Turcja brąz: opis i cechy rasy, rosnąca w domu

Indyki z brązu to brojlery. Ich cechą jest ciemne, błyszczące upierzenie z metalicznym połyskiem. Rolnicy cenią indyki z brązu za ich wysoką produktywność mięsa i produkcję jaj. Przy zrównoważonej diecie średni przyrost masy ciała na miesiąc wynosi 1,5-2 kilogramy. Istnieją dwie odmiany różniące się cechami uprawy.

Pochodzenie rasy

Indyki z brązu zostały po raz pierwszy wyhodowane w XX wieku w USA, dlatego nazywa się je amerykańskimi szerokimi piersiami. Do selekcji użyto indyków afrykańskich i norfolskich.Hodowcy stanęli przed zadaniem wyhodowania rasy produkcyjnej do hodowli przemysłowej. Udało się: amerykańskie indyki brązowe dobrze przybierają na wadze, rasa charakteryzuje się wysoką produkcją jaj. Ale ptaki nadają się tylko do trzymania w pomieszczeniach.

Hodowcy krajowi kontynuowali pracę swoich amerykańskich kolegów i ulepszali rasę. Na Kaukazie Północnym pojawiły się indyki brązowe, przystosowane do hodowli na pastwisku. W selekcji brały udział największe i najszybsze hybrydy lokalnej i amerykańskiej rasy brązowej.

Indyki północnokaukaskie o brązowym upierzeniu należą do osiągnięć hodowli rosyjskiej. Rasa została zarejestrowana w 1956 roku i jest dystrybuowana w Azji Środkowej i południowej Rosji.

Opis brązowych indyków

Amerykańskie indyki z szerokimi piersiami wyróżniają się upierzeniem:

• na szyi - genialny odcień brązu;
• z tyłu - podobny kolor, z czarnym poprzecznym paskiem na końcu każdego pióra;
• na piersi - ciemny brąz;
• po bokach - czarny z połyskiem brązu;
• na ramionach - z zielonkawym odcieniem;
• skrzydła - ciemnobrązowe, z białymi, szarymi paskami w poprzek;
• ogon - czarny, z jasnymi paskami i krawędzią.

Duże i ciężkie ciało brązowego indyka o szerokich piersiach wspiera silne nogi. O wieku ptaków decyduje kolor łap: czarny – u młodych zwierząt, jasny miąższ, różowy – u dojrzałych, starych ptaków. Nieopierzona część głowy pokryta jest białymi naroślami-koralami. Z dzioba zwisa długi nos.

W upierzeniu indyków północnokaukaskich występują jaśniejsze brązowo-zielone odcienie. Pióra na ciele są błyszczące, a ogon matowy.

Zewnętrzne różnice między indykami domowymi obejmują również:

• ciało wydłużone, rozszerzające się w kierunku mostka;
• mniej masywna klatka piersiowa;
• czerwone koralowce na głowie.

Wspólne w wyglądzie ras amerykańskich i północno-kaukaskich są szerokie, masywne ciało i mała głowa, długie skrzydła i ogon w kształcie wachlarza. Ciekawą cechą odmiany domowej jest to, że czerwone narośla zmieniają kolor na niebieski, gdy ptaki są zaniepokojone.

Charakterystyka ogólna

Brązowe indyki to bardzo produktywna rasa mięsna.

Współczynnik przyrostu masy w odmianach jest wyświetlany w następującej tabeli wag:

3 miesiące4,444 miesiące 6.65 11-20

Wiek	Waga w kilogramach
	Amerykański	Północnokaukaski
		9 miesięcy
8-18

Ptaki karmione na fermie drobiu przybierają na wadze do trzydziestu kilogramów. Indyki w prywatnych gospodarstwach rzadko osiągają maksymalną wagę. Dorosłe samce przewyższają samice o 10 kilogramów. Indyki brązowe składają 55-70 jaj w sezonie. Wskaźnik przeżywalności indyków wynosi 70 procent. Płodność jaj wynosi 90 procent. Samice zaczynają składać jaja w wieku dziewięciu miesięcy.

Główne pozytywy i negatywy

Zalety ras indyków brązowych:

• wysoka wydajność mięsa;
• dobra produkcja jaj;
• silna odporność;
• wcześniej;
• wysoki wskaźnik przeżywalności piskląt;
• bezpretensjonalna treść.

Wady:

• wrażliwość na przeciągi i wilgoć;
• ptaki przybierają na wadze, jeśli są odpowiednio karmione;
• Niezrównoważona dieta prowadzi do deformacji nóg u piskląt.

Konieczne jest rozróżnienie między indykami amerykańskimi i północnokaukaskimi, ponieważ te pierwsze nie mogą być trzymane na wolnych pastwiskach. Ptaki odmiany domowej przybierają na wadze mniej. Brązowy indyk z szerokimi piersiami nie prezentuje się po uboju z powodu czarnego upierzenia.

