Opatrunek ze skóry bydlęcej w domu: zasady przetwarzania i klasyfikacja

Skóry bydlęce są aktywnie wykorzystywane do uzyskania wysokiej jakości skóry. Produkcja tego materiału ma długą historię. Podstawy skórowania należały do starożytnych ludzi, którzy za pomocą improwizowanych środków pozyskiwali skórę i tworzyli z niej ubrania. Teraz zapotrzebowanie na produkty skórzane pozostaje aktualne. Aby produkt był trwały i piękny, należy bezwzględnie przestrzegać zasad ubierania skór bydlęcych w domu.

Jak ubrać skórę bydła w domu

Właściwe przetworzenie skóry bydlęcej wymaga pewnych umiejętności. Ponadto zabieg obejmuje wiele subtelności i niuansów, bez których nie będzie możliwe osiągnięcie dobrego rezultatu.

Przygotowanie do procesu

Po oskórowaniu tuszy wykonaj następujące czynności:

1. Oczyść go z pozostałości organicznych.
2. Połóż skórę na gładkiej powierzchni tak, aby wełna znajdowała się na dole. Jest to konieczne, aby materiał ostygł.
3. Gdy surowiec ostygnie, należy posypać skórę dużą ilością grubej soli (3-4 kilogramy na skórkę). Jednocześnie produkt nie powinien zawierać jodu.
4. W ciągu 3-4 dni surowce muszą zostać wysuszone. W efekcie skóra powinna stać się twarda i sucha.

Moczenie skóry

Procedura obejmuje dwa kroki:

1. Zanurz surowce w czystej wodzie. W ciągu czterech godzin materiał nasiąka.
2. Ponadto przez kolejne dwanaście godzin surowiec powinien moczyć się w soli fizjologicznej.

Ważne warunki na tym etapie:

• 20 gramów soli na litr płynu;
• z ośmioma litrami wody na każdy kilogram skóry;
• doświadczeni hodowcy zalecają dodanie furatsiliny do roztworu. Taki środek pozwoli uniknąć infekcji bakteryjnej.

Kryterium, według którego określana jest jakość wyniku: warstwa podskórna powinna być łatwo usunięta z przedmiotu obrabianego. Jeśli tego nie zauważysz, konieczne jest pozostawienie skóry przez jakiś czas w soli fizjologicznej.

Obrabiany przedmiot nie może być uszkodzony, w przeciwnym razie jakość skóry wyraźnie ucierpi.

Mechaniczne odtłuszczanie, skórowanie

Ten etap polega na całkowitym usunięciu tłuszczu podskórnego. Zabieg można wykonać ręcznie lub za pomocą specjalnego mechanizmu. W tym drugim przypadku wymagane jest doświadczenie z urządzeniem: niewłaściwe usuwanie mieszków włosowych wpłynie negatywnie na jakość materiału.

Aby uzyskać produkt wysokiej jakości na wyjściu, warstwa tłuszczu musi być usuwana równomiernie. Najpierw usuń ogon. Kolejne ruchy wykonywane są od środka osiowego do krawędzi.

Pranie materiałów

Następnie skórę krowy należy umyć w ciepłej wodzie z mydłem. Do przygotowania produktu potrzebujesz dziesięciu gramów mydła na litr płynu. Najlepszym rozwiązaniem jest mydło do prania lub soda kalcynowana.

Marynowanie (lub marynowanie)

Procedura trawienia ma na celu zmianę struktury materiału. W tym celu surowiec moczy się w roztworze chlorku octowego. Składniki, które będą wymagane: kwas octowy (stężenie - 0,15%) i chlorek sodu (stężenie - 0,04%). Przetwarzanie obejmuje regularne mieszanie cieczy z zanurzonym w niej surowcem. Scena trwa dwanaście godzin. Sygnałem do zakończenia jest obecność białych pasków na fałdach skóry po ściśnięciu.

Alternatywą dla marynowania jest marynowanie, które polega na moczeniu skóry w mieszaninie wody z jęczmieniem lub płatkami owsianymi i solą. Na każdy litr ciepłej wody przypada sześćdziesiąt gramów soli i sto gramów mąki. Składniki są dokładnie wymieszane, a po osiągnięciu jednorodnej konsystencji obrabiane elementy są moczone w mieszance.

Ważne jest okresowe monitorowanie procesu fermentacji, aby zapobiec nadmiernej ekspozycji. Uszkodzony materiał nie nadaje się do dalszej obróbki.

Opalanie

Po wszystkich powyższych manipulacjach materiał jest opalany. Najpierw musisz przygotować roztwór na bazie tlenku chromu. Składniki są pobierane proporcjonalnie: półtora grama substancji na litr ciepłej wody. Następnie skórę zanurza się w mieszance i miesza od czasu do czasu.

