Miód Polyfleur: co to znaczy i użyteczne właściwości, przeciwwskazania

Mówią, że odmiany miodu są jak ludzie: nie można znaleźć całkowicie identycznych gatunków. Nawet w sąsiednich ulach w tej samej pasiece produkt pszczeli będzie już inny niż u sąsiada. Ale pomimo tej różnicy słodycz dzieli się na dwie duże grupy, zgodnie z tą gradacją wskaźnikami są rośliny miododajne, z których zebrano nektar. Według tego kryterium miód dzieli się na wielokwiatowy i jednokwiatowy. Pierwsza zostanie omówiona dalej.

Co to jest?

Nazywany jest miodem jednokwiatowym, który został uzyskany z nektaru jednej konkretnej rośliny miododajnej. Dlatego produkt nosi nazwę właśnie kultury, z której został zebrany pyłek. Na przykład miód jednokwiatowy:

akacja;
gryka;
kasztan;
Diagilew.

I tak dalej: istnieje wiele odmian produktów pszczelich, które mają swoje własne właściwości organoleptyczne.

Uwaga. Aby uzyskać miód wielokwiatowy, pszczelarze muszą włożyć sporo wysiłku. W tym celu powstają specjalne mobilne pasieki, które są następnie przenoszone z miejsca na miejsce. Sam pszczelarz zmuszony jest przebywać w pobliżu uli, mieszkając w namiocie przez cały okres zbierania nektaru przez pszczoły.

Miód Polyfleur jest znacznie łatwiejszy do zdobycia. Termin ten oznacza zbieranie pyłku przez pszczoły z kilku roślin miododajnych na raz, po czym owady przystępują do produkcji miodu. Taki produkt jest również nazywany „forbs” lub „kwiat”.

Właściwości smakowe miodu wielokwiatowego są różne, a skład jest uważany za bardziej wartościowy niż produkt wytworzony z pyłku jednej konkretnej rośliny. Wzmacnia to działanie lecznicze i zwielokrotnia dobroczynne właściwości słodyczy.

Dlatego nie ma wątpliwości: miód wielokwiatowy jest cenniejszy niż miód jednokwiatowy.

Skład i użyteczne właściwości

Miód wielokwiatowy zawiera następujące składniki:

białka - 0,7 grama;
węglowodany - 80 gramów;
witaminy z grupy B - ryboflawina, pirydoksyna, kwas foliowy, kwas pantotenowy;
fitohormony;
kwas askorbinowy;
tokoferol;
magnez;
cynk;
potas;
bor;
wapń;
chrome;
selen;
oraz wiele innych makro i mikroelementów.

Trudno opisać pełny skład produktu, ponieważ zawiera on bez przesady wszystkie potrzebne organizmowi substancje. Zawartość kalorii w słodyczach jest średnia, wynosi około 303 kilokalorii na 100 gramów miodu. Co ciekawe, produkt pszczeli nie zawiera tłuszczu.

Zaletami słodkiej masy są:

działanie antyseptyczne;
działanie immunostymulujące;
zdolność do regulacji czynności układu sercowo-naczyniowego, pokarmowego, nerwowego;
działanie bakteriobójcze;
właściwości gojenia ran;
możliwość przyspieszenia regeneracji skóry i błon śluzowych;
działanie przeciwzapalne.

Miód jest stosowany w leczeniu schorzeń układu oddechowego, pomaga zlikwidować napięcie nerwowe i stres. Służy do zwalczania ropnych chorób dermatologicznych, ran, owrzodzeń troficznych. Przydaje się w chorobach stawów, m.in. reumatyzmie i dnie moczanowej.

Ponieważ nie jest to produkt niskokaloryczny, zaleca się stosowanie go ostrożnie u osób z nadwagą.

A przy całkowitej otyłości słodycz jest całkowicie przeciwwskazana.

Rodzaje miodu wielokwiatowego

Miód Polyfleur ma swoją własną klasyfikację, według której dzieli się go na kilka odmian. Najbardziej znane są następujące rodzaje produktów.

Maj

Maj nazywa się miodem, który jest zbierany z wcześnie kwitnących roślin. Jest uważany za jeden z najlepszych spośród wszystkich innych rodzajów wielokwiatowych produktów pszczelich. Masa ma złocisty kolor, bogaty, bogaty aromat i doskonały smak. Ze względu na swój unikalny skład znajduje szerokie zastosowanie w medycynie alternatywnej.

