Żółty arbuz: czy są jakieś, jak nazywa się odmiana i uprawa ze zdjęciami i filmami

Z nadejściem lata wielu może wreszcie zjeść dużo arbuzów. Większość odmian arbuzów sprzedawanych na rynkach charakteryzuje się słodkim czerwonym miąższem. Ale ostatnio można zobaczyć arbuzowy żółty. Dla wielu osób takie arbuzy są ciekawostką i nie wszyscy są gotowi zaakceptować fakt, że arbuz nie ma klasycznego czerwonego odcienia, ale niezwykłą żółć. Ale żółte owoce nie są gorsze niż ich klasyczne odpowiedniki.

Żółty arbuz: opis i charakterystyka

Cechy żółtego arbuza są przede wszystkim w odcieniu dojrzałej miazgi. Taką hybrydę po raz pierwszy uzyskano w Tajlandii, krzyżując zwykłego arbuza z dzikim. Hybryda ma wysoką zawartość karotenoidów, dlatego miazga ma taki odcień.

Odmiany uprawiane w ich ojczyźnie, Tajlandii, mają bardzo słodki smak. Owoce te mają dużą zawartość cukru w miąższu. Owoce uprawiane w innych krajach smakują mniej słodko. Skórka miąższu owocu jest cienka, ale jędrna. W niektórych odmianach można wyczuć specyficzny smak cytryny, dyni, mango i innych owoców i jagód.

Jak różni się od czerwonych

Od czerwonych odmian, żółte arbuzy różnią się miąższem. A poza tym kolejną charakterystyczną różnicą jest smak. Żółte arbuzy, które są uprawiane na terenie Federacji Rosyjskiej, mają smak dyni. Również w środku, w miąższu, jest mniej nasion niż w odmianie czerwonej. Jagody o żółtych owocach są mniejsze i rzadko osiągają więcej niż 10 kilogramów. Poza tym smak żółtych owoców nie różni się od czerwonych.

Popularne odmiany

Hodowcy wyhodowali kilka odmian arbuza żółtawego, które można uprawiać w regionach południowych. Jakie są odmiany melonów o żółtym miąższu:

1. Prince Hamlet to jagoda wyhodowana przez hodowców z Rosji. Zielona skórka z jasnozielonymi paskami. Miąższ smakuje jak ananas. Okres wegetacyjny trwa do 75 dni.
2. Golden Grace - owoc wyhodowany przez hodowców z Holandii. Maksymalna waga to 8 kilogramów. Odporny na mróz.
3. Lunny - najpopularniejsza odmiana w Rosji. Okres dojrzewania owoców wynosi od 70 do 80 dni. Niektórzy zauważają, że miąższ ma smak mango i cytryny.

W Rosji nie ma zbyt wielu odmian żółtych jagód. Z powodzeniem mogą być uprawiane tylko na południu lub w skrajnych przypadkach w regionach centralnych.

Zasady rozwoju

Uprawa żółtych arbuzów nie różni się od tradycyjnych czerwonych. Szczególną uwagę przywiązuje się do sadzenia nasion i uprawy sadzonek. Ogólnie rzecz biorąc, jagoda należy do mało wymagających upraw.

Przygotowanie nasion

Aby skutecznie wyhodować sadzonki tykw, musisz zwrócić szczególną uwagę na przygotowanie nasion.

Kroki przygotowania nasion:

1. Najpierw musisz zapakować nasiona. Zdrowe i mocne nasiona nadają się do sadzenia.
2. Drugi etap to podgrzewanie materiału do sadzenia. Do spodka wlewa się wodę o temperaturze 50 stopni i umieszcza się tam nasiona. Po 30 minutach woda jest spuszczana.
3. Po rozgrzaniu materiał do sadzenia jest dezynfekowany. Niewielką ilość nadmanganianu potasu rozcieńcza się wodą, następnie nasiona umieszcza się w roztworze i pozostawia na 15-20 minut. Następnie spłucz wodą.
4. Po dezynfekcji materiał do sadzenia jest kiełkowany. Aby to zrobić, wodę wlewa się do spodka, umieszcza tam nasiona i przykrywa polietylenem. Po kilku dniach pojawiają się kiełki.

Wszystkie te środki pomagają przyspieszyć kiełkowanie po wysianiu nasion.

Siew i uprawa sadzonek

Młode sadzonki są bardzo kapryśne i wymagają większej uwagi. Jak wiadomo tykwy charakteryzują się słabym systemem korzeniowym i nie tolerują przesadzania. Dlatego siewowi nasion poświęca się jak najwięcej uwagi. Do sadzenia używane są następujące pojemniki:

• kubki torfowe;
• pudełka kartonowe;
• tabletki torfowe;
• drewniane pudełka;
• kubki plastikowe.

Mieszanka gleby składa się w równych częściach z próchnicy i gleby torfowo-próchniczej. Do mieszanki gleby dodaje się łyżkę popiołu drzewnego.

Nasiona sadzi się w oddzielnych kubkach po wykluciu kiełków. Następnie przykryj folią spożywczą i wyczyść w ciepłym pomieszczeniu, w którym temperatura będzie około 30 stopni. Na przykład w oknach południowych. Okresowo folia jest usuwana, sprawdzana pod kątem pleśni i podlewana konewką.

