Karp srebrny: jak wygląda i gdzie mieszka, co je, składa tarło i rozmnaża się w stawie

Karp biały lub pospolity to ryba z rodziny karpiowatych. Pod innymi nazwami znany jest jako tołpyga, tołpyga i tołpyga. Występuje w słodkich wodach Europy i Azji. Ta duża ryba ma ogromne znaczenie jako obiekt połowów komercyjnych i wędkarskich, a także jest popularna wśród wędkarzy. Rozważ szczegółowo sposób życia karpia srebrnego, jego rodzaje i inne interesujące cechy.

Opis ryby

To szkolna ryba z rodziny karpiowatych. Jest znana ze swojej siły, szybkości i zwinności, co czyni ją ekscytującym celem dla żądnych przygód rybaków.

Wpuszczany do sztucznych stawów akwakultury karp srebrny pomaga zapewnić przejrzystość wody i brak zakwitów glonów.

Wygląda jak

Srebrny karp ma dużą czaszkę z wysuniętym czołem, stąd jego nazwa. Ma cienką, spiczastą płetwę grzbietową i dużą płetwę odbytową. Bighead wyróżnia się rozmiarem i wyraźnymi cechami fizycznymi:

• oczy nisko osadzone na głowie;
• bez wąsów;
• usta, które wyglądają jak „do góry nogami”.

Karp srebrzysty to jedyna ryba z pyskiem nad oczami.

Odcień łusek u różnych gatunków bywa różny, ale zazwyczaj kolor jest srebrny, ciemniejszy na grzbiecie i jaśniejszy na brzuchu. Wraz z wiekiem ryb zmienia się ich ubarwienie; u starszych osobników z reguły grzbiet przybiera zielonkawy odcień.

Ryba ma duże usta bez zębów z masywnymi wargami. Taka struktura wykształciła się podczas ewolucji, ponieważ karp srebrzysty żywi się wyłącznie fitoplanktonem.

Bighead osiąga imponujące rozmiary - metr długości i wagę do trzydziestu kilogramów, a niektóre osobniki dorastają nawet do półtora metra przy wadze pięćdziesięciu kilogramów. To sprawia, że złowienie tak ogromnego okazu jest mile widzianym przeżyciem dla każdego wędkarza.

Srebrny karp ma szybkie tempo wzrostu. W idealnym środowisku z obfitością pokarmu intensywnie buduje wagę. W rezultacie młode osobniki w sprzyjających okolicznościach osiągają półtora kilograma wagi w ciągu dwóch lat; w wieku pięciu lub sześciu lat ryby te osiągają maksymalną wagę i długość, po czym wzrost zatrzymuje się.

W wieku trzech lat karpie srebrzyste zwykle dorastają do trzydziestu do sześćdziesięciu centymetrów długości i ważą od dwóch do czterech kilogramów.

Gdziekolwiek się znajdzie

Bighead to ryba słodkowodna pochodząca z północnej i północno-wschodniej Azji. Została sprowadzona do Europy w celu sztucznej hodowli.

Ta ryba jest przyciągana do spokojnych zbiorników ze stojącą wodą. W ciągu dnia zwykle przebywa na mniejszej głębokości, gdzie nie słychać głośnych dźwięków z powierzchni. Nocą wraca na wybrzeże w poszukiwaniu pożywienia.

Maksymalna preferowana temperatura wody dla tołpygi to 20-25°C, więc ryby zwykle pozostają w środkowych warstwach wody i nie pływają bliżej dna, gdzie temperatura jest niższa. W nocy karpie srebrzyste zwykle gromadzą się na płytkich obszarach, gdzie woda nagrzała się w ciągu dnia. Karp srebrny również preferuje siedliska z miękkim mulistym dnem i wysoką szatą roślinną. Doświadczeni wędkarze z powodzeniem wykorzystują tę wiedzę do wstępnego określania prawdopodobnych łowisk.

Styl życia

Najważniejsze jest to, że karpie srebrne nie są samotnymi stworzeniami. Raczej gromadzą się w małych stadach. Ich grupy składają się zwykle z ryb w różnym wieku i różnej wielkości.

Wyjeżdżając na ryby warto szukać karpia srebrnego w spokojnych wodach, z dala od głównych dróg lub miejsc z głośnymi miejskimi odgłosami - tołpygi nie występują w "hałaśliwych" wodach.

