Koniczyna: sadzenie i pielęgnacja, opis 25 najlepszych odmian i gatunków, kiedy siać ze zdjęciem
Koniczynę można znaleźć na całym świecie. Nie rośnie tylko na Antarktydzie. Kultura jest lepiej znana jako pasza. Ale jest kilka rodzajów koniczyny ozdobnej. Nasadzenie koniczyny i prosta pielęgnacja pozwolą wyposażyć działkę, teren wokół domu, przełamując zielony trawnik w klasycznym stylu. Polana dziesiątek tysięcy szmaragdowozielonych liści i kulek kwiatowych wygląda elegancko i naturalnie.
Opis
Roślina z rodziny motylkowatych: jednoroczna i wieloletnia:
- Koniczyna rośnie do pół metra. Kule kwiatowe są białe, czerwone, w wielu odcieniach.
- Liście z trzech talerzy, niezwykle rzadkie 4. Nic dziwnego, że tłumaczenie z łaciny oznacza koniczynę (trifolium). Popularne przekonanie mówi, że znalezienie czterolistnej koniczyny przynosi szczęście. Kiedy jest ciemno, liście „śpią”, rozciągają się w górę, układając się wzdłuż. Z nadejściem świtu - kwitną.
- Korzenie są mocne, czasem zdrewniałe.
- Koniczyna jest zapylana przez pszczoły i trzmiele. Po kwitnieniu tworzy się strąk zawierający nie więcej niż dwa nasiona (żółte lub fioletowe).
- Specjalne bakterie żyjące na korzeniach koniczyny odżywiają ziemię użytecznymi minerałami, takimi jak azot.
Wcześniej Rosjanie nazywali roślinną owsiankę. I nie na próżno. W kwiatach było tyle nektaru, że spływał po łodydze. Koniczyna jest jedną z cennych roślin pastewnych, pożywnych dla zwierząt gospodarskich. Nie gnije w sianie, szybko rośnie po pokosach.
Na początku roślina rośnie powoli. W pełni rozwinięty w wieku dwóch lat.
Przydatne właściwości
Koniczyna posiada właściwości lecznicze, dlatego jest szeroko stosowana w medycynie tradycyjnej:
- jako środek moczopędny;
- przeciwzapalne;
- choleretic;
- antyseptyczny;
- wykrztuśny;
- hemostatyczny.
Z rośliną leczono wiele innych chorób: wywary, nalewki, balsamy. Balsamy z koniczyny pomagają przy ranach, oparzeniach, chorobach skóry.
Wywary, nalewki leczą stany zapalne w organizmie, oczyszczają krew, łagodzą obrzęki, bóle głowy, usuwają zbędny płyn.
Pyszny i leczniczy miód z koniczyny. Jest pachnący, o przyjemnym smaku. Oszczędne gospodynie przyprawiają zupę przyprawami z suszonych kwiatów, pokrojonych łodyg i liści do sałatek warzywnych, ponieważ są bogate w olejki eteryczne i witaminy.
Rodzaje i odmiany
Znanych jest trzysta gatunków koniczyny. Na terenie byłego Związku Radzieckiego rośnie ponad 75 odmian. W Rosji roślina uprawiana jest jako roślina pastewna na potrzeby hodowli zwierząt i rolnictwa. Po wymłóceniu nasion pozostała zieleń – doskonały nawóz.
Oprócz koniczyny pastewnej, na potrzeby produkcji roślinnej sadzone są gatunki egzotyczne. Najczęściej spotykane odmiany to koniczyna czerwona (łąkowa) i biała (pełzająca). Różnią się tylko kolorem.
Łąka (czerwona)
Koniczyna dwuletnia lub wieloletnia, której wysokość wynosi od 20 do 60 cm, na rozłożystych pędach kruche trójblaszkowe liście, nakrapiane na biało. Kwitnienie następuje pod koniec wiosny, na początku lata. Kwiatostany kuliste czerwone, białe, pstre.
Białko w koniczynie jest nie mniej niż w lucernie, więc koniczyna łąkowa jest nie mniej odżywcza. Służy do przygotowania karmy dla zwierząt.
Koniczynę zimową i wiosenną uprawia się w Rosji od ponad dwustu lat. Najpopularniejsze rosyjskie odmiany:
- Wiatsky;
- Moskwa;
- Jarosławski;
- Czernihów;
- Psków;
- średniorosyjski.
Poznaj koniczynę czerwoną na obrzeżach lasu, trawnikach, polanach.