Zasady trzymania i opieki nad ptakami

Indyki brązowe odmian zagranicznych i krajowych wymagają w przybliżeniu takich samych warunków przetrzymywania. Różnice dotyczą aranżacji kurnika. Amerykańskie indyki z szerokimi piersiami są trzymane bez chodzenia, dlatego w pomieszczeniu musi być zapewniona wentylacja.

Budowa pomieszczeń

Optymalne warunki w domu:

• temperatura +17 stopni i więcej;
• niska wilgotność;
• Oświetlenie naturalne i sztuczne.

Powodzenie uprawy w domu zależy od prawidłowego obliczenia wielkości pomieszczenia. Podczas tuczu na metr kwadratowy umieszcza się cztery trzymiesięczne pisklęta lub dwie dorosłe. Jak założyć kurnik:

• buduj ściany z cegieł i izoluj od wewnątrz płytę wiórową;
• dokładnie uszczelnij szczeliny;
• ułóż podłogę samopoziomującą;
• zamontuj okapy i ogrzewanie;
• wyposaż gniazda dla kur.

Podłoga domu pokryta jest grubą warstwą torfu, słomy, siana lub trocin. Ściółka jest spulchniana codziennie i zmieniana co 10 dni. Pomimo dużej wagi, dla indyków należy zainstalować grzędy.Aby ułatwić usuwanie ściółki, pod grzędami umieszcza się palety. Czas trwania godzin dziennych dla wysokiej produktywności indyków - 14 godzin. Dlatego konieczne jest zamontowanie lamp do dodatkowego oświetlenia kurnika w okresie zimowym.

Instalacja karmników i poideł

Do karmienia indyków z brązu stosuje się podajniki lejowe ze stali nierdzewnej. Są zawieszone na środku pokoju, aby wszystkie ptaki mogły się podlecieć. Oddzielne naczynia są przeznaczone na suchą i mokrą karmę. Niezjedzone resztki są usuwane, a karmniki myte. Dla piskląt indyczych instalowane są poidła próżniowe, a dla dorosłych ptaków kubki. Poidła smoczkowe są uważane za najbardziej higieniczne.

Obszar spacerowy

Powstaje wybieg dla ptaków w pomieszczeniach. Z pokoju wyjdź na świeże powietrze na teren ogrodzony siatką. Ziemia jest obsiana trawą. Indyki są wypuszczane na godzinę dziennie. Również dla ptaków umieszczaj pojemniki z prochami do kąpieli. Latem indyki północnokaukaskie mogą być hodowane na pastwisku - w ciągu dnia wypuszczane na trawnik z ziołami polnym, a wieczorem wpędzane do kurnika.

Czym karmić indyki z brązu?

Na mieszankach paszowych prowadzona jest intensywna hodowla drobiu. Gotowa mieszanka zawiera zboża, warzywa, witaminy i stymulanty, które zapewniają optymalną równowagę substancji w organizmie oraz szybki przyrost masy ciała. Hodując indyki brązowe na potrzeby osobiste, hodowcy samodzielnie przygotowują mieszankę paszową ze zbóż. Do diety należy dodać świeże zioła i warzywa. Główny udział to białko zawarte w koncentratach zbożowych. Ptaki pozyskują błonnik i witaminy z roślin i warzyw.

Mokra karma jest przygotowywana dla piskląt z indyka – ziarna i warzywa są zagniatane w bulionie mięsnym lub rybnym.

Żywienie młodych zwierząt:

• 1-2 dni - posiekane jajka na twardo, beztłuszczowy twarożek, małe płatki owsiane;
• 3-10 dni - posiekana koniczyna i lucerna, pokrzywa parzona wrzątkiem;
• 11-30 dni - zamiast jajek dodaje się zmiażdżone ziarno; zacznij od dwóch gramów na osobę i zwiększ do trzydziestu gramów w wieku jednego miesiąca.

W drugim miesiącu życia indykom podaje się 5 gramów ciasta dziennie. Również wyhodowane pisklęta, takie jak pióra zielonej cebuli. Indyki piją pół litra wody dziennie. Od dziesiątego dnia po urodzeniu młodym zwierzętom podaje się słaby roztwór manganu do picia dwa razy w tygodniu, aby zapobiec chorobom jelit. Indyki i dorosłe ptaki karmione są trzy razy dziennie, a kury nioski cztery razy. Mieszanki mokre podaje się rano, a suche po południu i wieczorem.

Dieta dla dojrzałych indyków:

• jęczmień;
• pszenica;
• kukurydza;
• mączka słonecznikowa;
• groszek;
• gotowane siekane warzywa - ziemniaki, marchewki, buraki;
• otręby pszenne;
• drożdże paszowe;
• mączka mięsno-kostna;
• kiełkujący jęczmień i owies.

Zielona pasza zastąpi kiszonkę zimą. Kreda i sól są podawane jako dodatki mineralne. Indyki brązowe, jak każdy drób, potrzebują do trawienia cząstek stałych – drobnego żwiru, pokruszonych skorupek jaj lub skorupek.

