Róże holenderskie: opis odmian, uprawa i pielęgnacja, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Holenderskie róże są wybierane przez wielu hodowców na całym świecie. Kultura jest dość kapryśna, dbanie o nią nie będzie łatwe. Jednak wynik będzie wart wysiłku. Kwiaty wysokiej jakości różnią się między sobą wysokością krzewów, odcieniem i wielkością pąków. Niezależnie od wyboru, każda odmiana zachwyci oko swoim wyrafinowaniem.

Wady i zalety kultury

Wielu uważa, że holenderskie róże są odmianą roślin. W rzeczywistości jest to nazwa rodzaju kwiatu. Ta nazwa oznacza, że te odmiany są hodowane przez holenderskich hodowców. Te róże są częściej spotykane w kwiaciarniach.

Holenderskie róże nadają się również do uprawy w Twojej witrynie. Będzie to wymagało dużej staranności i uwagi dla roślin.

Wady i zalety róż holenderskich

Zalety:

• różnorodność odmian;
• długie przechowywanie pąków po cięciu;
• obfite kwitnienie;
• wysoka odporność na zimno.

Wady:

• rośliny wymagają opieki;
• trudne do rozmnażania.

Zastosowanie holenderskich róż w projektowaniu krajobrazu

Holenderskie róże często przyciągają ogrodników jako element wystroju krajobrazu. Róże są często używane jako akcenty - do tych celów kwiaty powinny mieć niebanalny kształt, jasny kolor, który przyciąga uwagę.

Kwiaty o kojących odcieniach i klasyczne odmiany są głównymi roślinami nadającymi nastrój całej kompozycji. Jednocześnie należy zwrócić szczególną uwagę na właściwości wybranej odmiany – jej wielkość w wieku dorosłym, czas kwitnienia.

Wielkie róże tworzą harmonijne tło dla mniejszych kwiatów i krzewów. Niewielkie, rosnące krzewy, odpowiednie na tło osobno rosnących roślin o dużych rozmiarach.

Najlepsze odmiany holenderskich odmian

Aby nie pomylić się, gdy zobaczysz odmianę holenderskich róż, powinieneś wcześniej zapoznać się z głównymi rodzajami.

Grand Prix

Jedna z najpopularniejszych odmian. Po ścięciu kwiaty zachowują reprezentacyjny wygląd przez około dwa tygodnie. Grand Prix toleruje mróz do -15 stopni. Roślina jest obszernym krzewem o wysokości około metra.Pączek ma kolor bordowy. Kwiaty o średnicy od 10 do 12 centymetrów.

Urocza Lidia

Ta roślina to niski krzew o długości 50-80 centymetrów, z dużą liczbą pąków. Pąki nie większe niż 3 centymetry, jasnoróżowe. Dobra tolerancja na zimno, słaba odporność na choroby.

Lawina

Różowobiała z lekkim zielonkawym odcieniem. Kwiaty wolumetryczne, charakteryzujące się długim kwitnieniem. Roślina może osiągnąć wysokość od 60 do 90 centymetrów. Dobrze znosi mróz i jest odporny na mączniaka prawdziwego.

Wolność

Krzew o dużych rozmiarach - może osiągnąć 2 metry wysokości. Pąki lekko wydłużone o średnicy około 13 centymetrów. Roślina mrozoodporna, lubi rosnąć w miejscach umiarkowanie zacienionych. Pąki są ciemnoczerwone, aksamitne. Płatki mają pofalowane brzegi.

Cześć magii

Hybrydowa odmiana herbaty. Krzew ma wysokość około 1 metra. Na łodygach nie ma kolców. Zapach kwiatu jest słabo wyczuwalny. Z reguły kwitnie w jednym pąku, ale są też pędzle kwiatowe. Kolor pąków jest żółto-czerwony, „ognisty”. Wśród właściwości rośliny odnotowuje się mrozoodporność i niskie prawdopodobieństwo chorób.

Mohana

Odmiana ta rośnie w zwartych krzewach o wysokości do metra i szerokości do 60 centymetrów. Dużo ciemnozielonych liści. Na łodygach prawie nie ma cierni. Kwiaty duże, żółte z czerwonawym brzegiem. Słaby zapach. Nie boi się złej pogody, mrozu i chorób.