Płótno (białe)
Wieloletnia półmetrowa roślina zielna. Pędy pełzające zakorzeniają się w międzywęźlach. Liście trzech płytek na ogonkach mają kształt eliptyczny, u podstawy białawy. Kwitnie małymi kwiatami: białymi, różowymi, jasnozielonymi.
Koniczyna kwitnie w maju, czas kwitnienia - do początku przymrozków. Odmiana ma długą wątrobę (co najmniej 10 lat) w porównaniu z innymi gatunkami. Żywotny, zdolny do szybkiego powrotu do zdrowia po deptaniu. Pod względem kalorii nie ustępuje innym zielonkom. Piękna roślina miodu.
Aby stworzyć naturalny zielony trawnik, ogrodnicy często wybierają pełzającą koniczynę.
Hodowcy odkryli nowe, atrakcyjne gatunki koniczyny odpowiednie do tworzenia trawników ozdobnych.
Mroczny Tancerz
Dosłowne tłumaczenie - "Mroczny Tancerz". Egzotyczny wygląd. Jasne, eleganckie. Roślina nie wyższa niż 25 cm, białe kwiaty wśród fioletowych liści obramowanych zielenią. Zajmie należne mu miejsce w kwietniku, w doniczce.
Widok jest bezpretensjonalny, odporny na zimę. Rośnie na stanowiskach słonecznych i zacienionych. On się nie ostrzy.
Smocza krew
Krótka roślina, mniej niż pół metra. „Krew smoka” to dosłowne tłumaczenie tytułu. Na płożących pędach liście trójklapowe, u nasady ciemnozielone. Przez środek biegną wiśniowe plamy.Roślina jest piękna. Udekoruj trawnik, kwietnik, doniczkę. Koniczyna szybko rozprzestrzenia się po witrynie.
Kwitnie latem białymi kwiatami. Odmiana mało wymagająca dla gleby. Odporny na mróz. Uprawiane do tworzenia kompozycji krajobrazowych.
Zielony lód
Roślina ma specjalne liście: jedna połowa jest jasna, prawie biała, druga jest szmaragdowozielona. Kwiaty są białe. Ładny dekoracyjny wygląd. Bezpretensjonalny rozwój i pielęgnacja.
Rivendell
Roślina jest niska, z małymi liśćmi, żywotna. Nie wymaga strzyżenia. Uprawiane do dekoracji trawników. Wymagający na żyznych glebach, dobrze rośnie na torfowiskach. Rośnie w miejscach zacienionych przez długi czas, przez 10 lub więcej lat. Rodzaj odporny na suszę.
Klondike
Duńska odmiana wyprostowanej koniczyny z dużymi liśćmi, dzięki czemu jest obsadzona dużymi ziołami. Gatunek wczesny, żywotny, dobrze zimuje. Często rośnie w połączeniu z innymi rodzajami traw.
Srebrny
Roślina jest bardzo odporna. Odmiana jest wczesna. Uprawiane z wysokimi ziołami na paszę dla zwierząt gospodarskich. Rośnie dzięki licznym pędom.
Pipolina
Ze względu na niski wzrost (nie więcej niż 5 cm) trawa nazywana jest mikrokoniczyną. Zielony przez cały rok. Szybko odrasta po koszeniu. Żywe, odporne na suszę. Nawet w ekstremalnym upale trawnik z mikrokoniczyną wygląda świeżo. Po niskim koszeniu, ze względu na gęstą strukturę kłączy, pustki szybko zarastają.
Ronny
Krótkie gatunki białej, płożącej się koniczyny z małymi liśćmi. Toleruje surowe zimowe klimaty. Odporny na choroby. Są uprawiane zarówno do projektowania krajobrazu, jak i na paszę dla zwierząt gospodarskich.
Volat
Odmiana została wyhodowana przez białoruskich hodowców. Roślina wysoka, liście duże, łodygi miękkie, soczyste. Uprawiane na paszę dla zwierząt gospodarskich. Szybko odrasta po koszeniu.
Duhmyany
Duża trawa o średniej wielkości liściach. Odmiana została stworzona przez hodowców z Białorusi w celu uprawy paszy dla zwierząt gospodarskich.
Kreator
Odmiana średniej wielkości. Kaloryczna dla zwierząt. Uprawiana na pastwiskach pasących się zwierzętom. Szybko odrasta po pokosach, dlatego koniczynę zbiera się na zimę dla zwierząt gospodarskich.