Pustogłowy toleruje szeroki zakres temperatur, od 0 do 40 stopni Celsjusza, a także niski poziom tlenu i lekko słoną wodę.

Zachowanie ryb zmienia się wraz z porami roku:

1. Jesienią, gdy temperatura wody spada poniżej ośmiu stopni, karp srebrzysty przybiera warstwę tłuszczu.
2. Zimuje i szuka dla niej miejsc na dnie zbiorników.
3. Wiosną, po przebudzeniu z obfitością planktonu w wodzie, szuka pożywienia w głębokich wodach, a potem, gdy temperatura dochodzi do dwudziestu czterech stopni, wypływa wyżej na powierzchnię. W tym okresie ryba jest łatwa do złapania ze względu na jej silny głód, ponieważ rzuci się na wszystko, co choćby trochę przypomina jedzenie. Do końca maja wędkarze łowią karpie srebrne za pomocą kawałka filtra papierosowego lub gumy piankowej.

W optymalnych warunkach ryby mogą żyć dwie dekady. Jednak w hodowli komercyjnej jest to nieopłacalne finansowo, dlatego ryba trafia na sklepowe półki w wieku dwóch, trzech lat, kiedy jej wielkość staje się wystarczająca.

Dwie najczęstsze choroby wśród karpi srebrnych w ich naturalnym środowisku to pseudomonoza i difyllobotrioza.

Pierwsza choroba prowadzi do miejscowego krwawienia na skórze i szybko rozprzestrzenia się w populacji, doprowadzając do śmierci całych grup ryb.Druga to choroba pasożytnicza, która występuje w wyniku zakażenia ryb szerokim tasiemcem. Spożywanie niedogotowanych lub surowych zanieczyszczonych ryb stanowi zagrożenie dla zdrowia ludzkiego.

Tworzenie

Karp srebrny osiąga dojrzałość płciową i jest gotowy do rozmnażania w wieku od dwóch do czterech lat. W tym momencie ryby urosły wystarczająco, aby łatwo dotrzeć do tarliska.

Tarło karpi srebrzystych rozpoczyna się, gdy temperatura wody wzrośnie do odpowiedniego poziomu wczesnym latem. Jeśli nadejdą chłodne dni, tarło zostanie opóźnione o dwa do czterech tygodni. Ryby te preferują do rozmnażania rzeki z mętną wodą. Aby znaleźć odpowiednie miejsce, zaczynają migrować. W tym czasie czasami przemieszczają się na znaczne odległości od swojego zwykłego siedliska.

Ryby, które są w trakcie tarła, można łatwo rozpoznać po kolorze. W tym okresie łuski wyglądają na niebieskawo-szare.

Karpie wielkogłowe wybierają na tarło płytkie, trawiaste, nasłonecznione zbiorniki wodne, w takich miejscach najlepiej ratować potomstwo. Jaja nie przyczepiają się do żadnej roślinności, lecz unoszą się na powierzchni wody. Dzięki temu, że są prawie niewidoczne wśród roślinności, są chronione przed zjedzeniem przez ptaki i inne ryby.

Jedna samica produkuje nawet pół miliona jaj, z których w ciągu tygodnia pojawia się już narybek. Na początku zjadają zooplankton, ponieważ ich usta nie są jeszcze w pełni rozwinięte. Po czterech dniach zaczynają trawić pokarmy roślinne, ale przez jakiś czas nadal preferują białka zwierzęce.

Opinia ekspertaZareczny Maksym WaleriewiczAgronom z 12-letnim stażem. Nasz najlepszy ekspert ogrodniczy.Zadać pytanieCo zaskakujące, pomimo naturalnego mechanizmu „kamuflażu” jaj, przeżywalność narybku jest dość niska.Z pięciuset tysięcy jaj złożonych przez samicę dziewięćdziesiąt trzy procent umiera w ciągu pierwszych dziesięciu dni. Z pozostałego narybku tylko cztery procent dożyje dorosłości.

Wrogowie naturalni

Karp srebrzysty to ryba imponujących rozmiarów, przy czym zachowuje się niezwykle ostrożnie, jednak w swoim naturalnym środowisku ma wielu wrogów. Najczęstszym z nich jest szczupak, który uwielbia żerować na srebrnych karpiach w każdym wieku.

