Rasy mięsne owiec: nazwy najlepszych i ich cechy, największy gatunek

Na początku XX wieku hodowano owce na wełnę i kożuch. Mięso ras wełnianych ma specyficzny zapach, dlatego nie jest poszukiwane. Ale owce rasy mięsnej z Wielkiej Brytanii i Nowej Zelandii nie mają zapachu. Poprzez hodowlę wyhodowano gatunki domowe odporne na surowy klimat. Szybko osiągają dojrzałość płciową i przybierają na wadze. Produkt na sprzedaż można otrzymać już 6-8 miesięcy po urodzeniu jagnięcia.

Cechy i oznaki ras mięsnych

Owce produkujące mięso są duże w budowie:

• szeroka klatka piersiowa;
• boki zaokrąglone;
• mocne nogi;
• mięśnie odciążające;
• cienka skóra.

Rasy mięsne mają długie i krótkie włosy. Rogi występują u samców, rzadko u samic. Owce przewyższają owce wagą, wzrostem i długością ciała. Odmiany mięsa:

• tłuste lub tłuste;
• mięso i nabiał;
• wełna mięsna;
• smushkovye.

Główną cechą zwierząt jest szybki przyrost masy ciała. W wieku 4 miesięcy jagnięta osiągają połowę wagi dorosłego barana. Samce ważą 110 kilogramów. Owca waży 60 kg.

Domowe rasy mięsne

Ogólna charakterystyka odmian rosyjskich:

• 58 procent masy tuszy to mięso na sprzedaż;
• waga jagniąt w wieku 4 miesięcy - 20-40 kilogramów;
• często odnosi się do mieszanych sektorów rolnictwa.

Wśród ras domowych większość należy do przemysłu mięsnego i mleczarskiego oraz mięsnego i wełnianego.

Najpopularniejsze:

• Romanovskaya - odmiana bezrożna ma garbaty profil, wysoką plenność. Jedna samica przynosi trzy jagnięta w ciągu dwóch lat. Dorosłe samce ważą 100 kilogramów, a samice 50 kilogramów;
• Kujbyszew - odmiana przystosowana do rosyjskiego klimatu z angielskimi korzeniami. Ciało owcy pokryte jest grubą falistą wełną. Zwierzęta są odporne na wysoką wilgotność i mają silną odporność na choroby grzybowe;
• Katumsky - krótkowłosa odmiana bezrogowa zyskuje masę szybciej niż inne odmiany. Mięso jest soczyste;
• południowa - wyhodowana przez selekcję, posiada geny rasy północnokaukaskiej. W potomstwie pojawiają się 1-2 jagnięta;
• Gorkovskaya - owce o beczkowatym ciele i krótkiej kufie, oprócz mięsa, dają dużo mleka. Od jednej samicy możesz uzyskać 150 litrów rocznie;
• Północnokaukaski - odmiana wyróżnia się dobrą mięsistością i cenną wełną, przystosowaną do życia w surowym klimacie. Rogi zwierząt w okresie niemowlęcym;
• Zachodnio-syberyjska - pojawiła się w wyniku skrzyżowania owiec kubański i syberyjski, wydajność jest o 10% wyższa niż w przypadku innych ras domowych.

Odmiany owiec mięsnych hodowanych w Rosji są odporne na zmiany temperatury i dają soczyste mięso bez zapachu.

Odmiany zagraniczne

Cechy wspólne ras hodowanych za granicą:

• waga dorosłych zwierząt - 65-130 kilogramów;
• waga jagniąt w wieku 4-5 miesięcy - 35-60 kilogramów;
• mają nietypowy wygląd.