Las

Pszczoły zbierają pyłek do produkcji z różnych kwiatów i drzew owocowych, które rosną na obszarach leśnych. Najczęściej surowcem do tego celu jest nektar z kwiatów rosnących na krzakach poziomek i borówki brusznicy. Ale całkiem możliwe jest uzyskanie go z kwiatów lipy, klonu, wierzby.

Góra

Produkt uzyskuje się, gdy pszczoły zbierają dla niego surowce na alpejskich łąkach lub w alpejskich lasach. To właśnie łąka lub, jak to się nazywa, odmiana miodu alpejskiego, ceniona ponad inne odmiany górskiej słodyczy.

Produkt pszczeli ma doskonałe, wysokiej jakości właściwości organoleptyczne. Ma przyjemny, wyraźny aromat, smak jest słodki, trawiasty. Taki miód jest szczególnie przydatny w leczeniu chorób układu oddechowego.

Łąka

Owady zbierają pyłek do produkcji z roślin miododajnych, które są wykorzystywane w medycynie. Dlatego miód jest nie tylko smaczny i pachnący, ale także korzystny dla zdrowia. Nektar dla niego pochodzi z kwiatów tymianku, rumianku, słodkiej koniczyny, dziurawca i innych roślin leczniczych. Uważa się, że produkt w czystej postaci nie ustępuje pod względem właściwości leczniczych wielu miksturom i nalewkom wieloskładnikowym.

Pole

Pszczoły produkują go z pyłku obecnego na kwiatach wielu ziaren lub zbóż. Może to być gryka, gorczyca, słonecznik i inne rośliny. Jeśli w pobliżu rosną inne zioła, nawet te uważane za chwasty, mogą również stać się źródłem pyłku, poprawiając skład produktu pszczelego.

Często miód polny jest używany nie tyle w leczeniu, co w profilaktyce wielu chorób.

Rośliny miodu

Jest naprawdę wiele roślin, które będą działać jak rośliny miodowe. Ale najczęściej pszczoły zbierają pyłek z:

leszczyny;
olchy;
klon;
podbiał;
czeremcha;
fioletowy;
mniszek lekarski;
koniczyna;
tymianek;
pikantne;
torba pasterza;
melilot;
ziele dziurawca;
dzika malwa;
szałwia;
motherwort;
gryka;
musztarda;
rzepak;
lawenda.

Wiele innych roślin jest również źródłem cennych surowców do produkcji miodu. Wśród nich są te, które od dawna znane są ze swoich właściwości terapeutycznych. Przede wszystkim mówimy o głogu, borówce brusznicy, dzikiej róży, jeżynach. Oregano, wierzbowiec, wrzos, wierzba, klon tatarski – wszystkie te cenne rośliny dostarczają również nektaru do pozyskiwania ziół. Dlatego ten produkt jest tak wysoko ceniony, ponieważ jego właściwości użytkowe, bez przesady, są wyjątkowe.

Przeciwwskazania i szkody

Produkt pszczeli jest przeciwwskazany dla osób z:

indywidualna nietolerancja jego składnika;
przewlekłe choroby układu pokarmowego w ostrej fazie;
niski kwas żołądkowy;
ciężko otyły;
cukrzyca - skomplikowana lub nieskomplikowana.

Kobiety w ciąży i matki karmiące piersią nie powinny spożywać słodyczy bez zgody lekarza. W przypadku dzieci produkt wprowadza się do diety nie wcześniej niż w wieku 3 lat, uważnie monitorując reakcję organizmu dziecka na miód.

Funkcje przechowywania

Przechowuj przydatne słodycze w ciemnym, chłodnym miejscu. Do produktu nadaje się pojemnik szklany lub pojemnik plastikowy. Najlepiej unikać używania metalowych pojemników, aby masa nie zaczęła się utleniać.

W tych prostych warunkach okres przechowywania miodu zostaje wydłużony. Nie bój się, jeśli produkt zacznie się krystalizować. Jest to naturalny proces, któremu nie można zapobiec.

Ale jeśli potrzebujesz płynnej substancji, umieść szklane naczynie z odpowiednią ilością słodyczy w kąpieli wodnej i rozpuść je. Użyj do tego minimalnego ognia, woda w misce nie powinna się gotować. Jeśli ta zasada zostanie zlekceważona, to miód wystawiony na działanie wysokich temperatur straci swoje cenne właściwości.