Róże okrywowe: opis odmian, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Okrywowe odmiany róż - grupy roślin o długich łodygach, które opadają lub splatają się po ziemi i tworzą żywy dywan. W fazie kwitnienia krzew pokryty jest pędzlami bujnych białych, różowych lub czerwonych kwiatów. Gatunki różnią się między sobą wielkością roślin, budową kwiatów, kierunkiem pędów oraz odpornością na niekorzystne warunki. Jakie inne cechy mają róże okrywowe i jak wyhodować wdzięczny kwiat?

Ogólne informacje o różach okrywowych

Róże okrywowe to stosunkowo młoda grupa roślin: została wyhodowana dopiero pod koniec XX wieku na bazie dzikiej róży Vihura i dzikiej róży pomarszczonej. Pierwsze okazy kwitły tylko raz w roku, kwiatami koloru białego, różowego lub czerwonego .

W zależności od wybranej odmiany róże okrywowe są niskie - z pędami poziomymi lub wysokie (do 1,5), których gałęzie opadają. Dzięki pracy dzisiejszych hodowców róże okrywowe kwitną aż do mrozów, a ich kształt, wielkość i kolor nigdy nie przestają zadziwiać różnorodnością.

Odmiany kolorów

Grupa okrywowa obejmuje dziesiątki gatunków. Dlatego wybierając kwiat, musisz porównać cechy gatunku, który lubisz, z warunkami regionu.

Odporny na zimę

Jednym z najjaśniejszych przedstawicieli jest odmiana Fairy. Zwarty krzew o opadających pędach. Wysokość rośliny - 60-80 centymetrów. Liście ciemnozielone, drobne, o błyszczącej powierzchni. Odmiana nie boi się zimna, chorób i zacienienia. Zimoodporny gatunek zwany Hello. Krzew o wysokości 30-50 cm. Kwiaty frotte o średnicy 5-6 centymetrów składają się z 110-120 płatków.Na początku kwitnienia kolor ciemnowiśniowy.

Opieraj się znanym chorobom

Scarlett - wysoki krzew o podwójnych kwiatach o średnicy 3-4 centymetrów, pomalowany na kolor wiśniowy. Wysokość waha się od 1 do 1,5 metra. Róża jest bardzo odporna na choroby i dobrze znosi zimy.

Rośliny Fair Play są bardzo rozłożyste: średnica - 2 i wysokość - 1 metr. Kwiaty różowe, półpełne. W jednym kwiatostanie jest ich do 50. Krzew służy do ozdabiania skarp i granic.

Najpiękniejsze

Odmiana Swany zaskakuje swoim pięknem nawet wyrafinowanych hodowców kwiatów. Rozłożysty krzew, gęsto usiany podwójnymi rozetami kwiatów białego koloru z różową kropką pośrodku. W jednym rozgałęzieniu znajduje się 5-20 kwiatów. Szerokość rośliny - 1,5 metra, wysokość - 0,6-0,7.Gatunek jest wysoce odporny na mączniaka prawdziwego.

Balerina była najpiękniejszym gatunkiem w konkursie róż w 2001 roku. Wysokość rośliny - 70-90 centymetrów, szerokość - 120. Kwiaty o średnicy 4-5 centymetrów, różowe, z białą kropką pośrodku. Pędzel składa się z 40-50 kwiatów.

Cechy sadzenia roślin w ogrodzie

Dobre samopoczucie rośliny zależy od sposobu wykonania lądowania. Jeśli kwiat nie lubi miejsca, w którym jest umieszczony, nie zakwitnie.

Wybór najlepszego miejsca do lądowania

Pełne wdzięku róże okrywowe najlepiej sadzić na niewielkich naturalnych zboczach w kierunku południowo-wschodnim lub zachodnim. Tak więc rano rośliny będą dobrze oświetlone, a w południe będą lekko zacienione, co zapobiegnie blaknięciu i odbarwieniu kwiatów.

W cieniu róże rosną powoli i słabo kwitną, dlatego miejsce na kwiaty powinno znajdować się z dala od dużych drzew i struktur. Najlepiej, jeśli teren ma dobrze przepuszczalną glebę.