Narybek jest zagrożony przez ptaki i duże okonie, dla których jest ulubionym przysmakiem.

Karp srebrzysty, dorastając, sam może doprowadzić do naruszenia ekosystemu zbiornika. Dzieje się tak dlatego, że dzięki niestrudzonemu apetytowi karp srebrzysty zjada wszystkie rodzaje planktonu, nie pozostawiając pożywienia innym rybom.

Jednak to ludzie są przede wszystkim odpowiedzialni za spadek liczebności tej ryby. Wynika to z komercyjnego przełowienia.

Rodzaje ryb

Istnieją trzy rodzaje karpia srebrnego, z których każdy wyróżnia się cechami fizycznymi, wyżywieniem i rozmiarem. Ponadto istnieją duże różnice w tempie wzrostu i wadze.

Biały

Białego płetwę łatwo rozpoznać po krótszej długości i bladych łuskach, prawie przypominających srebrny kolor. Ten gatunek rzeczny ma duże ciało z obszerną głową. Jego główna dieta składa się z fitoplanktonu, ponieważ budowa skrzeli nie pozwala mu na spożywanie zooplanktonu. Ze względu na brak białka zwierzęcego w diecie gatunek ten jest mniejszy niż odmiana pstrokata. Jego długość sięga 100 cm, a maksymalna waga to nie więcej niż dwadzieścia kilogramów.

Biała odmiana karpia srebrzystego jest szczególnie korzystna do sztucznego rozrodu ze względu na skład jej mięsa. Filety są bogate w tłuszcz, co czyni je doskonałym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3.

Kolorowy

Pstrokaty srebrny karp, znany również jako pstrokacz południowy, wyróżnia się znacznymi rozmiarami i wagą. Jego płyty skrzelowe są zaprojektowane w taki sposób, że jest w stanie żywić się zooplanktonem, co pozwala mu urosnąć do imponujących rozmiarów.

Ten srebrny karp ma dużą głowę i wydłużony ogon. Łuski ryb są przeważnie ciemne, prawie czarne w górnej części ciała. Jest jaśniejszy po bokach, ale przeplatany ciemnymi plamami, co doprowadziło do nazwy gatunku. Młode osobniki mają zwykle blady kolor, bardziej przypominający złoto.

Pstrokata pstrokata jest w stanie wytrzymać szeroki zakres temperatur, od 0° do 36°C. Osiąga 100-150 cm i waży do sześćdziesięciu kilogramów. Ze względu na zdolność do poprawy jakości wody gatunek ten stał się popularnym i ekonomicznie ważnym wyborem do hodowli ryb w sztucznych stawach.

Hybryda

Ten podgatunek tołpygi to hybryda stworzona przez skrzyżowanie białych i pstrokatych odmian karpia srebrnego. Odziedziczył najlepsze cechy obu gatunków, w tym:

• zdolność do szybkiego przybierania na wadze;
• wytrzymywać zmiany temperatury;
• spożywaj fitoplankton;
• toleruje niskie temperatury, pozostając aktywnym i zachowując pożywne i smaczne mięso.

Jego cechy pozwalają na hodowlę tego gatunku karpia srebrzystego do celów rolniczych na terenach strefy zimnego klimatu.

Podobna ryba

Pełnogłowy ma wiele cech podobnych do innych ryb karpiowatych, z których główną jest duże ciało. Istnieją jednak między nimi wyraźne różnice, zarówno w wyglądzie, jak iw smaku i składzie mięsa. Szczególnie ważne jest, aby wziąć je pod uwagę planując hodowlę ryb w sztucznych zbiornikach.

Kupidyn

Główną różnicą między tymi dwoma rodzajami ryb jest ich stępka brzuszna.U karpia kil jest długi, zaczyna się od gardła, natomiast u karpia srebrnego rozciąga się od płetw piersiowych. Kupidyna można łatwo rozpoznać po wydłużonym ciele i dużych łuskach, a także ogólnie po większych rozmiarach.

Amorek żywi się wyłącznie roślinnością rosnącą na dnie zbiornika. Jego mięso jest uważane za bardziej soczyste i delikatniejsze niż karpia srebrnego, ma też mniej kości. Oba gatunki mają podobne zwyczaje, jeśli chodzi o tarło i zasady życia.

