Moskwa brązowa rasa indyków: opis, hodowla i pielęgnacja

Wśród ras indyków przystosowanych do hodowli w gospodarstwach w strefie umiarkowanej na uwagę zasługują podgatunki hodowane w ośrodkach rosyjskich. Moskiewski brąz należy do takiej rasy indyków, wyróżnia się bezpretensjonalnością i szybką adaptacją do warunków przetrzymywania. Ptaki są zwykle hodowane na mięso, ale tempo produkcji jaj pozwala na produkcję od 80 do 100 jaj na sezon.

Opis rasy i cechy

Indyk ma rozwinięte, gęste, owalne ciało z masywną wystającą klatką piersiową. Szyja jest wydłużona, głowa duża z wyraźnie zakrzywionym, jasnoróżowym dziobem. Nogi są mocne, rozwinięte.

Przynależność do rasy brązowej daje pstrokate czarne upierzenie z charakterystycznym odcieniem brązu. Na ogonie i skrzydłach widoczne są prążki brązowych piór z czarno-białą obwódką. Waga rocznego indyka wynosi średnio 12 kilogramów, indyków - 7 kilogramów. Po osiągnięciu pełnej dojrzałości masa ciała wzrasta o kolejne 3 kilogramy.

Samice zaczynają składać jaja w wieku 8 miesięcy. 90% jaj jest zapłodnionych, a przeżywalność potomstwa wynosi średnio 80%. W wieku 5 miesięcy pisklęta indycze ważą od 4 do 6 kilogramów.

Wady i zalety moskiewskich indyków z brązu

Indyk z brązu moskiewskiego ma szereg zalet, dzięki którym podgatunek jest interesujący dla rolników i hodowców, a także wady, które ograniczają masową hodowlę.

Plusy i minusybezpretensjonalność w żywieniu i utrzymaniu;wytrzymałość, zdolność przystosowania się do niesprzyjających warunków klimatycznych;szybki wzrost;mięso wysokiej jakości;płodność;dobre przeżycie młodych zwierząt;możliwość zamknięcia i wypasu treści.nieatrakcyjna prezentacja mięsa (indyki brązowe mają ciemną skórę, a po skubaniu piór pozostają ciemne kikuty);wrażliwość piskląt na wysoką wilgotność i niskie temperatury.

Ciemny odcień tuszy nałożył ograniczenia na hodowlę drobiu na skalę przemysłową.

Warunki, karmienie i pielęgnacja

Dom dla indyków brązowych powinien być ciepły i suchy. Budynek może być kamienny lub szkieletowy, w tym drugim przypadku wymagane będzie dodatkowe ogrzewanie. Ściółkę ze słomy umieszcza się na betonowej lub drewnianej podstawie podłogowej, grzędy buduje się w tempie 40 centymetrów na 1 sztukę, gniazda znajdują się w miejscach, które same wybierają ptaki.

Podstawą diety jest:

• trawa;
• ziarno;
• warzywa.

Ptaki przygotowują zacier, oferują miotły trawy lub pokrzywy. Samice podczas składania jaj otrzymują dodatkowo twarożek. Dorosłe indyki są odporne, w przeciwieństwie do młodych, które są wrażliwe na zimno i wilgoć. W pierwszych dniach życia indyki uczą się dziobać. Pisklęta otrzymują rozgniecione jajko na twardo, stopniowo wprowadzane są zboża, trawa, warzywa.

Optymalnym rozwiązaniem do karmienia indyka brązowego będą gotowe mieszanki paszowe wzbogacone w składniki odżywcze i witaminy. Ptaki powinny mieć stały dostęp do świeżej wody.

Hodowla

Indyki moskiewskiej rasy brązowej chętnie wysiadują potomstwo, w tym jaja innych ras, i opiekują się potomstwem. Samicą może być samica w wieku od 1 do 4 lat. Pod jedną kurą składa się 15-18 jaj, z których zwykle wykluwa się 75-80% indyków.

Wskaźnik można zwiększyć, używając inkubatora ze wstępną kalibracją świeżego materiału do tworzenia zakładek. Pożądane jest, aby element grzejny w urządzeniu znajdował się u góry.

Choroby i zapobieganie

Nieodpowiednia opieka może powodować choroby zakaźne i wirusowe. Środki zapobiegawcze obejmują:

• kontrola warunków utrzymywania indyków (utrzymywanie temperatury i wilgotności, terminowe sprzątanie kurnika, przetwórstwo karmników i poideł);
• zbilansowana dieta;
• Bądź zgodnie z harmonogramem szczepień i kontroli weterynaryjnych.

Przy niewłaściwej pielęgnacji indyki są podatne na choroby grzybowe i pasożytnicze. Niewłaściwe karmienie może powodować zaburzenia trawienia.

Zalecane