Ważne! Z powodu występowania wód gruntowych roślina choruje, a zimą przechładza się i umiera.

Optymalnym środowiskiem wzrostu są gleby gliniaste, które dobrze przepuszczają wodę i powietrze. Aby poprawić gliniastą glebę, dodaj piasek, torf, materię organiczną. Możesz posadzić kwiat na terenach piaszczystych dopiero po zrobieniu darni, torfu, kompostu i gliny.

Środki przygotowawcze przed rozpoczęciem lądowania

Zanim posadzisz różę na otwartym terenie, musisz przygotować mieszankę gleby. Aby to zrobić, w stosunku 1: 1 miesza się glebę ogrodową i darniową, torf i gnijący obornik. W zależności od rodzaju gleby dodaje się piasek lub glinę. Do podłoża dodaje się 100 gramów popiołu drzewnego i superfosfatu.

2-3 tygodnie przed sadzeniem, wykopują dół i kładą na dnie 10-centymetrową warstwę ptasich odchodów. W centrum zagłębienia powstaje kopiec.

Jak prawidłowo sadzić róże okrywowe w ogrodzie

Sadzenie jest jednym z najważniejszych procesów w uprawie roślin. Przed sadzeniem górną i dolną część rośliny skraca się do długości 25-30 centymetrów, a następnie spryskuje roztworem siarczanu miedzi.

Sadzonkę umieszcza się na szczycie kopca, a następnie korzenie rozkłada się na bok, brakującą glebę uzupełnia się i ubija. Pod krzaki nanosi się 10 litrów ciepłej wody, a powierzchnię dołka pokrywa 10-15 cm warstwą ziemi. Aby chronić sadzonkę przed palącymi promieniami, po słonecznej stronie zainstalowano ekran.

Instrukcje dotyczące pielęgnacji

Aby kwitnienie było jak najbardziej obfite, roślina potrzebuje określonych warunków. Pielęgnacja krzewów polega na takich manipulacjach.

Schemat i zasady nawadniania

Róże podlewa się wczesnym rankiem, kiedy słońce nie zdążyło jeszcze jasno rozświetlić krzaków. Nie dodawaj wody w środku dnia: słońce spali te obszary liści, na których pozostaje woda.

Kwiaty lubią rosnąć w lekko wilgotnej glebie: przepełnienie, a także niedopełnienie jest niebezpieczne dla rośliny. Dobre podlewanie odbywa się po wyschnięciu gleby na głębokość 3-4 centymetrów. Jesienią ilość podlewania jest stopniowo zmniejszana.

Funkcje karmienia

Obfitość i czas kwitnienia zależą od bogatego składu gleby. Róże okrywowe nawozić według następującego schematu:

Dwa tygodnie po pojawieniu się liści na krzaku stosuje się złożone nawozy zawierające azot, fosfor i potas.
W czerwcu, kiedy zaczyna się pączkowanie, rośliny są karmione azotanem wapnia i materią organiczną. Przed kwitnieniem rośliny podlewa się roztworem siarczanu potasu i magnezu. Zużycie na dorosły krzew - 2 litry.
Róże blaknące są nawożone mieszanką fosforu i potasu, obornikiem. Liść spryskuje się roztworem popiołu i nawozów mineralnych.
Wczesną jesienią krzaki rozpieszczają magnezją potasową.

Przycinanie róż

Róże płożące się, podobnie jak inne krzewy, wymagają ukształtowania i odmłodzenia. Wykonuj manipulacje w ogrodzie zgodnie z tym planem:

Przycinanie suchych, uszkodzonych i chorych gałęzi do żywego drewna.
Usuń pędy rosnące w kierunku środka buszu.
Stare 3-4-letnie gałęzie są odcinane, a młode pędy skracane, licząc od podstawy 7-10 pąków.

Przycinanie przeciwstarzeniowe przeprowadza się 1 raz na 5 lat, skracając pędy do 10-15 centymetrów. Róże okrywowe nie są przycinane na zimę.

