Kujbyszewska rasa owiec: charakterystyka i opis, zasady trzymania

Kujbyszewska rasa owiec z wełny mięsnej nie wymaga pożywienia i warunków. Zwierzęta te mogą paść się na łące przez cały ciepły sezon, a przed zimowaniem można je wysłać na rzeź. Przez sześć miesięcy życia przybierają na wadze 40 kg. Wydajność rzeźna najdelikatniejszego mięsa takich zwierząt wynosi 50 procent, czyli 20 kilogramów (w wieku 6 miesięcy). Wełna owcza jest używana w przemyśle dziewiarskim do produkcji ciepłych ubrań.

Historia rasy

Owce Kujbyszewa pochodzą z ZSRR, a raczej zwierzęta te były hodowane przez sowieckich hodowców zwierząt. Prace nad uzyskaniem nowej rasy prowadzono w latach 30-40 XX wieku.Kierownikiem projektu był naukowiec Aleksander Wasiliew, który za swoją pracę naukową otrzymał Nagrodę Stalina. Badania selekcyjne przeprowadzono na podstawie kołchozów regionu Kujbyszewa.

Za podstawę przyjęto owce angielskiej rasy Romney-March i grubowłose owce czerkaskie z regionu Samara. Cel hodowli: uzyskanie zwierząt o półcienkiej jednolitej wełnie i dużych formach mięsnych. Ponadto nowa rasa musiała być wysoce przystosowana do gorących lat i mroźnych zim.

Skrzyżowanie z angielskimi owcami Romney March odbywało się tylko na początkowych etapach, czyli do drugiego pokolenia. Zaobserwowano, że ponowna interwencja tej rasy doprowadziła do słabej wydajności.

Powstałe owce hybrydowe były krzyżowane ze sobą, uśmiercając nieproduktywne, aż osiągnęły pożądany rezultat. Owce pozyskane podczas selekcji nazwano Kujbyszewem. Nowa rasa zaczęła być hodowana w różnych republikach ZSRR, a nawet za granicą.

Wygląd i cechy owiec kujbyszewa

Rasa Kujbyszewa ma duży szkielet, muskularne ciało, długie i beczkowate ciało, proste i duże plecy, krótką mięsistą szyję, podłużną głowę z wypukłym czołem. Barany i owce nie mają rogów. Nogi szeroko rozstawione, krótkie, z mocnymi kopytami, uda dobrze rozwinięte. Ogon długi, zwykle kopiowany, bez zapasu tłuszczu. Uszy są krótkie i stojące.

Zwierzęta są przedwcześnie rozwiniętym typem. Jagnięta rodzą się o wadze 3-4 kg, a w okresie ssania, czyli w ciągu zaledwie 4 miesięcy, przybierają na wadze 30 kg. W ciągu sześciu miesięcy zwierzęta ważą 40 kilogramów. Wydajność rzeźna mięsa wynosi około 50 procent. W wieku 1,5 roku waga dorosłej owcy wynosi 60-70 kg. Zwierzęta trafiają do uboju w wieku 12-18 miesięcy, nie trzyma się ich dłużej, ponieważ z wiekiem ich mięso staje się twardsze. Ze względu na owczą wełnę możesz rosnąć dłużej. Zwierzęta mogą przybrać masę równą 100-130 kg.

Przedstawiciele rasy Kujbyszew mają dobrej jakości wełnę. Jest lekka, długa (od 12 do 15, czasem do 25 cm), jednolita, półcienka. Wełna gęsto okrywa całe ciało (oprócz nóg) i dociera do oczu na głowie. Służy do produkcji odzieży wełnianej na skalę przemysłową.

Z jednego tryka rocznie ścina się do 6 kg wełny. Produktywność samic jest nieco niższa. Maciorki rodzą 1-2 jagniąt. Po ocieleniu dają do 1-2 litrów mleka dziennie (zawartość tłuszczu 5-6 proc.), z którego można zrobić sery i sery.

Główne zalety i wady

Plusy i minusydoskonała odporność;dobra adaptacja do gorących lat i ostrych zim;niewymagające pożywienia i warunki przetrzymywania;wysoka wydajność (dla mięsa, wełny);szybki przyrost masy ciała (wczesny rozwój).przy niskiej zawartości pogarsza się jakość wełny;W celu zapobiegania chorobom zakaźnym konieczne jest szczepienie stada.

Zasady konserwacji i pielęgnacji

Owce kujbyszewa muszą wypasać się na pastwisku przez cały ciepły okres roku (od wczesnej wiosny do późnej jesieni). Przedstawiciele tej rasy mogą przebywać na łące w upalną i chłodną pogodę przez 15 godzin dziennie. W nocy zwierzęta są wpędzane na teren (owczarnia, owczarnia, stodoła, stodoła). Nie zaleca się zabierania ich na zewnątrz w czasie deszczu.

W zimie owce przenoszą się do stajni. Karmione są głównie sianem 2-3 razy dziennie. Jako dodatek podaje się rośliny okopowe i zboża. W pomieszczeniu zainstalowano żłobek na siano, karmniki do warzyw oraz poidła na wodę. W oborze, w której trzymane są zwierzęta, przez cały rok utrzymuje się temperaturę na poziomie 5-20 stopni ciepła. Owczarnia powinna być przestronna, lekka, sucha i czysta.W ciągu dnia owce jedzą więcej i stają się lepsze. Jedno zwierzę powinno mieć 2-3 metry kwadratowe. metrów kwadratowych.

