Spirea Vangutta: opis odmian, sadzenie i pielęgnacja, rozmnażanie i przycinanie ze zdjęciami

Wyróżniającą cechą, która sprawia, że Vangutta spirea jest nie tylko krzewem, ale prawdziwą ozdobą ogrodu, jest jej kwitnienie. Ta ozdobna roślina jest w stanie ożywić każdy, nawet najbardziej problematyczny obszar lawiną pięknych białych kwiatów. I względna bezpretensjonalność, łatwość przycinania i łatwość uprawy - to dalekie od wszystkich jej zalet.

Opis i odmiany

Ten gatunek został wyhodowany przez francuskich hodowców w drugiej połowie XIX wieku, krzyżując spireę kantońską i trójpłatową. Od razu zakochała się w ogrodnikach i od tego czasu nie straciła na popularności.Spirea Vangutta to kulisty krzew z licznymi rozłożystymi gałęziami. Liście są zaokrąglone, odwrotnie jajowate, z drobno ząbkowanymi krawędziami, od spodu ciemnozielone i niebiesko-zielone. Jesienią zmienia kolor na czerwono-pomarańczowy.

W momencie obfitego kwitnienia pędy opadają kaskadowo w kierunku ziemi. Kwitnie wiosną, od połowy maja, w czerwcu - w zależności od regionu wzrostu. Ale w sierpniu może nieco ponownie zakwitnąć. W czasie obfitego kwitnienia pędy spadają kaskadowo na ziemię. Kwiaty Spirea są małe, jasnobiałe, zebrane w liczne, gęste, półkuliste kwiatostany.

Różni się tolerancją cienia, bezpretensjonalnością i wysoką energią wzrostu. Gatunek mrozoodporny, ale przy znacznym spadku temperatury wierzchołki młodych gałęzi mogą lekko zamarznąć. Szeroko stosowany przez projektantów krajobrazu i prostych ogrodników do dekoracji domków letniskowych, tworzenia żywopłotów.Nadaje się do sadzenia w grupach mieszanych oraz jako pojedyncza roślina. Preferuje żyzną, luźną, przepuszczalną glebę o neutralnej kwasowości, ale może się rozwijać w różnych typach gleb.

Złota Fontaine

Złota Fontanna Spirea pojawiła się w wyniku mutacji spirei Vangutta. Ma wyraźniejsze walory dekoracyjne. Jest to zwarty, wdzięczny krzew liściasty o kulistym kształcie. Pędy o pomarańczowo-czerwonym odcieniu, rozłożyste, łukowate, do 1,2 metra wysokości. Szerokość spirei rośnie do 1,5 metra. Gold Fontaine rozwija się dość wolno. W sezonie wzrost wynosi tylko 15-20 centymetrów.

Młode liście na wiosnę zmieniają kolor na pomarańczowo-czerwony, a latem zmieniają się w spektakularnie nasyconą żółć. Liście są owalne, lekko klapowane, z błyszczącym połyskiem. Warunkiem zachowania ozdobnych, złotych liści jest sadzenie na otwartym słońcu.Gdy rośnie w cieniu, zmienia kolor na zielony.

Złote kwiaty Fontaine spirea są liczne, małe, białe, pogrupowane w półkuliste kwiatostany. Posiadają trwały, pachnący, miodowy aromat. To naprawdę złota fontanna w ogrodzie. Doskonała do formowania żywopłotów, w kompozycjach solo i grupowych, razem z iglakami i innymi roślinami liściastymi. Spirea Gold Fontaine jest wykorzystywana przez architektów krajobrazu do projektowania krajobrazu miejskiego. Różni się wysoką mrozoodpornością. Ta odmiana może być uprawiana na wszystkich rodzajach gleby.

Różowy Lód

Spirea Pink Ice to zwarty krzew o oryginalnych, różnobarwnych liściach i mocno opadających czerwonych gałęziach. Roślina ma kulisty kształt, wysokość i szerokość krzewu są podobne - od 1,5 do 2,0 metrów. Młode liście są kremowobiałe, rzadko różowawe. W miarę wzrostu nabierają jasnozielonego koloru, z pojawiającymi się obfitymi kremowymi plamami.

Spirea Pink Ice kwitnie w maju-czerwcu. Ma liczne, drobne, białe kwiaty. Zbierane są w gęste, piękne, półkuliste kwiatostany, gęsto pokrywające pędy. Wygląda spektakularnie w kontrastowych kompozycjach, na przykład z berberysem. Dobrze rośnie na glebach bez wody stojącej, o kwasowości od lekko kwaśnej do zasadowej. Dobra mrozoodporność, ale w bardzo niskich temperaturach końcówki młodych pędów mogą lekko zamarzać.

Renesans

Międzygatunkowa hybryda amerykańskiej selekcji, wyhodowana na bazie starej odmiany, ulubiona w ogrodach i parkach. Szybko rosnąca roślina, osiąga maksymalnie 1,5 metra wysokości i 2,0 metra szerokości. Charakteryzuje się bardziej zwartym rozmiarem krzewu niż spirea Vangutta. Gałęzie liczne, lekko zakrzywione.

