Porzeczka na łodydze: sadzenie i pielęgnacja, jak wyhodować własne ręce krok po kroku

Uprawa niektórych odmian porzeczek na bulwach może znacznie zmniejszyć pracochłonność, ułatwić pielęgnację i zbiory. To świetna opcja na niewielki obszar, ponieważ krzewy zajmują mniej miejsca niż tradycyjne techniki i można je sadzić w niewielkiej odległości od siebie. Formowanie pnia odbywa się przez trzy lata. Każdy ogrodnik może wykonać to zadanie.

Co to jest standardowa porzeczka?

Shtamb - odcinek pnia od poziomu gleby do pierwszych gałęzi dolnego poziomu.Porzeczka standardowa ma wygląd małego drzewa. Wymagany kształt roślin krzewiastych podaje się natychmiast po posadzeniu. Dzięki temu owoców jest więcej, są większe, bardziej aromatyczne i smaczniejsze. Pozytywne zmiany wiążą się z lepszą podażą światła słonecznego.

Zalety i wady

Uprawa na pniach to łatwy sposób na dobre zbiory. Zalet jest znacznie więcej niż stosowanie tradycyjnych metod. Ta lista wygląda tak:

• efektywne wykorzystanie przestrzeni ogrodowej;
• posadzenie sadzonki jedną nerką jest możliwe;
• promienie słoneczne są równomiernie rozłożone;
• rośliny krzewów mają dekoracyjny wygląd;
• szczotki jagód i same owoce są duże, aromat jest wyraźniejszy, smak jest przyjemniejszy;
• pielęgnacja i zbiory są mniej pracochłonne (jagody można strząsać ręcznie bez szkody dla krzewów);
• składniki odżywcze nie są wydawane na tworzenie pędów korzeniowych;
• jagody dojrzewają szybciej;
• straty upraw są minimalne;
• zmniejszone ryzyko chorób i szkodników;
• zwiększona żywotność roślin i okres owocowania.

Przy tak wielu plusach, minusy są nieistotne. Ale nadal istnieją i powinny być brane pod uwagę, jeśli to możliwe, wyeliminowane. Wady standardowej uprawy roślin:

• pień jest wysoki, ponieważ nie jest całkowicie pokryty warstwą śniegu, co wiąże się z koniecznością przedzimowego schronienia (odmiana czarna jest bardziej podatna na mróz niż czerwona czy biała);
• kiedy silne wiatry łamią drzewa, więc wymagane jest mocne podparcie;
• po 7 latach następuje gwałtowny spadek plonów, nie ma możliwości ich odbicia.

Funkcje dopasowania

Kiedy zastanawiasz się, jak uprawiać standardowe porzeczki, powinieneś zapoznać się z funkcjami sadzenia roślin. Wiosna i jesień nadają się do pracy. Konkretny okres jest wybierany w zależności od strefy klimatycznej. Na przykład, jeśli jest dużo śniegu, sadzenie odbywa się jesienią, przy niewielkiej pokrywie śnieżnej - wiosną.

Przygotuj lądowisko o standardowych rozmiarach - 0,5 x 0,5 x 0,5 m. Połóż humus lub kompost i dodaj 2 szklanki popiołu. Następnie wprowadzane jest niezawodne wsparcie, którego roślina potrzebuje przez całe życie. Sadzonkę umieszcza się w dołku pionowo, bez pochylenia, a następnie mocuje do podpory. Rozległe korzenie są zakopywane i zapewniają obfite podlewanie.

Wybór odmian porzeczki

Nadaje się zarówno do ciemnych, jak i jasnych porzeczek. Ale aby uzyskać oczekiwany rezultat, konieczne jest prawidłowe dobranie odmian standardowych roślin. Poniżej znajdują się najczęstsze opcje:

• Czarna porzeczka. Ten rodzaj krzewów jest najbardziej popularny, ale bardziej cierpi z powodu silnych mrozów. Najlepsze odmiany to porzeczki pamiątkowe, klasztorne i uniwersyteckie, bocian. Nie uprawiaj czarnych porzeczek na Syberii i innych obszarach, gdzie panują niskie temperatury.
• Czerwona porzeczka. Nie są wymagane żadne specjalne warunki. Czerwona porzeczka dobrze rośnie na pniu. Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednią odmianę kultury. Najczęstsze opcje to Bayan, Rondom, Natalie, Viksne, odmiana cukru. Owoce świetnie nadają się do robienia deserów.
• Żółta (biała) porzeczka. Ta odmiana jest bardzo ceniona w Europie. Najlepszą odmianą jest żółty cesarski. Kwitnie później niż ciemna porzeczka, dlatego kultura nie cierpi na mrozy.

