Jakie choroby przenoszą gołębie: jak można się zarazić i niebezpieczne infekcje dla ludzi

Gołębie są integralną częścią miejskiego krajobrazu, te ptaki symbolizują szczęśliwe życie i czystość uczuć, ale nie powinieneś się z nimi kontaktować. Ponad 50 infekcji może zaatakować ciało ptaka, z których wiele jest przenoszonych na ludzi. Właściciel gołębnika musi wiedzieć, jakie niebezpieczne choroby niosą gołębie, uważnie monitorować stan zdrowia zwierząt, w przeciwnym razie epidemia znacznie zmniejszy pogłowie, a sama osoba będzie musiała być leczona przez długi czas.

Tularemia

Ze względu na wygląd i zachowanie nie można zrozumieć, czy gołąb jest zarażony infekcją bakteryjną, czy nie.Nosicielami są same gołębie i kleszcze żyjące w gołębniku. Wystarczy, że osoba pogłaska ptaka, aby się zarazić. Inkubacja trwa 5-7 dni. Czasami okres bezobjawowy jest opóźniony o 3 tygodnie, a czasami objawy pojawiają się kilka godzin po zakażeniu.

Istnieje kilka form patologii:

• uogólnione - towarzyszą objawy ogólnego zatrucia;
• bubonic - infekcja wnika w skórę;
• spojówka - błony śluzowe gałek ocznych ulegają infekcji;
• wrzodziejące - w miejscu ogniska infekcji pojawiają się owrzodzenia;
• dusznica bolesna - zapalenie migdałków wywołane infekcją jamy ustnej;
• brzuszny - dotyczy przewodu pokarmowego;
• pneumoniczne - towarzyszy uszkodzenie oskrzeli i rozwój zapalenia płuc.

Objawy choroby u ludzi:

• zaczerwienienie i obrzęk twarzy;
• wzrost temperatury;
• wysypki na skórze i błonie śluzowej jamy ustnej;
• brak apetytu;
• osłabienie mięśni w ciele;
• drżące kończyny;
• silny ból głowy;
• powiększone węzły chłonne;
• silny ból brzucha spowodowany powiększeniem wątroby.

Choroba łatwo przenosi się z gołębia na człowieka, ale infekcja nie występuje między ludźmi.

Przy odpowiednim leczeniu organizm szybko wraca do normy. Jeśli objawy zostaną zignorowane, rozwija się zapalenie płuc. Leczenie odbywa się za pomocą antybiotyków. Właściciele gołębników i inne osoby zagrożone powinny być szczepione co 5 lat.

Toksoplazmoza

Gołębie zarażają się patogenem jednokomórkowym, jedząc skażoną żywność. Infekcja dotyczy ptaków i ssaków. Ptaki są symptomatyczne. Chore gołębie nie jedzą, poruszają się chaotycznie, chwieją się podczas chodzenia, doświadczają konwulsji. Nie więcej niż 50% zarażonych osób przeżywa, ich choroba staje się przewlekła. Człowiek zostaje zarażony przez bezpośredni kontakt z chorym ptakiem i jego odchodami. Pasożyty ssące krew, które żyją na ciele gołębi, również przenoszą infekcję.

Dla osoby o silnej odporności choroba nie jest groźna, zwykle bezobjawowa. Rzadziej występuje ostry lub przewlekły przebieg, któremu towarzyszą:

• ostre - gorączka, wymioty, ból głowy, powiększenie wątroby, drgawki;
• przewlekłe - lekka gorączka, ból głowy, obrzęk węzłów chłonnych, pogorszenie stanu wątroby i innych narządów wewnętrznych, czasami problemy ze wzrokiem.

Choroba jest niebezpieczna dla kobiety w ciąży i rozwijającego się w macicy zarodka. W większości przypadków dochodzi do śmierci płodu wewnątrzmacicznego. Ocalałe dziecko rodzi się z poważnym upośledzeniem umysłowym, zajętym przez centralne części układu nerwowego i narządy wewnętrzne. W leczeniu stosuje się antybiotyki.

