Kurczaki Leggorn: opis i charakterystyka rasy, odmiany, produkcja jaj, zawartość

Uprawiając różne rasy kur, hodowcy drobiu szukają opcji, która byłaby liderem w produkcji jaj. Leghorn to rodzaj kurczaka, który jest ceniony właśnie ze względu na tę cechę. W czasie swojego istnienia rasie udało się zdobyć popularność wśród profesjonalnych i amatorskich hodowców drobiu.

Historia kurczaków Leghorn

Miejscem narodzin rasy są Włochy. Po pewnym czasie kurczęta zostały sprowadzone do Ameryki, gdzie zaczęły krzyżować się z innymi odmianami. Pożądanym rezultatem był ptak o idealnych cechach. Eksperci skupili się na jak najwyższym procencie produkcji jaj.

Gdy tylko osiągnięto sukces, Europa zainteresowała się rasą. Później Białoruś, Rosja i Ukraina potrzebowały Leghorna. Wraz z pojawieniem się Leghornów w kraju w XX wieku, kurczaki natychmiast stały się popularne.

Opis i cechy rasy

Możesz rozpoznać Leghorna po wyglądzie, kolorze i postawie.

Odmiany i ich wygląd

Bez względu na kolor, kury i koguty charakteryzują się pewnymi parametrami ciała. Jest to tak zwany standard, który odpowiada różnorodności kurczaków. Ciało ptaka jest harmonijnie złożone. Mimo niewielkich rozmiarów wyróżniają się dumną postawą.

Długa szyja średniej grubości łączy ciało z głową średniej wielkości. Kolczyki są pomalowane na intensywny czerwony kolor. U kogutów grzebień w kształcie liścia stoi prosto, u kur zwisa z boku. Tęczówka pomarańczowych oczu z czasem traci jasność.Im starszy kurczak, tym bledszy.

Kury nioski i koguty mają obszerne piersi wystające do przodu. To nadaje ptakowi dostojny wygląd. Są najbardziej niezwykłe kolory Leggornów. Najczęściej hodowane są białe Leghorny.

Krasnolud

Podgatunek wyróżnia się dużą przyjaznością wobec innych ptaków. Bez problemu dogadują się z innymi ptakami. Wskaźnik zapłodnienia jaj wynosi 95%, czyli znacznie więcej niż u innych ptaków. Zjawisko to jest spowodowane aktywnością dorosłych kogutów.

Pygmy Leghorn jest gatunkiem ekonomicznym, ponieważ zjada mało jedzenia. Z łatwością przechodzą aklimatyzację, bo nie boją się zimna. Do karmienia nadaje się tylko wysokiej jakości, pełnowartościowa karma.

Biały

Leggorn w białym kolorze to uniwersalna odmiana. Wskaźnik przeżywalności ptaków pozwala na ich trzymanie w regionach o zmiennym klimacie. Białe Leghorny są łatwe w hodowli. Wymaga standardowych warunków życia i znanego pokarmu dla ptaków.

Brązowy

Kolory kogutów i kur są nieco inne. Ciało samic pokryte jest równymi brązowymi piórami. Bliżej ogona kolor nieco ciemnieje. Koguty mają ogon, pierś i brzuch pokryte ciemnymi piórami z zielonym odcieniem.

Dalmatyńczyki

Odmiana Leggorna jest również nazywana pasiastą pstrokatą. Czarno-białe ubarwienie sprawia, że wygląda jak dalmatyńczyk, dlatego postanowiono tak nazwać rasę. Są krewnymi cętkowanego krzyża i zostały wyhodowane w 1904 roku.

W tamtych latach nakrapiane kurczaki były bardzo rzadkie, więc szybko zyskały popularność. Dalmatyńczyki biegają pięknie i mają wiele zalet.

Izabela

Kurczaki są pomalowane na kolor srebrny lub popielaty. Z tyłu widoczne pióra o złotym kolorze. Isabella jest w pełni uważana za gatunek ozdobny.

Lawenda

Odmiana Leghorn łączy dwa kryteria - niesamowity kolor i wysoką wydajność. Różowe pióra wyglądają nietypowo, a nawet jeśli ptaki to kurczaki. Dość nieśmiałe, nerwowo reagują na wszelkie zewnętrzne objawy.

Ze względu na niewielką wagę zalicza się je do ptaków ozdobnych. Przez rok jedna kura nioska przynosi około 260 jaj. Wyhodowane wyłącznie na jajka.

Charakter i temperament ptaków

Kurczaki nie są agresywne w stosunku do innych ptaków. Pozornie spokojny, a jednak nie głupi. Ludzie się nie boją i traktują ich z ufnością. W ciągu dnia aktywnie eksplorują teren, ponieważ nie lubią siedzieć w miejscu.