Wendela

Krzew do metra wysokości, z delikatnymi kremowobiałymi pąkami. Często staje się podstawą bukietów ślubnych. Umiarkowanie odporna na opady i mróz, bardzo słabo znosi choroby. Przy temperaturach poniżej +6 stopni roślinie należy zapewnić schronienie.

Funkcje dopasowania

Odmiany holenderskich róż sadzi się w otwartym terenie pod koniec wiosny, aby uniknąć gwałtownego spadku temperatury i ułatwić zakorzenienie się w nowym miejscu. Miejsce lądowania musi być chronione przed wiatrem. Również większość odmian holenderskich róż potrzebuje słońca. Rośliny lubią glebę luźną, umiarkowanie wilgotną, z minimalną kwasowością. Cyrkulacja powietrza jest ważna. Aby zwiększyć przepływ powietrza, możesz dodać piasek lub torf do ziemi.

Gleba nie powinna być zbyt mokra, nie należy sadzić róż w miejscach, w których woda gruntowa znajduje się blisko górnych warstw gleby. Jako nawóz nadaje się przejrzały obornik lub kompost. Sadzonki należy dokładnie obejrzeć przed sadzeniem. Uszkodzone, wysuszone części są usuwane. Jeśli rozmnażałeś róże przez sadzonki, należy je posadzić w ziemi w momencie, gdy z pąków pojawią się kiełki.

Podstawowe wymagania dotyczące uprawy

Wiosenne kwiaty czerpią korzyści z nawożenia azotem. Przed kwitnieniem, około trzech tygodni, stosuje się nawozy fosforowo-potasowe. Od połowy lipca nie wykonuje się już górnego opatrunku, aby ułatwić kwiatom przygotowanie się do zimy.

Aby zapewnić roślinom dobre warunki wzrostu, nie zapomnij o terminowym nawożeniu.

Nawadnianie jest obliczane na podstawie pogody. Róże nie lubią nadmiernej wilgoci. Woda powinna mieć temperaturę pokojową, najlepiej osiadłą. Podlewanie powinno odbywać się pod korzeniem, unikając wody na liściach i kwiatach rośliny. Na zimę trzeba przykryć kwiaty. Pierwszej zimy roślina pokryta jest świerkowymi gałązkami i lnem.

Metody reprodukcji

Róże holenderskie powinny być rozmnażane przez sadzonki. Do rozmnażania pobierane są róże bez widocznych uszkodzeń, które po ścięciu mają około dwóch tygodni.

Sadzonki są wycinane ze środka łodygi. Na jednym kawałku powinny wyrosnąć 2-3 pąki. Od dołu cięcie wykonuje się pod kątem 45 stopni, pod dolną nerką. Zanurz się w roztworze, który aktywuje wzrost systemu korzeniowego. Górna krawędź jest ścięta pod kątem prostym, pokryta parafiną lub woskiem.

Następnie sadzonki są zanurzane w wodzie lub w odżywczej glebie. Przykryj torbą, folią lub słoikiem. Po kilku tygodniach z pąków pojawią się kiełki.

Pojawienie się kiełków oznacza, że system korzeniowy zaczął się formować. Potem nadszedł czas, aby posadzić sadzonki w ziemi. Róże uprawiane w ten sposób najlepiej rosną w pomieszczeniach, ale kwiaty często uprawia się na zewnątrz.

Zwalczanie szkodników i chorób róż

Przed zimą, kiedy roślina traci liście, są one zbierane i spalane, ponieważ w liściach hibernują pasożyty niebezpieczne dla róż. Niebezpiecznym wrogiem holenderskich odmian róż jest przędziorek.Owady te są trudne do zauważenia na roślinie, ale obniżają naturalną ochronę kwiatu przed innymi pasożytami i chorobami.

W celach profilaktycznych rośliny powinny być okresowo badane. Po zauważeniu gniazda pająka na roślinie należy je również wyrzucić. Jeśli roślina jest zdrowa, sama będzie w stanie pokonać chorobę. Aby pomóc roślinie, ważne jest zorganizowanie podlewania na czas i umiarkowanie, nie zapomnij o reżimie temperaturowym, okresowo odchwaszczaj.

Latem, jako środek zapobiegawczy, stosuje się obróbkę krzewów wodą z mydłem. Jednocześnie leczona jest dolna część rośliny. Co więcej, zabieg ten przeprowadza się w pochmurny dzień lub po zachodzie słońca, aby uchronić różę przed poparzeniem słonecznym.

Zalecane