Ziemniak Sineglazka: opis i charakterystyka odmiany, uprawa i plon ze zdjęciem

Tradycyjnie „siła ziemniaczana” nazywana jest Republiką Białorusi, ale w Rosji ta uprawa zajmuje dużo powierzchni zasiewów na poziomie gospodarstw prywatnych. Ziemniaki Sineglazka są kochane i szanowane przez naszych rodaków od ponad dekady. W ciepłe, bezdeszczowe lato zbiory mogą być wysokie, a bulwy wyrastają duże i równe. Jeśli temperatura w miesiącach letnich jest poniżej normy, pada deszcz, to negatywnie wpływa na plon, bulwy stają się mniejsze, a smak ziemniaków wyraźnie się pogarsza.

Z wszystkimi niuansami, charakterystyka Sineglazki jest pozytywna. W szczególności jest odpowiednio odporny na takie choroby jak:

rak ziemniaka;
parch;
złoty nicienie.

Aby uniknąć kłopotów, eksperci zalecają kupowanie wysokiej jakości sadzeniaków od zaufanego sprzedawcy. Nie zaleca się sadzenia bulw z własnej rezerwy, a po kilku sezonach odmiana musi zostać całkowicie odnowiona.

Tytuł „Mówiący”

Rozpoznanie m.in. roślin okopowych opisywanej odmiany jest równie łatwe jak łuskanie gruszek – po ich owalnym, podłużnym kształcie, niebieskich pędach i jasnofioletowej skórce. Niebieskie oczy i dały nazwę tej kulturze.

Dla odniesienia: odmiana Sineglazka została wyhodowana w ZSRR przez specjalistę Demina pod koniec lat 40-tych. Naukowiec osiągnął sukces krzyżując kilka rodzajów ziemniaków uprawnych z dzikimi.

Hybryda została przetestowana na kilku stacjach doświadczalnych i początkowo została bardzo doceniona przez ekspertów. Jednak uprawa przemysłowa wykazała, że ziemniaki nie wytrzymują długotrwałego przechowywania.

Opis odmiany zacznijmy od tego, że Sineglazka należy do kategorii odmian ziemniaków o średniej dojrzałości. To ziemniak o niesamowitym smaku i dużej zawartości skrobi.

Sineglazka doskonale opiera się phytophthora. Jednak do wiosny takie ziemniaki nie są przechowywane w normalnym stanie, więc właściciele starają się przede wszystkim wykorzystać bulwy tej odmiany. A puree z ziemniaków z niebieskimi oczami jest po prostu niesamowite!

Sadzenie, odchwaszczanie i inne zajęcia

Sineglazka sadzi się zwykle na początku maja, kiedy pogoda sprzyja i uwzględnia regionalne cechy uprawy.Wczesne ziemniaki są początkowo umieszczane pod folią. Wstępna obróbka nasion przed szkodnikami i chorobami, kiełkowanie na słońcu może być kluczem do bogatych zbiorów.

Odmiana ziemniaka Sineglazka najlepiej nadaje się do sadzenia na glebach piaszczystych i gliniastych. Jesienią potrzebuje nawozu organicznego, a na wiosnę dobrego kompostu. Niedobór obornika jest korygowany siarczanem potasu i fosforu - pół dużej łyżki na kwadrat gleby. Do wiosny nawozy są przekształcane w formę przyswajalną odpowiednią dla roślin.

Łóżka dla Sineglazki są przygotowywane w następujących rozmiarach:

60 do 70 centymetrów szerokości;
otwory są wykonane w odległości 35-40 centymetrów od siebie;
głębokość otworu - 10-12 centymetrów.

Przestrzeń utworzona według takich wymiarów przyczynia się do systematycznego rozwoju bulw. Prywatni handlarze z reguły dodają garść popiołu i humusu do każdego dołka przed zasadzeniem nasion.

Wraz z pojawieniem się kiełków i przed hillingiem glebę należy rozluźnić i dodać związki azotu, mocznik lub dziewannę. Po każdym nawożeniu grządki należy nawadniać. Hilling należy wykonywać kilka razy w sezonie, aby uzyskać lepszy wzrost bulw.

Ziemniaki należy podlewać w zależności od ilości opadów w okresie letnim. Jeśli pora deszczowa, dodatkowe podlewanie łóżek nie jest wymagane. W czasie suszy kultura, podobnie jak wszystkie inne plantacje, umrze bez nawadniania. Przeciętnie czynności te są planowane w czasie kiełkowania ziemniaka, w okresie kwitnienia i po nim. Nadmierne lub niewystarczające podlewanie bezpośrednio wpłynie na plon ziemniaków.

Kiedy ziemniak Sineglazka trafia na wierzchołki, oznacza to, że w glebie jest nadmiar składników odżywczych i wilgoci. W pierwszym przypadku ograniczają stosowanie nawozów lub całkowicie je odrzucają do końca sezonu, a w drugim depczą szczyty kilka tygodni po kwitnieniu.

Taka praca z ziemniakami, jak odchwaszczanie i niszczenie stonki ziemniaczanej i innych szkodników ziemniaczanych, musi być wykonywana stale, w przeciwnym razie jesienią możesz zostać bez ziemniaków. Choroby należy wykrywać na wczesnym etapie i zapobiegać ich rozprzestrzenianiu się. Cóż, jeśli nie można rozpoznać problemu na czas, to trzeba przejść do zdecydowanego działania w walce z dolegliwościami roślinnymi:

natryskiwanie chemikaliami;
usuń chore krzewy wraz z bulwami;
spalić zainfekowane rośliny.

Zbiór i przechowywanie

Ziemniaki dojrzewają pod koniec lipca i można je zbierać do końca września. Najwyższy plon obserwuje się w końcowej fazie wegetacji. Obywatele zaczynają częściowo zbierać Sineglazka w drugiej połowie lipca. Zaleca się rozpoczęcie kopania ziemniaków do przechowywania 20 sierpnia.

Na żniwa wybierany jest słoneczny dzień. W deszczu kopanie ziemniaków jest zarówno nieprzyjemne, jak i nierozsądne - ponieważ trzeba je wysuszyć, w przeciwnym razie szybko zaczną gnić.

Podczas kopania bulwy pozostawia się na ziemi, a nie w wiaderkach lub workach - pozwól im dokładnie wyschnąć. Aby zebrane ziemniaki nie zamoczyły się przez deszcz podczas wietrzenia, lepiej rozłożyć je pod baldachimem.

Po wysuszeniu ziemniaki są sortowane na duże, średnie i małe. Zgniłe bulwy są odrzucane, wgniecione, uszkodzone cięte i natychmiast używane do gotowania. Dobre okazy odkłada się do przechowywania. Najlepiej przechowywać ziemniaki w piwnicy, na balkonie lub loggii w temperaturze +3-5 stopni.

Opinie o Sineglazce są pozytywne wśród ludzi. To jedna z moich ulubionych odmian. I pomimo różnych problemów z jego konserwacją, nadal jest poszukiwany.