Jak wyhodować porzeczki na pniu własnymi rękami？

Możesz wyhodować roślinę łodygową z własnym korzeniem i na podkładce. Pierwsza metoda jest stara i jest z powodzeniem stosowana od wielu lat. Ogrodnicy po raz pierwszy zastosowali tę technikę ponad 100 lat temu. Druga metoda jest nie mniej powszechna, jest często stosowana w żłobkach w Europie. Po szczepieniu pędy boczne pojawiają się raz za razem, jest to dokładnie monitorowane, a dodatkowe części rośliny są usuwane na czas.

Własny korzeń

W ten sposób możesz uformować każdą sadzonkę: zarówno pobraną z terenu, jak i kupioną w szkółce. Procedura wygląda następująco:

1. Wiosną, gdy spływ soków jeszcze się nie rozpoczął, wszystkie pędy są obcinane, z wyjątkiem jednego - najbardziej rozwiniętego i prostego, którego długość wynosi od 80 cm do 1 m.
2. Usuń górną część wybranej sesji.
3. Pozostawiając 3-4 nerki na górze, pozostałe, znajdujące się na dole, oślepiają.
4. Po uformowaniu pędów bocznych są one przycinane nad 3-5-tym liściem.
5. W drugim roku rosnące pędy są ponownie pęsetowane.
6. W przyszłości przycinanie będzie wykonywane w celach sanitarnych lub przerzedzania.

Stempel na podkładce

Dla zrazu przygotowuje się zdrewniałe cięcie z uśpionymi pąkami, optymalna grubość to 4-5 mm. Zbyt młode sadzonki mogą się nie zakorzenić. Krok po kroku:

1. Na początku promuj pionowy wzrost roślin. Bulion przygotowuje się przez odkładanie lub ukorzenienie sadzonek. Roślinę sadzi się, gdy materiał wyjściowy osiągnie wymagane wymiary (grubość - 4-5 mm, wysokość - 80 cm). Aby pień był szybciej grubszy, boczne gałęzie są stopniowo usuwane.
2. Możesz przygotować krojenie dowolnej odmiany porzeczki spośród tych, które nadają się do sadzenia na pniu.Jednak wielu ogrodników zaleca preferowanie roślin krzewiastych odpornych na negatywne działanie szkodników i niskich temperatur. Wymagana długość zrazu to 3-4 pąki.
3. Inokulacja bulwy odbywa się poprzez ulepszoną kopulację.
4. Następnie przechodzą do zaślepienia nerek na pniu.
5. Kiedy boczne pędy zrazu mają 10-15 cm długości, pęseta wykonuje się na trzecim liściu. Jest to maksymalna długość, przy wyższej wartości wskaźnika integralność podstawy rośliny może zostać naruszona.
6. Po roku wyprostuj nowe pędy boczne.
7. W trzecim roku roślina jest okresowo przycinana, w razie potrzeby przerzedzana.

Nuanse pielęgnacji standardowych porzeczek

Aby standardowa roślina była odporna na czynniki negatywne, a owoce były duże, soczyste i smaczne, bierze się pod uwagę kilka ważnych punktów:

• Właściwe dopasowanie. Zasady dla wszystkich odmian i odmian kultury są różne. Pełna zgodność z procesem technologicznym oznacza również zrozumienie cech przygotowania dołu, nawożenia, podwiązki.
• Karmienie. Nie wszyscy przestrzegają tej zasady, ale na próżno, ponieważ stosując opatrunek górny można znacznie zwiększyć plon.
• Ochrona przed szkodnikami i chorobami. Porzeczka jest uprawą wrażliwą, dlatego istnieje potrzeba wdrożenia środków zapobiegawczych i terapeutycznych. Dzięki takiemu podejściu istnieje duże prawdopodobieństwo uratowania uprawy.
• Przycinanie i podlewanie. Ważne jest, aby w odpowiednim czasie odciąć nadmiar gałęzi i regularnie podlewać roślinę.