Popularne gatunki obce do użytku rolniczego i prywatnego:

• Texel to ciężka rasa znana od XIX wieku. Mięso jest soczyste i delikatne, pomimo bezpretensjonalności w żywieniu;
• prékos to francuska odmiana mięsa baraniego. Młode osobniki osiągają wagę dorosłych samic;
• Barbados Blackbelly - egzotyczna bezrożna odmiana wyhodowała selektywnie amerykańskich krewnych z rogami. Zwierzęta wyróżniają się krótką sierścią i nietypowym kolorem - boki czerwone z czarnym paskiem na brzuchu i kopytach;
• dorper - aby wyhodować odmianę południowoafrykańską, skrzyżowano tłuste rasy perskie i rogate Dorset. Od Persów Dorper odziedziczył czarny kolor na głowie i szyi. Ich ciało jest białe;
• Wiltshire horned - brytyjska owca bez grubej wełny. Ich skóra pokryta jest twardym włosiem, podobnym do końskiego włosia. Głowy samców ozdobione są zaokrąglonymi rogami pochylonymi w dół.

Rasa Vendee-French, która jest hodowana w celu produkcji marmurkowego mięsa, należy do wysoce produktywnych gatunków wełny mięsnej. Tusza składa się w 80% z pulpy. Jedna osoba daje również do pięciu kilogramów wełny rocznie.

Rasy z bliskiej zagranicy

Średnia waga owiec w kilogramach:

• mężczyźni - 90-190;
• kobiety - 75-120;
• jagnięta w wieku 4 miesięcy - 40.

Gatunki hodowane w Tadżykistanie, Uzbekistanie i Turkmenistanie to mięso i wełna. Ale są też bezwłose owce.

Główne rasy bliskiej zagranicy:

• Saraja - często biała, rzadko czarna. Owce dają tłuszcz i mleko. Dywany wykonane są z wełny owiec Saraja;
• tadżycki - ma gęste długie włosy, które są cenione za swoją siłę;
• Hissar - wyróżnia się ciężkim torsem bez włosów i długimi, szczupłymi nogami. Niska płodność jest kompensowana dużą ilością mleka u samic;
• edilbaevskaya - wyhodowana w Kazachstanie, bezpretensjonalna w karmieniu. Jagnięta są gotowe do uboju w wieku 5 miesięcy;
• jaidara - mięsno-tłusta odmiana o grubych włosach. Cecha zewnętrzna - wydłużony korpus z krótkimi nogami;
• Kalmyk - wartościowe mięso pozyskiwane jest z młodych zwierząt. Mięso osobników dojrzałych nabiera specyficznego zapachu. Odmiana Kalmyk jest odporna i można ją wypasać przez cały rok.

Gatunki środkowoazjatyckie przybierają na wadze i przybierają na wadze nawet przy złym odżywianiu.

Największa rasa na świecie

Owce gruboogonowe, powszechne w Azji Środkowej, są dużych rozmiarów. W przypadku złogów tłuszczu w ich ciele przewidziana jest specjalna torba - gruby ogon. Zwierzęta przeżywają z powodu złego odżywiania ze względu na zapasy substancji zdeponowanych w ogonie tłuszczu. Woreczek tłuszczowy znajduje się z tyłu i osiąga wagę 30 kilogramów.

Do dużych ras należą owce gissar, edilbaev i kałmucki. Największą odmianą jest suffolk. Można ją rozpoznać po czarnych włosach na nogach i głowie. Sierść na ciele jest biała lub złota.

Owce mięsne i wełniane rasy Suffolk były hodowane w Wielkiej Brytanii w XIX wieku. Waga samic wynosi 100 kilogramów, a samców 140-180. Zwierzęta są płodne, szybko się rozwijają i przybierają na wadze. Suffolki są mniej podatne na problemy ze stopami niż inne wagi ciężkie.

Duże, wydajne i płodne odmiany - Romanow i fińska rasa Landrace. Owce Romanovka ważą 100 kilogramów i przynoszą 2-5 jagniąt na jagnię. Fińskie rasy lądowe ważą 85-100 kilogramów i przynoszą 3-4 jagnię dwa razy w roku.

