Cedr syberyjski: opis drzewa, wysokość i prawidłowa nazwa, sadzenie i pielęgnacja

Cedr syberyjski to wiecznie zielona roślina iglasta należąca do rodzaju Pine. Jednocześnie w botanice kultura ta nazywana jest sosną cedrową syberyjską. To bardzo powszechna roślina o wysokich właściwościach dekoracyjnych. Umożliwia to aktywne stosowanie tej kultury w projektowaniu krajobrazu. Aby jego uprawa odniosła sukces, warto przestrzegać szeregu zasad agrotechnicznych.

Wygląd drzewa

W botanice używana jest inna nazwa cedru syberyjskiego - „sosna cedrowa syberyjska”. Jest to wysokie drzewo iglaste, które może osiągnąć wysokość 45 metrów.Jednocześnie średnica pnia tej rośliny wynosi 2 metry. Żywotność rośliny wynosi 500 lat. Drzewo ma kilka wierzchołków. Ma prosty pień z łuskowatą korą. Z biegiem czasu pokrywa się pęknięciami. Rozgałęzienie charakteryzuje się typem whorled. Jednocześnie młode pędy są koloru brązowego i pokryte czerwonymi włoskami.

Igły cedru syberyjskiego rosną w pęczkach. Zwykle każdy z nich zawiera 5 igieł. Są koloru ciemnozielonego i nie przekraczają 14 centymetrów długości. Im dalej na północ znajduje się cedr, tym krótsze ma igły. System korzeniowy kultury nie różni się głębokością ani silnym rozgałęzieniem. Główny korzeń pogłębia się dosłownie 1-2 metry.

W okresie kwitnienia sosna cedrowa wygląda szczególnie dekoracyjnie. Szyszki żeńskie wyróżniają się spektakularnym szkarłatnym kolorem. Znajdują się w pobliżu pąka końcowego i chowają się w igłach. Męskie owoce znajdują się na początku pędów i mają pomarańczowy odcień.

Nasiona dojrzewają dopiero po 1,5 roku. Każda szyszka zawiera około 40-150 orzeszków piniowych. Po upuszczeniu szyszki nie otwierają się. W tej formie są zwykle gromadzone do dalszego przetwarzania.

Obszar wzrostu

W naturalnych warunkach sosna cedrowa występuje w wielu lasach Rosji. Można go zobaczyć w Primorye, Syberii, terytorium Chabarowska. Rośliny te są często uprawiane na Uralu, w regionie moskiewskim i regionie Leningradu. Sadzi się je również na Dalekim Wschodzie i Ałtaju.

Drzewo dobrze się rozwija we wszystkich regionach o klimacie umiarkowanym. W przypadku tej uprawy to nie warunki pogodowe mają szczególne znaczenie, ale skład gleby.

Sadzenie i pielęgnacja

Podczas sadzenia cedru syberyjskiego należy przestrzegać pewnych zasad. Co najlepsze, rośliny, które mają co najmniej 5 lat, przystosowują się do nowych warunków. Młodsze osobniki mogą spotkać się z różnymi chorobami i szkodnikami.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że cedr osiąga znaczną wysokość po długim okresie czasu. Wynika to z powolnego rozwoju. Dlatego przy wyborze sąsiadów ważne jest, aby unikać zacienienia.

Aby sadzenie cedru syberyjskiego odniosło sukces, należy postępować zgodnie z następującymi zaleceniami:

1. Przeprowadź kwarantannę w miejscu. Młode sadzonki są bardzo podatne na ataki owadów. Aby zapobiec takim problemom, warto wszystkie uprawy stosować insektycydami.
2. Wykop dziurę do sadzenia. Musi znajdować się co najmniej 3 metry od budynków i 8 metrów od drzew z rozłożystą koroną. Otwór musi mieć głębokość 1 metra i średnicę 1,8 metra.
3. Umieść warstwę drenażową na spodzie. Może być wykonany z keramzytu, żwiru, muszli. Warstwa drenażowa musi mieć co najmniej 15 centymetrów.
4. Wypełnij dziurę podłożem z piasku, żyznej gleby i kompostu. Grubość takiej warstwy powinna wynosić 80 centymetrów. Wskazane jest również dodanie do dołu kilku szklanek złożonego opatrunku lub popiołu. Nie bez znaczenia jest użycie Kornevina.
5. Wyjmij sadzonkę z pojemnika. Ważne jest, aby uniknąć uszkodzenia korzeni i pąków.
6. Umieść sadzonkę we wnęce. Jednocześnie należy wyprostować jego system korzeniowy. Podczas sadzenia syberyjskiego ważne jest, aby wziąć pod uwagę lokalizację punktów kardynalnych. Mniej rozwiniętą część kultury należy skierować na południe. Pomoże to uzyskać symetryczną koronę.
7. Posyp sadzonkę ziemią. Od czasu do czasu trzeba go ręcznie kruszyć. Zaleca się mocowanie małych drzewek za pomocą patyka.
8. Ułóż wokół rośliny gliniany wałek i dobrze ją podlej. W przypadku małego drzewa zaleca się użycie co najmniej 10 litrów wody. Woda w kręgu w pobliżu łodygi musi być wlewana w częściach. Pomoże to uniknąć rozmycia górnej warstwy.
9. Przykryj okrąg pnia warstwą ściółki. W tym celu dopuszcza się stosowanie kompostu i trocin. Pomoże to zapobiec wysychaniu gleby i systemu korzeniowego rośliny.

