El Laurin: opis odmiany kanadyjskiej, sadzenie i pielęgnacja, zastosowanie

Świerk kanadyjski Laurin to dość ciekawa odmiana, która została uzyskana z siewki Koniki. Kultura ta została wyhodowana w 1952 roku w szkółce niemieckiej. To drzewo charakteryzuje się dość powolnym wzrostem, co pozwala na aktywne wykorzystanie go w projektowaniu krajobrazu. Aby kultura zachowała swój efekt dekoracyjny, ważne jest prawidłowe przeprowadzenie prac sadzenia. Duże znaczenie ma również przestrzeganie zasad techniki rolniczej.

Jaki to jest

Kanadyjski świerk laurowy to wieloletnia roślina iglasta należąca do odmian karłowatych. Wysokość rośliny sięga 1,5 metra. Jednak do takiego rozmiaru może urosnąć dopiero w wieku 30 lat.

Efedra charakteryzuje się poduszką lub stożkową koroną i twardymi pędami. Pokryte są krótkimi i cienkimi igłami. W strukturze jest wystarczająco gruby, miękki i delikatny. W tym przypadku grzbiety są lekko wygięte na krawędziach. Dzięki temu roślina należy do odmian lekko kłujących. Igły świerku laurynowego charakteryzują się bogatym zielonym kolorem, który nie zmienia się pod wpływem czynników klimatycznych.

Niewymagający świerk karłowaty to wspaniały dodatek do każdego podwórka. Dzieje się tak, ponieważ ma wiele zalet:

• wysoki stopień odporności na mróz - świerk laurynowy wytrzymuje temperatury do -30 stopni;
• odporność na wiele patologii;
• dobre przystosowanie do uprawy w mieście - kultura uważana jest za niezbyt wrażliwą na gaz, kurz, dym;
• szeroki zakres zastosowań w projektowaniu krajobrazu;
• wysokie właściwości dekoracyjne;
• odporność na przesadzanie i transport;
• umiarkowane wymagania dotyczące składu gleby i stref wzrostu.

Wady roślin iglastych obejmują podatność na suchą pogodę. Ponadto kultura często stoi w obliczu oparzeń słonecznych i ataków szkodników.

Różni się od innych pierwszych

W opisie świerka jest wiele charakterystycznych cech, dzięki którym można go odróżnić od innych roślin. Odmiana kanadyjska rośnie dość wolno. Przez rok wzrasta maksymalnie o 2 centymetry. Dorosłe drzewo osiąga wysokość 1,5 metra. Jednocześnie średnica jego korony wynosi 2-2,2 metra.

Kolejną charakterystyczną cechą świerka jest obecność zaokrąglonych szyszek w wieku dorosłym. Na etapie rozwoju mają kolor żółto-brązowy. Dojrzałe owoce są koloru ciemnobrązowego i mają wyraźny połysk. Wielkość szyszek to 2,5-5,5 centymetra.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

El Laurin doskonale nadaje się do projektowania krajobrazu. Ta kultura jest często używana jako tasiemiec lub do tworzenia kompozycji dekoracyjnych. Roślina ta może ozdabiać małe tablice lub alejki.

Kultura jest często używana do ozdabiania zjeżdżalni alpejskich i skalnych. Roślina jest często ozdobiona małymi skalistymi ogrodami i terenami parkowymi. W razie potrzeby świerk karłowaty można wykorzystać do stworzenia żywopłotu lub podziału na strefy. Również kultura nadaje się do stworzenia przytulnego kącika do relaksu. W tym celu warto posadzić kilka egzemplarzy w pojemnikach i udekorować nimi taras lub altanę.

Właściwe dopasowanie

Kultura nie jest uważana za zbyt wrażliwą na dym i zanieczyszczenie powietrza. Drzewo może rosnąć w cieniu, jednak piękną i symetryczną koronę można uzyskać tylko w miejscach nasłonecznionych i otwartych.

Roślina potrzebuje wilgotnej i symetrycznej gleby. Odpowiednią opcją byłaby lekka lub średnia glina. Jednocześnie świerk nie rozwija się dobrze na suchej piaszczystej glebie gliniastej. Ważne jest, aby wierzchnia warstwa gleby była dobrze przepuszczalna. Zapewnia to systemowi korzeniowemu wystarczającą ilość powietrza.

Prace sadzenia zaleca się wykonywać wiosną, kiedy gleba jest wystarczająco ciepła, a temperatura ustabilizowana. Na miejscu zaleca się wcześniejsze wykonanie wnęki do sadzenia o wymiarach 70x70 centymetrów.

Przy wysokim położeniu wód gruntowych na dnie, warto ułożyć drenaż z pokruszonych cegieł lub żwiru. Ponadto do wnęki do sadzenia dodawane są nawozy. Odpowiednią opcją byłyby specjalne preparaty dla drzew iglastych.

Po posadzeniu świerka należy go obficie podlać i przykryć okrąg pnia warstwą ściółki. Jeśli planujesz posadzić kilka drzew, powinieneś zrobić między nimi odstęp co najmniej 2 metrów.

Wzrost i pielęgnacja

El Laurin jest uważany za bezpretensjonalną kulturę i nie wymaga kompleksowej opieki. Aby jednak zachować efekt dekoracyjny, warto w porę nawadniać roślinę, spulchniać glebę i pielić ziemię. Równie ważne jest formowanie koron, cieniowanie na wiosnę i przygotowanie na chłodne dni.

Ta odmiana jodeł jest uważana za bardzo wilgotną. Dlatego kultura musi być umiarkowanie nawilżona. Średnio nawadnianie powinno odbywać się raz w tygodniu. W przypadku silnej suszy zaleca się częstsze robienie tego. Doświadczeni ogrodnicy radzą, aby w czasie upałów dodatkowo wykonać lekkie zraszanie korony. Zaleca się stałe monitorowanie wilgotności gleby, aby uniknąć stagnacji wody.

Jako opatrunek pogłówny warto stosować preparaty kombinowane do ozdobnych roślin iglastych. W razie potrzeby dopuszczalne jest dwukrotne użycie składników odżywczych. Jednocześnie wiosną zaleca się stosowanie nitroammofoski, a jesienią – produktów na bazie fosforu i potasu.

Kanadyjski świerk laurowy jest uważany za dość odporny na mróz. Jednak przygotowanie do zimy jest nadal wymagane. Na tym etapie przeprowadza się głębokie mulczowanie gałązkami świerkowymi. Zaleca się również wiązanie pędów drzewa liną wokół pnia. Zapewnia to niezawodną ochronę przed wiatrem i opadami śniegu.

El Laurin ma dość silny układ odpornościowy. Dlatego roślina praktycznie nie cierpi na patologie. Jednak kultura jest podatna na ataki szkodników. Najgroźniejsze dla drzewa są różnego rodzaju mszyce, świerkowe muchówki i przędziorki. Insektycydy i akarycydy pomagają pozbyć się pasożytów.

Jak rozmnażać świerk

Kultura jest propagowana przez sadzonki. Ta procedura musi być przeprowadzona wczesnym latem. Do sadzonek warto wybierać gałęzie od spodu drzewa. Ich długość powinna wynosić 10-12 centymetrów. Zaleca się, aby przed sadzeniem sadzonki potraktować stymulatorami wzrostu.

El Laurin to dość popularna kultura dekoracyjna, która jest często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu. Aby roślina zachowała swoją atrakcyjność, podczas jej uprawy należy przestrzegać pewnych zasad.

Zalecane