Do przygotowania kompozycji można wykorzystać korę dębu, gałązki wierzby, olchy, łodygi pokrzywy.Składniki są kruszone tak, aby uzyskać taką samą ilość każdego z nich - 250 gramów każdy. Składniki są następnie dodawane do roztworu soli. Mieszaninę doprowadza się do wrzenia i gotuje na wolnym ogniu przez trzydzieści minut. Następnie płyn należy przefiltrować, poczekać, aż ostygnie, a następnie namoczyć w nim skórę na sześć godzin.

Tłucie

Do obróbki materiału będziesz potrzebować specjalnej emulsji. Procedura obejmuje następujące kroki:

1. Wrzenie wody do 45-50 stopni.
2. Mydło do prania jest mielone na wióry.
3. Dodaj do wody tłuszcz (80 gramów), amoniak (10 gramów) i wiórki mydlane.
4. Składniki są dokładnie wymieszane.
5. Mieszanka jest używana do przetwarzania niewłaściwej strony. Surowce przeciera się wacikiem lub pędzlem o miękkim włosiu.

Pod koniec zabiegu skóry układa się w stos i pozostawia na jeden dzień. Jednocześnie urządzenia grzewcze nie mogą być używane do suszenia.

Suszenie skór

Ostatnim etapem obróbki jest naciąganie skór na drewnianym ruszcie niewłaściwą stroną na zewnątrz. Ważne jest, aby napięcie nie było nadmierne. W przeciwnym razie materiał nie wytrzyma takiej ilości zabiegów i straci swoją integralność. Napięcie powinno być wystarczające, ale nie nadmierne.

Przez cały czas trwania zabiegu surowce muszą być codziennie wietrzone na ulicy, pozostawiając wykroje w chłodnym miejscu. Skóra jest usuwana, gdy środek niewłaściwej powierzchni jest całkowicie suchy i nabiera elastyczności. Następnie skóra jest napinana na płaskiej powierzchni i oczyszczana od wewnątrz.Zaleca się to zrobić za pomocą metalowej szczotki. W rezultacie produkt nabierze jasnego odcienia i dodatkowej miękkości. Czyszczenie powinno odbywać się równomiernie, bez gwałtownych ruchów i przejść.

Ostatni dotyk to suszenie materiału przez dwa dni. Po tym skóra będzie w końcu gotowa.

Jak klasyfikowane są skóry krowie

Istnieje kilka odmian skóry bydlęcej. Każdy rodzaj ma określony poziom wytrzymałości i wymaga wielu niuansów podczas przetwarzania.

Opoek

Skóra pozyskiwana z tuszy cielęcej charakteryzuje się obecnością matowej wełny pierwotnej. Skórki są usuwane od urodzenia do końca okresu laktacji. Z takich surowców tworzy się lycrę i skórę chromowaną.

Wzrost

Źródłem surowców są młode osoby, które przeszły z nabiału na żywienie roślinne. Materiał ma następujące cechy:

• obecność paska kręgosłupa;
• matowa, opadająca sierść.

Ten rodzaj skóry bydlęcej jest również używany do produkcji lycry i skóry chromowanej.

Jałowka

Ten typ skóry jest uzyskiwany od dorosłych. Ten typ z kolei dzieli się na kilka podgatunków:

• jasna skóra (13-17 kilogramów);
• średnie (17-25 kilogramów);
• ciężka stodoła (ponad 25 kilogramów).

Materiał służy do produkcji rosyjskiej skóry, czapraka, weluru.

Bychina

Jak sama nazwa wskazuje, ten rodzaj skóry pozyskiwany jest od byków poddanych kastracji, których waga przekracza siedemnaście kilogramów. Materiał ma grubość do pięciu milimetrów, ale mimo to jest bardzo wytrzymały – produkty Bullock służą przez wiele lat, zachowując przy tym swoją atrakcyjność wizualną. Surowiec jest aktywnie wykorzystywany do tłoczenia ręcznego i mechanicznego. Skóra byka charakteryzuje się również minimalnymi fałdami w okolicy kołnierza. Bychina, w zależności od wagi, dzieli się na kilka typów:

• lekkie (waga waha się od 17 do 25 kilogramów);
• ciężkie (ponad 25 kilogramów).

Bugai

Ten rodzaj skóry jest uzyskiwany od byków, które nie przeszły kastracji. Cechy materiału to:

• grubość;
• wysoka wytrzymałość.

Surowiec jest używany do produkcji yufti, maroka, napplak, rolet.

Każdy hodowca może samodzielnie zaprawiać skórę bydlęcą. Głównym warunkiem uzyskania mocnej, elastycznej skóry jest ścisłe przestrzeganie wszystkich instrukcji, zasad i zaleceń. Istotną pomocą w tej sprawie będzie dokładność i staranność mistrza.

Zalecane