Wydajność rasy

Główną zaletą kurcząt jest wysoka produkcja jaj, dzięki czemu rasa stała się powszechna. Kury nioski są gotowe do składania jaj w wieku 4 miesięcy. Jeden ptak przynosi około 230 jaj rocznie.

Średnia waga jajka to 55-60 g. Skorupka jest pomalowana na biało. Po złamaniu nie nadaje się od razu, ponieważ różni się wytrzymałością.

Jak określić wiek kurczaka?

Hodowle drobiu, którzy nie mają dużego doświadczenia w hodowli ptaków, są oszukiwani przez sprzedawców. Idą na targ po młode kury nioski, a do domu wracają ze starymi kurami, które w każdej chwili przestają składać jaja. Aby uniknąć takich sytuacji, podczas kontroli przestrzegane są następujące zasady:

Kolor grzebienia. U kurcząt dorosłych, z powodu zaburzeń krążenia, grzebień ma bladoróżowy kolor. Jeśli go dotkniesz, poczujesz chłód. U młodych ptaków jest jasnoczerwony i ciepły.
Brzuch. U młodych kurczaków jest miękki. Przez lata trzymania starych ptaków żołądek pokrywa się tłuszczem i staje się twardy.
Kolor dzioba. W starszych warstwach jest bladożółty, podczas gdy u młodych kur ma intensywny pomarańczowy odcień.

Jest mała sztuczka, dzięki której możesz określić, czy kura nioska jest młoda. Dostają posiłek. Jeśli ptaki szybko biegną w jego kierunku, są młode i niedoświadczone. Starsze kury podchodzą do jedzenia z niepokojem.

Jak odróżnić kurczaki od kogutów?

Pierwszego dnia, w którym pojawiają się pisklęta, określa się płeć. Samice są całkowicie białe, szare lub czarne. Podczas gdy młode betty są w paski.

Odróżnienie kurczaka od koguta w wieku jest dość problematyczne. Chodzi o puszysty ogon, który ma zarówno kura nioska, jak i kogut. W takim przypadku zwróć uwagę na grzebień.

Główne zalety i wady

Wśród zalet rasy są:

duży rozmiar jajka;
wysoki wskaźnik płodności jaj;
szybkie dojrzewanie;
oszczędne zużycie paszy;
przyjazna i spokojna natura;
dostosowanie do warunków klimatycznych.

Wady obejmują:

mięso nie jest spożywane;
ptaki boją się hałasu i jasnego światła;
słaby rozwój instynktu macierzyńskiego;
nie wysiaduj własnych jaj.

Mięso nie jest spożywane nie tylko ze względu na jego smak. Wielkość ptaków uniemożliwia to.

Konkretna zawartość rasy

Podobnie jak inne kurczaki, Leghorn preferuje standardowe warunki.

Wymagania dotyczące drobiu

Pomieszczenie, w którym mieszkają ptaki – kurnik – powinno być przestronne. Jeśli ptaki są zbyt stłoczone, przyczynia się to do rozwoju chorób. W zimnych porach kurnik powinien być ciepły. Ptaki nie znoszą przeciągów.

Grzędy powinny znajdować się wysoko nad podłogą, aby ptaki nie odczuwały zimna w zimie. Dobrze, jeśli w domu jest przynajmniej jedno okno. Pudełka do układania są instalowane w ustronnym miejscu.

Przygotowanie terenu do chodzenia

W pobliżu kurnika zorganizowano strefę spacerową. Wydzielony teren ogrodzony jest ogrodzeniem z desek lub siatki. Wysokość ogrodzenia musi mieścić się w granicach 1,5 m, aby ptaki nie przelatywały nad nimi.

Najlepszą opcją jest trawiasty obszar, aby Leghorn mógł sam zdobywać pożywienie, dziobiąc zieleninę. Kurczaki uwielbiają kopać w ziemi, zdobywając robaki, robaki i inne żywe stworzenia. Ta technika pomaga obniżyć koszty paszy.

Instalacja karmników i poideł

Głębokość pojemnika na jedzenie powinna wynosić co najmniej 5-10 cm Długość zależy od liczby kurczaków. Na jednego ptaka przypada 10-15 cm.

Korytki do karmienia powinny być tak zaprojektowane, aby Leghorny nie mogły wspinać się do środka. Zapobiegnie to rozsypywaniu się paszy i ochroni ziarno przed ekskrementami. Karmniki, które są przenoszone z jednego miejsca na drugie, mają przewagę.

Pojemniki na wodę powinny być dobrze umyte i napełnione wodą. Ważne jest, aby pijący się nie przewrócił. Materiał poideł musi być wykonany z bezpiecznych materiałów.

