Gil ziemniaczany: charakterystyka i opis odmiany, uprawy i pielęgnacji ze zdjęciem

Odmiana ziemniaka Bullfinch pojawiła się stosunkowo niedawno, ale została już uwzględniona w wykazach Państwowego Rejestru. Krajowi hodowcy nadali nazwę ziemniakowi ze względu na piękną, czerwonawą skórkę i odporność na mróz. Odmiana szybko zyskała uznanie nie tylko wśród rosyjskich ogrodników i gospodarstw, ale także wśród mieszkańców sąsiednich krajów ze względu na doskonałą jakość utrzymania, doskonały smak i wygląd handlowy. Kultura wczesna odpowiednia do uprawy w regionie północno-zachodnim, Uralu i Syberii.

Opis odmiany

Młode bulwy gili są wykopywane po 45-50 dniach od momentu posadzenia, odmiana osiąga pełną gotowość na 55-60 dni. Odmiana charakteryzuje się przyjaznym dojrzewaniem.

Pionowe, gęsto liściaste krzewy wyrastają na średnią wysokość. Duże, mięsiste liście pozbawione są specyficznej falistości. Żywe kwiaty bzu ozdabiają obszar podczas kwitnienia ziemniaków.

Równe owalne bulwy z małymi oczkami na czerwonawej skórce ważą 90 g. Kremowobiały miąższ z wysoką zawartością skrobi (16%) kruszy się podczas gotowania. Nadaje się do przygotowania wielu potraw. Szczególnie dobre są pieczone ziemniaki i chipsy ziemniaczane.

Wydajność gila osiąga 450 centów na hektar. Pierwszy wykop daje 50-110 centów. Takie wskaźniki wczesnego dojrzewania warzyw determinują ekonomiczne korzyści uprawy.

Wzrost

Gil ziemniaczany jest wybredny w kwestii gleby. Ciężkie, gliniaste, nieurodzajne ziemie zarośnięte chwastami nie pozwolą Ci uzyskać wysokiej jakości plonów.

Musisz przygotować teren do sadzenia ziemniaków jesienią: zniszczyć chwasty, zaorać, zastosować nawozy organiczne i superfosfat. Zostaw popiół drzewny do wiosny.

Ważne jest obserwowanie płodozmianu i powrót ziemniaków na ich pierwotne miejsce po czterech latach. Poprawa gleby odbywa się poprzez jesienny siew zielonego nawozu. Wiosną miejsce jest rozkopywane i ponownie nawożone. Przy niewystarczającej ilości popiołu lub materii organicznej są one dodawane bezpośrednio do studzienek. Wprowadzenie granulatu o wysokiej zawartości potasu, OMU "Potato", preparat Kemira jest skuteczne.

Najlepsi poprzednicy ziemniaków z gili to kukurydza, ogórki i rośliny strączkowe. Lądowanie po psiankowatych nie jest zalecane.

Ze względu na podatność na infekcje nicieni materiał siewny gila musi zostać przetworzony przed sadzeniem w ziemi. W tym celu kupowane są leki takie jak Aktara, Maxim, Fitosporin, Mikon, niebieski witriol, popiół.

Równie ważne jest kiełkowanie bulw, co przyspiesza wschodzenie siewek. Ta procedura jest wykonywana na świetle, w temperaturze +12 ºC, na miesiąc przed sadzeniem.

Odmiana wczesna dojrzała sadzi się w maju. Dokładny termin zależy od warunków pogodowych. Temperatura gleby powinna podgrzać się do +8 ºC. Odległość między otworami lub bruzdami jest utrzymywana w granicach 30-35 cm, odstęp między rzędami wynosi 70 cm.

Sadzenie ziemniaków gili odbywa się nie głębiej niż 6-7 cm, aby uniknąć opóźnionego kiełkowania. Dla pomyślnego uformowania systemu korzeniowego w pierwszym tygodniu po posadzeniu nie jest wskazane podlewanie.

