Chionodoxa: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, opis odmian i gatunków ze zdjęciami

Chionodoxa to odporna na zimę roślina wieloletnia, która przy odpowiednim sadzeniu i pielęgnacji kwitnie na zewnątrz. Zaczęto ją uprawiać od XVIII wieku, stopniowo naukowcy wyhodowali wiele gatunków i odmian o różnych kolorach, długościach pędów i gęstości kwiatostanów. Wiele odmian jest popularnych wśród hodowców i zaczyna kwitnąć w połowie skali, gdy wiele upraw zaczyna tworzyć liście.

Opis i funkcje

Wieloletnia roślina bulwiasta, łodygi osiągają wysokość 10 - 12 cm, w rzadkich przypadkach dorastają do 15 cm Kwiaty odporne na zimę, jedne z pierwszych, które produkują kwiaty.Kwiatostany samotne, mają 5-6 płatków. Kolor jest niebieski, jasnofioletowy, niebieski, różowy, biały, w zależności od odmiany i gatunku. Po kwitnieniu tworzy strąki nasienne. Cebule podłużne, jajowate, pokryte łuskami. Korzenie odpadają po roku kwitnienia, a cebulki kiełkują 2 lata z rzędu.

Lądowanie

Sadzenie odgrywa ważną rolę w dalszym kwitnieniu rośliny. Musisz znać czas, ulubione miejsca chionodoksu, poprawność procesu sadzenia i bliskość innych roślin.

Czas

Ponieważ roślina zaczyna kwitnąć, gdy śnieg jeszcze nie opadł, cebulki sadzimy jesienią. W tym okresie cebulki nabierają siły, aby wiosną dawać mocne łodygi kwiatowe.

Wybierz witrynę

Chionodoxa preferuje miejsca dobrze oświetlone lub w półcieniu. Nie zaleca się sadzenia cebul w pełnym cieniu, wykiełkują, ale nie będzie kwitnienia. Odpowiednie miejsca pod drzewami z rozłożystymi liśćmi, które otwierają pąki na końcu kwitnących roślin.

Ważne! Podczas uprawy chionodoxa na słonecznym terenie kwitnienie następuje kilka dni wcześniej niż w cieniu.

Jak sadzić

Gleba powinna być luźna i pożywna, dobrze osuszona. Otwory są wykonane w wybranym obszarze, odległość między nimi wynosi 10 cm, w każdym otworze pogłębia się cebulę. Im większa bańka, tym głębiej jest zanurzona. Najmniejsze dodaje się kroplami o 4-6 cm, a największe o 6-8 cm, a po posadzeniu stosuje się nawozy azotowe. Również gleba leśna jest rozproszona w pobliżu nasadzeń, co pozytywnie wpływa na rozwój chionodoxa.

Sąsiedzi

Przebiśniegi, kwiaty kwitnące wczesną wiosną, nadają się do wspólnej uprawy z chionodoksą. Chionodox sadzi się obok krzewów i pod drzewami o rzadkim ulistnieniu i tworzącym średni cień. Najlepsi sąsiedzi to:

• pierwiosnek;
• hiacynt;
• krokus;
• iris;
• Adonis;
• Puszkini;
• Hellebore.

Opieka

Dla pomyślnego kwitnienia i rozwoju rośliny konieczne jest obserwowanie prawidłowego nawadniania, spulchniania i odchwaszczania gleby, okresowe przesadzanie, ściółkowanie, nawożenie.

Nawadnianie

W okresie suszy rośliny wymagają częstego podlewania. Ważne jest, aby gleba u podstawy korzeni nie wysychała. Podczas podlewania woda wylewa się pod liście, aby krople wody nie spadały na nie. Do nawadniania używana jest woda wstępnie osadzona lub deszczowa.

Rozluźnienie i odchwaszczanie

W celu lepszego napowietrzenia gleby i odżywienia cebulek, okresowo przeprowadza się spulchnianie gleby wokół rośliny. Wraz z spulchnieniem usuwane są wszystkie chwasty, które zubażają glebę i utrudniają kwitnienie chionodoksu. Odkręcanie odbywa się po każdym podlewaniu i deszczu.

