Gnicie kopyt owiec: objawy i leczenie domowe, zapobieganie

Rozwój gnicia racic u owiec następuje z powodu zakażenia zwierzęcia bakterią Gram-ujemną. Choroba jest zaraźliwa i prowadzi do poważnych powikłań. Przebiegowi patologii towarzyszy gnicie i niszczenie tkanek tworzących kopyta. W przypadku braku odpowiedniego leczenia choroba prowadzi do śmierci zarażonego zwierzęcia. Ponadto po zakończeniu terapii odporność u owiec na tę bakterię nie rozwija się.

Historia spraw. Szkody ekonomiczne

Pierwsze przypadki zarażenia zwierząt domowych zgnilizną kopyt zostały zarejestrowane ponad 300 lat temu.Początkowo patologia ta nie została wyodrębniona na osobną grupę, ponieważ nie ustalono przyczyn rozwoju choroby. Niektórzy badacze sugerują, że zgnilizna stóp jest objawem nekrobakteriozy. Oficjalnie ta patologia została zidentyfikowana jako osobna choroba w 1938 roku przez brytyjskiego naukowca. Stało się tak, ponieważ badacz ustalił czynnik sprawczy zgnilizny stóp.

Choroba jest uważana za wysoce zaraźliwą. W Związku Radzieckim w latach 50-70 ubiegłego wieku kilkakrotnie odnotowano masowe zakażenie zwierząt gniciem kopyt. Większość przypadków infekcji wykryto w południowych regionach kraju.

Choroba powoduje znaczne szkody ekonomiczne, ponieważ:

• zmniejsza ilość mięsa i wełny pozyskiwanej z owiec;
• sprawia, że potomstwo jest słabe;
• przerywa normalną reprodukcję zwierząt gospodarskich;
• osłabia odporność młodych zwierząt na inne patologie.

W przypadku infekcji zwierząt gospodarskich, ilość wyekstrahowanego mięsa zmniejsza się o 20-40% w porównaniu z wcześniejszymi wskaźnikami, mleko - o 20-60%, wełna - o 10-40%.

Przyczyny choroby

Choroba rozwija się po zakażeniu beztlenową bakterią Bacteroides nodosus. Zakażenie następuje głównie podczas wypasu na otwartej przestrzeni. Patogen utrzymuje się w trawie przez dwa tygodnie, w kopytach rok. Dlatego infekcja zwierząt jest również możliwa w zagrodzie.

Następujące czynniki mogą wywołać rozwój choroby w stadzie:

• wysoka wilgotność;
• warunki niehigieniczne;
• niewystarczająca ilość miejsca w zagrodzie, przez co zwierzęta są ze sobą w ciągłym kontakcie;
• brak solidnej powierzchni w strefie chodzenia;
• rzadka zmiana pościeli;
• uszkodzenie kopyt;
• osłabiona odporność immunologiczna.

Zakażenie występuje częściej jesienią i wiosną, kiedy wzrastają opady deszczu. Dlatego w celu uniknięcia infekcji zaleca się leczenie kopyt po wypasie wybielaczem, fenolem lub formaliną, które niszczą patogen.

Objawy choroby

Objawy choroby, w zależności od charakteru współistniejących czynników, pojawiają się 5-20 dni po zakażeniu. Patologia na początkowym etapie jest ostra, ale z czasem staje się przewlekła. Oznacza to, że objawy zgnilizny racic mogą pojawić się ponownie kilka miesięcy po wyzdrowieniu zwierzęcia.

Ta patologia na początkowym etapie rozwoju powoduje:

• zaczerwienienie tkanek w miejscu infekcji;
• obrzęk;
• wypadanie włosów;
• tworzenie się śluzu w szczelinie między kopytami;
• odczepienie buta klaksonu;
• pojawienie się cuchnącego zapachu z zaatakowanego kopyta;
• wyładowanie ropnych mas.

Zakażone zwierzę staje się niespokojne i przestaje stąpać po chorej nodze. W niektórych przypadkach but klaksonu odpada. Najczęściej objawy te pojawiają się na jednej lub dwóch nogach, rzadziej na czterech.

Hoofrot rozwija się w trzech etapach: łagodnym, umiarkowanym i ciężkim. Często choroba jest wyleczona na pierwszym lub drugim etapie. Jeśli patologię można wyleczyć, przywracana jest dotknięta tkanka. Jednak po tym obserwuje się deformację kopyt. Wśród charakterystycznych cech tej patologii jest fakt, że temperatura ciała zwierzęcia nie wzrasta, podczas gdy dotknięty obszar pozostaje gorący.

Diagnoza

Podstawową diagnozę stawia się na podstawie zewnętrznego badania zwierzęcia i zebrania informacji o objawach. Aby potwierdzić wstępny wniosek, pobiera się materiał z zaatakowanego obszaru i bada bakteriologię zeskrobań. Ostateczną diagnozę stawia się pod warunkiem wykrycia w pobranych próbkach mikroflory patogennej.

W tym samym czasie podejmowane są dodatkowe środki w celu wykluczenia nekrobakteriozy. Ta patologia charakteryzuje się obrazem klinicznym podobnym do zgnilizny stóp.

Metody leczenia zgnilizny stóp

Powyższe zalecenie dotyczące leczenia kopyt formaliną i innymi substancjami dotyczy głównie zapobiegania zakażeniom. Ale te same rozwiązania mają zastosowanie w leczeniu patologii.

W ramach leczenia zgnilizny stóp, dotknięty obszar jest leczony 10% formaliną lub 5% paraformą.Jednocześnie dotknięte obszary usuwa się skalpelem i innymi instrumentami. Po każdym takim zabiegu zalecane są kąpiele z 10% roztworem formaliny. Zaleca się odcinanie zaatakowanej tkanki, a następnie przetwarzanie co 2 dni, aż objawy całkowicie ustąpią.

Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby i dodawaniu wtórnej infekcji, leki te należy łączyć z antybiotykami o szerokim spektrum działania: Bicillin-5, Bioomycin lub Nitox 200. Nie zaleca się wykonywania tych manipulacji w domu. Wynika to z faktu, że aby całkowicie wyleczyć zwierzę, konieczne jest całkowite usunięcie zaatakowanej tkanki.

Możliwe niebezpieczeństwo

W przypadku braku odpowiedniego i terminowego leczenia, gnicie stóp prowadzi do następujących komplikacji:

• martwica tkanek chorej kończyny;
• tworzenie przetok w różnych częściach ciała, w tym w jamie ustnej i wymieniu;
• endometrioza;
• wyczerpanie zwierzęcia.

W zaawansowanych przypadkach gnicie kopyta wywołuje rozległą sepsę, w wyniku której zwierzę umiera.

Zapobieganie i odporność

Aby zapobiec zarażeniu owiec gniciem racic, zaleca się:

• Regularnie usuwaj obornik i zmieniaj wyściółkę w kojcu;
• trzymaj zwierzęta w dobrze wentylowanych pomieszczeniach;
• utrzymuj pióro w suchości;
• zapewnić właściwe odżywianie owiec;
• czyszczenie kopyt co 2 miesiące;
• traktuj kopyta co sześć miesięcy 10% roztworem formaliny lub 20% niebieskim witriolem.

Jak zauważono, po wyleczeniu organizm zwierzęcia nie rozwija silnej odporności na patogen. Dlatego możliwa jest ponowna infekcja. Sztuczna szczepionka podawana okresowo przez weterynarzy działa dobrze przez ograniczony czas.

Zalecane