Pseudogruźlica

Nazywany również Gorączką Dalekiego Wschodu. Bakterie chorobotwórcze rozprzestrzeniają się wraz z pożywieniem, infekując ptaki i ssaki. Chore gołębie są niebezpieczne dla ludzi, którzy mają z nimi stały kontakt, chociaż prawdopodobieństwo zakażenia drogą pokarmową jest niskie.

Chore gołębie są ospałe, rozczochrane, źle trzymają głowy, ciężko oddychają. Nie ma lekarstwa, zakażone osoby muszą zostać zniszczone.

U ludzi chorobie towarzyszą głównie objawy typowe dla infekcji jelitowej:

• znaczny wzrost temperatury;
• wymiotować;
• ból głowy, mięśni i brzucha;
• słabość;
• chłód;
• intensywna biegunka z maksymalnie 12 wypróżnieniami dziennie;
• wyjście brązowo-zielonego, pieniącego się, śmierdzącego kału, czasami z wtrąceniami śluzu i krwi.

Czasami choroba atakuje stawy, a następnie błędnie diagnozuje się „bóle stawów”. W tym przypadku nie ma objawów jelitowych, ale bolą stawy, pojawiają się wysypki skórne i objawy uszkodzenia przewodu pokarmowego.

W uogólnionym przebiegu choroby temperatura wzrasta do 38-40 ° C, odnotowuje się wymioty i osłabienie mięśni, później zapalenie spojówek i powiększenie wątroby.Po pół miesiącu skóra, głównie kończyn, pokrywa się wysypką. Miesiąc później osoba wraca do zdrowia po infekcji, wcześniej zaogniona skóra zaczyna się łuszczyć.

Septyczny przebieg patologii charakteryzuje się długim przebiegiem (do roku), odnotowuje się niedobór odporności, temperatura dochodzi do 40 ° C, osoba wygląda na słabą, anemiczną, drży . Prawdopodobieństwo śmierci wynosi 80%. Leczenie pseudotuberculosis antybiotykami. Pacjent powinien jeść zgodnie z dietą leczniczą.

Kampylobakterioza

Chorobie bakteryjnej przenoszonej przez gołębie towarzyszy uszkodzenie przewodu pokarmowego u ludzi. Zakażenie jest możliwe poprzez żywność, jeśli nie przestrzega się higieny rąk.

Inkubacja trwa do 2 dni. Następnie osoba wykazuje następujące objawy trwające 3-4 dni:

• rysowanie bólu brzucha;
• wymiotować;
• biegunka, wyciek płynu, cuchnący kał, czasami z wtrąceniami krwi;
• wzrost temperatury;
• bóle stawów i mięśni.

W przewlekłym przebiegu choroby objawy są podobne, ale mniej wyraźne.

U kobiet kampylobakteriozie często towarzyszy upławy. A u dzieci choroba ma objawy podobne do cholery.

Do leczenia stosuje się antybiotyki „erytromycynę”, „tetracyklinę”, a także leki z grupy fluorochinolonów. W przypadku niedoboru odporności i wczesnego dzieciństwa możliwy jest zgon.

Zakaźna listerioza

Osoba może zarazić się przez bezpośredni kontakt z ptakami, ich kałem i wydzieliną śluzową, a także poprzez wdychanie zakurzonego powietrza. Czas trwania okresu inkubacji wynosi od kilku dni do kilku miesięcy.

Symptomatologia jest zmienna i zależy od postaci choroby:

• ostre - bóle głowy, mięśni i stawów, dreszcze, później powiększenie wątroby, zapalenie węzłów chłonnych, czerwone wysypki, najobfitsze na twarzy i stawach;
• gruczołowy - gorączka, objawy zapalenia migdałków, zapalenie i bolesność węzłów chłonnych szyjnych, powiększenie wątroby, w pojedynczych przypadkach zapalenie spojówek;
• trzewny - gorączka, objawy zapalenia migdałków, zaburzenia defekacji, powiększenie i bolesność węzłów chłonnych, rozrost tkanki wątrobowej;
• nerwowy - stan gorączkowy, konwulsyjny i urojeniowy, ból głowy, zmętnienie świadomości, zaburzenia psychiczne, zmniejszona wrażliwość skóry, obwisłe powieki, zmiana średnicy źrenicy;
• mieszane - bóle głowy, mięśni i stawów, gorączka, objawy zapalenia migdałków, powiększenie wątroby, zapalenie węzłów chłonnych, niewyraźne oznaki załamania nerwowego.

