Wenuroza owiec: objawy i oznaki, leczenie i profilaktyka

Cenurosis dotyka owce w wieku poniżej 2 lat. Najczęściej chorują osoby z osłabionym układem odpornościowym. Rozsiewaczami choroby są pomocnicy człowieka - psy, a także wilki, szakale czy lisy. Zakażenie występuje niezależnie od pory roku, ponieważ chorobotwórcze bakterie wywołujące chorobę nie boją się ani mrozu, ani upału. Istnieją 4 etapy wenurozy.

Biologia patogenu

Czynnikiem wywołującym wenurozę jest bakteria Coenurosis cerebralis, która "osiedla się" w mózgu lub rdzeniu kręgowym zwierzęcia. Larwa rozwija się z zarodka tasiemca, w procesie wzrostu przybierając postać bańki wypełnionej klarowną cieczą.Na wewnętrznej warstwie muszli znajdują się skoleksy zarodkowe, w ilości 700 lub więcej.

Nauka parazytologiczna, która bada biologię i etiologię szkodliwych bakterii, odkryła, że pół-dorosły pasożyt osiąga 60-80 cm długości i składa się z 200-250 segmentów. Rozwój następuje u żywiciela pośredniego, którym częściej są psy.

Scolex pasożytuje w cienkiej części zwierzęcia przez 45-50 dni. Dorosłe tasiemce mogą pozostawać w ciele psa przez 6 do 8 miesięcy.

Rodzaje chorób

Istnieją 3 rodzaje wenurozy:

1. Serial. Wpływa na zwierzęta z rodziny Zajcewów. Wenuroza koncentruje się w mięśniowej tkance łącznej, kanale kręgowym, jamie brzusznej i klatce piersiowej, gałkach ocznych lub w sercu.
2. Scriabin. Larwy tasiemców penetrują i rozwijają się w tkance mięśniowej owiec.
3. Mózgowy. Inwazyjna choroba owiec, która atakuje ośrodkowy układ nerwowy. Zlokalizowane w mózgu (rzadziej - w rdzeniu kręgowym).

Zakażenie występuje na pastwisku lub w wodopoju, gdy zwierzę połyka jaja pasożytów wraz z jedzeniem lub piciem.

Oznaki i objawy zmian chorobowych

Choroba pojawia się 16-22 dni po zakażeniu. Ryzyko infekcji jest znacznie zwiększone, jeśli owce są trzymane w niehigienicznych warunkach lub karmione paszą o niskiej jakości. Pasożyty po dostaniu się do ciała zwierzęcia wraz z krwią przenoszone są do tkanek mózgu.

Osoby chore przez długi czas wyglądają zdrowo. Ale bańka rośnie, wpływa na mózg, prowadzi do zaburzeń w ośrodkowym układzie nerwowym: atrofii, anemii.

W zależności od umiejscowienia coenur, ich liczby i wielkości objawy choroby są różne. Oznaki choroby u owiec:

• przy uszkodzeniu móżdżku zaburzona jest koordynacja, możliwy jest paraliż;
• helmint osiadł w płacie czołowym - ssak z opuszczoną głową opiera się o coś i stoi nieruchomo;
• tsenur usadowił się z tyłu głowy - owca, podnosząc wysoko głowę, cofa się;
• jeśli larwy znajdują się w rdzeniu kręgowym - zwierzę ma chwiejny chód, z lekkim naciskiem na zad, opada na tylne nogi;
• uszkodzeniu płata skroniowego towarzyszą ruchy okrężne głowy chorego.

Istnieją 4 etapy:

II - ostreOd 2 do 30Zwierzę traci apetyt , pozostaje w tyle we wzroście.Owce stojące z rozstawionymi nogami, z opuszczoną głowąIII – okres rozwoju bakterii7-8 miesięcy IV – zaostrzenie

Fazy choroby	Czas trwania, dzień	Objawy
I – inicjał	1-21	Brak zewnętrznych oznak manifestacji choroby
	Zakażone osoby nie różnią się od zdrowych
30 -45	Kiedy mózg jest uszkodzony, owce podnoszą lub opuszczają głowę, pojawiają się problemy ze wzrokiem. Jeśli pasożyty osiedlą się w rdzeniu kręgowym, następuje paraliż, możliwe są drgawki

Jeśli nie zostaną podjęte żadne działania, chorzy umierają 1-2 miesiące po rozpoczęciu fazy zaostrzenia.