Które owce wybrać

Rasy mięsne do hodowli przemysłowej lub domowej są wybierane w zależności od wagi i płodności zwierząt. Wydajność popularnych gatunków krajowych i zagranicznych można porównać zgodnie z poniższą tabelą:

Hissar80-140120Kujbyszewska65-110130Prekos70-120150Romanowska65-110270Północ Kaukaski 60-100140Edilbaevskaya75-120120

Rasa	Waga (kilogramy)	Płodność (procent)

Doświadczeni rolnicy nazywają rasę Romanowów wszechstronną i łatwą w pielęgnacji. Odmiana krajowa nadaje się do hodowli na mięso na własny użytek, a także do dojenia. Owce Romanowów są sprzedawane w lokalnych szkółkach.

Kup czystej owcy zagranicznej jest często możliwy tylko w zagranicznym żłobku. Do ceny zakupu zostaną doliczone koszty wysyłki. Zwierzęta będą potrzebowały czasu na przystosowanie się po długiej podróży.

Dlatego do osobistych potrzeb lepiej wybrać odmianę krajową z lokalnej szkółki.

Wady i zalety ras mięsnych

Hodowla owiec na mięso na własny użytek i na sprzedaż jest opłacalna ze względu na następujące zalety:

• wszystkożerne - zwierzęta roślinożerne żywią się świeżymi ziołami, warzywami bulwiastymi, zbożami i roślinami strączkowymi. W przypadku braku świeżej paszy jedzą kiszonkę, sianokiszonkę i mieszankę paszową;
• wytrzymałość - rasy krajowe i zagraniczne dobrze tolerują zimno i upał;
• silna odporność - mięso owiec jest odporne na choroby zakaźne i grzybicze;
• wysoka wydajność - dają mleko, smalec, wełnę w dużych ilościach.

Rasy mięsne można wypasać przez cały rok. Mają wysoki wskaźnik przeżywalności młodych.

Wady:

• karmienie dorosłych zwierząt do rekordowej wagi w krótkim czasie jest niemożliwe - w wieku dorosłym przyrost masy ciała spada;
• mięso starych osobników nabiera tłustego smaku i zapachu baraniny.

Doświadczeni rolnicy nie tuczą bydła starszego niż dziesięć miesięcy w celu racjonalnego wykorzystania paszy i wytwarzania produktów wysokiej jakości.

Subtelności treści

Przed zakupem wybierz i przygotuj miejsce dla owiec. Małe bydło jest trzymane na dwa sposoby:

• stall-pasture - zwierzęta spędzają większość czasu w stodole i wychodzą na spacer po otwartym wybiegu;
• pasture-boks - owce żyją na pastwisku na świeżym powietrzu, wchodzą na teren tylko przy złej pogodzie.

Bezpłatny wypas jest preferowany, ponieważ zwierzęta gospodarskie przebywają na świeżym powietrzu, jedząc naturalną paszę. Mięso owiec hodowanych na pastwiskach jest wyżej cenione jako produkt ekologiczny. Jednak stado musi być monitorowane i starannie dobrany obszar wypasu.

Trujące trawy występują na naturalnych pastwiskach. Bezpiecznymi miejscami do wypasu są stepy, suche doliny lub pogórza. Zieloną masę na terenach naturalnych wydaje 60 proc. Aby zwiększyć spożycie nawet o dziewięćdziesiąt procent i zapewnić bezpieczeństwo zwierząt, grunty są specjalnie obsiane.

Jeśli w pobliżu nie ma odpowiedniego obszaru, musisz wyposażyć stodołę dla owiec i utrzymywać stanowiska w czystości. Dieta mięsnych owiec składa się ze świeżej trawy lub kiszonki, koncentratów zbożowych i warzyw. Bydło rzeźne jest tuczone do sześciu do dziesięciu miesięcy. Koryta na żywność powinny być zawsze pełne. Zwierzęta również muszą pić dużo wody. Owce z długą, grubą wełną są strzyżone 1-2 razy w roku i pielęgnowane są kopyta. Trzymane w boksie nie mają czasu się zużywać, a także wymagają przycinania co 3 miesiące.

Zalecane