Cechy opieki

Wraz z pojawieniem się pierwszych pędów, po 8-10 dniach od sadzenia, redliny są bronowane w celu usunięcia zaskorupienia i chwastów. Podlewanie ziemniaków gili jest wymagane w razie potrzeby, tylko w okresie długotrwałej suszy.W przypadku braku deszczu podlewanie odbywa się dwa tygodnie po wykiełkowaniu, następnie w okresie pączkowania i w szczycie kwitnienia. Wczesne ziemniaki potrzebują wilgoci na początku lata.

Ziemniaki są podlewane wcześnie rano, starając się nie dostać na liście, co jest wygodne do zrobienia wzdłuż alejek. W czasie upałów zaleca się mulczowanie nasadzeń ściętą trawą, torfem, próchnicą, co zatrzyma wilgoć i zniszczy większość chwastów.

Hilling ziemniaków zaczyna się, gdy kiełki osiągną wysokość 10-12 cm. Mieszkańcy północnych regionów wolą całkowicie zapełnić sadzonki. Inni ogrodnicy robią to samo w przypadku czerwcowego chłodu.

Ważne hilling - na początku kwitnienia, kiedy Bullfinch tworzy bulwy, co wymaga luźnej gleby, swobodnej penetracji powietrza i zwartego krzewu.

Nabijanie ziemniaków jest koniecznością, zwiększa plony, stwarzając komfortowe warunki do wzrostu.

Charakterystyka tej odmiany pozwala zrezygnować z letnich opatrunków, jeśli jesienią zastosowano nawozy. Czasami rośliny wymagają dokarmiania, które stosuje się przed pierwszym hillingiem w postaci materii organicznej – ptasich odchodów lub dziewanny. Dobrym rozwiązaniem jest nitrofoska, złożone nawozy i napar z pokrzywy. Wraz z pojawieniem się pąków stosuje się potas, nawozy fosforowe lub popiół. Skuteczne jest opryskiwanie roślin związkami zawierającymi humaty, kwas borowy, które przyspieszają formowanie i dojrzewanie owoców.

Wady i zalety

Opis odmiany ziemniaka gila zawiera szereg zalet:

• Doskonały smak.
• Przyjazne dojrzewanie.
• Dobra wydajność wydajności.
• Przechowywanie - do 95%.

Wadą tej odmiany jest podatność na nicienie.

Szkodniki i choroby

Odmiany ziemniaków Gil zwyczajny jest umiarkowanie odporny na choroby i szkodniki:

• Mątwik Złotego Ziemniaka.
• Czynnik raka.
• Alternarioza.
• Parcha
• Fuzarioza.
• Verticillium.

Zgnilizna pierścieniowa i rizoktonioza Bullfinch jest lekko dotknięty. Phytophthora działa tylko na wierzchołki, praktycznie nie zagraża bulwom.

W celach profilaktycznych ziemniaki posypuje się popiołem drzewnym, naparami z glistnika lub wrotyczu pospolitego, co jest dość skuteczne i nietoksyczne. W przypadku pojawienia się szkodników na nasadzeniach ziemniaków gil należy zastosować specjalne środki chemiczne.

Zbiór i przechowywanie plonów

Zbiory rozpoczynają się 45 dni po wykiełkowaniu. Pełna dojrzałość przypada na 55-60 dni. Daty są przesuwane w zależności od warunków klimatycznych regionu. Przy suchej, słonecznej pogodzie zaczynają kopać ziemniaki gile, aby bulwy miały czas na wyschnięcie na grzbietach przed przejściem pod baldachim. Po wysuszeniu owoce są sortowane i przechowywane w piwnicy, piwnicy, balkonie lub loggii w drewnianych pojemnikach lub siatkach.

Odmiana wcześnie dojrzewająca, odpowiednia do ponownego sadzenia i podwójnego zbioru w jednym sezonie, odpowiednia dla komercyjnych gospodarstw warzywniczych.

Gil jest odporny na ekstremalne temperatury i opady, dlatego jest wskazany do uprawy w północnych regionach Rosji.

Zalecane