Azot, fosfor, potas: rodzaje i zasady stosowania złożonych nawozów

Uprawa bogatych roślin bez użycia nawozów jest dość trudna, zwłaszcza jeśli gleba jest uboga. Ogrodnicy stosują zarówno organiczne, jak i mineralne nawozy, aby promować zdrowie roślin i zwiększać produkcję owoców. Należy jednak pamiętać, że fosfor, potas i azot są wprowadzane na różnych etapach wegetacji roślin, jeśli te warunki nie będą przestrzegane, nie przyniesie to korzyści roślinom. Minerały można stosować zarówno pojedynczo, jak i w połączeniu.

Które nawozy są uważane za fosforowo-potasowe?

Tłuszcze mineralne, w których oba pierwiastki są obecne jednocześnie, nazywane są fosforo-potasem.Pełen wzrost i obfite owocowanie roślin uprawnych zależy bezpośrednio od obecności tych pierwiastków w glebie. Minerał taki jak azot stosowany jest na etapie sadzenia sadzonek w gruncie lub kiełkowania nasion. Tłuszcze potasowo-fosforowe są niezbędne dla roślin na etapie pączkowania, tworzenia owoców. Każdy element ma swoje przeznaczenie, dlatego zaleca się przestrzeganie wskazanych warunków ich wprowadzenia do gleby, aby nie zaszkodzić uprawom i uzyskać pożądany efekt.

Ponadto użycie określonego minerału zależy od składu gleby na danym obszarze oraz od roślin uprawnych, które planuje się uprawiać.

Rodzaje i klasyfikacja

Klasyfikacja nawożenia mineralnego roślin uprawnych odbywa się według kilku kryteriów:

1. W kompozycji. W sprzedaży dostępne są zarówno opcje mono, zawierające tylko jeden element, jak i złożone, składające się z dwóch lub trzech składników.
2. Zgodnie z formą przygotowawczą. Dostępny w sklepach ogrodniczych do żywienia upraw w postaci kryształów, granulek lub proszku.
3. Zgodnie z prędkością uderzenia. Ten parametr uwzględnia, jak szybko nawóz dostarcza składniki odżywcze do gleby i rośliny. Przydziel szybko działające opcje i długo działający opatrunek górny.
4. W zależności od stopnia rozpuszczalności w wodzie. Niektóre nawozy szybko rozpuszczają się w wodzie, inne nie rozpuszczają się wcale.

Grupa opatrunków fosforowych obejmuje następujące opcje: termofosforany, superfosfat prosty i podwójny, osad oraz produkty na bazie kości i fosforytu. Takie preparaty stosuje się zarówno w formie samoodżywki, jak i w połączeniu z innymi minerałami.

Grupa potasu obejmuje następujące produkty: siarczan potasu i chlorek potasu, sól potasową, produkty na bazie węglanu potasu i potażu, kainit, nawozy na bazie siarczanu potasu i magnezu lub magnez potasu.Główną zaletą suplementów potasowych jest to, że są doskonale rozpuszczalne w wodzie.

Jedynym zastrzeżeniem dotyczącym leków z tej grupy jest to, że nie należy ich używać w uprawach nadwrażliwych na chlor.

Z grupą nawozów azotowych trzeba uważać, ponieważ nadmiar pierwiastka w glebie jest tak samo szkodliwy dla roślin jak jego niedobór. Lista najpopularniejszych preparatów z azotem obejmuje: saletrę amonową, mocznik, saletrę wapniową, siarczan amonu i saletrę sodową. Rośliny warzywne, owocowe i jagodowe oraz rośliny ozdobne najbardziej potrzebują tego pierwiastka.

Właściwości nawozów azotowo-fosforowo-potasowych

Złożony nawóz, składający się z trzech elementów, ma następujące właściwości:

• przyczynia się do wzmocnienia sadzonek roślin uprawnych po ich posadzeniu w otwartym terenie;
• wydłuża okres przechowywania zbiorów w piwnicach i piwnicach;
• pomaga utrzymać żyzność gleby;
• zwiększa ilość zbiorów.

Karmienie nie ma negatywnego wpływu na organizm człowieka, gdy spożywa owoce nawożone tymi pierwiastkami.

Zasady stosowania

Aby uzyskać deklarowane przez producenta korzyści ze złożonego nawozu, konieczne jest prawidłowe obliczenie dawki i wybranie odpowiedniego czasu użycia.

Jako przykład, zasady używania niektórych leków, które obejmują fosfor, azot i potas:

1. Nitroammofoska. Czas stosowania nawozów uzależniony jest od rodzaju gleby – na glebach lekkich jest to okres wiosenny, a na glebach ciężkich gliniastych – jesień. Ilość nawożenia pogłównego waha się od 10 do 30 gramów na metr kwadratowy, w zależności od uprawianej rośliny.
2. Nitrofoska. Potas, azot i fosfor w tym nawozie są w równych proporcjach. Służy do poprawy jakości gleb kwaśnych oraz stosowania przedsiewnego. W przypadku upraw warzywnych 30 gramów na metr kwadratowy miernik, dla drzew owocowych - do 500 gramów leku na sadzonkę.
3. Diammofoska. W składzie oprócz standardowego trio pierwiastków znajdują się żelazo, cynk, wapń, magnez i siarka. Na metr kwadratowy sadzenia stosuje się od 15 do 50 gramów nawozu, w zależności od uprawianej rośliny. Pellety stosuje się przed sadzeniem sadzonek na otwartym terenie lub po zbiorach.

Oznaki braku pierwiastków w glebie

Wygląd rośliny uprawnej pomoże określić brak jednego lub drugiego pierwiastka w glebie:

1. Fosfor. Liście stają się matowe, tworzą czerwono-brązowe lub fioletowe plamy. Kwiaty i owoce są słabo związane na roślinie.
2. Azot. Liście stają się mniejsze, nabierają żółtego odcienia, a następnie odpadają. Owoce spadają z krzewów i drzew, nie mając czasu na pełny wzrost i dojrzewanie.
3. Potas. Przy braku potasu platynowe liście bledną i przybierają niebieskawy odcień, ich krawędzie skręcają się, łodygi stają się cienkie, roślina jest opóźniona we wzroście.

Warunki przechowywania i data ważności

Wszystkie chemikalia, w tym złożone nawozy, są przechowywane w pomieszczeniach, gdzie promienie słoneczne nie przenikają, dzieci i zwierzęta domowe nie mają do nich dostępu. Na opakowaniu z określonym opatrunkiem górnym producent podaje datę ważności, z reguły nie przekracza ona 3 lat od daty produkcji.

Jak wybrać?

Wybierając konkretny nawóz dla swojej witryny, zwróć uwagę na jakość gleby w grządkach i rośliny uprawne, które rosną w ogrodzie.

Zalecane