Metody diagnostyczne

Rozpoznanie stawia się na podstawie objawów choroby, a także omacując czaszkę zwierzęcia. W miejscach, w których zlokalizowany był pasożyt, kości stają się cieńsze i bardziej miękkie. Jeśli wenura osiadła w górnych skorupach mózgu, pęcherz może wystawać.

Aby potwierdzić poprawność diagnozy, należy zbadać nosogardło zwierzęcia. W przypadku wenurozy śledzona jest obecność śluzu i ropnej wydzieliny. 1-2 miesiące przed aktywnym wzrostem bakterii (faza III rozwoju choroby) choroba jest diagnozowana oczami zwierzęcia:

• zmiana rozmiaru i koloru nerwu wzrokowego;
• Białka oczu stają się czerwone od licznych krwotoków.

Najdokładniejszą diagnozą jest alergiczna metoda diagnozy. W skórę górnej powieki wstrzykuje się antygen. Jeśli zgrubienie skóry nie zniknie po 6 godzinach od wstrzyknięcia, bada się dno zwierzęcia, do analizy pobiera się płyn mózgowo-rdzeniowy (PMR).

Zabiegi

Cenuroza owiec jest leczona na 2 sposoby:

1. Chirurgiczne. Wykonuje się trepanację kości czaszki, przekłuwa się pęcherz, odsysa płyn i usuwa powłokę stożkową. Brak płynu rekompensuje środek antyseptyczny. W 8 na 10 przypadków następuje całkowite wyzdrowienie zwierzęcia.
2. Medycyna. Terapię przeprowadza się na każdym etapie choroby u owiec. Chemioterapia chorych odbywa się za pomocą leków ("Albendazol", "Niklosamid", "Praziquantel", "Fenbendazol", "Sipicur", "Finkur"), które powodują śmierć robaków.Następnie, aby usunąć stan zapalny, przepisywane są leki glikokortykosteroidowe.

Obsługuj tylko hodowlane lub wartościowe rasy owiec. W innych przypadkach przeprowadzana jest terapia lekowa lub zakażone osoby są zabijane.

Zapobieganie

Niezrównoważona dieta, brud w owczarni prowadzą do osłabienia odporności zwierząt, zwiększają prawdopodobieństwo zakażenia wenurozą. Aby chronić stado, konieczne jest przestrzeganie wymogów sanitarnych dotyczących trzymania owiec. Środki zapobiegawcze:

1. Regularne odrobaczanie psów, jeśli pomagają hodować i chronić owce. Zabronione jest karmienie ich mięsem zarażonych zwierząt. 1 czworonożny strażnik dziennie może wypuścić do 10 milionów jaj robaków.
2. Chroń obszar wypasu przed bezdomnymi zwierzętami.
3. Ponieważ młode owce są najczęściej zarażone wenurozą, musisz uważnie monitorować ich dietę. W jadłospisie jagniąt powinny znaleźć się suplementy mineralne i witaminowe.
4. Systematyczne czyszczenie i odkażanie obory.

Aby w porę wykryć wenurozę i inne dolegliwości, powinieneś regularnie zapraszać weterynarza do badania inwentarza.

Niebezpieczeństwo chorób dla ludzi

Cenuroza to choroba, która jest niebezpieczna nie tylko dla zwierząt, człowiek może również zachorować. Larwy przez długi czas (do 6 miesięcy) nie tracą zdolności do infekowania. Nie mają na nie wpływu zmiany temperatury, niekorzystne warunki klimatyczne.

Umyj ręce po opiece nad chorymi owcami. W przeciwnym razie, raz w ciele, larwy prowadzą do rozwoju wenurozy u ludzi. Według statystyk przypadki infekcji u ludzi są niezwykle rzadkie.

Wciąż nie ma jednoznacznej odpowiedzi, czy mięso chorego zwierzęcia może być spożywane. Niektórzy parazytolodzy zalecają spalenie zwłok chorych owiec, inni zalecają poddanie jagnięcia głębokiej obróbce cieplnej. Ale powiedzieć z całą pewnością, że podczas użytkowania nie będzie infekcji robakami, jeszcze nie mogą. Przestrzeganie środków zapobiegawczych i zasad trzymania owiec pomoże uniknąć strat ekonomicznych związanych z leczeniem i usuwaniem chorych zwierząt.

Zalecane