Subtelności hodowli

W małych fermach ptaki trzymane są razem, na 15 samic przypada jeden samiec. W dużych fermach drobiu pisklęta są hodowane razem do szóstego tygodnia życia, a następnie sortowane według płci. Kiedy trzymane są razem, dorosłe samce aranżują walki.

Indyki średniej wielkości są wybierane jako producenci, ponieważ zbyt ciężki samiec może zmiażdżyć samicę.W fermach drobiu nawożenie odbywa się sztucznie. W obrębie tej rasy hoduje się indyki północnokaukaskie i amerykańskie z szerokimi piersiami. Okres produkcyjny producentów indyków wynosi 4 lata. Indyki brązowe wyróżniają się przedwczesnym rozwojem. Ale przy stałym oświetleniu produkcja jaj następuje 1,5 miesiąca wcześniej. Samice składają jaja 5-9 miesięcy w roku. Waga jaja indyczego wynosi 90-100 gramów.

Indyki wysiadują własny mur i sadzą jaja kaczek i kurczaków. Co najważniejsze, instynkt inkubacji rozwija się u dwuletnich kur. Pisklęta wykluwają się 28 dni po uformowaniu lęgów. Nowonarodzonym indykom trudno jest przebić się przez skorupę. Dlatego musisz ostrożnie odłamać kawałki w miejscu chipa. Wyklute pisklęta umieszczane są w kurze. Indyki opiekują się swoim potomstwem przez miesiąc: ogrzewają je, uczą chodzić i zdobywać jedzenie.

Ubój ptaków

Indyki brązowe są poddawane ubojowi w wieku 4 miesięcy, a indyki w wieku 5-6 miesięcy. Dalszy tucz i utrzymanie nie popłacają. O gotowości ptaków do uboju decyduje również masa ciała.Optymalna waga to 12 kilogramów. Ale zwykle skupiają się na wieku, ponieważ istnieje szansa, że indyk nadal przybierze na wadze. Później przyrost masy ustaje. Ptaki jedzą więcej pokarmu, ale nie stają się cięższe.

Choroby i ich leczenie

Brązowe rasy indyków mają silną odporność. Ale jeśli nie są przestrzegane zasady higieny w kurniku, niezrównoważona dieta i brak szczepień, ptaki stają się podatne na infekcje.

Częste choroby:

• gruźlica - przenoszona przez owady wysysające krew, prowadzi do śmierci zwierząt gospodarskich, sprawia, że mięso i jaja nie nadają się do sprzedaży;
• mykoplazmoza - u ptaków rozwija się grzybicza infekcja dróg oddechowych w wyniku dużej wilgotności w kurniku, karmienia zepsutych warzyw i zbóż, leczonych antybiotykami;
• ospa to nieuleczalna choroba skóry, przenoszona z chorych ptaków na zdrowe, może całkowicie zniszczyć inwentarz;
• kokcydioza to infekcja bakteryjna przenoszona przez wodę, żywność i odchody;
• dur brzuszny - również przenoszony przez chore ptaki, leczone antybiotykami w początkowej fazie;
• histomonaza - przenoszona na indyki od kur, gęsi poprzez kontakt z ptakami lub osiedlenie się w kurniku bez wcześniejszego leczenia antyseptycznego.

Najczęstszą chorobą występującą u wszystkich rodzajów drobiu jest infekcja pasożytnicza. Indyki zarażają się robakami poprzez wodę ze zbiorników wodnych, trawę z terenów bagiennych.

W wyniku niewłaściwego karmienia u indyków rozwija się beri-beri, zapalenie jelit. Brak świeżego powietrza i światła w pomieszczeniu powoduje brak witaminy D. Dlatego nawet trzymając ptaki w pomieszczeniach, należy je wypuścić na krótki spacer.

Bez witaminy A indyki stają się słabe i tracą pióra. Aby uzupełnić substancję w diecie, musisz dodać marchewki. W celu zapobiegania beri-beri do karmy dla piskląt i dorosłych ptaków dodaje się gotowe suplementy mineralne – premiksy.

Niezdrowe ptaki doświadczają następujących objawów:

• brak apetytu;
• biegunka z zielonymi lub czerwonymi zanieczyszczeniami;
• apatia;
• zmniejszona produkcja jaj;
• wzrost temperatury;
• wydzielina śluzowa z nosa, oczu;
• duszność.

Osoby chore są usuwane i wzywany jest weterynarz. Nie zaleca się samodzielnego leczenia ptaków, ponieważ może to doprowadzić do wybuchu groźnej choroby. Infekcje bakteryjne rozwijają się szybko i mają podobne objawy. Lekarz weterynarii może dokładnie określić chorobę. W przypadku wykrycia tyfusu, ospy czy gruźlicy konieczne będzie niszczenie chorych ptaków, a pozostałe zwierzęta kwarantanną.Aby zapobiec infekcjom, ściany kurnika pokrywa się wapnem gaszonym, a naczynia raz w miesiącu są traktowane środkami antybakteryjnymi.

Zalecane