Lądowanie na otwartym terenie

Po wykiełkowaniu nasiona sadzi się je w ziemi. Otwory wykopuje się na głębokość 5 centymetrów. Średnica otworu musi wynosić co najmniej 50 centymetrów. Odległość między każdym otworem wynosi do 70 centymetrów.

Przed wysiewem nasion gleba jest wykopywana i mieszana z gnijącym obornikiem. Używanie świeżego obornika nie jest zalecane, jest on skoncentrowany i może spalić korzenie młodych sadzonek. Ponadto do gleby stosowane są złożone nawozy mineralne.

Pielęgnacja, podlewanie i nawożenie

W arbuzach system korzeniowy rośnie do głębokości 70 centymetrów, dlatego krzewy potrzebują obfitego podlewania. Jeśli ostatnio mocno padało, podlewanie należy odłożyć na kilka dni. Krzewy nie lubią podmokłych gleb. Łóżka są podlewane wężem. Podlewanie odbywa się wieczorami, kiedy zachodzi słońce. Krzewy potrzebują najwięcej płynów podczas wzrostu i kwitnienia, a także podczas tworzenia jajników.

Przed podlewaniem raz w tygodniu rozluźnij glebę, aby system korzeniowy był nasycony tlenem i wilgocią.

W celu zwiększenia plonów należy regularnie stosować organiczne i mineralne opatrunki wierzchnie.

1. Potas stosuje się w ciągu pierwszych 4 tygodni po posadzeniu sadzonek na otwartym terenie. Potas przyczynia się do obfitego kwitnienia i tworzenia jajników. Dodatkowo potas zwiększa odporność roślin na choroby.
2. Od 4 do 7 tygodnia do krzewów dodaje się magnez i wapń. Wapń i magnez zwiększają zawartość kwasu askorbinowego w owocach, a także sacharozy.
3. Od 8 do 12 tygodnia azot jest wprowadzany do gleby. Nawozy zawierające azot przyczyniają się do aktywnego wzrostu jajników.

Kiedy zaczną formować się owoce, krzewy przestają podlewać i nawozić.

Oprócz suplementów mineralnych do wzrostu roślin stosuje się roztwory drożdży. Aby przygotować nawóz, 2 łyżki cukru i 45 gramów drożdży rozcieńcza się w 1 litrze wody. Domagaj się 2-3 dni. Przed podlaniem nawozy rozcieńcza się wodą, a krzewy podlewamy pod korzeń.

Zbiór

Żółte arbuzy są zbierane w tym samym czasie, co odmiany o czerwonym miąższu. Aby określić dojrzałość arbuzów, wystarczy zwrócić uwagę na szereg znaków:

1. Musisz zapukać w arbuza. Jeśli dźwięk jest stłumiony, oznacza to, że owoc jest dojrzały i należy go pokroić.
2. Łodyga wysycha.
3. Jeśli w miejscu kontaktu skórki z ziemią pozostanie żółta plamka, oznacza to, że arbuz jest dojrzały.
4. Dojrzały arbuz przyciśnięty do skórki nie pozostawia wgnieceń.

Zbiory rozpoczynają się w sierpniu (na południowych szerokościach geograficznych). W regionach centralnych czas zbioru jagód zależy od odmiany i warunków klimatycznych. Podczas cięcia pozostaje łodyga o długości 5 centymetrów.

Jakie choroby i szkodniki są niebezpieczne dla tego gatunku

Szkodniki i choroby w żółtych odmianach są takie same jak w czerwonych arbuzach.

1. Pierwszą oznaką Fusarium jest pojawienie się pomarańczowych plam, które stopniowo pokrywają się różowym nalotem. Gdy grzyb się rozprzestrzenia, łodygi i liście zaczynają gnić, a sam krzew przestaje rosnąć.
2. Antraknoza to kolejna choroba. Choroba charakteryzuje się pojawieniem się brązowych plam na liściach. Wtedy plamy rozprzestrzenią się na owoce. Arbuzy przestają rosnąć i gniją.
3. Zgnilizna korzeni charakteryzuje się pojawieniem się czarno-brązowych plam w pobliżu podstawy korzenia i na łodygach. Przyczyną rozwoju zgnilizny korzeni jest wysoka wilgotność, różnica temperatur między dniem a nocą, a także nadmiar składników odżywczych w glebie.
4. Plamę bakteryjną wywołują owady. Najpierw na arbuzie pojawiają się płaczące żółto-zielone plamy. Stopniowo rosną. Na owocach pojawiają się narośla. Liście czernieją, a same krzewy usychają.
5. Mączniak prawdziwy charakteryzuje się pojawieniem się białego nalotu na liściach. Owoce stają się zniekształcone i zaczynają gnić. Mączniak prawdziwy jest wywoływany przez grzyby.

Wśród owadów znalezionych na arbuzach są:

• mszyca melonowa;
• wireworm;
• roztocza pająków;
• wciornastki.

Aby zapobiec pojawianiu się owadów i chorób na roślinach, należy zwrócić uwagę na pielęgnację arbuzów. Wielu chorób nie da się wyleczyć, dlatego konieczne jest natychmiastowe zapobieganie chorobom i pojawieniu się melonowych szkodników.

Zalecane