Pszczelarstwo

Miód lawendowy: skład i zastosowanie, użyteczne właściwości i przeciwwskazania

Anonim

Lawenda to dobrze znana roślina o pięknym niebiesko-fioletowym odcieniu i przyjemnym aromacie. Jednak nie wszyscy wiedzą, że z tej kultury powstaje miód. Smakosze doceniają go za niepowtarzalny smak, bogaty skład i właściwości lecznicze. Jednocześnie charakterystyczne dla miodu lawendowego są również pewne przeciwwskazania, które należy wziąć pod uwagę przy stosowaniu produktu.

Opis i różnice

Lawenda to wspaniała roślina miodowa. Z 1 hektara pszczoły mogą zebrać do 200 kilogramów miodu. Zbierają miodowy nektar i pyłek od połowy wiosny do późnego lata, ponieważ lawenda kwitnie tylko przez 40 dni.

Miód lawendowy jest pozyskiwany na dwa sposoby:

  • odmiana naturalna z nektaru zebranego z kwiatów na polach;
  • w przypadku miodu własnego wyrobu, weź dowolną kompozycję kwiatową i podgrzej ją z płatkami lawendy - to nadaje produktowi niepowtarzalny smak.

Produkt jednokwiatowy, który nie zawiera zanieczyszczeń pyłków innych roślin jest niezwykle rzadki. Jest jednak szeroko poszukiwany wśród smakoszy. Jest również aktywnie wykorzystywany w medycynie ludowej. Miód zmieszany i podgrzany z płatkami lawendy ma tylko zapach. Jest jednak pozbawiony unikalnych właściwości leczniczych.

Nektar z lawendy naturalnej charakteryzuje się następującymi właściwościami:

  • przezroczysty ciemny kolor - może być złoty lub czerwonawy, rozjaśnia się po skrystalizacji;
  • miękki i przyjemny aromat - wyczuwalne są w nim nuty fiołkowe;
  • słodki, ale nie mdły smak - czasami ma nuty kwaśne lub słone;
  • lepka i lepka konsystencja po zebraniu;
  • lepka i gęsta struktura po słodzeniu - w masie wyczuwalne są drobne ziarna;
  • krystalizacja w ciągu 2-3 miesięcy.

Skład i zawartość kalorii

Miód lawendowy składa się w 75% z cukrów prostych. Ilość sacharozy w składzie sięga 2%. Cechą charakterystyczną produktu jest przewaga glukozy nad fruktozą. Zawiera również następujące składniki:

  • olejki eteryczne;
  • enzymy - należą do nich alfa- i beta-amylaza, inwertaza, oksydaza glukozowa;
  • kwasy organiczne - w składzie dominują kwasy jabłkowy i cytrynowy;
  • flawonoidy - są to w szczególności kaempferol, apigenina, luteolina, izoramnetyna;
  • witaminy z grupy B;
  • węglowodany - 80 gramów tych substancji znajduje się w 100 gramach produktu;
  • minerały - w szczególności magnez, mangan, wapń, żelazo, jod;
  • aminokwasy.

Produkt jest uważany za wystarczająco wysokokaloryczny. Wartość energetyczna 100 gramów miodu lawendowego to 320 kilokalorii. W 1 łyżce stołowej znajduje się 114 kilokalorii, a w jednej łyżeczce 42 kilokalorii.

Przydatne właściwości

Ta odmiana miodu charakteryzuje się dość wieloma użytecznymi właściwościami. Dzięki regularnemu stosowaniu możliwe jest osiągnięcie następujących rezultatów:

  • Poprawa krążenia mózgowego u osób po 40.
  • Zwiększenie wytrzymałości. Dotyczy to szczególnie osób uprawiających sport.
  • Popraw stan układu nerwowego. Za pomocą substancji można zapobiegać depresji, radzić sobie ze skutkami stresu i neutralizować negatywne skutki zmian hormonalnych.
  • Popraw jakość snu.
  • Poradzisz sobie ze spazmami i konwulsjami.
  • Pozbądź się bólów głowy.
  • Uzyskaj łagodny efekt moczopędny.
  • Oczyść organizm ze złego cholesterolu.
  • Wzmocnij ściany naczyń krwionośnych.
  • Osiągnij efekt immunostymulujący. Pomaga to zwiększyć odporność organizmu podczas ostrych infekcji wirusowych dróg oddechowych.
  • Poradzisz sobie z objawami artretyzmu, artrozy, reumatyzmu. W tym przypadku miód stosuje się w formie okładów.
  • Pozbądź się zarazków i grzybów na skórze.
  • Poradzisz sobie z rozwojem komórek nowotworowych. Efekt ten jest osiągany dzięki obecności w składzie kwasu galusowego, który pomaga tłumić ich rozmnażanie.
  • Przyspiesz gojenie wrzodów w narządach trawiennych.
  • Poprawa choroby Parkinsona i Alzheimera.

W medycynie ludowej miód lawendowy jest często używany przy schorzeniach układu oddechowego i przeziębieniach. Ponadto kompozycja jest skuteczna w chorobach układu moczowego, serca i naczyń krwionośnych.

