Rasa kurczaków Lakenfelder: opis, hodowla, warunki przetrzymywania i żywienia

Rasa kurcząt Lakenfelder o niezwykle jasnym wyglądzie jest znana w hodowli drobiu od początku XVIII wieku, popularna w Niemczech i Holandii. Obecnie te piękne ptaki hoduje się w prywatnych gospodarstwach w celu uzyskania jaj. Do celów przemysłowych Lakenfelder nie jest używany, ponieważ na bazie tej rasy wyhodowano bardziej wydajne mieszańce kurcząt o większej produkcji jaj.

Historia rasy

Lakenfelder to rasa kurczaków pochodzenia holendersko-niemieckiego. Pierwsze wzmianki o tym drobiu pochodzą z początku XVIII wieku. Anglicy zaczęli hodować czarno-białe warstwy pod koniec XIX wieku. Wzorzec rasy został stworzony przez Amerykanów w 1937 roku.

Opis i charakterystyka

Kurczaki Lakenfelder zachwycają swoim niezwykłym wyglądem. Klasyczna wersja koloru to czarne plamy na białym tle. Amerykański standard rasy dopuszcza tylko ten kolor dla Laekenfelder. Europejczycy wyróżniają jeszcze dwa typy - srebrny i złoty.

Wygląd ptaków

Budowa holenderskich kur jest zwarta, zalicza się je do ras małych drobiu. Opis wyglądu:

• mała głowa z jasnoczerwonym grzebieniem i kolczykami;
• ciemny dziób;
• cienka wydłużona szyja;
• zwarty tułów z poziomym ciałem;
• upierzenie bujne, dekoracyjne;
• skrzydła zamiatają, długie;
• oczy wyraziste, czerwone;
• czarne plamki znajdują się na głowie i szyi, ogon należy pomalować na kolor szyi.

Wybierając koguta hodowlanego należy zwrócić uwagę na stan grzebienia, powinien być duży, w jasnym kolorze, nie powinien spadać na bok.

Charakter kurczaków

Trudno znaleźć bardziej mobilnego i dociekliwego ptaka wśród różnych ras kurczaków. Lakenfelder kategorycznie nie może być trzymany w ciasnych kurnikach bez wolier i możliwości chodzenia. Jednocześnie czarno-białe kurczęta przy każdej okazji będą próbowały wylecieć z kurnika do ogrodu, trzeba przyciąć skrzydła lub wykonać wybiegi z zamkniętym dachem.

Wydajność rasy

Zgodnie z nowoczesnymi standardami nieśności dla kur, produktywność Lakenfelder jest poniżej średniej i wynosi średnio 170-180 jaj rocznie. Średnia długość życia 1 osoby wynosi 7 lat, podczas gdy wysokie wskaźniki produktywności odnotowuje się w pierwszych 3 latach życia.

Ze względu na niską produkcję jaj, kury rasy holenderskiej nie są wykorzystywane w hodowli przemysłowej i wykorzystywaniu kur niosek.

Uwaga! Jaja Lakenfelder są dekoracyjne dzięki obecności mocnej białej porcelanowej skorupy.

Zalety i wady

Główne zalety rasy to:

• Zimotrwałość drobiu - kury nioski i małe pisklęta tolerują mróz i wahania temperatury.
• Kury Lakenfelder są uważane za dobre matki i kury.
• Dekoracyjny wygląd ptaka.
• Mocna, wytrzymała powłoka.
• Silna odporność na różne choroby kurcząt.
• Wesołe, ale przyjazne usposobienie.

Wady rasy to:

• Poniżej średniej produkcji jaj.
• Bez „mieszania nowej krwi” ptak w stadzie staje się mniejszy.
• Wysokie koszty hodowli ptaków.

Jeśli chcesz urozmaicić hodowlę kurcząt w prywatnym gospodarstwie domowym nowymi pięknymi gatunkami lub nauczyć młode kury innych ras wysiadywania i opieki nad młodymi zwierzętami, Lakenfeldery są dobrym wyborem. Kury te spokojnie dołączają do drużyny drobiu, szybko znajdują wspólny język z mieszkańcami kurnika.

Konserwacja i pielęgnacja

Jak każdy drób, kurczaki Lakenfelder mają specjalne wymagania dotyczące konserwacji i pielęgnacji. Aby ptak stale się śpieszył i nie chorował, należy odpowiednio zorganizować spacery, zbudować wygodny dom z wygodnymi karmnikami i poidłami.

Wymagania dotyczące drobiu

Lackenfelder nie nadaje się do trzymania w klatkach i ciasnych domach. Kurnik powinien być przestronny, z dobrą wentylacją. Wymagania dotyczące domu:

• Liczba kurczaków w kurniku jest obliczana na podstawie stosunku: 1 metr kwadratowy na 1 kurczaka.
• Nie zaleca się hodowania i życia Lakenfelderów razem z agresywnymi rasami kurczaków.
• Dom powinien być wolny od przeciągów i wilgoci.
• W zimie temperatura w pomieszczeniu nie powinna spaść poniżej +5 ^C.
• Obowiązkowe jest posiadanie strefy spacerowej, woliery.

