Porzeczka Bagheera: opis i charakterystyka odmiany, sadzenie i pielęgnacja ze zdjęciem

Zbieranie co roku krzewów porzeczek nie jest takie trudne. Ogrodnik musi wybrać jedną z odmian, która nie będzie wymagała dużego wysiłku i czasu, ale przyniesie pyszne owoce. Opis ten odpowiada odmianie porzeczki Bagheera. Jest odporny na zimę, bezpretensjonalny w pielęgnacji, a także owocuje obficie.

Historia wyboru

Tę odmianę średnio późnego dojrzewania uzyskano w Instytucie Michurin. Aby go uzyskać, skrzyżowano odmiany Minai Shmyrev i Bredthorp. Przeprawa została przeprowadzona przez K.D. Sergeeva i T.S. Zwiagin.

Zalety i wady odmiany wielkoowocowej Bagheera

Korzyści:

• hardy;
• odporny na suszę;
• przenośne, leżące;
• samopłodne;
• wcześnie rozwinięte.

Wady:

• niezbyt odporny na mączniaka prawdziwego;
• podatne na roztocza;
• łatwo się pali w bezpośrednim świetle słonecznym.

Opis kultury

Charakterystyczną cechą tej odmiany jest mrozoodporność. Jednak ogrodnik musi wziąć pod uwagę inne cechy.

Zewnętrzne cechy krzaka

Liście krzewu są pięciopalczaste. Kolor liści jest od jasnozielonego do ciemnozielonego. Blaszka liścia jest matowa, gładka. Krawędzie liścia są pofalowane. Kwiaty krzewu są średniej wielkości, kielichowate.

Plon odmiany

Krzewy Bagheera szybko rosną. 12-24 miesiące po posadzeniu sadzonki ogrodnik otrzyma plony. Z jednego krzewu można zebrać 5 kilogramów owoców.

Tolerancja na mróz i suszę

Odmiana odporna na niskie temperatury. Toleruje również letnie upały i bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Podatność na choroby i szkodniki

Odmiana jest słabo chroniona przed roztoczem. Pąki zaatakowane przez roztocza nie wytwarzają zdrowych pędów i przenoszą choroby, takie jak frotte i mozaika. Skuteczną metodą zwalczania kleszczy jest traktowanie krzewów akarycydami (Neoron, Apollo).

Możesz również spryskać krzak roztworem siarki koloidalnej.

Wskazówki dotyczące uprawy

Aby prace nad sadzeniem porzeczek nie poszły na marne, należy wziąć pod uwagę takie czynniki jak klimat, skład gleby. Nawet rośliny rosnące w pobliżu krzaków mają znaczenie.

Odpowiednie warunki klimatyczne

22 lata temu Bagheera została wpisana do Państwowego Rejestru odmian, które mogą być używane w regionach północno-zachodnim, Wołga-Wiatka, Środkowa Wołga, a także na Uralu, zachodniej i wschodniej Syberii. Oznacza to, że porzeczkę Bagheera można z powodzeniem uprawiać w warunkach klimatycznych wymienionych podmiotów Federacji Rosyjskiej.

Wymagany skład gleby

Konieczne jest sadzenie sadzonek w gliniastej, piaszczystej glebie gliniastej o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Gleba musi być pożywna i luźna. Poziom wód gruntowych nie powinien przekraczać 50 centymetrów nad powierzchnią.

Najlepsi sąsiedzi

Porzeczki czerwone i żółte nie powinny być sadzone obok czarnych. Wiciokrzew i wiśnie dobrze czują się w pobliżu krzaków Bagheera. Spośród roślin zielnych za najlepszych sąsiadów uważa się cebulę, czosnek, nagietek i nagietki.W przypadku pomidorów, papryki, ziemniaków, składniki fitoncydowe produkowane przez Bagheera będą służyć jako ochrona przed szkodnikami.

Proces sadzenia czarnej porzeczki krok po kroku

Bagheera od dawna jest uprawiana przez ogrodników w różnych regionach Federacji Rosyjskiej. Taka popularność odmiany wynika z faktu, że jest bardzo bezpretensjonalna w pielęgnacji.

Ogrodnik musi prawidłowo sadzić sadzonki, a za rok lub dwa będzie mógł zebrać wspaniałe zbiory.

Algorytm lądowania jest następujący:

1. Usunięcie części ziemi z wnęki.
2. Instalacja materiału do sadzenia we wnęce pod kątem, prostowanie korzeni.
3. Dokładne zasypywanie ziemią. Musisz lekko potrząsnąć łopatą, aby gleba wypełniła puste przestrzenie obecne w systemie korzeniowym.
4. Ubijanie i mulczowanie gleby w pobliżu krzewu porzeczki.

Wybór sadzonek

Tylko zdrowe sadzonki gwarantują prawidłowy rozwój krzewu i dobre zbiory. Zasady wyboru materiału do sadzenia są następujące:

• wskazane jest, aby wybrać młode sadzonki (roczne, dwuletnie);
• korzenie powinny być potężne, mocne. Minimalna długość to 200 milimetrów. Nie powinno być żadnych obszarów dotkniętych gniciem;
• górna część powinna zawierać parę gałązek o długości od 30 do 35 centymetrów. Pędy powinny być sprężyste, pokryte nieuszkodzoną elastyczną korą.

