Szara gęś uralska: opis i charakterystyka rasy, dieta i hodowla

Gęsi uralskie są uważane za stosunkowo młodą rasę, co jest wynikiem pracy krajowych naukowców. Wyhodowanie tych ptaków zajęło około 7 lat testów i eksperymentów. Przedstawiciele tej rasy charakteryzują się wysokimi parametrami płodności i wytrzymałości. Ponadto te gęsi są uważane za bardzo bezpretensjonalne. Ptaki są szczególnie poszukiwane na Uralu i Syberii.

Kluczowe cechy i opis

Ptaki te zostały wyhodowane na podstawie gniazd dzikich gęsi na Uralu - w okolicach miasta Szadrinsk. Istnieją 2 główne odmiany takich ptaków - biała i szara.

Biała odmiana

Ta rasa charakteryzuje się następującymi cechami:

• kompaktowa głowica;
• krótkie nogi;
• gładki dziób bez garbu;
• średnie ciało;
• krótki kucyk ze spiczastą końcówką;
• mała fałda na brzuchu - typowa dla wszystkich gęsi;
• krótka szyja - jest uważana za główną cechę i jest związana z obecnością 16 kręgów;
• Twardy puch i pióra o dużej gęstości zapewniają ciepło.

Wyróżniającą cechą ptaków jest brak zapotrzebowania na wodę, co jest zaletą w porównaniu z innymi rasami ptactwa wodnego.

Szara odmiana

Ptaszki te mają doskonałe parametry, dzięki czemu są bardzo popularne wśród wszystkich hodowców drobiu. Gęsi szare charakteryzują się następującymi cechami:

• duże ciało;
• brak potrzeby dodatkowej opieki;
• szybki przyrost masy ciała;
• Ustawienia wysokiej wydajności.

Gęsi uralskie szare uzyskano na podstawie ptaków Tuluzy i Romny. Podczas pracy przeprowadzono długą i staranną selekcję. Jednocześnie dobierano osobniki według indywidualnych parametrów, produktywności, przyrostu masy ciała i utrzymania wysokiej jakości puchu. Do charakterystycznych cech tego gatunku ptaków należą:

• pulchne ciało;
• duża okrągła klatka piersiowa;
• krótka szyja;
• szeroki tył;
• krótkie i mocne łapy;
• szare pióra, biała klatka piersiowa i brzuch.

Gęsi szare charakteryzują się szybkim wzrostem masy ciała w pierwszych miesiącach. Dzięki temu już w wieku 5 miesięcy młode ptaki osiągają wagę 5 kilogramów. Dorosłe samce ważą 7 kilogramów, a samice 6-6,5. Ponadto samice produkują 25-30 jaj przez cały rok. Ptaki są uważane za doskonałych rodziców piskląt gęsi.

Jakie są ich plusy i minusy

Plusy i minusyszybki rozwój i przyrost masy ciała;niewymagający opieki;prostota treści;wysokie parametry produkcji jaj;dobre zdrowie i odporność na patologie;rozwinięty instynkt rodzicielski.specyficzny smak mięsa;długie i sztywne pióra, których nie można użyć do wypchania poduszek lub innych produktów;wysokie koszty żywności w sezonie zimowym.

Zasady trzymania i pielęgnacji gęsi uralskich

Gęsi uralskie są niewymagające warunków przetrzymywania. Charakteryzują się grubą warstwą tłuszczu i ciepłym upierzeniem. Zapobiega to zamarzaniu ptaków nawet podczas najcięższych mrozów. Dlatego dopuszczalne jest wykonanie kurnika z dostępnych materiałów. Aby zwiększyć parametry produkcji jaj, ważne jest zapewnienie ogrzewania pomieszczeń. Oświetlenie służy do zwiększania godzin dziennych.

Równie ważne jest tworzenie okoni, karmników i poideł. Ważne jest, aby samice tworzyły wygodne gniazda. W kurniku zdecydowanie powinieneś zainstalować pojemniki z piaskiem. W nich gęsi będą mogły się kąpać i czyścić pióra. Jest to uważane za doskonałe zapobieganie infekcji przez pasożyty.