Do wyściełania domu zaleca się stosowanie słomy lub trocin.

Przygotowanie terenu do chodzenia

Holenderskie białe i czarne kury mają wesoły i dociekliwy charakter, uwielbiają chodzić i często przelatują nad płotami.

Przycinanie pięknych skrzydeł jest często szkodą rolnikom, kurczaki tracą swój dekoracyjny wygląd, dlatego zaleca się trzymanie Lakenfelderów w wolierze z zamkniętym dachem.

W gorące słoneczne dni zaleca się zacienienie części przestrzeni do spacerów. Kurczaki chodzą nawet zimą, optymalne godziny dzienne to 12 godzin. W przestronnej obudowie można zainstalować dodatkowe gniazda.

Pijacze i karmniki

Kurczaki są ptakami szybko metabolizującymi, więc kury nioski muszą mieć cały czas dostęp do wody. Zmieniaj wodę dwa razy dziennie. Poidła są instalowane z dala od podajników, aby uniknąć szybkiego zanieczyszczenia płynu.

Żywność dla drobiu powinna być zbilansowana i urozmaicona. Pudełko z mieszanką gruboziarnistego piasku i popiołu należy umieścić w domu, resztki muszli są również przetwarzane przez dodanie do mieszanki piasku.

Jeżeli hodowca nie ma możliwości karmienia ptaków dwa razy dziennie, w kurniku zainstalowane są podajniki bunkrowe. Urządzenia te zapewniają ptakom stały dostęp do pokarmu. Ale ten system ma istotną wadę - ryzyko przekarmienia ptaka, co szybko wpłynie na ograniczenie produkcji jaj.

Karmienie piskląt i dorosłych

Dieta drobiu jest dobierana w zależności od wieku. Młode zwierzęta nie powinny być karmione tak samo jak dorosłe kurczęta. Małe kurczęta powinny mieć stały dostęp do pokarmu, od trzeciego tygodnia życia młode karmione są 4 razy dziennie, od 2 miesiąca życia przestawiają się na dwa posiłki dziennie.

Tygodniowe pisklęta są karmione mieszanką gotowanych ziemniaków, marchewki i gotowanego żółtka jaja. W takim przypadku konsystencja dania powinna być miękka i krucha. Gdy pisklę skończy 2 tygodnie, żółtko zostaje usunięte z jadłospisu, zastąpione otrębami, mąką ryżową.

Od pierwszego miesiąca pisklęta przestawiają się na samodzielne spacery, do diety dodaje się trawę. Od drugiego miesiąca życia młodzi chodzą do wspólnego stołu.

Aby zwiększyć produkcję jaj, ptak jest karmiony posiekanymi pokrzywami i kalcynowanymi muszlami.

Hodowla

Hodowla drobiu jest dość kłopotliwa. Lakenfeldery są dość łatwo hodowane samodzielnie, ważne jest, aby wybrać odpowiedniego koguta.

Kury nioski tej rasy to doskonałe kury i opiekuńcze matki, które są w stanie wyszkolić młode kury innych ras do opieki nad potomstwem. Ważnym warunkiem hodowli jest konieczność „odmładzania krwi” stada kurcząt co 3 lata poprzez pozyskanie samicy lub samca Lakenfeldera z innego plemienia.

Możliwe rosnące problemy

Kurczaki starej rasy holenderskiej znoszą wahania temperatury w kurniku, rzadko chorują i nie stawiają trudnych warunków przetrzymywania.

Aby zachować zdrowie ptaka, konieczne jest zapewnienie kurczakom zbilansowanej diety, dłuższego światła dziennego i możliwości długich spacerów.

Częste choroby

W warunkach wysokiej wilgotności i nieregularnej wentylacji odporność ptaków na choroby zakaźne jest obniżona. Młode kury i kurczęta są podatne na pasterellozę, dorośli mogą być dotknięci tyfusem lub kokcydiozą.

Utrzymywanie kurczaków w czystości dzięki zrównoważonej diecie i możliwości chodzenia, Lakenfelderowie praktycznie nie chorują.

Zapobieganie chorobom

Aby uniknąć epidemii chorób w kurniku, konieczne jest przestrzeganie szeregu warunków przetrzymywania i podjęcie środków zapobiegawczych w celu zwalczania infekcji. Zapobieganie chorobom kurczaków obejmuje:

• Zbilansowane odżywianie witaminizowane bez hormonów.
• Regularne czyszczenie kurników i karmników.
• Zmiana pościeli.
• Brak przeciągów i wilgoci w domu.
• Szczepienia profilaktyczne.
• Wprowadzenie kwarantanny dla ptaków wykazujących objawy choroby.

Zaletą rasy Lakenfelder jest silna odporność ptaka lęgowego. W odpowiednich warunkach kury nioski nie chorują, dają zdrowe potomstwo, którym same się opiekują.

Zalecane