Nawadnianie

Nadmiar wilgoci i stojąca woda są niepożądane. Jednak podlewanie należy przeprowadzać regularnie, unikając przesuszenia gleby. W przeciwnym razie jakość plonu pogorszy się nie tylko w danym roku, ale także w kolejnych.Pąki roślin pozbawionych wilgoci są bardzo słabe, jagody są mniejsze i szybko się kruszą. Efekty wysychania są obserwowane przez długi czas.

Obfite podlewanie jest wymagane tylko jesienią i podczas owocowania. Wzrost korzeni trwa prawie do końca sezonu jesiennego, dlatego od września do końca października standardowe porzeczki podlewa się 2-3 razy więcej.

Rozluźnianie, mulczowanie

Uprawa zaczyna się w ostatnich dniach kwietnia. Podczas rozluźniania utrzymują głębokość 7 cm, a następnie glebę mulczuje się. Optymalna grubość warstwy ściółki to do 10 cm, spulchnianie odbywa się co 14 dni, odchwaszczane są również chwasty.

Nawożenie

Podczas sadzenia roślin do gleby dodaje się wapno (0,3-0,8 kg/m^{2 przy pH 4-5,5). Za 1 mkw. m gleby wystarczy zastosować mieszaninę następujących substancji: siarczan potasu - 25-35 g, superfosfat granulowany - 150-200 g, materia organiczna - 3-4 kg.}

Nawozy zawierające potas, fosfor i azot są bardzo przydatne dla porzeczek. Aby nasycić glebę tymi pierwiastkami, możesz zastosować obornik lub próchnicę. Ważne jest również, aby pamiętać o niebezpieczeństwach związanych z chlorem, dlatego przed zakupem należy dokładnie przestudiować skład wybranego nawozu. Posypanie świeżym mlekiem krowim pomaga zwiększyć wydajność, najpierw łączy się je z wodą w stosunku 1:10.

Cięcie

Późna jesień i wczesna wiosna nadają się do przycinania, a mianowicie okresu, w którym liście już opadły lub jeszcze się nie uformowały. Roślina składa się z 16-20 gałęzi w różnym wieku, corocznie pozostawiając 3-5 zerowych pędów. Usuwa się gałęzie owocujące od 6-7 lat.

Przeprowadzić dokładną inspekcję krzewów, w wyniku których odcinają one bardzo długie i zbyt niskie, rozgałęzione, krzywe i splątane gałęzie, które uniemożliwiają normalny wzrost innych pędów. Po zakończeniu prac, sekcje większe niż 8 mm są traktowane z boiskiem ogrodowym.

Podwiązka

Zazwyczaj potrzeba podwiązki pojawia się w czwartym lub piątym roku życia rośliny, kiedy drzewo jest duże, rozłożyste. W obszarach o porywistych wiatrach podwiązka służy jako sposób ochrony przed negatywnymi skutkami. Prawidłowo wykonane przycinanie pomaga zapobiegać wyraźnemu zwisaniu gałęzi. Pozostaw do 20 pędów, pozostałe gałęzie są przymocowane do podpory.

Schronisko zimowe

Porzeczki przygotowuje się do zimowania w następujący sposób:

• 14 dni przed przymrozkami porzeczki przestają podlewać, co pozwala roślinie zrzucić liście;
• zbierz opadłe liście i usuń starą warstwę ściółki;
• długość gałęzi jest zmniejszona o 10-15 cm, jeśli ten etap został pominięty w zeszłym roku;
• spulchnić glebę, jeśli po zbiorach nie stosowano nawozów, nawozić kompozycją potasowo-fosforową, następnie spłukać na wysokość 10 cm, ściółkę z trocinami lub opadłymi liśćmi z roślin ozdobnych (optymalna grubość warstwy - 5-7 cm);
• podlewanie jest dozwolone tuż przed przymrozkami i tylko wtedy, gdy gleba jest bardzo sucha (wcześniej odepchnij ściółkę).

W regionach północnych gałęzie są wygięte do pokrywy śnieżnej, co zmniejsza ryzyko zamarznięcia. Uprawa porzeczek na beli to proces twórczy. Takie podejście do sadzenia roślin pozwala zaoszczędzić miejsce w ogrodzie i umieścić dużo drzew na małej działce. W rezultacie roślina krzewiasta zyskuje atrakcyjny wygląd i przynosi dobre zbiory. Zalet jest wiele, a wad praktycznie nie ma.

Zalecane