Przygotowanie strony

Możesz przygotować miejsce do sadzenia z wyprzedzeniem 30 dni. Algorytm wygląda następująco:

1. Wyrównywanie gleby, usuwanie chwastów.
2. Kopanie ziemi, rozbijanie dużych kawałków ziemi.
3. Zarys wnęki do lądowania (okrąg o średnicy pół metra). Głębokość dołu powinna wynosić od 40 do 45 centymetrów. Górna, żyzna część gleby jest usuwana na bok.
4. Dodanie 3 kilogramów obornika, 130 gramów superfosfatu granulowanego, 170 gramów popiołu, 27 gramów siarczanu potasu do zdeponowanej ziemi. Zamiast tego możesz użyć 200 gramów nawozów mineralnych.
5. Zasypywanie odroczonej ziemi do wnęki.
6. Wlej 2 wiadra wody do otworu. Jest to konieczne do zagęszczenia gleby.

Jeśli gleba w wybranym miejscu jest zbyt kwaśna, wymagane jest wapnowanie. W tym celu na każdy kwadrat ziemi do kopania wlewa się pół kilograma mąki dolomitowej lub wapna palonego.

Data i miejsce lądowania

Najlepiej sadzić w okresie jesiennym lub wiosennym. Jesienią konieczne jest sadzenie porzeczek na początku października. Umożliwi to krzewowi pomyślną adaptację. Do wiosny krzew zakorzeni się, a gdy zrobi się cieplej, zacznie szybko rosnąć.

Wiosną sadzenie jest wymagane, zanim pąki zaczną puchnąć. W przeciwnym razie okres, w którym krzew się zakorzeni, znacznie się wydłuży.

Porzeczkę należy sadzić tak, aby nie spadła na palące słońce. Ponadto wymagana jest ochrona sadzonek przed podmuchami wiatru. W tym celu wskazane jest posadzenie krzewów wzdłuż ściany domu lub żywopłotu.

Pielęgnacja porzeczkowa

To, że odmiana jest bezpretensjonalna i odporna, nie oznacza, że nie trzeba o nią dbać. Przeprowadzenie prostych zabiegów agrotechnicznych pozwoli wzmocnić odporność porzeczek i zebrać duże plony.

Nawadnianie i nawożenie

Podlewanie powinno być częste i obfite, ale nie bądź zbyt gorliwy. Norma to pięć wiader na kwadrat. Ziemia powinna być zwilżona na głębokość 40 centymetrów. Top dressing można rozpocząć w trzecim roku. Aby to zrobić, możesz użyć siarczanu potasu. Jeden krzew wymaga 15 gramów nawozu. Top dressing stosuje się w okresie jesiennym, kiedy plony są zbierane.

Cięcie

Zaraz po posadzeniu krzewu odcina się go do połowy lub nawet dwóch trzecich długości pędów. Następnie musisz postępować zgodnie z tym planem:

1. Wiosną drugiego roku przeprowadza się formowanie gałęzi szkieletowych. Aby to zrobić, wybierz od trzech do pięciu najsilniejszych pędów. Inne pędy są odcinane. Około lipca na gałęziach szkieletu pojawiają się dwa pąki.
2. Trzeciej i czwartej wiosny wybiera się pięć najsilniejszych pędów spośród wszystkich pędów zerowych. Inne pędy są odcinane. Wierzchołki gałęzi, które wyrosły w zeszłym roku, są odcinane.
3. W rezultacie po pięciu latach powstaje silny krzew, który składa się z trzech lub czterech pędów w każdym wieku, ale nie starszych niż pięć lub sześć lat.

Zabiegi profilaktyczne

Krzewy porzeczek muszą być utrzymywane w czystości. Wymaga to szybkiego usunięcia chwastów, które przyciągają szkodniki.

Gleba pod krzakami i między rzędami musi być regularnie spulchniana. Jest to wymagane, aby zapewnić oddychalność, przepuszczalność wody. Podobną procedurę należy wykonywać co najmniej raz na 30 dni przez cały sezon wegetacyjny. Każdej jesieni ziemię wokół porzeczek i między rzędami należy przekopać o 15 centymetrów.

Schronisko na zimę

Odmiana toleruje zimno do minus trzydziestu stopni. Wystarczy naturalna ochrona w postaci śniegu. Jeśli jednak śnieg nie spadnie, konieczne jest stworzenie schronienia. Aby to zrobić, połączone krzewy są owinięte dowolnym materiałem, który przepuszcza powietrze.

Recenzje ogrodników na temat porzeczki Bagheera

Ogrodnicy wypowiadają się pozytywnie o tej odmianie, uznają Bagheerę za najlepszą porzeczkę wielkoowocową. Zauważają, że odmiana jest podatna na roztocza i wymaga zabiegów chemicznych. Jeśli odpowiednio dbasz o porzeczki, wady Bagheery zostaną zminimalizowane, a zalety zostaną w pełni ujawnione.

Zalecane