Świerk kłujący: opis i charakterystyka, sadzenie i pielęgnacja drzewa, jego średnia wysokość

Świerk kłujący jest uważany za jedną z najsłynniejszych roślin uprawnych wśród wielu drzew iglastych. Wyróżnia się wysokim stopniem odporności na działanie niekorzystnych czynników oraz posiada gęstą warstwę wosku na igłach. Roślina ta wyróżnia się doskonałymi właściwościami dekoracyjnymi, co pozwala na wykorzystanie jej jako elementu aranżacji krajobrazu. Aby z powodzeniem uprawiać plony, ważne jest przestrzeganie podstawowych zasad.

Zobacz opis

Świerk kłujący to bardzo piękne drzewo, które wyróżnia się stożkową koroną i niebieskimi lub srebrnymi igłami. Roślina ta osiąga wysokość 30-50 metrów. W takim przypadku średnica pnia może wynosić 2 metry, a rozmiar korony może osiągnąć 12.

Główny pień pokryty jest bardzo cienką brązowo-szarą korą. W dojrzałych drzewach charakteryzuje się łuskowatą strukturą. Korona ma doskonałe właściwości dekoracyjne i przypomina symetryczną piramidę, która jest ciasno pokryta gałęziami. W roślinach dorosłych najniższe gałęzie lekko opadają.

Młode łodygi są uważane za duże i potężne. Najczęściej są nadzy. W tym przypadku odcienie są różne i wahają się od jasnobrązowego do ciemnopomarańczowego. Nerki mają kształt stożka lub walca.

Igły charakteryzują się gęstą strukturą i są lekko kłujące. Znajduje się w różnych kierunkach w okręgu od ucieczki. W górnej części pędy są nieco bliżej pędu głównego i lekko wygięte.

Początkowo świerk kłujący, podobnie jak zwykły świerk, ma intensywny zielony kolor. Jednak gęsta warstwa wosku na powierzchni igieł nadaje im jasny odcień.

Ta roślina musi być uprawiana na słonecznym terenie. Ta roślina rośnie wolno. Jednocześnie jego system korzeniowy musi być ograniczony lub posadzony w miejscu, w którym nie będzie kolidował z innymi roślinami.

Właściwości świerka

To spektakularne drzewo o wysokości 30-50 metrów. Jest często używany w projektowaniu krajobrazu. Jednocześnie nie wszyscy wiedzą, że kultura ma wiele przydatnych właściwości. Za główną cechę rośliny uważa się jej właściwości bakteriobójcze.

Świerk zawiera terpeny lub olejki eteryczne. Są to fitoncydy o szerokim spektrum działania. Te biologicznie aktywne składniki charakteryzują się wyraźnymi właściwościami lotnymi. Dlatego są stale uwalniane do środowiska. Wraz ze wzrostem temperatury wzrasta ilość uwalnianych olejków eterycznych. W upale w pobliżu świerka wyczuwalny jest wyraźny zapach drzew iglastych.

Pytoncydy tłumią bakterie chorobotwórcze, grzyby wywołujące próchnicę i niektóre rodzaje pierwotniaków. Wdychając aromat igieł sosnowych, człowiek może pozbyć się chorobotwórczych mikroorganizmów i wzmocnić układ odpornościowy.

Ponadto świerk ma pozytywny wpływ na kondycję pobliskich roślin. Przynosi korzyści zwierzętom. Zimą rolnicy przygotowują witaminowe dodatki paszowe z posiekanych igieł sosnowych.

Odmiany

Szary świerk jest uważany za najbardziej atrakcyjny. Nazywany jest również niebieskim lub srebrnym. Ponadto do popularnych odmian świerka kłującego Picea pungens należą:

1. Oldenburg - ma gęstą koronę w kształcie stożka. W wieku 20 lat kultura rośnie do 5 metrów. To drzewo rośnie powoli. Igły są dość grube i kłujące. Wyróżnia ją srebrno-niebieski kolor i niebieskawy nalot.
2. Gruby Albert to roślina o gęstej, szerokopiramidowej koronie. Kultura osiąga wysokość 10-15 metrów. Igły są uważane za dość kłujące i mają srebrno-niebieski kolor.
3. Hupsi - to drzewo osiąga wysokość 12-15 metrów. W tym przypadku średnica korony sięga 3-4,5 metra. Ma stożkowaty kształt i wystarczającą gęstość. Ta kultura rozwija się dość wolno. Aby nadać mu wyraźny kształt, przeprowadza się przycinanie kształtujące. Igły mają srebrno-niebieski kolor i duże rozmiary.
4. Izeli Fastigiata - ta roślina ma zwartą, wąsko-stożkową koronę. Jego wysokość sięga 5-8 metrów. Pędy są wystarczająco mocne i gęsto ułożone. Roczny wzrost sięga 15 centymetrów.

Funkcje dopasowania

Ta kultura jest uważana za bardzo fotofilną. W cieniu staje się luźny i traci nasycenie odcienia. Dlatego zaleca się wybór oświetlonego obszaru do lądowania.

Świerk kłujący ma głęboki system korzeniowy. Dzięki temu jest odporny na suszę. Roślina charakteryzuje się również odpornością na przeciągi i jest uważana za niezbyt wymagającą pod względem składu gleby.

Jednak, gdy rośnie na ubogiej glebie, istnieje ryzyko pogorszenia właściwości dekoracyjnych drzewa. Świerk kłujący zaleca się sadzić na wilgotnej glebie bielicowej o umiarkowanym bilansie wodnym.

Drzewo nie toleruje zbyt żyznej lub zbyt mokrej gleby. Jednocześnie z łatwością wytrzymuje wpływ negatywnych czynników – kurzu, dymu, smogu. Roślina łatwo toleruje również przycinanie.

Sadzenie kłującego świerka odbywa się wiosną lub jesienią. W pierwszym przypadku zabieg wykonuje się pod koniec kwietnia, w drugim - w pierwszej połowie września. To drzewo dobrze rośnie na glebach piaszczystych i gliniastych.

Jednak nie wytrzymuje sąsiedztwa z innymi kulturami. Szerokie gałęzie rośliny tworzą gęsty cień, który uniemożliwia rozwój innych upraw. W przypadku sadzenia grupowego odstęp między roślinami wynosi co najmniej 2-3 metry.

Wielkość wnęki do lądowania wynosi 50-70 centymetrów. Ponieważ drzewo nie toleruje wpływu wód gruntowych, musi zapewnić warstwę drenażową z pokruszonej cegły i piasku. Rozmiar drenażu to 15-20 centymetrów.

Następnie wnękę należy posypać podłożem glebowym składającym się z ziemi liściastej, piasku, darni i torfu. Składniki te miesza się w proporcji 2:2:1:1.

Podczas sadzenia roślin ważne jest, aby zapewnić, że szyjka korzeniowa znajduje się na poziomie gruntu. Podczas sadzenia sadzonki zaleca się wykonać pogłębienie, podlać i przykryć warstwą ściółki torfu o grubości 5-7 milimetrów.

Opieka

Roślina jest uważana za bardzo wrażliwą na podlewanie. Drzewa w wieku 1 roku zaleca się podlewać 5-6 razy dziennie małymi porcjami. Ponieważ świerk ma płytki system korzeniowy, nie będzie w stanie wchłonąć dużej ilości wilgoci.

Kultura praktycznie nie potrzebuje opatrunku. Ponadto nadmiar składników pokarmowych prowadzi do zdrewnienia gałęzi bocznych. W rezultacie drzewo zaczyna się rozwijać nie w górę, ale wszerz.

Aplikacja

Świerk kłujący jest często używany w projektowaniu krajobrazu. Roślina jest odporna na warunki atmosferyczne i nie jest szczególnie wymagająca pod względem składu gleby. Hodowlę można stosować do pojedynczych nasadzeń lub sadzić w małych grupach. Szczególnie efektownie wygląda ze świerkiem serbskim i jednokolorową jodłą.

Świerk kłujący to powszechna roślina uprawna, która dobrze wygląda w każdej strefie podmiejskiej. Roślina ta jest uważana za mało wymagającą w pielęgnacji i harmonijnie łączy się z innymi nasadzeniami. Dlatego jest często używany do celów dekoracyjnych.

Zalecane