Ziemniak Ivan da Marya i Ivan da Shura: opis odmian, plon ze zdjęciem

Hodowcy z różnych krajów od dawna pracują nad hodowlą nowych rodzajów roślin warzywnych, opracowując szczegółowy opis odmiany uzyskanej przez krzyżowanie. Ziemniaki Ivan da Marya zaczęto sadzić w Rosji w latach 80. ubiegłego wieku. W wielu regionach tej odmianie nadano własne nazwy - Ryabukha, Matrioszka, Czerwony Kapturek, Lis. Roślina okopowa została sprowadzona do Związku Radzieckiego podczas pierestrojki Gorbaczowa i wpisana do rosyjskiego rejestru osiągnięć hodowlanych jako Picasso.

Opis odmiany

Ivan da Marya rośnie na każdej ziemi, ale preferuje gleby lekkie o niskiej kwasowości. Ziemniaki zawdzięczają swoje piękne rosyjskie nazwy cechom zewnętrznym. Odmiana późno dojrzewająca ma wysokie, wyprostowane krzewy, pod każdą z nich zawiązuje się do 20 bulw:

wydłużony;
z żółtą skórką;
rozpryskowy różowy;
z małymi oczami.

Jeden ziemniak waży około 100 gramów, prawie 16 procent skrobi jest zawarte w miąższu. Zawiera wiele witamin, pierwiastków śladowych w postaci żelaza, wapnia, magnezu, selenu, potasu. Bulwa zawiera nieco mniej niż 80 kcal. Roślina okopowa ma przyjemny smak, podczas obróbki cieplnej miękko wrze.

Roślina nie jest naruszona:

raki ziemniaczane;
nicienie;
verticillium więdnie.

Ponad 300 centów ziemniaków wykopuje się z jednego hektara w różnych regionach Rosji. Rośliny okopowe dojrzewają 110-135 dni po pojawieniu się kiełków. Na czas dojrzewania ma wpływ:

cechy gleby;
pogoda;
technologia rolnicza.

Jak wynika z opisu, ziemniaki Ivan da Marya normalnie tolerują suszę, bulwy są doskonale przechowywane do następnych zbiorów, są używane w formie smażonej, gotowanej, pieczonej, używane do robienia zup, barszczu, zapiekanek.

Kwiaty odmiany Ivan da Marya nie są zbierane w pędzle, mają biały odcień, mienią się fioletowym kolorem. Nawet atrakcyjne bulwy są szybko wyprzedane na rynku, leżą w piwnicy do wiosny.

Ogrodnicy i rolnicy chętnie uprawiają Ivan da Shura - odmianę wyhodowaną przez hodowców Kaługi. Rośliny okopowe tej odmiany dojrzewają wcześniej niż 4 miesiące po wzejściu kiełków. Z krzaka wykopują od 15 do 20 nawet owalnych bulw. Biała miazga zawiera do 17% skrobi, zawiera aminokwasy i witaminy.

Zalety tej odmiany to:

wydajność ponad 750 cha;
szybkie dojrzewanie;
delikatny smak.

Ziemniaki są gotowane, używane do gotowania różnych potraw. Uprawa jest odporna na główne choroby psiankowatych, nie boi się suszy, ale wymaga żyzności gleby.

Wzrost

Rolnicy sadzą ziemniaki w Ivan da Marya, aby zarobić na sprzedaży, mieszkańcy lata przygotowują z nich różne potrawy. Przestrzeganie zasad techniki rolniczej, uważna pielęgnacja upraw pomaga zebrać doskonałe plony.

Przygotowanie miejsca na łóżka

Ziemniaki uprawia się na glebach gliniastych, piaszczystych, żyznych czarnoziemach i glebach bielicowych. Najlepszymi prekursorami kultury są:

rośliny strączkowe;
pszenica i żyto;
buraki.

Od jesieni, po zebraniu, wierzchołki i chwasty są usuwane na działce na ziemniaki. Obornik i humus są równomiernie rozrzucane po ziemi. Wiosną gleba jest rozkopywana, grudki rozbijane grabiami. Bulwy sadzi się od końca kwietnia, kiedy gleba się nagrzewa. Miejsce dla odmiany Ivan da Marya powinno być regularnie zmieniane.