Kwitnie od połowy kwietnia do końca maja z pięknymi kremowymi białymi kwiatami. Liście renesansowej spirei są wdzięcznie klapowane, małe, z drobno ząbkowanymi krawędziami, przez cały sezon barwione na niebiesko-zielone.

Preferuje uprawę w dobrze oświetlonych miejscach. Odmiana charakteryzuje się wysoką odpornością na choroby oraz mrozoodpornością. Odmiana praktycznie nie ma wad. Dodatkowo nie ma potrzeby ciągłego przycinania. Szeroko stosowany jako pojedyncza roślina i w różnych mieszanych kompozycjach.

Królewna Śnieżka

Urocza spirea o pięknej nazwie przetłumaczonej na język rosyjski - Królewna Śnieżka. Zgrabna, zwarta korona o zaokrąglonym kształcie, przypominająca nieco wazon. Gałęzie są wdzięcznie zakrzywione, z ciemnozielonymi, klapowanymi liśćmi, które jesienią stają się pomarańczowoczerwone. Wiosną białe kwiaty obficie pokrywają łodygi.

Strzały spadają kaskadowo aż do samej ziemi. Osiąga maksymalnie 1,20 metra wysokości i 1,50 metra szerokości. Dobrze znosi zanieczyszczone powietrze miejskie, ma wysoką zimotrwalosc. Ze względu na te właściwości roślina jest szeroko stosowana w parkach krajobrazowych i skwerach.Służy do tworzenia żywopłotów, a także pojedynczych lub grupowych roślin. Preferuje uprawę w pełnym słońcu.

Uprawianie krzaków

Przy całej wytrzymałości i bezpretensjonalności spirea woli sadzić w dobrze oświetlonych miejscach. I oczywiście daje najlepsze rezultaty, gdy rośnie na luźnych, przepuszczalnych glebach.

Jaka powinna być gleba

Preferuje żyzną, luźną, dobrze przepuszczalną glebę o neutralnej kwasowości. Ale spirea może z powodzeniem rozwijać się na różnych rodzajach gleby. Przy dużej gęstości gleby wymagane jest wykopanie większej objętości dołka. Na dole pożądane jest wylanie warstwy drenażu z tłucznia, keramzytu, małych kawałków cegły.

Wzór procesu i lądowania

Podczas sadzenia sadzonek spirei z otwartym systemem korzeniowym (OCS), szczególnie dużych okazów, ważne jest przestrzeganie dat sadzenia.Jesień to najlepszy czas na to. Można ją sadzić od początku do końca września, w niektórych przypadkach do połowy października, w zależności od regionu kraju. Główne warunki udanego przeszczepu to brak ciepła, pochmurna pogoda i wysoka wilgotność gleby.

Jeżeli jesienią jest mało deszczu, po posadzeniu należy zapewnić częste podlewanie. Posadzone wczesną wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków w pędach. Ale sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym (ZKS) sadzi się przez cały sezon. Jeśli gleba w miejscu sadzenia jest odpowiednia - luźna, dobrze przepuszczalna, wówczas wielkość otworu do sadzenia będzie o 25-30% większa niż korzeń przesadzanej rośliny. A głębokość otworu wynosi 40-50 centymetrów.

Ale jeśli gleba jest gliniasta, ciężka i jeśli możliwa jest stagnacja wody, wtedy dołek do sadzenia będzie 2-3 razy większy niż spirea korzeniowa. Po wykopaniu doły do sadzenia pokrywa się specjalnie przygotowanym podłożem. Oto opis uniwersalnej mieszanki doniczkowej:

• 1 część czystego piasku rzecznego, najlepiej gruboziarnistego;
• 1 część torfu neutralnego;
• 2 kawałki ziemi sodowej lub liściastej;
• 1 część dobrze zgniłego obornika.

Odległość między krzewami Vangutta spirea zależy od początku kwitnienia i celu sadzenia. Iglice kwitnące latem sadzi się w nasadzeniach grupowych w odległości 0,5-0,7 metra od siebie. Podczas tworzenia żywopłotu rośliny sadzi się w odległości 40-50 centymetrów. Przy ustawieniu w 2 rzędach odstęp między rzędami wynosi 30-40 centymetrów.

Odmiany kwitnące wiosną są umieszczane swobodniej. Aby stworzyć żywopłot, odległość między spireami wynosi 0,7-1,0 metra. A podczas tworzenia lądowań grupowych - 1,0-1,5 metra. Dzień przed sadzeniem spireę korzeniową moczy się w roztworze stymulatora wzrostu i fungicydu.Na samym lądowaniu na dno wykopu wlewa się podłoże, umieszcza się na nim sadzonkę, a korzenie starannie prostuje. Następnie dołek wypełnia się pozostałym podłożem, glebę lekko zagęszcza się i obficie podlewa się wodą.