Ta kultura musi być blisko swoich współbraci. Dlatego doświadczonym ogrodnikom zaleca się jednoczesne posadzenie 3-4 kopii drzewa na miejscu.

Dbanie o cedr syberyjski jest łatwe. W takim przypadku należy przestrzegać następujących zasad:

1. Poluzuj ziemię w kręgu pnia. Należy to robić z najwyższą ostrożnością. Wynika to z powierzchownej lokalizacji systemu root.
2. Podlewaj młode sadzonki. Takie rośliny są bardzo wrażliwe na niedobór wilgoci.
3. Nakarm drzewo dopiero po roku. Jednocześnie zaleca się nawozić latem.
4. Nie wyrzucaj chwastów po odchwaszczaniu. Mogą służyć jako dodatkowy opatrunek górny.

Przycinanie cedru syberyjskiego odbywa się w razie potrzeby. Jednocześnie nie ma potrzeby specjalnego formowania korony.

Zwalczanie szkodników

Czasami sosna cedrowa jest narażona na ataki szkodników. Kornik uważany jest za najgroźniejszego wroga kultury. Szkodnik aktywuje się natychmiast po ogrzaniu i porusza się pod korą. Radzenie sobie z pasożytami jest możliwe tylko na początkowych etapach. Możesz wykryć szkodniki po małych otworach w korze wypełnionych żywicą.

Kolejnym niebezpiecznym wrogiem kultury jest hermes syberyjski. Pasożyt ten żywi się sokiem roślinnym. Radzenie sobie ze szkodnikami jest bardzo trudne. Na tułowiu ma włókniste narośla, które chronią go przed działaniem trucizn. Dlatego zaleca się działanie na pasożyty poprzez sok drzewa.

Metody reprodukcji

W naturze cedr syberyjski rozmnaża się przez nasiona. Pomoc w tym zapewniają zwierzęta, które jedzą orzeszki pinii – wiewiórki, sobole, wiewiórki. To oni przenoszą szyszki na znaczne odległości.

W domkach letniskowych cedr syberyjski jest zwykle rozmnażany przez sadzonki, które są sprzedawane w wyspecjalizowanych szkółkach. Możesz także wyhodować własne z nasion. Uważa się jednak, że proces ten jest dość długi i pracochłonny. Dlatego początkujący mieszkańcy lata zwykle wybierają gotowe sadzonki.

Doświadczeni ogrodnicy często stosują metodę szczepienia. To znacznie przyspiesza okres owocowania. Jeśli w momencie szczepienia na zrazie znajdują się żeńskie pąki, pierwszy plon szyszek będzie można zebrać za 2 lata. Pąki męskie dają plony przez 4-5 lat. Rolę podkładki pełni sosna zwyczajna. Szybko rośnie i jest szeroko rozpowszechniony.

Ponadto drzewa mogą być rozmnażane przez sadzonki. Jednak ta metoda jest rzadko stosowana w przypadku cedru syberyjskiego, ponieważ nie zawsze daje wyniki. Jeśli sadzonki dają korzenie, drzewa są słabe i niezbyt dekoracyjne.Dlatego sadzonki są używane tylko wtedy, gdy nie można kupić gotowej sadzonki sosny cedrowej.

Korzyści z drzewa i jego zastosowania

Cedr syberyjski jest szeroko stosowany w przemyśle. Znajduje zastosowanie w budownictwie. Również drewno tej rośliny jest często używane do produkcji mebli. Jest to jasnobrązowy materiał, z którym łatwo się pracuje.

Sok z cedru syberyjskiego jest aktywnie wykorzystywany w medycynie. Zawiera garbniki, z których robi się skóry. W hodowli zwierząt używa się mąki witaminowej, którą wytwarza się z igieł tej rośliny.

Sosny cedrowe są szeroko stosowane w projektowaniu krajobrazu. Służą do kształtowania krajobrazu ulic, dziedzińców, parków i terenów podmiejskich. Dla prawidłowego wyboru miejsca do sadzenia rośliny ważne jest, aby wziąć pod uwagę jej znaczny rozmiar. Cedr syberyjski dobrze komponuje się z innymi kulturami - kwiatami i krzewami.W pobliżu sosny dobrze prezentują się róże, tulipany i krokusy.

Cedr syberyjski to popularna roślina uprawna, która dobrze łączy się z innymi roślinami. Pozwala to na aktywne wykorzystanie go w projektowaniu krajobrazu. Aby roślina zachowała swoje właściwości dekoracyjne, należy zadbać o odpowiednią pielęgnację.

Zalecane