Karp

Fizyczna budowa karpia i tołpygi jest nieco inna. Karpie charakteryzują się:

• nie tak duża jak głowa srebrnego karpia;
• ciało wrzecionowate;
• duże łuski, ale wszystkie są tego samego koloru.

Kształt pyska karpia jest adaptacyjny, a jego pysk można rozszerzyć, co czyni te ryby wszystkożernymi. Mięso tego gatunku jest delikatne i ma przyjemny smak.

Jak hodować srebrnego karpia

Karp srebrzysty to ryba wybredna, która potrzebuje specjalnych warunków do hodowli. Temperatura jest dla niego szczególnie krytyczna. Karp srebrny uwielbia ciepło, dlatego temperatura w stawie powinna wynosić co najmniej 25°C. Należy to wziąć pod uwagę podczas hodowli w Rosji. Ryby wielkogłowe mają również wymagania dotyczące głębokości wody. Odpowiednia jest dla niej głębokość od trzech do czterech metrów.

Ważne jest przestrzeganie pewnych zaleceń podczas hodowli w sztucznym stawie, aby osiągnąć pożądane rezultaty. Ważne jest, aby zaspokoić potrzeby ryb w przestrzeni iw tlenie. Staw musi mieć powierzchnię co najmniej dwustu metrów kwadratowych, nawet jeśli zawiera niewielką ilość ryb, podczas gdy na hektar nie powinno być więcej niż dziewięćset osobników.

Aby zapobiec masowym chorobom, zaleca się podział mieszkańców stawu na grupy wiekowe. W stawie należy zapewnić różnorodność roślin, aby zapewnić dobre źródło pożywienia; a niektóre obszary są przeznaczone na tarło.Temperatura wody w stawie nie powinna spaść poniżej osiemnastu stopni.

Ważne jest, aby stale czyścić i dezynfekować stawy, aby zapobiegać chorobom ryb. Należy unikać trzymania ryb w stawie dłużej niż dwa, trzy lata, ponieważ w ten sposób nie będzie można odzyskać kosztów.

Oczywiście istnieje wiele subtelności związanych z hodowlą karpia srebrnego w stawie, ale ważne jest przestrzeganie podstawowych zasad.

Głównym pokarmem w diecie karpia srebrnego jest fitoplankton, który prowadzi do zakwitów wodnych. Aby ryby nie głodowały, w sztucznym stawie powinno być dużo roślinności dennej i wysokiej. Wprowadzając ryby do stawu po raz pierwszy, należy je karmić, aż przyzwyczają się do panujących warunków. Po dojrzewaniu i sprzyjających warunkach w stawie, takich jak optymalna temperatura i obecność roślinności, opasła nie potrzebuje nawożenia pogłównego.

Główne koszty związane z hodowlą ryb to budowa i utrzymanie stawu, zakup pokarmu oraz wprowadzenie do niego młodych ryb. Ponadto warto wziąć pod uwagę koszty transportu, pieniądze na reklamę i bezpieczeństwo. Nie zapomnij również o podatkach; ich wyliczenie zależy od wielu czynników, na przykład od rodzaju rejestracji firmy.

Ze względu na szybki wzrost i brak chorób hodowla ryb pozostaje dochodowym biznesem. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku hodowli tołpygi lub mieszańca, ponieważ osobniki te mają szybkie tempo wzrostu i są łatwe do sprzedaży na rynku.

Opinia ekspertaZareczny Maksym WaleriewiczAgronom z 12-letnim stażem. Nasz najlepszy ekspert ogrodniczy.Zadać pytanieGłówne załamanie budżetu nastąpi z powodu braku wystarczającej ilości pokarmu w stawie. Koszt zakupu suplementów będzie większy niż wszystkie otrzymane dochody. Dlatego tak ważne jest, aby w stawie było dużo naturalnego pokarmu dla karpia srebrnego.

Jak łowić

Karp wielkogłowy nie jest rybą morską, należy to wziąć pod uwagę przy planowaniu połowów. Od maja do końca września dozwolony jest połów tołpygi w jej naturalnym środowisku. Z wyjątkiem okresu tarła, podczas którego połowy są prawnie zabronione.

