aż całkowicie wyschnie.

Świeże warzywa można przechowywać przez około miesiąc w plastikowym pojemniku, pojemnik nie przepuszcza powietrza, a warzywa nie gniją. Pojemnik próżniowy utrzyma koperek przez sześć miesięcy. Dłuższe przechowywanie może być zapewnione przez traktowanie solą zieleni. Aby to zrobić, warzywa są kruszone, umieszczane w szklanym słoiku warstwami, naprzemiennie warstwa zieleni i warstwa warstw.

Popularna jest metoda zamrażania koperku. Ta opcja pozwala zdobyć koperek zimą i wykorzystać go jako składnik pierwszego i drugiego dania.

Pokruszone warzywa można umieścić w plastikowej torbie lub włożyć do kostkarki do lodu z wodą. Po umieszczeniu w workach nie naciskaj zbyt mocno zieleni i wyciśnij powietrze, co lepiej zachowa lecznicze i korzystne właściwości rośliny.Przygotowanie „kostek koperkowych” zapewnia łatwość dalszego użytkowania, co sprawia, że przygotowywanie zup i drugich dań o podobnym składniku jest wygodne, ponieważ nie ma potrzeby wcześniejszego przygotowania przypraw.

Podczas przygotowywania suchego produktu, warzywa są umieszczane w ciepłym, przewiewnym miejscu. Koper układa się cienką warstwą na płaskiej powierzchni. Gdy zioła wysychają, rośliny mieszają się, uzyskując w ten sposób równomierne suszenie.

Całkowicie przygotowane suche warzywa są umieszczane w pojemniku do przechowywania. Zastosowanie szklanych pojemników z zamkniętym wieczkiem pozwoli nie wchłaniać obcych zapachów do produktu i zapewni możliwość kontrolowania zużycia przypraw ze względu na przezroczystość pojemnika.

Zalecane