Kiełkowanie nasion

Z wykopanych jesienią roślin okopowych wybierz ziemniaki tej samej wielkości bez plam i uszkodzeń o średnicy do 5 cm. Przygotowanie do sadzenia:

Bulwy układa się przez 2 tygodnie na ciepłej werandzie lub w pokoju.
Rośliny okopowe można włożyć do kosza z oczami do góry, posypać mokrym torfem lub trocinami, pozostawić w pojemniku na 15 dni.
Ziemniaki są wysyłane do pomieszczenia, w którym są suche, a temperatura nie jest niższa niż 15.

Gotowe nasiona traktuje się nadmanganianem potasu lub mieszając ćwierć szklanki kwasu borowego i 10 g siarczanu miedzi w wiadrze z wodą. Popiół pomaga chronić bulwy przed chorobami. Kilogram tej substancji rozpuszcza się w 10 litrach płynu i umieszcza się w nim ziemniaki na pół godziny.

Teraz wiele firm produkuje specjalne preparaty zapobiegające rozwojowi szkodników - Prestige, Force, Cruiser.

Metody sadzenia

Większość letnich mieszkańców i ogrodników kopie dołki, pozostawiając między nimi 30 cm.W każdym dołku umieszcza się trochę popiołu i próchnicy, następnie umieszcza się kiełkującą roślinę okopową, wylewa się ziemię.

Właściciele obszarów podmiejskich, na których występują nieprawidłowości w rzeźbie terenu, przestawiają się na uprawę bez uprawy. Łóżko podzielone jest na szerokie pasy, poprzeczne linie zaznaczono w odległości metra. Bulwy są umieszczane co 20 cm, dołki są zasypywane ziemią z rozstawu rzędów.

Niektórzy ogrodnicy twierdzą, że uzyskują wyższe plony, gdy ziemniaki są uprawiane pod słomą, ponieważ gdy zaczynają gnić, wpełzają dżdżownice, przyczyniając się do powstawania wermikompostu. Proces wejścia na pokład obejmuje:

Rozluźnij glebę, usuń grudy, obficie podlewaj.
Umieszczanie bulw w rowach co 30 cm.
Otwory schronienia z półmetrową warstwą słomy.

Dzięki tej metodzie techniki rolniczej krzewy nie wymagają hilling i nawilżania. Nie ma potrzeby nawożenia ziemi.

Cechy opieki

Pomimo faktu, że obie odmiany ziemniaków są mało wymagające dla gleby, do rozwoju bulw potrzebne jest powietrze. Tydzień po posadzeniu materiału siewnego gleba zaczyna się rozluźniać i chwastów z chwastów.Kiedy łodygi podniosą się o 20 cm, zaczynają wznosić się na łóżkach. Wykonywać taką pracę po deszczu lub podlewaniu.

Jeżeli istnieje ryzyko powrotu mrozu, kiełki są natychmiast przykrywane ziemią z naw, tworząc w ich pobliżu mały kopiec. Nawet w temperaturze minus 1 ° liście stają się czarne i umierają. Wydajność ziemniaków jest znacznie zmniejszona. Po 3 tygodniach ponownie zaczynają hilling.

Karmienie i pojenie

Aby korzenie lepiej się uformowały, miesiąc po pojawieniu się kiełków stosuje się złożony nawóz, który uzyskuje się mieszając w wiadrze wody pół litra odchodów dziewanny lub ptasich i 2 łyżki mocznika. Kiedy pojawiają się pąki, zaczynają karmić korzenie popiołem i siarczanem potasu.

Podczas kwitnienia i po nim, pod każdy krzak ziemniaka nakłada się roztwór przygotowany z nitrofoski i superfosfatu.

Przy braku wilgoci wierzchołki więdną, liście wysychają, a bulwy kurczą się.Łóżka są obficie podlewane przez długi czas przy braku deszczu, co ostatnio stało się częstym zjawiskiem. W rowki między rzędami można wlewać wodę lub można zainstalować system nawadniania kropelkowego. Na środkowym pasie zwykle wystarczą 3 podlewania, pamiętaj, aby zrobić to w okresie kwitnienia.

Wady i zalety

Odmiana ziemniaka Ivan da Marya nie boi się suszy, rzadko atakowana przez wirusy, odporna na nicienie. Rolnicy cenią go za doskonałą przenośność, wysokie walory handlowe i wydajność. Piękne podłużne bulwy gotują się miękko, mają delikatny smak, nadają się do gotowania i smażenia, przyrządzania zup i sałatek. Poważną wadą tej odmiany jest to, że szybko się odradza.

