Kwiaty, zioła

Dill Dill: opis odmiany, uprawa i plon ze zdjęciem

Anonim

Odmiana kopru koperkowego jest uważana za jeden z najbardziej produktywnych gatunków pod względem wskaźników tworzenia zielonej masy. Zaletami rośliny jest tolerowanie mrozu oraz możliwość szybkiego uzyskania produktu o bogatej zawartości składników odżywczych. Aby uzyskać prawidłowy zwrot z rośliny, zaleca się wcześniejsze zapoznanie się z cechami uprawy ogrodowej i podstawowymi zaleceniami dotyczącymi uprawy.

Opis odmiany

Roślina z selekcji holenderskiej jest obecnie uprawiana na całym świecie. Opis odmiany odnosi ją do grupy upraw jednorocznych, które późno tworzą parasole, dzięki czemu roślina jest w stanie długo formować zieloną masę.W związku z tą cechą, odmiana jest często używana jako świeża, jako przyprawa do sałatek, pierwszego i drugiego dania.

Liście mają bogaty zielony kolor, odpowiednią prezentację i silny aromat świeżych ziół. Roślina jest uważana za bogate źródło witamin i soli mineralnych, dlatego często stosuje się ją w celu zapobiegania ich niedoborom, w razie potrzeby wspomaga organizm w okresie rehabilitacji oraz stymuluje układ odpornościowy człowieka.

Cechą tej odmiany jest to, że dobrze toleruje niskie temperatury. Odporność na mróz pozwala roślinie wytrzymać temperatury do -4 C.

Krzewy kopru są uważane za niewymiarowe, ale liście tworzą się rozłożyste. Wysokość krzewów osiąga średnio 150 cm Średnio 1 miesiąc mija od siewu do zbioru. Okres kwitnienia jest późny i od 1 m2 średnio usuwa się do 2 kilogramów zieleni.Zioła można zbierać przez 80 do 85 dni w celach sezonowych.

Wzrost

Uprawa odbywa się poprzez wysiewanie nasion do ziemi. Lądowanie odbywa się od kwietnia do maja. Zaleca się przygotowanie gleby jesienią, w tym celu glebę przekopuje się i stosuje nawozy mineralne. W większości przypadków składniki odżywcze są wystarczające i w okresie wegetacyjnym nie są wymagane dodatkowe opatrunki z koperkiem.

Miejsce uprawy powinno być słoneczne. Kultura uwielbia luźne, żyzne gleby o neutralnym poziomie kwasowości. W kwaśnej glebie i stojącej wodzie roślina źle się czuje. Następujące uprawy ogrodnicze są uważane za dobrych poprzedników kopru:

  • pomidory;
  • ogórki;
  • pomidory;
  • rośliny strączkowe;
  • ziemniak.

Aby poprawić jakość kiełkowania, zaleca się przygotowanie nasion przed sadzeniem. Aby to zrobić, moczy się je w ciepłej wodzie przez 1 lub 2 dni, okresowo zmieniając płyn. Dozwolone jest mycie nasion pod bieżącą wodą o temperaturze 60 C, w tym celu umieszcza się je w torbie z tkaniny.

Przed sadzeniem gleba jest dobrze nawilżona i tworzą się małe bruzdy o głębokości od 1 do 2 cm, między rzędami pozostaje 15 cm. Przy mniejszej odległości nasadzenia gęstnieją i koper zaczyna słabo rosnąć .

Po napełnieniu nasion niewielką warstwą gleby podlewanie nie jest wymagane, ponieważ zwilżone po siewie nasiona mogą zagłębić się w glebę, a ich kiełkowanie będzie utrudnione.

Cechy opieki

Dill należy do grupy roślin niewymagających pielęgnacji. Aby uzyskać dobry plon, konieczne jest terminowe podlewanie i usuwanie chwastów. Przy tworzeniu się gęstej skorupy na powierzchni łóżek zaleca się rozluźnienie.

Przy nadmiernym zagęszczeniu sadzenia zaleca się przerzedzenie krzewów koperkowych. Aby to zrobić, gleba jest nawilżana, a nadmiar roślin jest wyrywany. Aby regularnie otrzymywać świeże warzywa, wysiewaj nasiona kopru co 2 lub 3 tygodnie.