Nanook
Rośnij jak trawa na trawniku. Roślina nie jest wyższa niż 15 cm i wygląda jak elegancki gruby dywan z białymi i fioletowymi kwiatami. Odmiana jest żywotna, mało wymagająca dla gleb.
Puffy
Trawa wieloletnia o wysokości 25 cm, kwiaty różowe są kuliste. Przylistki wydłużone, jajowato-lancetowate. Rośnie na stepie, u podnóża. Liście są przymocowane do łodygi ogonkami.
Alpejski
Półmetrowa roślina z długimi korzeniami osadzona głęboko w ziemi. Przylistki alpejskiego krzewu koniczyny są duże. Liść składa się z trzech liści. Kwiaty są małe, różowofioletowe. Koniczyna kwitnie w połowie lata. Rośnie w suchej, żyznej glebie.
Uprawiany
Popularna nazwa odmiany „foki”. Krzew puszysty i włochaty. Roślina o prostej cienkiej łodydze. Liście są trójlistkowe, wydłużone, z małymi zębami. Kwiaty jasnoróżowe są podłużne lub okrągłe. Kwitnie w połowie lipca. Rośnie na glebach piaszczystych.
Skalibrowane
Półmetrowa roślina, pospolita. Liście trzech płatków w kształcie elipsy osadzone są na długich ogonkach. Na nogach znajdują się główki jasnoróżowych kwiatostanów.
Wielolistne
Wieloletnia trawa. Pędy kwiatowe znajdują się na głównym korzeniu. Wierzchołkowy kwiatostan wygląda jak parasol. Kwiaty fioletowe są duże. Kwitnie w połowie lata.
Góra
Wzrost rośliny od 20 do 60 cm, posiada rozwinięty korzeń główny. Przylistki jajowate, skórzaste. Liście są eliptyczne, umieszczone na ogonkach. Na łodydze są zwykle dwa kwiaty.Koniczyna rośnie w górach. W Turcji, Kazachstanie, Gruzji i innych krajach. Roślina jest stosowana w leczeniu chorób.
Łopian
Trawa jest krótka, około 40 cm, roślina jest rozłożysta. Ogonki liściowe ze sztywnymi włoskami. Przysadki dolne ze spiczastymi końcami. Koniczyna kwitnie wiosną, w maju.
Hybrydowy (różowy)
Roślina wieloletnia. Rośnie w europejskiej części Azji, na północy Afryki. Trawa jest wysoka, łodygi nie niższe niż 80 cm, na ogonkach liściowych znajdują się trójlistkowe liście. Kwiatostany mają biało-różowy kulisty kształt. Używany do pasz dla zwierząt gospodarskich. Liście mocno przylegają do ogonków, nie kruszą się podczas zbioru na zimę, siano jest bardziej miękkie.
Czterolistny
Roślina z czterolistnymi liśćmi. Istnieje kilka odmian czterolistnej koniczyny.
PowodzeniaTrawa ma zielone liście z ciemnymi malinowymi paskami | Jasnofioletowe liście , otoczone zielonym paskiem | Liście są jasne, zielone, błyszczące, ciemne cienie pośrodku |
Egipski
Roślina nazywa się Aleksandryjska lub Bersim. Wysokość łodyg jest nie mniejsza niż 75 cm, podłużne przylistki są skórzaste z rzadkimi włoskami. Ogonki na górnych liściach są dłuższe niż na dolnych. Kwiaty są jasnożółte. Roślina charakteryzuje się wczesną obumieraniem liści. Owoce mają jedno nasionko. Używany jako nawóz zielony i pasza dla zwierząt gospodarskich.
Złoty
Czasami nazywa się go szeleszczącym. Roczna trawa dorasta do 40 cm, kwitnienie trwa przez całe lato z niesamowitymi żółtymi kwiatami. Z czasem brązowieją. Naturalna farba jest wytwarzana z rośliny, używana w leczeniu. Kwiaty to doskonałe rośliny miodowe.
Aplikacja
Ze względu na bogaty skład chemiczny i właściwości lecznicze koniczyna jest stosowana w medycynie ludowej, kosmetyce i gotowaniu.
Właściwości lecznicze
Miód koniczynowy jest silnym lekiem przeciwko wielu chorobom.
Z przygotowanych kwiatów:
- napary;
- herbata lecznicza;
- wywary.
W kwiatach traw liście zawierają:
- witaminy z grupy B, a także E, C, K;
- minerały: potas, fosfor, selen, wapń, żelazo;
- olejki eteryczne;
- fitoestrogeny;
- flawonoidy;
- kwas salicylowy i inne kwasy organiczne.