Według innej opinii, róże okrywowe wcale nie wymagają formowania, ponieważ wyglądają świetnie bez żadnej ingerencji.

Schronisko na zimę

Róże okrywowe nie boją się mrozu i zimy dobrze pod warstwą śniegu. W regionach o mało śnieżnych zimach krzewy są izolowane. Wysokie gatunki są najpierw ostrożnie pochylane, a następnie przykrywane sosnowymi gałęziami.

Ważne! Przygotowanie do zimowania przeprowadza się, gdy na zewnątrz robi się zimno.

Choroby i szkodniki

Uprawa roślin ozdobnych nie jest kompletna bez zabiegów. Odmiany róż o niskiej odporności na szkodliwe bakterie są podatne na szereg chorób. Rośliny o wysokiej odporności, rosnące w gęstych nasadzeniach, również mogą zachorować.

Mączniak prawdziwy. Liście pokryte są białawym nalotem, szybko zwijają się i opadają. Aby zwalczyć chorobę, krzewy spryskuje się 2-3% roztworem mieszanki Bordeaux lub 30% roztworem siarczanu żelaza.
Czarne plamy. Z powodu nadmiaru wilgoci lub braku potasu liście żółkną i pokrywają się ciemnymi plamami. Chore liście są odcinane, a roślina jest traktowana 1% płynem Bordeaux lub roztworem mydła miedzianego.
Szara zgnilizna. Młode liście i pędy pokryte są puszystym szarym nalotem. Pąki gniją, a na płatkach tworzą się wrzody. Podczas przedłużających się deszczów dodawany jest mangan, a chore części rośliny są odrywane.
Rdza. choroba grzybicza; objawiające się czerwonymi guzkami i zakurzonymi krostami. Liście żółkną i kruszą się, a niedojrzałe pędy są zdeformowane. Zabieg przeprowadza się 2% roztworem płynu Bordeaux, wywar z pokrzywy.

Od owadów krzaki niszczą przędziorka, mszycę zieloną, owada różaniec i dżdżownicę, śliniącą się pennitsa. Aby kontrolować szkodniki, róże są spryskiwane środkami owadobójczymi i wywarami z czosnku, tytoniu .

Metody rozmnażania rodzajów róż okrywowych

Pnący kwiat rozmnażany przez nasiona, pączkowanie, nakładanie warstw i sadzonki. Pierwsza metoda jest stosowana głównie przez specjalistów, ponieważ w tym przypadku cechy matki nie są dziedziczone. Tylko doświadczeni ogrodnicy mogą z powodzeniem pączkować.

Amatorscy hodowcy rozmnażają róże przez nakładanie warstw. Aby to zrobić, pęd w kolanie posypuje się ziemią i mocuje spinką do włosów. Rośliny są oddzielane latem lub jesienią następnego roku.

Pod koniec lata ze zdrowych dojrzałych pędów wycina się sadzonki z trzema międzywęźlami. Cięcie wykonuje się pod nerką w środku pędu. Sadzonki bez kolców i liści wytrzymują 2 godziny w stymulatorze wzrostu. W półcienistym miejscu w ogrodzie robi się rowek o głębokości 15 centymetrów i przysypany piaskiem na jedną trzecią.

Materiał do sadzenia jest ustawiony w odległości 15 centymetrów od siebie, tak aby dolna nerka znajdowała się nad poziomem gruntu. Sadzonki są regularnie podlewane, a uformowane pąki odcinane. Róża jest gotowa do sadzenia w nowym miejscu następnej jesieni.

Używanie odmian w architekturze krajobrazu

Róże okrywowe wyglądają równie wspaniale zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jak i grupowych. Kwiaty sadzi się wzdłuż ścieżki, stawu lub na środku ogrodu, oddzielając w ten sposób jedną część od drugiej. Róże pnące są idealne do uprawy na łóżkach warstwowych.

Ze względu na efekt dekoracyjny i różnorodność odmian róże pnące z roku na rok zyskują coraz większą popularność. Ponieważ kwiat nie wymaga specjalnej pielęgnacji, nawet początkujący miłośnik może go uprawiać we własnym ogrodzie.