Okrągła cukinia: opis najlepszych odmian, uprawy i plonów ze zdjęciami

Osobliwością okrągłej cukinii jest to, że idealnie nadają się do farszu. Takie oryginalne danie ozdobi każdy stół. Proces ich uprawy jest tak prosty jak w przypadku zwykłej cukinii, trudności mogą pojawić się tylko przy wyborze odmiany. Aby temu zapobiec, rozważ odmiany cukinii o okrągłym kształcie.

Historia wyglądu

Niektórzy ludzie wciąż zastanawiają się, czy istnieją odmiany dużej cukinii. Jednak podczas wyszukiwania informacji istnieje wiele rodzajów zaokrąglonych odmian, które wyglądem przypominają dynie.

Pierwsze cukinie zostały wyhodowane w Meksyku i już na początku XVI wieku zaczęły aktywnie rozprzestrzeniać się w całej Europie. Przedstawiciele „dyni” stali się ulubionym daniem Europejczyków, więc coraz więcej ogrodników zaczęło sadzić rośliny. Obecnie istnieje wiele odmian okrągłej cukinii, które różnią się smakiem, kształtem i wyglądem.

Wymiary wyglądu

Z wyglądu zaokrąglona cukinia przypomina bardziej dynię lub małego arbuza. Zarośnięte owoce osiągają 2-3 kg, ale do gotowania lepiej wybrać owoce, których waga nie przekracza dwustu gramów, a średnica nie przekracza 15 cm.

Dojrzałe cukinie wielkoowocowe charakteryzują się gęstą skórką, dzięki czemu są przechowywane przez długi czas zimą. Wszystkie odmiany okrągłej cukinii dobrze tolerują rosyjski klimat, więc ich plon jest wysoki. Kultura nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczającego karmienia, pielenia i podlewania.

Smak

Okrągłe cukinie mają dobry smak. Są delikatne i soczyste w smaku, bez dużych nasion. Niektóre odmiany charakteryzują się słodkawym smakiem.

Skład i zawartość kalorii

100 gramów okrągłej cukinii zawiera 24 kcal, co sprawia, że jest to warzywo niskokaloryczne.

Dynia jest bardzo pożyteczna dla organizmu, zawierają wodę strukturalną, która poprawia pracę przewodu pokarmowego, normalizuje wszystkie procesy trawienne. Ponadto okrągła cukinia zawiera takie przydatne składniki:

• potas;
• wapń;
• miedź;
• cynk;
• witaminy A, B1, C, PP;
• fosfor;
• sód;
• żelazko;
• mangan;
• włókno;
• błonnik i nie tylko.

Wszystkie te substancje są niezwykle przydatne dla organizmu: stymulują jelita, usuwają zbędne toksyny, obniżają poziom „złego” cholesterolu, aktywują procesy metaboliczne.

Wady i zalety okrągłej cukinii

Okrągłe cukinie są niskokaloryczne i są magazynem witamin i składników odżywczych. W przeciwieństwie do podłużnej „dyni” są szerzej stosowane w kuchni. Ze względu na atrakcyjny kształt najczęściej wykorzystywane są do pieczenia i nadziewania. Są również używane do robienia klopsików, dżemów, gulaszu i wielu innych.

Przydatne właściwości okrągłej cukinii uzupełnia fakt, że są one niezwykle przydatne dla kobiet w ciąży, gdyż mają korzystny wpływ na pracę jelit.

Często cukinia jest używana w kosmetyce. Są dodawane do maseczek na twarz, które długotrwale nawilżają suchą skórę.

Okrągłe tykwy nie wymagają specjalnej pielęgnacji i nie są kapryśne na ziemię. Nie znaleziono braków dla tej uprawy.