Przewlekła listerioza przebiega bezobjawowo, czasami odnotowuje się objawy SARS. W przypadku złapania infekcji bakteryjnej układu nerwowego może rozwinąć się zapalenie mózgu lub opon mózgowo-rdzeniowych, które z dużym prawdopodobieństwem mogą zakończyć się zgonem.

W przypadku zakażenia listeriozy zaleca się przerwanie ciąży. Dziecko urodzi się martwe lub przedwcześnie, w drugim przypadku nie będzie żyło nawet miesiąca.

Choroba jest leczona antybiotykami „tetracyklina” i „penicylina”. Kurs trwa pół miesiąca.

Choroba Newcastle

Normalnie infekcje wirusowe przenoszone przez ptaki nie zarażają ludzi, z wyjątkiem choroby Newcastle, czyli robaka. Gołębie przenoszą infekcję poprzez bliski kontakt, ale patologia nie ma poważnych konsekwencji dla ludzi.Zwykle występują objawy podobne do SARS i zapalenia spojówek.

Psittakoza

To ornitoza. Choroba wywołana przez chlamydię wpływa na układ płuc. Po dostaniu się do organizmu przez układ oddechowy infekcja rozprzestrzenia się przez krwioobieg przez narządy wewnętrzne. Ornitoza nazywana jest również wścieklizną ptaków. Gołębie zarażają się jedząc skażoną żywność, często umierając. A człowiek zaraża się przez kontakt z zarażonymi ptakami i wdychanie zakurzonego powietrza w gołębniku.

Choroba ma:

• duszność, niewydolność płuc;
• kaszel;
• rozluźnienie mięśni;
• ból kości;
• wzrost temperatury;
• dysfunkcja wątroby;
• zaburzenia nerwowe.

Choroba jest leczona antybiotykami. Kurs trwa 2-3 miesiące. Odporność osoby po wyzdrowieniu jest niestabilna, istnieje ryzyko ponownej infekcji.

Salmonelloza

Jedna z najczęstszych infekcji przenoszonych przez gołębie. Bakteria rozprzestrzenia się z kałem, osoba zostaje zarażona przez złą higienę po kontakcie z ptakami i ich jedzeniem.

Czas trwania inkubacji to dzień lub dwa. Choroba jest ostra lub bezobjawowa. W drugim przypadku osoba przenosi infekcję, nawet nie podejrzewając jej, że zaraża innych.

Ostry przebieg choroby nie zagraża życiu, ale objawy są nieprzyjemne:

• wymiotować;
• rozerwanie żołądka;
• łagodny ból brzucha;
• naruszenie wypróżnień;
• wydawanie żółto-zielonego, śmierdzącego kału;
• słabość;
• czasami gwałtowny wzrost temperatury.

Lecz salmonellozę lekami penicylinowymi i fluorochinolonami. Przy odpowiednim leczeniu powrót do zdrowia następuje po 2 tygodniach.

Jak nie zarazić się gołębiami?

Ponieważ choroby zakaźne są najczęściej przenoszone przez bezpośredni kontakt, należy zachować ostrożność podczas interakcji z ptakami miejskimi.

Aby zapobiec zarażeniu gołębi, należy przestrzegać następujących zasad:

• minimalizuj kontakt z paczkami ulicznym;
• nie pozwól dziecku na bliski kontakt z ptakami;
• nie karm gołębi ręcznie, wlewaj jedzenie do karmnika lub na chodnik;
• nie jedz ani nie pij, gdy gołębie żerują w pobliżu;
• po dotknięciu gołębi dokładnie umyj ręce środkiem higienicznym;
• regularnie czyścić i dezynfekować gołębnik, czyścić klimatyzatory domowe i transportowe;
• nie dotykaj chorego ptaka (powinien być leczony przez weterynarza).

Główną zasadą profilaktyki jest higiena. Tylko w ten sposób choroby, które przenoszą gołębie nie będą straszne, nie spowodują poważnych konsekwencji.

Zalecane