Ściółkowanie

Ściółkowanie odbywa się na zimę, obszar korzeniowy kwiatów pokryty jest igłami świerkowymi lub mchem leśnym. Zapewnia to dodatkową ochronę przed ostrymi zimowymi mrozami. Jeśli zostawisz schronienie na sezon wegetacyjny, zapewni to bezpieczeństwo wilgoci u korzeni.

Transfer

Do przesadzania pod koniec lipca wykopują kwiaty wraz z cebulką. Do tego czasu roślina całkowicie wyblakła, liście zaczynają wysychać i opadać. Cebule są wykopywane i pozostawiane do jesieni w chłodnym, ciemnym miejscu. Przed kolejnym sadzeniem młode są oddzielane od okazów matecznych.

Karmienie

Kompleksy mineralne z zawartością azotu są używane do opatrunku pogłównego. Rozprowadzane są cienką warstwą u nasady. Dzięki temu chionodoxa szybciej wchłania składniki odżywcze.

Zimowanie

Roślina jest odporna na zimę i dobrze znosi wszelkie mrozy. Zaleca się jednak przykrycie chionodoksu po posadzeniu mchem lub igłami świerkowymi.

Reprodukcja

Rozmnażanie odbywa się metodą wegetatywną, metodą nasion i pędzenia.

Wegetatywny

Po kwitnieniu roślina tworzy bulwiaste płaty, które można rozdzielić i otrzymać dwa niezależne kwiaty. Po wykopaniu cebulki pozostawia się w chłodnym miejscu, a przed sadzeniem dzieli się je zgodnie z linią redlic. Po odpadnięciu zgodnie ze wszystkimi zasadami.

Nasiona

W celu rozmnażania nasion musisz na czas zebrać nasiona z pędów. Jeśli przegapisz ten moment, pudełka pękają, a nasiona rozsypują się na ziemi. Przyciągają uwagę mrówek, które noszą je po terenie. Nasiona są zbierane i sadzonki przygotowywane w domu, później rośliny są przenoszone do gruntu.

Ważne! Chionodoxa, wyhodowana z nasion, zaczyna kwitnąć w drugim roku sezonu wegetacyjnego.

Wymuszanie

Cebule sadzi się jesienią w doniczce i umieszcza w chłodnym miejscu. Po 2 miesiącach zabierają go w ciepłe miejsce i zaczynają go podlewać. Po pewnym czasie roślina wykiełkuje i zacznie kwitnąć. Po zakończeniu kwitnienia cebula jest usuwana do przechowywania i sadzana ponownie w następnym sezonie.

Choroby i szkodniki

Chionodoxs są odporne na choroby, jednak wraz ze wzrostem zalewania gleby są narażone na choroby i szkodniki.

Szara zgnilizna

Powstaje przy dużej wilgotności gleby. Żarówki zaczynają gnić. Roślina słabo kwitnie i rozwija się, liście żółkną i wysychają.

Fuzarioza

Choroba jest wywoływana przez mikroskopijny grzyb. Pojawia się jako ciemne plamy na liściach chionodoksu. Stopniowo czernieją, wysychają i odpadają. Infekcja powoli rozprzestrzenia się na sąsiednie pędy i kwiaty. W zaawansowanym stadium wpływa również na część bulwiastą.

Septoria

Mikroskopowo grzyb, który tworzy ciemne plamy z czerwoną obwódką na liściach. Wewnątrz plamki tworzy się jasna plamka, 20 - 25 z nich na jednym arkuszu.

Liście żółkną i wysychają, choroba ta wpływa na jakość kwitnących roślin.

Sklerotinia

Mikroskopijny grzyb, atakuje głównie dorosłe rośliny. U podstawy łodygi tworzą się wodniste plamy, które stopniowo rosną, a łodyga gnije, chwytając dolne liście i korzenie.

Larwy kleszcza łąkowego

Owad składa larwy w glebie, które żywią się korzeniami roślin znajdujących się w glebie. W przypadku hionodoxa larwy infekują cebulki, zjadają je od wewnątrz, po czym stają się nieprzydatne do późniejszego sadzenia.