Delikatny zapach lawendy ma właściwości uspokajające i przywołuje miłe wspomnienia. W kosmetologii produkt wykorzystywany jest jako składnik maseczek i balsamów, które pomagają radzić sobie z trądzikiem.

Gdzie jest używany miód lawendowy

Ten produkt pszczeli ma kompleksowe działanie i przynosi ogromne korzyści dla organizmu. Jednocześnie może być stosowany w różnych dziedzinach życia.

Kosmetologia

Ta odmiana jest często używana w kosmetyce. Miód lawendowy można dodawać do kąpieli miodowych, maseczek i peelingów. Jego zaletą jest nasycenie skóry substancjami biologicznie czynnymi. Dzięki temu można pozbyć się starych zmarszczek i uniknąć powstawania nowych.

Miodowe maski i peelingi mają wyraźne właściwości oczyszczające. Dzięki temu można je bezpiecznie stosować do eliminowania trądziku, zaskórników i wysypek.

Medycyna tradycyjna

Produkt może być spożywany podczas grypy. Dzięki temu pozwala szybciej wrócić do zdrowia i uniknąć komplikacji. Miód pomaga zlikwidować objawy nieżytu nosa i ogólne osłabienie. Ponadto substancja skutecznie oczyszcza organizm z soli metali ciężkich i produktów promieniowania.

Ponadto miód lawendowy ma silne właściwości moczopędne i jest skutecznym środkiem przeciwgorączkowym. Kompozycja wspomaga gojenie wrzodziejących ubytków przewodu pokarmowego. Dodatkowo wzmacnia układ odpornościowy i łagodzi chroniczne zmęczenie. Dzięki zastosowaniu okładów miodowych na dotknięte stawy można pozbyć się artretyzmu, reumatyzmu i rwy kulszowej.

Dla zdrowia kobiet

Miód lawendowy przynosi korzyści kobietom. Przy umiarkowanym zużyciu produktu można osiągnąć następujące wyniki:

  • stabilizować cykl menstruacyjny;
  • normalizować krążenie krwi;
  • poprawa ogólnego samopoczucia;
  • odzyskaj siłę;
  • zmniejszyć ból i zatrzymać stan zapalny.
Użyteczne właściwości miodu pozwalają na wykorzystanie go jako naturalnej kompozycji leczniczej i kosmetycznej.

Ponadto skład jest uważany za wyjątkowy produkt dietetyczny, który można spożywać z umiarem każdego dnia.

Dla sportowców

Systematyczne stosowanie substancji pomaga zwiększyć wytrzymałość. Ta cecha jest bardzo istotna dla sportowców. Przy długotrwałym stosowaniu produkt pomaga zmniejszyć dawki stosowanych leków.

Gotowanie

Nektar ma miękką konsystencję i umiarkowaną słodycz. Dodatkowo posiada delikatny kwiatowy aromat. Z tego powodu substancja jest często używana w kuchni. Z niego wypiekane są słodkie produkty mączne - babeczki, ciasta, bułeczki. Z miodu robi się również marmolady, słodycze, nugat i pierniki. Można z nim jeść miękkie sery.

Zasady przechowywania

Miód lawendowy jest przechowywany w ciemnym miejscu. Optymalna temperatura to + 15-20 stopni. Jednocześnie miodu nie trzeba wkładać do lodówki, ponieważ tam szybciej krystalizuje. Nie wpłynie to jednak na jego jakość. Pojemnik z miodem musi być hermetycznie zamknięty. Pomoże to zachować smak i zalety produktu.

Jeśli istnieje potrzeba stopienia miodu kandyzowanego, dopuszczalne jest podgrzanie go maksymalnie do +40 stopni. Najlepszą opcją byłoby skorzystanie z kąpieli wodnej. Nie używaj kuchenki ani kuchenki mikrofalowej.

Jak odróżnić od podróbki?

Pozbawieni skrupułów sprzedawcy mogą zamienić produkt z kwiatów lub inne tanie odmiany na naturalny miód lawendowy. Takiej kompozycji nie można nazwać kompletną podróbką. Ma doskonały smak i przyjemny aromat. Ponadto kompozycja ma użyteczne właściwości charakterystyczne dla zwykłego miodu kwiatowego i płatków lawendy. Jednocześnie zawiera mniej olejków eterycznych i powinien kosztować znacznie mniej.

Głównym kryterium wyróżniającym naturalny miód lawendowy jest to, że nie pachnie jak lawenda! Jeśli produkt ma wyraźny zapach lawendy, jest w 100% podrobiony!

Przeciwwskazania i szkody

Alergicy powinni używać tego produktu z dużą ostrożnością. Główne objawy działań niepożądanych to wysypka, obrzęk języka, zaczerwienienie skóry. Objawy te występują zwykle 5-10 minut po spożyciu.

Miód lawendowy jest uważany za bardzo przydatny produkt. Zawiera wiele cennych składników i ma przyjemny smak. Jednocześnie w składzie znajduje się również szereg przeciwwskazań, z których głównym jest alergia na produkty pszczele.