Plastikowe butelki, poidła smoczkowe, urządzenia otwarte i próżniowe są używane jako pojemniki na wodę. Poidła smoczkowe nadają się do przemysłowego odchowu kurcząt. W przypadku gospodarstw domowych można skorzystać z dowolnej z istniejących opcji.

Pierzenie sezonowe

Zjawisko jest typowe dla wszystkich ptaków i towarzyszy mu przerwa w produkcji jaj. Leghorny nadal pędzą nawet zimą, ale nie tak aktywnie. W celu przywrócenia produktywności hodowcy drobiu stymulują linienie.

Skrócenie godzin dziennych przyspiesza ten proces. Leghorny aktywnie pędzą przez 200-250 dni w roku.

Wybór żywego inwentarza

Kurczęta aktywnie składają jaja w pierwszym roku życia. Aby zawsze mieć jaja w gospodarstwie, ptaki są zmieniane co roku. Zaleca się zakładanie nowych niosek po zakończeniu szczytowej produkcji jaj u kur domowych.

Czym karmić rasę

Dieta piskląt i dorosłych ptaków jest inna. Zakupione produkty są wykorzystywane jako pasza, jak również te wykonane przez siebie.

Kurczaki

Małe kury jedzą mieszankę gotowanych jajek, płatków zbożowych i zieleniny. Przed każdym karmieniem przygotowywana jest nowa porcja. Rolę zieleni pełni posiekana cebula, czubki mniszka lekarskiego, koperek czy pokrzywa.

Gdy tylko pisklęta jedzą, jedzenie jest zabierane, aby owady nie rozmnażały się w boksie. Pisklęta zjadają również mieszanki przeznaczone do żywienia startowego. Kiedy ptaki osiągną 2 tydzień życia, do diety dodaje się serwatkę, warzywa korzeniowe, olej rybny i drożdże.

W miarę starzenia się, do diety dodaje się pokruszone skorupki jaj. Przyda się kapusta, ponieważ jest bogata w różne witaminy. Od urodzenia kurcząt do 3 tygodnia życia liczba karmień dziennie wynosi 6 razy. Następnie liczba zmniejsza się do 3 razy.

Kiedy osiągną 4 tygodnie, pisklęta przechodzą na dietę dorosłych Leghorn.

Dorosłe kurczaki

Legghorny jedzą mało jedzenia ze względu na ich rozmiar. Ważne jest, aby jedzenie było pożywne i bogate w składniki odżywcze. Pasza powinna zawierać wszystko, co jest potrzebne do wzrostu i składania jaj.

Pióra uwielbiają zboże, mączkę kostną, kredę, wapno i inne dodatki do żywności. Rano i wieczorem ptak otrzymuje produkty pełnoziarniste. Na obiad przygotowuje się zacier, który rozcieńcza się bulionem lub zwykłą wodą.

W zimie zacier musi być ciepły. Kurczaki uwielbiają kukurydzę, jęczmień i pszenicę. Podstawą zacieru jest mączka kostna, warzywa, świeża trawa i otręby.

Do diety kur niosek dodaje się wapń, który jest potrzebny do wzmocnienia skorupki jaja. Jego źródłem są pokruszone skorupki ze zużytych jaj. Kurczętom można również podawać skorupki, uprzednio zmiażdżone do stanu małych ziaren.

Hodowla i inkubacja

Kury nioski nie mają instynktu macierzyńskiego, dlatego do hodowli wykorzystuje się inkubator. To prawdziwy ratunek dla hodowców drobiu, ponieważ urządzenie rozwiązuje problem. Okres inkubacji Leghornów wynosi od 26 do 28 dni. Potomstwo jest zdrowe i silne, a także szybko rośnie. Podczas inkubacji straty są nieznaczne - tylko 8-13%.

Choroby i jak je leczyć

Pierzasta rasa Leggorn charakteryzuje się chorobą taką jak histeria hałasu. Na jego działanie narażone są ptaki rosnące w gospodarstwach o podwyższonym poziomie hałasu. Z reguły mają kierunek przemysłowy.

Kurczaki stają się agresywne, często machają skrzydłami i krzyczą na siebie. W czasie ataku uderzali o ściany, raniąc siebie i otaczające ich ptaki. W wyniku tego wygląd Leggornów pogarsza się. Tracą pióra, a kury nioski wydają niewiele jaj.

Aby zmniejszyć liczbę napadów dziennie, wyeliminuj źródła hałasu. Jest to uważane za główne leczenie. Ponadto Leggornam stwarza idealne warunki, dzięki którym wzrasta produkcja jaj.

Kurczaki często cierpią na choroby pasożytnicze. Dzieje się tak z powodu złej czystości pomieszczeń, w których są przechowywane. Pościel powinna być regularnie zmieniana na nową, a samo pomieszczenie powinno być wietrzone. Jeśli będziesz przestrzegać zasad trzymania ptaków, nie będzie problemów z ptakami.