Gęsi nie zawsze powinny znajdować się w ograniczonej przestrzeni. Raz dziennie ważne jest wyprowadzanie ptaków na spacer. Aby to zrobić, zaleca się wykonanie zagrody na świeżym powietrzu. Pamiętaj, aby zapewnić baldachim na obszarze spacerowym. Zapewnia schronienie przed deszczem i śniegiem.

Jak przygotować odpowiednią dietę

Gęsi uralskie są mało wymagające w odżywianiu. Latem ptaki mogą zdobyć własne pożywienie - korzenie i trawę. Jako dodatek do diety zimowej dopuszcza się stosowanie gotowej karmy lub samodzielne jej przygotowanie. W każdym razie dieta powinna być zróżnicowana. Dlatego do suchych mieszanek zbożowych na bazie jęczmienia, kukurydzy i pszenicy należy mieszać następujące składniki:

• świeży twarożek;
• minerały;
• warzywa gotowane - najlepiej używać ziemniaków, buraków, marchwi.

Liczbę posiłków należy obliczyć biorąc pod uwagę częstotliwość chodzenia. Jeśli gęsi chodzą 2 razy dziennie, należy je dwa razy karmić. Przy stałym pobycie w wolierze wymagane będą 3-4 posiłki.

Zasady hodowli ptaków

Gęsi uralskie charakteryzują się wyraźnym instynktem macierzyńskim. Dlatego konieczność korzystania z inkubatora pojawia się tylko w dużych gospodarstwach. W małych gospodarstwach nie są wymagane żadne dodatkowe urządzenia. W takim przypadku znacznie łatwiej jest włożyć pod gęś kilka jajek dobrej jakości i zachować cierpliwość.

Jednocześnie wystarczy zapewnić samicy dobre odżywianie i dostęp do wody.

Choroby i ich przyczyny

Mimo silnej odporności gęsi uralskie czasami borykają się z różnymi patologiami. Główną przyczyną choroby jest naruszenie zasad opieki. Rozwój patologii wiąże się z takimi czynnikami:

1. Gęsi rosną w niehigienicznych warunkach. Ryzyko choroby wzrasta wraz z niedostatecznym sprzątaniem pomieszczeń, rzadką zmianą wody w miskach do picia lub pojemnikach kąpielowych.
2. Niekomfortowe warunki. W niewłaściwie wyposażonej wolierze ptaki mogą doświadczać zwiększonej wilgoci, przeciągów lub niskich temperatur.
3. Złe jedzenie. Gęsi mogą zachorować przy monotonnej i niezbilansowanej diecie. Również ryzyko rozwoju patologii wzrasta, jeśli ptaki piją nieświeżą wodę.

Wszystkie choroby ptaków są podzielone na 2 kategorie - zakaźne i niezakaźne. Pierwsza grupa obejmuje infekcje wirusowe, bakteryjne, grzybicze. Gęsi często spotykają się z aspergilozą. Objawy tej patologii obejmują ogólne osłabienie, utratę apetytu, silne pragnienie.

Aspergiloza jest zwykle powodowana przez niskiej jakości pokarm i wodę, kontakt z nowymi ptakami, które nie zostały poddane kwarantannie. Aby uniknąć problemów, ważne jest, aby utrzymać kurnik w czystości, zmieniać paszę, wodę i ściółkę na czas oraz dezynfekować kurnik roztworem siarczanu miedzi.

Przyczyny patologii niezakaźnych są uważane za naruszenie warunków przetrzymywania i opieki. Prowadzi to również do niedożywienia. Aby uniknąć takich problemów, do diety należy wprowadzić witaminy i minerały. Takie fundusze powinien wybrać lekarz weterynarii. Suplementy te pomagają wzmocnić układ odpornościowy, utrzymać normalny stan zdrowia i normalizować ton ciała. W sezonie zaleca się podawać ptakom dużo warzyw i ziół.

W celu zapobiegania patologiom pisklętom należy podawać roztwór nadmanganianu potasu o stężeniu 0,1%, mieszając go z glukozą. Gęsi szare uralskie są bardzo wydajne i mają silną odporność. W odpowiednich warunkach i zbilansowanej diecie ptaki praktycznie nie chorują i dobrze przybierają na wadze.

Zalecane