Instrukcje dotyczące pielęgnacji

Spirea nie jest zbyt kapryśną rośliną, ale dla aktywnego wzrostu, spektakularnego i obfitego kwitnienia konieczne jest zapewnienie niezbędnej pielęgnacji. Składa się z podlewania, nawożenia pogłównego i terminowego przycinania, a także profilaktycznej ochrony przed chorobami i szkodnikami.

Pielęgnacja wody i gleby

Regularne odchwaszczanie, a także powierzchniowe spulchnianie gleby, ułatwi dostęp tlenu do korzeni, a także poprawi nawilżenie gleby podczas nawadniania i wchłanianie nawozów podczas nawożenia pogłównego. Podczas ściółkowania strefy korzeniowej spirei nie ma potrzeby spulchniania i pielenia. Ale ważne jest, aby monitorować grubość ściółki, jej warstwa powinna wynosić co najmniej 10 centymetrów.

Roślina nie toleruje stojącej wody w obszarze korzeni, dlatego ogrodnik sam określa częstotliwość podlewania w zależności od składu gleby. Ale w zasadzie krzaki obficie zlewają się z wodą 3-4 razy w miesiącu, a jeszcze częściej w okresie ekstremalnych upałów. Pielęgnacja polega również na obfitym spryskiwaniu korony, co korzystnie wpływa na wzrost spirei.

Karmienie i nawożenie roślin

Przy odpowiedniej wielkości dołku, wypełnionym naprawdę pożywnym podłożem, w pierwszym roku spirea nie może być w ogóle nawożona. W kolejnych latach wystarczy jeden zabieg na sezon - kompleksowy nawóz fosforowo-potasowy. I oczywiście ściółkowanie kręgu pnia materią organiczną, w szczególności zgniłym obornikiem.

Przycinanie Spirea

Dla obfitego, pięknego kwitnienia rośliny tworzą koronę, a także przeprowadzają czyszczenie sanitarne. Wszystkie chore, wysuszone, stare gałązki, liście i kwiatostany są okresowo usuwane. Ale dla pomyślnego zimowania wszystkie procedury przycinania są przeprowadzane przed nadejściem chłodów.

Liczba cięć w celu uzyskania ozdobnej korony wynosi 2-4 na sezon, w zależności od energii wzrostu. Spirea dobrze znosi przycinanie. Podczas przycinania ogrodnik musi pamiętać, że spirea kwitnie na pędach drugiego roku. I ważne jest, aby nie przesadzić, w razie potrzeby należy pozostawić na pędzie 1-2 mocne pąki.

Choroby i szkodniki

Przede wszystkim konieczne jest utrzymanie ogólnego stanu zdrowia roślin. Ale jeśli nie stosuje się technologii rolniczej, spirea staje się bardziej podatna na choroby i szkodniki. Być może klęska mszyc, muchówek, muszek żółciowych. W celu ich zapobiegania i bezpośredniej kontroli stosuje się opryskiwanie roztworem insektycydów - Aktara, Aktellik, Enzhio.

Wysoka wilgotność i zakwaszenie gleby może wywołać wybuch chorób grzybowych. Do ich zwalczania stosuje się ogólnoustrojowe fungicydy – Infinito, Falcon lub kontaktowe preparaty zawierające miedź, takie jak Medyan Extra.

Reprodukcja Spirea

Krzew jest rozmnażany przez sadzonki, wysiew nasion i ukorzenienie pędów korzeniowych. Nasiona Spirea słabo kiełkują, wskazane jest stosowanie wyłącznie świeżych nasion. W warunkach letniej rezydencji i działki ogrodowej preferowane jest kopanie i ukorzenianie w doniczkach pędów korzeniowych.

Dlatego do masowej produkcji sadzonek stosuje się rozmnażanie przez częściowo zdrewniałe sadzonki. W przypadku ukorzeniania sadzonek przestrzegane są następujące warunki:

• długość sadzonek - średnio 15-20 centymetrów;
• usuwanie liści o 3/4 długości cięcia;
• moczenie przez jeden dzień w roztworze stymulatora wzrostu lub odkurzanie cięcia przed sadzeniem;
• użycie podłoża do ukorzeniania składającego się z niekwaśnego torfu i agroperlitu;
• ukorzenianie sadzonek w mini szklarni lub szklarni;
• regularne opryskiwanie sadzonek lub tworzenie „mgły”.

Projektowanie krajobrazu

Biały jest zawsze poszukiwany w ogrodnictwie. Piękne, obficie kwitnące iglice są wykorzystywane przez projektantów przy tworzeniu kompozycji, w mieszankach z iglakami, berberysem i innymi efektownymi roślinami ozdobnymi. Spire są sadzone jako pojedyncze rośliny, a ponadto są niezbędne do tworzenia żywopłotów i ogrodnictwa miejskiego.

Zalecane