Koniczyna - antyseptyczna, przeciwwirusowa, moczopędna, żółciopędna. Obniża poziom cukru we krwi, cholesterol, uspokaja układ nerwowy, zwalcza grzyby, leczy choroby kobiece, oczyszcza krew, limfę, usuwa toksyczne substancje z organizmu.
Miód koniczynowy
Pszczoły wyciągają nektar z kwiatów rośliny. To jest miód koniczynowy. Nie może obejść się bez zanieczyszczeń innych ziół. Ponieważ pszczoły nie są w stanie powiedzieć, na których roślinach usiąść, gdzie - jest to niemożliwe.
Miód koniczynowy jest lekki z bursztynowym odcieniem, kwiatowym aromatem. Jeśli nektar jest zbierany z czerwonych kwiatów, produkt staje się żółto-różowy. Miód jest słodki, nie gorzki. Świeży produkt nie jest płynny, ale łatwo spływa, gęstnieje z czasem (w ciągu kilku tygodni).
Stosowany w leczeniu bólu gardła, stanów zapalnych, kaszlu, przeziębień. Przywraca odporność, uspokaja nerwy. Miód koniczynowy jest szczególnie przydatny dla kobiecego ciała, nie bez powodu nazywany jest miodem damskim. Pomaga zachować kobiecą młodość i urodę.
Przeciwwskazania
Istnieją ograniczenia dotyczące stosowania preparatów z koniczyny. Nie używaj w określonych warunkach:
- kobiety w ciąży;
- pod zmniejszonym ciśnieniem;
- z szybkim krzepnięciem krwi;
- choroby onkologiczne narządów kobiecych.
Jeśli dana osoba miała zawał serca, udar, nie jest leczona lekami zawierającymi koniczynę. Przed leczeniem koniczyną należy skonsultować się z lekarzem.
Medycyna tradycyjna
W medycynie tradycyjnej koniczyna jest szeroko stosowana. Środki przygotowane z rośliny służą zarówno do leczenia, jak i profilaktyki chorób:
- Herbata parzona z koniczyną wzmacnia odporność, łagodzi bezsenność, łagodzi nerwowość.
- Miód koniczynowy leczy przeziębienia. Jest również używany zamiast cukru, ponieważ jest mniej pożywny.
- Nalewki z kwiatów pomagają przy nadciśnieniu, bólach głowy. Nalewki przygotowywane są zarówno z wodą, jak i wódką.
- Wywary obniżają poziom cukru i cholesterolu. Leczy przeziębienia.
- Maści z koniczyny pomagają przy chorobach skóry, goją rany, oparzenia.
Uprawa pastewna
Koniczyna zawiera dużo białka, więc jest pożywna. Posiada wszystkie niezbędne elementy potrzebne do zimowego żywienia bydła.
Odmiany wyhodowane specjalnie na paszę dla zwierząt są sadzone na pastwiskach w celu wypasu zwierząt i zbierania trawy na zimę. Ze względu na wartość odżywczą koniczyny, nawet w postaci suchej, mleczność nie spada zimą, zwierzęta nie chorują.
Gotowanie
Ze względu na swoje dobroczynne właściwości i skład roślina jest dodawana do potraw kulinarnych. Wykonane z koniczyny:
- napoje, herbata;
- opatrunek na pierwsze gorące dania;
- sałatki;
- przystawki;
- shchi;
- zapiekanki z warzywami.
Projektowanie krajobrazu
Sąsiadujące terytoria, działki ogrodowe ozdobione są koniczyną, tworzą krajobraz: zjeżdżalnie alpejskie, kolorowe ogrody skalne (rockeries). Do tych celów nadają się odmiany koniczyny czerwonej. Hodowcy wyhodowali kilka gatunków. Projektanci wykorzystują wiele odmian roślin do realizacji pomysłów.
Trawa trawnik
Trawniki ozdobione są głównie pełzającą koniczyną, byliną o białych kwiatach. Odmiany niewymiarowe są sadzone, grube, bezpretensjonalne, które szybko rosną po koszeniu, deptaniu. Trawniki koniczynowe ozdabiają witrynę, nadają elegancki, zadbany wygląd.
Wzrost
W naturalnych warunkach koniczyna rośnie bez opieki, nikt jej nie pieli, nie rozluźnia, nie karmi. Ale uprawa pięknego zielonego trawnika bez interwencji człowieka nie zadziała. Należy wziąć pod uwagę odrębne zasady sadzenia koniczyny.