Ziemniaki Ivan da Shura dojrzewają wcześniej, więc liście nie cierpią na Fusarium. Jego zalety to:

odporny na suszę i ciepło;
przechowywanie długoterminowe;
stabilna wydajność;
potężny system root.

Wykop z krzaka około 20 pożywnych bulw o przyjemnym smaku i wysokiej zawartości skrobi. W przeciwieństwie do odmiany Ivan da Marya, ten ziemniak nie ulega degeneracji. Na jednym obszarze sadzi się ją przez kilka lat, zbierając duże rośliny okopowe.

Szkodniki i choroby

Ivan da Shura nie cierpi na alternariozę, którą przenoszą różne owady, nie jest dotknięty wirusami i rakiem ziemniaka. Odmiana rozwija odporność na zarazę, jeśli przed sadzeniem bulwy zostaną spryskane preparatami zawierającymi miedź.

Zapobieganie rozwojowi zgnilizny korzeni pomaga:

umiarkowane podlewanie;
Krzewy wzgórza;
nakładanie popiołu.

Młode liście ziemniaka są upodobaniem przędziorków, mszyc. Uwielbia je stonka ziemniaczana, od której ratują je środki biologiczne i środki owadobójcze.

Odmiana Ivan da Marya rzadko jest dotknięta wirusami, rakiem ziemniaka, jednak wilgotna i zimna pogoda przyczynia się do rozwoju chorób grzybiczych. W przypadku zarazy wierzchołki pokryte są brązowymi plamami, które przechodzą na rośliny okopowe.

Ziemniak Ivan da Marya cierpi na srebrzyste i mszyce pospolite, na zwijanie się liści. Wyeliminowanie niebezpieczeństwa uszkodzenia roślin umożliwia zapobieganie, które obejmuje:

sadzenie zdrowych bulw;
przetwarzanie nasion;
usuwanie chwastów.

Nie możesz uprawiać tej odmiany w jednym miejscu przez kilka lat z rzędu. Gdy na ziemniakach pojawią się oznaki zarazy, 25 g Agat-25 rozpuszcza się w wiadrze z wodą, a łóżka spryskuje się co najmniej 2 razy. Zapobiega zwijaniu się liści poprzez nawożenie nawozami zawierającymi potas.

W celu zwalczania parcha krzewy są traktowane środkami owadobójczymi, takimi jak Antrakol, Champion. Aby zapobiec chorobie, przed sadzeniem bulwy umieszcza się w roztworze siarczanu miedzi lub kwasu borowego.

Aby uniemożliwić nicienie wybieranie ogrodu, Bazamid został rozrzucony na ziemi. Niegroźnie wyglądający owad w paski wyrządza wielką szkodę ziemniakom. Aby zniszczyć stonki ziemniaczanej, produkuje się wiele leków, które muszą być stale zmieniane, ponieważ stawonogi szybko się do tego przyzwyczajają. Do najskuteczniejszych insektycydów należą Intavir, Karate, Arrivo, Mospilan, Regent.

Niektórzy mieszkańcy lata walczą z groźnym szkodnikiem ziemniaków przy użyciu metod biologicznych. W tym celu sadzą czosnek między rzędami, sieją nagietki i nagietek, spryskują liście naparem z piołunu.

Zbiór i przechowywanie plonów

Ivan da Marya zaczynają wykopywać ziemniaki, 4 miesiące po pojawieniu się kiełków, kiedy wierzchołki wyschną. Bulwy z wgnieceniami, nacięciami są używane natychmiast i nie są umieszczane w piwnicy.

Przed położeniem do długoterminowego przechowywania rośliny okopowe można spryskać siarczanem miedzi. Ziemniaki nie gniją, nie tracą smaku przy 2-4 stopniach ciepła. Bulwy będą leżeć do następnych zbiorów, jeśli zostaną umieszczone w skrzynkach, przesuwając się z suchymi liśćmi piołunu lub czarnego bzu.

Ivan da Shura wykopuje korzenie ziemniaków kilka tygodni wcześniej. Charakteryzują się doskonałą jakością przechowywania i są przechowywane do wczesnego lata.