Myszy i krety

Gryzonie, które żyją w glebie i żywią się roślinami bulwiastymi. Trudno z nimi walczyć. Aby się ich pozbyć, na miejscu instalowane są pułapki na gryzonie z trucizną.

Ważne! Aby zapobiec występowaniu chorób i ataków owadów, zaleca się leczenie środkami chemicznymi na początku sezonu wegetacyjnego.

Wyświetlenia

Chionodoxy mają kilka głównych typów. Część z nich zaczęto uprawiać już w XVIII wieku. Później, w wyniku pracy hodowców, pojawiło się wiele gatunków i odmian.

Forbes

Daje najwyższe pędy do 25 cm, kwitnie delikatnymi niebieskimi kwiatami, z jasnym rdzeniem. Jeden kwiatostan ma 3-4 kwiaty. Każdy z nich składa się z 5 płatków.

Lucilia

Drugie imię Giant Chionodox. Tworzy wysokie szypułki do 20 cm, na pędach kwiaty zebrane w kwiatostany po 2-3 sztuki. Są w kolorze białym, nagim, różowym lub fioletowym. To pierwszy gatunek, który zaczął rosnąć na własnych działkach.

Sardyński

Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec marca. Cebule są koloru brązowego, dają liczne, jasnoniebieskie kwiaty o średnicy około 20 mm. Pędy osiągają 12 cm wysokości. Na jednej roślinie kwitnie około 10 kwiatów.

Krasnolud

Kwitnienie przypada na kwiecień lub maj. Ze wszystkich przedstawicieli daje najkrótsze pędy, do 11 cm wysokości. Na wierzchu znajdują się kwiatostany po 2 - 3 kwiaty, o barwie od jasnoniebieskiego do jasnoróżowego.

Białawy

Gbulwiasta jest średniej wielkości, pokryta brązową skórką. Pędy są niskie, około 12 cm, kwiaty małe. Średnica 1 cm, kolor biały lub różowy. Liście są proste, ciemnozielone. Kwiatostany samotne.

Mistress Lok

Mało zbadany gatunek, pędy są niskie, około 12 cm, na górze znajdują się niebieskie lub fioletowe kwiaty, zebrane w kwiatostany po 7 - 8 sztuk. Kwiaty o średnicy 2 cm.

Popularne odmiany

Najpopularniejsze odmiany roślin są używane przez ogrodników z różnych regionów. Cieszą oko swoimi jaskrawymi kolorami już na samym początku wiosny, kiedy wiele kultur dopiero zaczyna się budzić.

Alba

Odmiana należy do odmiany Lucilia. Roślina nie jest kapryśna w wyborze gleby. Doskonale zapuszcza korzenie i rośnie na każdej glebie. Wysokość pędu 14 cm, kwitnie białymi kwiatami z żółtym rdzeniem.

Niebieski olbrzym

Kwitnienie przypada na maj i trwa 2 tygodnie. Pędy osiągają 15 cm, gęste kwiatostany, składają się z 8-10 niebieskich kwiatów. Rdzeń jest biały, kwiaty są małe.

Różowy Olbrzym

Kwiaty są jasnoróżowe. Pędy wysokości 15 cm, płynnie zielone. W kwiatostanach zebrano 3 - 4 kwiaty. Rdzeń jest lekki. Kwitnie w maju lub na początku czerwca.

Biały

Wysokość pędu do 12 cm, kwitnienie rozpoczyna się późną wiosną. U góry białe duże kwiaty. Pędy znajdują się ciasno obok siebie. Cebule są brązowe, pokryte łuskami.

Różowy

Roślina wieloletnia tworzy jasnoróżowe kwiaty z jasnym środkiem. Kwiaty są duże, do 35 mm średnicy. Szypułki średniej długości od 10 do 12 cm.

Królowa

Bylina produkuje duże, jasnoróżowe kwiaty z żółtymi pręcikami. Liście znajdują się bliżej ziemi, mają brązowo - zielony kolor. Kwiaty są gęsto ułożone. W jednym kwiatostanie zebrano 5 - 6 kwiatów.

Akwarela

Należy do gatunku Sardynii. Kwiaty są zebrane w gęste puszyste kwiatostany, kwiaty są niebieskie, w kształcie gwiazdy, pędy do 10 cm wysokości, środek kwiatów jest biały.