Łowienie karpia jest trudne ze względu na jego zachowanie. Najlepiej spróbować szczęścia, gdy temperatura wody wzrośnie do 18-20°C, gdyż wtedy ryby pływają w środkowych warstwach toni. Jeśli robi się zbyt gorąco, mają tendencję do schodzenia głębiej. Dlatego jeśli zdecydujesz się łowić w słoneczny, bezwietrzny dzień, najlepiej zacząć o wschodzie słońca.

Wybór miejsca

Najlepsze miejsca do wędkowania to małe akweny o zróżnicowanej topografii dna, gdzie woda płycizna przeplata się z głęboką. Dawne zbiorniki wodne są również dobre do wędkowania.

Zorientowani wędkarze mówią o tendencji srebrnych karpi do wybierania tej samej ścieżki, gdy są w swoim „domowym” stawie. Radzą rozpoznać i zanotować te „ścieżki”, ustawiając wzdłuż nich sprzęt wędkarski.

Łapanie srebrnego karpia w rzece to sprawa beznadziejna, bo ryby tam są w ciągłym ruchu.

Wybór czasu

Warunki wędkowania zmieniają się w zależności od pory roku. W cieplejszych miesiącach najlepiej łowić wczesnym rankiem lub późnym popołudniem, gdy temperatura nieznacznie spada. Najbardziej udane łowienie odbywa się przy bezwietrznej i chmurnej pogodzie, gdyż ryby są wrażliwe na zmiany ciśnienia atmosferycznego. W zimnych porach roku karpie srebrzyste można spotkać bezpośrednio po stopieniu się lodu lub w czasie roztopów i po pęknięciu lodu na wiosnę.

Biorąc pod uwagę wagę ryby, wymagany jest mocny sprzęt wędkarski. Zaleca się stosowanie wędek karpiowych. Ponadto dobrze jest wybrać grubą żyłkę o średnicy co najmniej 0,3-0,4 mm.

Należy pamiętać, że prawo zabrania połowów w okresach lęgowych karpia.

Jakiej przynęty użyć

Doświadczeni wędkarze często stosują różne rodzaje przynęt. Kukurydza w puszkach lub świeży groszek są szczególnie preferowane, ponieważ są zarówno ciężkie, jak i gęste, dzięki czemu pozostają połączone z haczykiem. Ponadto ich jasny odcień sprawia, że wyróżniają się w mętnych wodach. Zwykle skuteczna jest również kasza jęczmienna, ciasto i duża bułka tarta.

Kluczem do sukcesu w łowieniu zanętą jest stworzenie efektu „rozpylania”, który naśladuje plankton, a tym samym przyciąga ryby. Aby to osiągnąć, zanęta jest wykonana z kombinacji mąki, kaszy manny, mleka w proszku i innych składników, które po zmoczeniu zamieniają się w chmurę pyłu w wodzie. Skondensowane mleko pomaga również stworzyć pożądaną „mgiełkę”, która jest atrakcyjna dla ryb.

Połowy technoplanktonu

Technoplankton to rodzaj przynęty, która po zanurzeniu w wodzie rozpuszcza się na drobne cząsteczki i tworzy rodzaj chmury.Ze względu na podobieństwo do nagromadzeń planktonu karp srebrzysty bardzo dobrze na niego kąsa. Z reguły technoplankton jest wykonany w postaci małej beczki z otworem biegnącym przez całą jej długość. Ten rodzaj przynęty jest idealny do dalekich rzutów.

Podczas łowienia tą techniką używa się pewnego narzędzia - kija z dużą główką. Konieczne jest trzymanie przynęty w jednym miejscu. Obciążniki są regulowane tak, aby przynęta pozostawała co najmniej trzydzieści centymetrów pod wodą.

Zamiast technoplanktonu wędkarze mogą wybrać sprężynowe koszyczki zawierające specjalną mieszankę. Do ich użycia nadaje się ten sam sprzęt, co przy użyciu technoplanktonu.

Korzystanie z dolnego biegu

Przynęta denna (donka) to rodzaj sprężynowego koszyczka, który zawiera specjalną mieszankę pokarmową. Ona opada na dno. Mocowane są do niego dwa lub trzy haczyki, na które zakładane są piankowe kulki. Pomysł polega na tym, że kiedy ryba konsumuje cząstki pokarmu, połyka również granulki i zostaje zahaczona.

