Szczepienie przeciwko wąglikowi u bydła: instrukcje użytkowania i dawkowania

Wąglik to poważna choroba zakaźna bydła. Próby powstrzymania podstępnej choroby często kończą się niepowodzeniem, gdyż patogen potrafi doskonale przystosować się do środowiska, rozmnaża się i rozprzestrzenia w organizmie zwierząt, glebie, źródłach wody. Dlatego konieczne jest szczepienie bydła przeciwko wąglikowi, aby zapobiec chorobie.

Co to jest szczepionka

Szczepionka wąglikowa jest zawiesiną żywych zarodników. Jest to mętny biały roztwór. Lek jest przechowywany w szklanych butelkach, które są zamykane gumowymi korkami.Szczepionka zawiera 30% gliceryny, do której dodano 55 szczepów. Substancje te są patogenami, które przyczyniają się do rozwoju odporności u bydła.

1 ml szczepionki zawiera około 20-25 milionów żywych wirusów. Formą uwalniania leku są fiolki zawierające 20, 50, 100, 200 ml roztworu. Lekarz weterynarii przepisuje dawki szczepionki w zależności od typu i wagi zwierzęcia.

Skuteczny środek, który skutecznie zwalcza wąglik, ważne jest, aby przechowywać go zgodnie z wymaganiami. Jeśli szczepionka jest niewłaściwie przechowywana, staje się bezużyteczna i zniszczona. Gdy w cieczy tworzą się białe płatki, produkt ulega zniszczeniu we wrzącym roztworze sody.

Jaki jest oczekiwany wynik

Szczepienie mające na celu zapobieganie występowaniu wąglika nie jest pozbyciem się choroby wywołującej karbunkuły, obrzęki, ciężkie zatrucie całego organizmu.Szczepionka ma na celu wytworzenie odporności przeciwko wirusowi. Jeśli zwierzę jest zakażone, szczepionka nie przyniesie korzyści.

Efekt pojawia się w ciągu 10 dni po wstrzyknięciu. Jego czas trwania u dorosłych zwierząt wynosi około 1 roku, czasem trochę mniej lub więcej. Termin skuteczności zależy od indywidualności organizmu jednostki. Weterynarz może określić najdokładniej podczas badania zwierzęcia. U młodych zwierząt szczepionka jest ważna przez około 3 miesiące, następnie wykonuje się ponowne szczepienie.

Warunki, metody, dawki

Tylko weterynarz ustala dokładne daty szczepienia bydła. Zgodnie z ogólnie przyjętymi standardami dorosłe zwierzęta szczepione są raz w roku. Szczepienie młodych zwierząt odbywa się zgodnie ze schematem.

Pierwsze W 3 miesiącuDrugie Za 6 miesięcyKolejne Ujednolicony program szczepień młodego i dorosłego bydła.

Zwierzęta są szczepione na dwa sposoby:

Śródskórnie. Roztwór wstrzykuje się w miejsce, w którym nie ma włosów. Wymaga 2 cu. zobacz fundusze.
Klasyczny podskórny. Jest wkładany w środkową część szyi. Standardowe zwierzę wymaga 1 cu. zobacz szczepionki.

Tylko weterynarz określa ilość szczepionki i miejsce wstrzyknięcia.

W jakich przypadkach szczepione jest bydło

Weterynarz szczepi bydło. Szczepienie zwierząt gospodarskich odbywa się również pod ścisłym nadzorem lekarza weterynarii. Ale każdy hodowca bydła musi wiedzieć, że aby zapobiec chorobie zakaźnej, warto przestrzegać istniejących ogólnie przyjętych zasad:

Wszystkie osoby powinny być szczepione w tym samym czasie, z wyjątkiem zwierząt z osłabionym układem odpornościowym lub chorych w czasie szczepienia;
kiedy jedno zwierzę jest zakażone, reszta musi zostać zaszczepiona, niezależnie od tego, kiedy przeprowadzono szczepienie;
gdy pojawi się nowe zwierzę, należy je zaszczepić - może zostać przyjęte do innego inwentarza 2 tygodnie po szczepieniu.

Po zakończeniu szczepienia zwierzęta gospodarskie muszą być monitorowane przez 14 dni. Potrzebna jest kontrola zmian odporności zwierzęcia. Po szczepieniu zabronione są duże obciążenia, przegrzanie lub hipotermia.

Zasady stosowania szczepionek bydlęcych

Zanim zaszczepisz zwierzę przeciwko wąglikowi u bydła, ważne jest poznanie zasad stosowania tego leku. Instrukcja użytkowania pomoże ci prawidłowo zastosować szczepionkę.Zwierzęta powinny być szczepione w czystości, w pełnej zgodności z normami sanitarnymi. Obszar, w którym zostanie wykonany wstrzyknięcie, musi być potraktowany 70% alkoholem.

Strzykawki i igły należy zdezynfekować przed i po zabiegu. Lek stosuje się przez cały dzień po otwarciu butelki, wówczas traci swoje właściwości.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Szczepionka przeciwko infekcji ma kilka przeciwwskazań, które należy wziąć pod uwagę przed szczepieniem. Należą do nich:

zabronione jest szczepienie zwierzęcia chorego lub niedawno chorego;
nie można zaszczepić, jeśli zwierzę jest leczone i jest już leczone;
zabrania się szczepienia młodych zwierząt poniżej 3 miesiąca życia;
po szczepieniu bydło nie powinno być leczone środkami przeciwzapalnymi lub antyseptycznymi;
nie zaleca się szczepienia zwierząt gospodarskich przy bardzo wysokich lub niskich temperaturach na zewnątrz, w deszczową pogodę;
szczepienie jest zabronione, jeśli zwierzę przeszło operację;
nie szczepi zwierząt w późnej ciąży oraz w ciągu dwóch tygodni po urodzeniu.

W takich sytuacjach układ odpornościowy zwierząt jest osłabiony, więc procedura może wyrządzić znaczną szkodę, a nie przynieść korzyści. Po szczepieniu konieczne jest zbadanie zwierzęcia, aby zapobiec poważnym nieprzyjemnym konsekwencjom. Jeśli w miejscu wstrzyknięcia powstał niewielki obrzęk, nie powinno to budzić niepokoju – znika w ciągu kilku dni.

Ale powinieneś podjąć działania, jeśli temperatura wzrośnie, pojawią się drżenie mięśni, niepokój, obrzęk, mimowolne ślinienie, osłabienie, częste duszności. Następnie osoba z powikłaniami poszczepiennymi powinna zostać odizolowana od stada i zwrócić się o pomoc do weterynarza.