Przygotowanie gleby
Najpierw wybierz miejsce: słoneczne lub zacienione. W zależności od rodzaju rośliny: jedne lubią dużo słońca, inne - cień. Kopią glebę głęboko, usuwają chwasty i wyrównują teren do sadzenia.
Daty siewu
Koniczynę sadzi się zarówno wiosną jak i jesienią. Aby zasiać 1m2 powierzchni, potrzebne będzie nieco ponad trzysta nasion. Można je kupić w sklepie. Materiał siewny możesz przygotować samodzielnie, ręcznie.
Wiosna
Roślinę wysiewa się na przełomie kwietnia i maja. Zależy to od regionu i średniej dziennej temperatury powietrza. Najważniejsze jest, aby poczekać, aż gleba się rozgrzeje. Jeśli nasiona zostaną zasiane w zimnej glebie, nie wykiełkują, leżą długo w ziemi i gniją. A jeśli pojawią się pędy, będą rzadkie.
Jesień
Podczas siewu jesienią nasiona kiełkują dłużej niż wiosną. Konieczne jest obliczenie czasu siewu, aby młode sadzonki rosły co najmniej 10 cm przed mrozem.
Przed zimą
Aby poprawić glebę na miejscu, lepiej posadzić koniczynę przed zimą. Wzbogaci ziemię w azot. Długie korzenie wnikają głęboko w ziemię, co ułatwia dostęp powietrza i wilgoci. W przypadku nawozu trawa jest koszona, aż łodygi staną się szorstkie.
Jak sadzić
Aby nasadzenia były jednolite, nasiona miesza się z piaskiem w dużym pojemniku (na przykład w wózku ogrodowym):
- Rozproszę na stronie.
- Posyp wierzch cienką (nie więcej niż 1 cm) warstwą ziemi, darni.
- Sadzenie wymaga podlewania. Ale nie z węża o silnym ciśnieniu, ale z drobną dyszą natryskową.
- W ciągu pierwszych 10 dni po wysiewie poletka powinno być nawilżane. Po 2 tygodniach pojawią się młode kiełki.
Odchwaszczanie i rozluźnianie
Jeżeli obszar obsiany koniczyną jest mały, możesz ręcznie odchwaszczać roślinę, gdy jest dużo chwastów. Na dużych obszarach nasiona rośliny miesza się ze zbożami. Wypierają wszystkie chwasty. W okresie wzrostu koniczyny zboża są koszone.
Nawadnianie
Do wzrostu koniczyny, bujnego kwitnienia, konieczne jest podlewanie. Podlewaj go nie częściej niż raz w tygodniu, aby trawnik wyglądał świeżo.
Roślina nie lubi podmokłych gleb, chociaż nie lubi też długiej suszy, z wyjątkiem niektórych odmian.
Jeśli luki między drzewami, trawniki są obsadzone koniczyną, roślina w ogóle nie jest nawadniana, ma wystarczająco dużo deszczu. Wygodne jest wyposażenie nawadniania kropelkowego, szczególnie w przypadku zadbanego trawnika.
Karmienie
Trawa nie wymaga karmienia. Ale to nie będzie szkodliwe. Podczas kopania ziemi można dodać materię organiczną (obornik, torf, humus). Jeśli nie lubisz jak kwitnie koniczyna, chcesz bardziej bujnego, długiego kwitnienia, roślina jest karmiona minerałami: fosforem, potasem. Popiół jest odpowiedni ze środków ludowych.
Choroby i szkodniki
Wiele odmian koniczyny wymaga przycinania. W przeciwnym razie trawa zgęstnieje, zaczną się w niej ślimaki i ślimaki z powodu wysokiej wilgotności. Od zgrubienia może rozpocząć się proces próchnicy, czyli występowanie infekcji grzybiczych. Profilaktyczne koszenie trawy pomoże uniknąć kłopotów.
Sąsiedzi
Łąka Timofeevka będzie dobrym sąsiadem koniczyny. Nie uciska koniczyny, więc zrobi z niego dobre towarzystwo. Kostrzewa łąkowa również dogaduje się pokojowo z koniczyną.
Napowietrzanie
Właściciele trawników koniczyny muszą napowietrzać 1-2 razy w sezonie, aby trawnik wyglądał schludnie, schludnie i świeżo. Aerator spulchnia glebę, zapewniając lepszy dostęp powietrza i wilgoci do korzeni. Przeczesuje trawnik, wyrywa mech, chwasty.