Koper jest uważany za roślinę odporną na suszę, ale aby uzyskać wysokie plony, zaleca się nawadnianie bez dopuszczenia do nadmiernego wysuszenia gleby. Koper ma wystarczającą ilość składników odżywczych z jesiennej gleby nawożenie, ale przy słabych cechach wzrostu można ją nawozić 2 razy w okresie wegetacji. Aby to zrobić, użyj roztworu, do przygotowania którego 25 gramów soli potasowej i azotanu rozcieńcza się na 10 litrów wody. Koper ma jakość akumulacji azotanów, więc rośliny nie można traktować nawozami azotowymi, nie zaleca się stosowania obornika do gleby.

Wady i zalety

Oprócz dobrych plonów, recenzje ogrodników odnotowują tak silne cechy odmiany, jak odporność na choroby i powolne podganianie pędów.Roślina charakteryzuje się bezpretensjonalną pielęgnacją i nie wymaga przestrzegania skomplikowanych zasad techniki rolniczej. Dill Dill jest w stanie tolerować niskie temperatury i trudne warunki uprawy.

Cechy zalet odmiany:

  • bogate w minerały i witaminy;
  • możliwość szybkiego uzupełnienia deficytu energetycznego w organizmie;
  • możliwość usprawnienia procesów ukrwienia;
  • korzystny wpływ na narządy moczowe;
  • korzystny wpływ na układ krążenia;
  • możliwość obniżenia ciśnienia krwi;
  • działanie uspokajające na układ nerwowy.

Dill jest dziś aktywnie wykorzystywany w recepturach tradycyjnej medycyny do zapobiegania i leczenia różnych chorób. Produkt służy do produkcji maseczek kosmetycznych, mydeł, kremów.Głównym trendem w uprawie ogrodów przydomowych jest stosowanie świeżego koperku, jako samodzielnej przyprawy i składnika do przygotowywania pachnących mieszanek.

Korek jest używany w przepisach na sałatki, zupy, dodatki, sery, dodaje się go podczas konserwowania, aby dodać smaku zimowym przygotowaniom.

Szkodniki i choroby

Dill odnosi się do różnych roślin odpornych na różnego rodzaju choroby i szkodniki. Główne niebezpieczeństwo wiąże się z infekcją nasadzeń mączniakiem prawdziwym. Aby zapobiec tego typu niebezpieczeństwu, nie zaleca się formowania nasadzeń obok marchwi i selera.

Aby zapobiec chorobom, wystarczy jesienią usunąć resztki roślin z miejsc uprawy i przestrzegać zasady płodozmianu, zgodnie z którą koper nie może być sadzony przez kilka lat w tym samym miejscu.

Zbiór i przechowywanie plonów

Czas odbioru trwa od lipca do września. Konkretny miesiąc zbiorów zależy od tego, kiedy zostały posadzone nasiona. Koper może być używany do następujących celów:

  • świeże;
  • do robienia przypraw;
  • jako składnik mieszanki zapachowej.

W celu zachowania korzystnych właściwości zieleni na okres zimowy stosuje się metodę mrożenia, kiszenia i suszenia kopru. Jakość mrożonego produktu praktycznie nie ustępuje świeżej roślinie, dzięki czemu zimą można uzyskać cenne źródło witamin i minerałów. Zebrane surowce przed zamrożeniem są starannie sortowane, selekcjonując liście wadliwe i zgniłe. Następnie krzaki są myte w durszlaku pod bieżącą wodą. Zamrażać można tylko całkowicie wysuszone warzywa, w tym celu stosuje się plastikowe torby lub specjalne plastikowe pojemniki.

Koperek można posolić do pierwszego i drugiego dania. W tym celu pobierany jest przezroczysty szklany pojemnik, w którym warzywa i sól o grubości 1-2 cm są kolejno układane warstwami.Lepiej jest użyć grubej soli.

Aby przygotować suchą przyprawę, należy rozprowadzić cienką warstwę umytego koperku na płaskiej powierzchni w oświetlonym, ciepłym pomieszczeniu. Gdy rośliny wysychają, koperek jest okresowo mieszany, aby zapewnić jednolitość procesu. Po całkowitym wyschnięciu produkt jest układany w pojemnikach magazynowych.