Artemida

Należy do typu chionodoxa sardyńskiego, pędy są niskie do 10 cm, kwitnienie rozpoczyna się w połowie wiosny, kwiaty są małe niebieskie, na jednym kwiatostanie zebrano 5-6 kwiatów.

Absolut

Roślina bulwiasta o średnich pędach około 12 cm, kwiaty są jasne, niebieskie, z jasnym rdzeniem. Kwitnienie trwa dłużej niż dwa tygodnie. Dobrze zakorzenić się w zacienionych miejscach.

Atlantyda

Odnosi się do gatunku roślin z Sardynii. Cebule wytwarzają pędy o długości 10-12 cm, kwiaty jasnoniebieskie, prawie białe, z żółtymi pręcikami pośrodku. Kwiatostany są bujne.

Arctic

Hionodoxa hybryda gatunku sardyńskiego, rośnie na każdej glebie, bezpretensjonalna w pielęgnacji. Pędy o wysokości 9-12 cm, u góry tworzą się białe kwiaty w kształcie gwiazdy, zebrane w bujne kwiatostany.

Fioletowe piękno

Krótka roślina wieloletnia. Tworzy kwiaty w postaci dzwonków o jasnofioletowym kolorze z jasnym środkiem. Kwiaty duże, do 4 cm średnicy. Preferuje sadzenie w miejscach o zmiennym oświetleniu.

Mieszanka

Kwitnienie występuje w maju i czerwcu. Nisko rosnąca roślina, pędy o długości 13 cm Cechą odmiany jest obecność kwiatów o różnych kolorach na jednej roślinie: niebieski, fioletowy, różowy, liliowy.

Niebieski Biały

Należy do gatunku Forbes, daje wysokie pędy do 25 cm, duże niebieskie kwiaty z białym środkiem znajdują się na górze.

Liście są zielone z brązowym odcieniem, znajdują się blisko ziemi.

Wykorzystanie krajobrazu

Wielu hodowców kwiatów używa chionodoksów w projektowaniu krajobrazu. Używam ich do projektowania wieloetapowego, sadzone na najniższym poziomie, obok zimozielonych krzewów i innych roślin kwitnących.Kwiaty ozdabiają drzewa i krzewy wczesną wiosną, kiedy jeszcze nie utworzyły się na nich liście. Tworzą również łóżka z chionodoksem przy krawężnikach lub dużych kamieniach. Dobrze łączy się z innymi gatunkami roślin bulwiastych.

Recenzje

Valentina, 65 lat, miasto Noworosyjsk

Chionodoxs to jeden z moich ulubionych kolorów. Lubię bezpretensjonalną pielęgnację i wczesne kwitnienie. Podczas gdy wszystkie rośliny uprawne w ogrodzie już wkrótce uformują liście, chionodox cieszy oko jasnymi kolorami. Sadzę niebiesko-białego i różowego olbrzyma.

Zasadzam żarówkę każdego typu przez jedną. Wiosną uzyskuje się kombinację różowych i niebieskich kwiatów.

Arkady 45 lat, miasto Perm

Od dawna zajmuję się uprawą kwiatów, jedno z moich ulubionych zajęć. Od jesieni sadzę chionodoksy, ich żona i córki bardzo je kochają. Używam odmian Alba, Atlantis, Arctic.Roślina łatwo toleruje mróz i nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Wiosną spędzam górny opatrunek nawozami azotowymi. W połowie lipca wykopuję cebulki do przechowywania. Te odmiany są szczególnie lubiane za kwitnienie.

Alena, 30 lat, miasto Twer

Moje ulubione odmiany chionodox Violet Beauty i Queen, sadzę też Absolut i Mix. Wybrałam miejsce na cebulki obok róż. Podczas gdy krzewy nabierają zielonej masy, chionodoks zachwycają jasnymi, wielobarwnymi kwiatami. Nie są kapryśne w opiece, cebulki zostawiam w ziemi na zimę, niczym ich nie przykrywam. Po kwitnieniu, mniej więcej w środku lata, rośliny wykopuje się, a cebulki pozostawia się w piwnicy do wiosny.

Zalecane