Koszenie trawnika
Niektórzy ogrodnicy uważają, że jesienną fryzurę można pominąć, ponieważ opadłe liście ogrzeją koniczynę w mrozy i nie zamarzną. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że liście muszą zostać usunięte, trawnik jest cięty:
- Jeśli nie zostaną przycięte, łodygi, które zginęły pod śniegiem, przyciągną gryzonie i szkodliwe owady.
- Nowe korzenie młodych roślin nie będą miały czasu na przygotowanie się na zimno.
Kosić trawę co najmniej 15 dni przed mrozem. Liście i zanieczyszczenia są usuwane przed cięciem.
Schronienie
Zakrywanie lub nie zakrywanie trawnika zależy od klimatu w regionie. Jeśli zimy są srogie, mrozy silne, wtedy wskazane jest przykrycie.
Jeśli trawnik jest odpowiednio przygotowany do zimy, nie boi się zimna. Doświadczeni ogrodnicy dzielą się swoim doświadczeniem:
- Śnieg nie jest usuwany, ścieżki są oczyszczane.
- Wskazane jest, aby nie chodzić po trawniku.
- Z powodu roztopów czasami tworzy się lodowa skorupa. Jest uszkodzony, aby zapewnić dostęp powietrza.
Postępując zgodnie z radą ogrodników, koniczyna nie zamarznie.
Zbieranie i przechowywanie
W okresie kwitnienia kwiatostany zbiera się ręcznie lub wycina nożem. Ułożone w kosze bez prasowania. Suszyć na świeżym powietrzu, w zacienionym miejscu. Do suszenia stosuje się suszarkę elektryczną, ale temperatura nie powinna przekraczać 75 ° C. Nie można pozwolić, aby trawa wyschła, w przeciwnym razie nie będzie się goiła. Kwiaty są przechowywane nie dłużej niż dwa lata. W ten sam sposób suszy się korzenie rośliny.
Odpowiedzi na pytania
Często pojawia się pytanie o godzinę napowietrzenia trawnika. Ogrodnicy twierdzą, że pożądane jest trzymanie go późną wiosną. Już po pierwszych pędach będzie jasne, jak wygląda trawnik: puste przestrzenie i zgrubienia. Miejsce, w którym potrzebne jest napowietrzanie, stanie się natychmiast zauważalne.
Jednym z najczęstszych pytań jest: „Jaką koniczynę zasiać na trawniku?”
Ogrodnikom zaleca się wybór białej, płożącej się koniczyny. Ma wiele gatunków niewymiarowych, żywotnych. Są nawet tacy, którzy nie obcinają włosów.
Recenzje
Ogrodnicy, którzy mają trawniki w kształcie koniczyny, twierdzą, że „owsianka” jest lepsza niż specjalna trawa trawnikowa, która jest droga i wymaga dużo uwagi.
Alexander: „Trawnik z białą pełzającą koniczyną jest „niezniszczalny”. Można na nim jeździć samochodem, nie można go kosić.”
Niektórzy ogrodnicy, tacy jak ta koniczyna, pozbyli się mleczy. Ale jednocześnie ostrzegają, że chodzenie boso po trawniku powinno odbywać się ostrożnie, ponieważ koniczyna przyciąga pszczoły jak magnes.
A jeśli natrafisz na prześcieradło z czterema talerzami, czeka Cię szczęście i szczęście.
Zalecane
Corydalis: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, opis 20 najlepszych gatunków, charakterystyka 8 odmian

Przed zasadzeniem corydalis na otwartym terenie należy zapoznać się z jego głównymi rodzajami i zasadami pielęgnacji. Każda odmiana różni się wysokością łodygi, kolorem kwiatostanu, kształtem liścia i strukturą korzenia. Opieka jest prosta, obejmuje standardowe czynności.
Sadzenie i pielęgnacja Muscari na otwartym polu: opis 23 najlepszych gatunków i odmian, zastosowanie

Cechy sadzenia i pielęgnacji kwiatu Muscari na otwartym polu. Instrukcje dotyczące pielęgnacji kwiatów Muscari. Odmiany i zalety odmian, uprawa w gruncie. Właściwości dekoracyjne i recenzje
Scylla: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, opis gatunków i odmian, kiedy sadzić cebulki jesienią

Nie ma nic prostszego niż opieka nad Scyllą. Jest łatwy do przeszczepienia, a także łatwy w pielęgnacji. Jest bezpretensjonalny, nie podatny na choroby i pojawienie się szkodników, a jednocześnie kwitnie i cieszy właścicieli jednego z pierwszych.