Odmiany i hybrydy okrągłych szpików

Wszystkie odmiany cukinii są podzielone na duże, małe i hybrydy. Duże dynie z reguły ważą co najmniej 1 kilogram. Dlatego do gotowania lepiej zbierać młode owoce, zanim osiągną duże rozmiary. Istnieje szeroka gama dużych okrągłych odmian. Należą do nich:

1. Piłka. Jest to wczesna dojrzała odmiana, która dojrzewa w 50 dni. Kultura ma średniej wielkości liście o jasnozielonym kolorze.Waga cukinii wynosi około 1 kg, kolor jest nierówny, jasnozielony. Według cech zewnętrznych „Piłka” przypomina arbuza. Miąższ cukinii jest soczysty, z minimalną ilością małych nasion. Odmiana charakteryzuje się odpornością na mączniaka prawdziwego i procesy gnilne.
2. Arbuz. Kolejna odmiana, która według cech zewnętrznych przypomina arbuza. Pełne dojrzewanie owoców następuje jesienią. Jest to wysokoplenna roślina, która daje do 20 owoców w jednym krzaku. Ponieważ odmiana arbuz jest tkana i zajmuje kilka metrów powierzchni, jej obszar uprawy musi być rozległy. Owoce osiągają wagę 3 kg, a średnica młodych owoców to 9-15 cm.
3. Gościnna teściowa. Kultura charakteryzuje się gładkimi, zaokrąglonymi owocami i jasnozielonym kolorem, który po osiągnięciu dojrzałości staje się biały. Miąższ tej odmiany jest bardzo delikatny. Waga płodu waha się od 1,5 do 2,5 kilograma. Na jednej roślinie można jednocześnie zawiązać do 10 owoców. Polecany do przetwarzania na kawior, konserwy oraz do domowej kuchni.
4. Żeglarz. Odmiana wcześnie dojrzewająca. Owoce są koloru jasnozielonego z nierówną, żebrowaną powierzchnią. Dojrzewanie trwa 40 dni. Owoce ważą do 1 kg. Miąższ biały ma delikatny smak. Wydajność wynosi 5 kg na 1 metr kwadratowy. Można uprawiać we wszystkich regionach.
5. Bosman. Odmiana wcześnie dojrzewająca. Na tle innych gatunków wyróżnia się imponującym plonem i solidnym wyglądem owoców. Okres dojrzewania trwa 40-45 dni. Owoce dorastają do 3 kg, czasem do 4. Miąższ ma wyraźny smak dyni i jasnozielony kolor. Dojrzały bosman można łatwo przechowywać przez całą zimę.
6. Kołobok. Kolejna wczesna dojrzała odmiana, której okres dojrzewania trwa 40 dni. Kultura kochająca światło, która nie wymaga dużo miejsca. Masa owoców zwykle nie przekracza 1 kg. Najlepiej używać niedojrzałej cukinii o średnicy 10 cm Piernikowy ludzik przypomina dynię zarówno pod względem smaku, jak i wyglądu. Można uprawiać w dowolnym regionie.

Małe odmiany

Cukinie drobnoowocowe charakteryzują się wysokimi plonami. Owoce rosną obficie, więc wystarczają do gotowania i konserwowania. W małej cukinii bardzo delikatna skórka i minimum nasion. Uprawy o małych owocach obejmują:

1. Tintoretto. Według cech zewnętrznych odmiana przypomina rosyjski szpik warzywny Myachik, tylko bardziej wcześnie (40 dni) i z małymi owocami (średnio do 600 g). Odmiana należy do cukinii, jednocześnie zawiązuje do 6 owoców i rośnie w zwartym krzaku. Miąższ jest słodki i soczysty.
2. Pomarańczowy. Miniaturowy krzew, który nie zajmuje dużo miejsca w ogrodzie. Wydajność jest średnia. Jednocześnie rośnie do 5 owoców o maksymalnej wielkości 15 cm Ważne jest, aby zbierać owoce niedojrzałe, w tej formie są bogate w witaminy i mają delikatny smak. Jeśli cukinia jest przejrzała, nie nadaje się do gotowania, ponieważ warstwa miąższu staje się cieńsza, a grube nasiona zajmują cały środek.
3. Gotuj. Wczesna dojrzała odmiana o wydajności 10 kg na 1 metr kwadratowy. Dojrzewanie trwa 40-43 dni. Owoce charakteryzują się jasnozielonym kolorem i soczystym miąższem. Uprawiane przez siew bezpośredni w gruncie, a także sadzonki. Maksymalna masa owoców nie przekracza 300 g. Nasiona najlepiej kiełkują w temperaturze 25-30 stopni.