Wadą tej techniki jest to, że robiąc jedzenie w domu łatwo o pomyłkę w przepisie, a przynęta nie rozproszy się jak chmura. Dla pewności w podajniku umieszcza się tabletkę musującą. Reagując z wodą, pomoże rozproszyć cząsteczki jedzenia w wodzie.

Jednak główną wadą tego gatunku jest to, że łowienie dużych ryb jest prawie niemożliwe, ponieważ z reguły pozostaje w górnych warstwach zbiornika i nie ma tendencji do opadania na dno.

Wędkarstwo „Zabójczy karp” - co to jest

Zaletą używania tego sprzętu jest możliwość złowienia kilku ryb jednocześnie. Dodatkowo zdolność do samozacięcia nie pozwala srebrnemu karpiowi zsunąć się z haczyka. Dodatkowo wszystkie haczyki ukryte są w technoplanktonie, co czyni je niewidocznymi dla ryb. Warto zauważyć, że technoplankton do tego sprzętu został specjalnie zaprojektowany, aby był szczególnie atrakcyjny dla ryb.

Dużą rolę odgrywa również spławik tego sprzętu wędkarskiego. Ma półokrągły kształt z otworem pośrodku, który zapewnia stabilność.

O mięsie

Mięso karpia to produkt wysokokaloryczny o znacznej wartości odżywczej. Jest bogaty w proteiny, zawiera witaminy z grupy B, witaminy A, D i E oraz pierwiastki śladowe takie jak żelazo, fosfor i jod.

100 gramów gotowanego mięsa karpia srebrnego zawiera około 20 gramów białka i 90 kalorii. Ponadto mięso z dużej głowy zawiera mało tłuszczu i cholesterolu, co czyni je jeszcze zdrowszym. Wysoka kaloryczność mięsa idzie w parze z wysoką zawartością białka, które pod względem strawności jest porównywalne z białkiem drobiowym.

Jednak, jak wszystkie produkty rybne, karp srebrny czasami zawiera rtęć, dlatego jedząc go, należy monitorować ilość spożywanych ryb.

100 gramów filetów z karpia srebrnego zawiera następujące składniki odżywcze:

1. Białka: 20g
2. Tłuszcz: 1,2g
3. Węglowodany: 0g
4. Kalorie: 90 kcal.

100 gram filetów zawiera również znaczne ilości witamin i składników mineralnych, w tym:

1. Witamina B12: 3,5 mcg.
2. Witamina B6: 0,2 mg.
3. Witamina E: 0,8 mg.
4. Witamina D: 11 mcg.
5. Żelazo: 0,9 mg.
6. Fosfor: 275 mg.
7. Potas: 360 mg.
8. Magnez: 43 mg.
9. Sód: 50 mg.

Mięso jest delikatne, soczyste i ma subtelny słodkawy posmak. Smak ryby pozostaje niezmieniony nawet po zamrożeniu, ale ma jedną istotną wadę - jest to jej struktura kostna. Mięso zawiera masę małych kości, które mogą stać się przeszkodą podczas jedzenia.

Karp srebrzysty charakteryzuje się tym samym, co prawie wszystkie ryby słodkowodne – dużą ilością ości. Aby uniknąć tego problemu, wybierz dużą rybę, ważącą od trzech kilogramów. Chociaż nadal będzie miał dużo kości, ale przynajmniej będą duże i będzie można je łatwo usunąć.

Karpia wielkogłowego poleca się włączyć do diety osób starszych, cierpiących na cukrzycę, dnę moczanową i zapalenie błony śluzowej żołądka. Aby zachować dobroczynne właściwości ryb, najlepiej gotować je gotując lub dusząc.

Ciekawostki

Co jest niezwykłego w bigheadach:

1. Do tarła z reguły preferowane są muliste wody dużych rzek.
2. Chociaż prawie nigdy nie migrują na duże odległości, zdarzały się przypadki, gdy osobniki pływały daleko od swoich zwykłych siedlisk.
3. Wśród wędkarzy panuje opinia, że ryby czasem wyskakują z wody z powodu głośnego hałasu, np. z motorówki.

Zalecane