W pomieszczeniu zainstalowany jest system wentylacyjny, w górnej części ścian, w pobliżu samego dachu, wstawiane są prostokątne okna. W owczarni nie powinno być wystających gwoździ i ostrych przedmiotów, które mogą zranić zwierzęta. Na podłodze stodoły kładzie się ściółkę. Słomę usuwa się, gdy się zabrudzi, czyli raz na 1-2 dni.

Owce są strzyżone 1-2 razy w roku. Najlepiej nie przed zimą, w przeciwnym razie pomieszczenie, w którym przebywają zwierzęta, będzie musiało zostać ogrzane. Owcom należy raz w roku przycinać kopyta. Aby zapobiec chorobom w wieku 3 miesięcy, młode zwierzęta poddawane są rutynowym szczepieniom.

Dieta owiec

Latem barany i owce z Kujbyszewa powinny paść się na łące i jeść świeżą zieloną trawę, najlepiej rośliny strączkowe i zboża. Zwierzęta te nie boją się upału, gdyż zazwyczaj są strzyżone przed wypasem na wiosnę.Kiedy pada, lepiej nie wypędzać owiec na pastwisko, żeby się nie przeziębiły.

Zwierzęta mają dobry apetyt, stale muszą zmieniać miejsce wypasu, ponieważ szybko zjadają całą roślinność.

W lecie można je karmić burakami i marchewkami, świeżymi warzywami, zielonymi zbożami (owies, jęczmień, pszenica). Dwa razy dziennie owce kujbyszewskie otrzymują wodę do picia (około 5 litrów na osobę). W diecie powinna być obecna mączka solno-kostna. Zwierzęta zjadają do 6-8 kg trawy dziennie.

W zimie owce Kujbyszewa są trzymane w pomieszczeniach. Karmione są sianem, warzywami, kiszonką, zbożem, ciastem, mączką, mieszanką paszową. Pomiędzy karmieniami podawać wodę osoloną lub słodzoną. Dziennie jedno zwierzę zjada 2-4 kg siana, 1-2 kg drobno posiekanych warzyw (buraki pastewne i cukrowe, marchew, dynie), 200-500 g mieszanek zbożowych (owies, jęczmień, kukurydza) lub 200 g mieszanka paszowa, 2-3 kg kiszonki. Zimą zaleca się owcom podawać apteczne witaminy i minerały oraz zawsze sól (10 g na osobnika dziennie).

Nuanse hodowli zwierząt

Owce Kujbyszewa osiągają dojrzałość płciową w wieku 6-8 miesięcy. To prawda, że obejmują kobiety w wieku 1,5 roku. Krycie odbywa się jesienią. Ciąża trwa 5 miesięcy. Wiosną rodzą się 1-2 jagnięta. Przed koceniem samicę przenosi się do czystszego i cieplejszego pomieszczenia, w którym temperatura powietrza przekracza 15 stopni Celsjusza. Owce otrzymują lżejsze pasze. Okolice genitaliów i okolice wymienia są oczyszczone z brudu i wełny.

Pożądana jest obecność osoby podczas porodu. Przed wykotem genitalia samicy puchną, a wymię powiększa się. Po urodzeniu jagnięcia należy przeciąć pępowinę i leczyć ranę jodem. Nos młodego musi być oczyszczony ze śluzu. Samicę należy natychmiast doić. Jagnięta powinny jeść 30-40 minut po urodzeniu.

Poród pojawia się sam za kilka godzin. Niepożądane jest wyciąganie go z macicy.Najważniejsze jest zakopanie porodu, aby owce go nie zjadły i nie zostały zatrute. Małe jagnięta powinny być karmione mlekiem matki co 2-3 godziny. Przetrzymywane są pod owcą do 2-3 miesięcy. Z wiekiem jagnięta uczą się najpierw siana, a potem trawy. Zabronione jest drastyczne zmienianie diety zwierząt (mogą wystąpić choroby układu pokarmowego).

Choroby i ich zapobieganie

Owce rasy kujbyszewskiej są dobrze przystosowane do mrozu, ale nie znoszą wilgoci. W mrozie, deszczu i błocie lepiej nie wyprowadzać zwierząt na zewnątrz, wtedy się nie przeziębią.

Przy odpowiednim karmieniu i wysokiej jakości paszy zwierzęta nigdy nie zapadają na choroby układu pokarmowego i metabolizmu. Błędy żywieniowe mogą prowadzić do wzdęć, zatruć i narodzin nierentownych jagniąt.

Choroby zakaźne stanowią wielkie niebezpieczeństwo. Choroby zakaźne przenoszone są od chorych zwierząt oraz poprzez skażoną paszę i napoje. Czynniki zakaźne (bakterie i wirusy) mogą prowadzić do śmierci zwierząt. Aby zapobiec najgroźniejszym chorobom, owce Kujbyszewa w wieku 3 miesięcy są szczepione przeciwko wąglikowi, pryszczycy, ospie, leptospirozie, dżumie i trichofitozie. Raz lub dwa razy w roku zwierzętom podaje się leki odrobaczające i przeciw pchłom.

Obszar dystrybucji

Przedstawiciele rasy Kujbyszew są hodowani głównie w Rosji. W regionie Samara, Uljanowsk, a także w Baszkirii, Mordowii, Tatarstanie znajdują się liczne stada tych zwierząt. Owce Kujbyszewa są hodowane na środkowym pasie.