Hybrydy

Hybrydy cukinii nadają się do przechowywania, kawioru do squasha i wszelkiego rodzaju gotowania. Hybrydy obejmują następujące odmiany:

1. Burzhunin F Odmiana wcześnie dojrzewająca, okres dojrzewania wynosi 45 dni. Krzew charakteryzuje się mocą i obfitością kwiatów. Gatunek ma dobrą produktywność, strój handlowy i okrągłe owoce. Cukinia jest ciemnozielona, ich waga sięga 3 kg. Odmiana nadaje się do uprawy w szklarni i na otwartym terenie. Optymalny czas siewu to maj. Odmiana potrzebuje odpowiedniego podlewania, odżywiania, temperatury i oświetlenia.Wydajność wynosi 10 kg na 1 metr kwadratowy.
2. Festival F Odmiana mieszańcowa o ozdobnym wyglądzie i doskonałym smaku. Średnica owocu sięga 15 cm, powierzchnia cukinii pokryta jest biało-zielonymi paskami, gdzie zielony kolor zostaje zastąpiony żółtym w miarę dojrzewania. Kultura jest doskonale przechowywana (do 1 roku) bez utraty smaku. Należy również zwrócić uwagę na atrakcyjny wygląd odmiany.

Odmiany zagraniczne

Odmiany zagraniczne obejmują:

1. Tondo di Piacenza. Odmiana średniosezonowa pochodząca z Włoch. Dojrzewanie trwa 50 dni. Przeznaczony do upraw na otwartym terenie. Niedojrzałe owoce o średnicy 10 cm mają szczególny smak, można je spożywać na świeżo.
2. Ronde de Nice. Wcześnie dojrzewający rodem z Francji. Dojrzewanie trwa 40 dni. Owoce są koloru jasnozielonego z cienką skórką i średnicy 12-15 cm.Aby plony były wysokie, pierwsze owoce należy zrywać jak najwcześniej. Do gotowania najlepiej nadają się niedojrzałe owoce.

Wzrost i pielęgnacja

Okrągłe cukinie nie są kapryśne w pielęgnacji i wymagają jedynie standardowych procedur: przygotowanie gleby, spulchnianie gleby, odchwaszczanie, podlewanie.

Przygotowanie gleby

Przed sadzeniem należy przygotować glebę: nawozić humusem, trocinami lub torfem, dodać trochę nawozów mineralnych (popiół drzewny lub superfosfat). Działka pod cukinię jest dobrze odkopana i oczyszczona z wszelkiego rodzaju chwastów i larw chrząszczy.

W zależności od odmiany cukinii nasiona wysiewa się na otwartym terenie lub sadzi w sadzonkach.

Sadzenie z nasion

Podczas siewu otwartego wykonuje się otwory o głębokości do 5 cm, w odległości 70 cm od siebie. W każdym dołku sadzi się 2-4 nasiona. Jeśli kilka nasion wykiełkuje jednocześnie, pozostaje tylko jeden pęd.

Możesz przyspieszyć proces kiełkowania nasion poprzez moczenie ich w nawozie mineralnym lub roztworze stymulatora wzrostu.

Sadzenie sadzonek

Sadzonki są przygotowywane do wcześniejszych zbiorów. Aby to zrobić, nasiona wysiewa się w doniczkach z glebą na 1 miesiąc przed sadzeniem w ziemi. Sadzonki należy nawozić roztworem dziewanny lub minerałów. Jeśli gleba jest złej jakości, konieczne jest nawożenie 2 razy. Sadzonki sadzi się we wcześniej przygotowanej glebie wraz z grudą ziemi, nie uszkodzi to korzeni.

Schemat nawadniania

Możesz podlewać rzadko, ale obficie. Optymalny reżim nawadniania to 1 raz na 10 dni. Woda nie powinna być zimna, w przeciwnym razie młode jajniki zostaną uszkodzone. Kiedy pojawiają się pierwsze owoce, objętość wody zwiększa się 2 razy. Podlewanie przerywa się na tydzień przed zbiorami, co pozwoli zachować bogaty smak cukinii.

Zalecane