Koza angorska: opis i miejsce urodzenia rasy, cechy wełny i zawartość

Hodowla kóz jest popularną dziedziną hodowli domowej i przemysłowej zwierząt gospodarskich. Rasy kóz domowych można podzielić na nabiał, mięso, wełnę. Wśród kóz domowych znajdują się również zwierzęta uniwersalne, które dają różne produkty. Znaną i popularną rasą na świecie jest koza angora lub angora. Dziś te zwierzęta są hodowane na wszystkich kontynentach ze względu na ich wspaniałe futro.

Historia

Angora to wysoce wyspecjalizowana rasa wełniana. Dokładny czas pojawienia się rasy nie jest znany. Przyjmuje się, że stało się to około 4 tys. lat p.n.e.Miejscem, w którym po raz pierwszy pojawiły się te kozy, jest Azja Mniejsza. Obecnie jest częścią dzisiejszej środkowej Turcji.

Rasa wzięła swoją nazwę od tureckiego miasta Angora lub Ankara we współczesnej wymowie. Wełna tych kóz nazywana była mogerem lub moherem. Pierwsi przedstawiciele przybyli do Europy w połowie XVI wieku. Zostały przywiezione do Cesarstwa Rzymskiego przez podróżnika Ogiera Ghislaina d'Bubec.

Od początku XIX wieku kozy angorskie z Turcji przybyły do Afryki Południowej, gdzie są hodowane do dziś. W połowie XIX wieku zwierzęta te zostały sprowadzone na terytorium Teksasu w USA. Dziś stan ten zajmuje pierwsze miejsce w kraju i drugie na świecie pod względem produkcji moheru.

Metody hodowli kóz angorskich również nie są w pełni poznane. Najprawdopodobniej ich przodkami były kozy o grubych włosach. Potwierdza to podobieństwo sierści nowonarodzonych dzieci do sierści dorosłych, grubowłosych zwierząt. Dalsze zmiany w sierści były najprawdopodobniej wynikiem przypadkowej mutacji.Później zostały naprawione przez selekcję ludową.

Opis i cechy rasy

Wysokość samic w kłębie wynosi 0,6 m, a samców 0,7 m. Średnia waga matek to 40-50 kg, dorosłe kozy mogą ważyć 50-60 kg. Głowa jest wydłużona, nos haczykowaty. Uszy wiszące, dość długie. Zarówno samice, jak i samce mają brodę i rogi. Kozy mają małe rogi, są zagięte do tyłu i lekko rozchodzą się na boki. Głowy kóz ozdobione są z obu stron dość długimi, podwójnie skręconymi rogami. Szyja wygląda na wciśniętą w ciało, klatka piersiowa raczej płaska, kończyny krótkie. Kończą się bursztynowo-brązowymi kopytami.

Na szczególną uwagę zasługuje zwierzęce futro. Jest kędzierzawy, gruby i miękki, zakrywa całe ciało z wyjątkiem nóg, pyska i uszu. Na tych partiach włosy są bardzo krótkie, natomiast na ciele długie włosy opadają prawie na ziemię.

Ważne! Jeśli jej nie przetniesz, to w procesie wiosennego linienia wełna sama odpadnie.

Wełna charakteryzuje się następującymi wskaźnikami:

• długość - 20-25cm;
• siła - około 14 km długości zerwania;
• ilość krótkich, do 6 cm, włosów - nie więcej niż 2%;
• wydajność czystego włókna - do 80%.

Gęsta łuskowata warstwa włosów przejściowych nadaje sierści słynny połysk (żyrandol).

Wady i zalety

Jak każda rasa, kozy angorskie mają swoje plusy i minusy.

Do zalet należą:

• bezpretensjonalny do karmienia, jedzenia i trawienia różnych pokarmów;
• szybkie przystosowanie do różnych warunków klimatycznych;
• dobra odporność;
• doskonałej jakości wełna;
• wysoka wydajność wełny przy dwóch strzyżach rocznie.

Oprócz wszystkich powyższych, te zwierzęta dają dobre mleko o zawartości tłuszczu do 4,4% i przyjemnym smaku mięsa bez obcego zapachu.

Wśród wad są następujące:

• czułość na wilgotność;
• spadek wydajności przy braku troski;
• problemy z płodnością i instynktem macierzyńskim.

Ciąża angora, jeśli poczuje zagrożenie dla swojego zdrowia, może upuścić płód.

Pielęgnacja i pielęgnacja kozy angorskiej

Przy urządzaniu obory do trzymania kóz angorskich konieczne jest zapewnienie powierzchni co najmniej 4 metrów kwadratowych na głowę. Wskazane jest, aby w jednym pomieszczeniu nie było więcej niż 30 zwierząt. Konieczne jest zapewnienie oddzielnego utrzymania samic i samców.

Podstawowe wymagania dotyczące treści:

• suche pomieszczenie z dobrą wentylacją;
• obecność drewnianej podłogi ze słomą, trocinami, igłami sosnowymi;
• regularne wybielanie pomieszczeń do dezynfekcji.

Do konserwacji zimą musisz wykonać okna, przez które będzie przepływać naturalne światło. Reżim temperaturowy w stodole z kozami w zimie powinien wynosić około +8 stopni. W ciepłe dni kozy można trzymać w wolnym kojcu. Aby to zrobić, wokół lokalu znajduje się plac spacerowy. Jest otoczony ogrodzeniem o wysokości co najmniej 2,0 metrów.

Podwórko lub padok są również przydatne do wyprowadzania kóz zimą, ponieważ angory potrzebują regularnej ekspozycji na świeżym powietrzu. Karmniki i poidła powinny być rozmieszczone w taki sposób, aby zwierzęta miały do nich swobodny dostęp.

Tryb jedzenia

W żywieniu angory są bezpretensjonalne. W lecie pożądane jest zorganizowanie wypasu. Jeśli to możliwe, lepiej robić to nie na płaskiej łące, ale tam, gdzie są małe pagórki lub zbocza. Rasa ta jest przeciwwskazana do wypasu w miejscach wilgotnych i bagiennych. Kozy należy uzupełniać sianem przed i po wypasie.

Gdy kozy są karmione:

• siano;
• gałęzie drzewa;
• pasza złożona;
• ziarno;
• br.

Jako top dressing użyj soli, kredy, mączki mięsno-kostnej, specjalnych premiksów. Latem kozy są podlewane co najmniej 2 razy dziennie, zimą - 1 raz.

Perspektywy i cechy hodowli

Hodowla kóz angorskich to obiecujący kierunek w hodowli zwierząt. Wynika to z faktu, że jeśli mleko i mięso trafią na rynek krajowy, w innych krajach istnieje zapotrzebowanie na wysokiej jakości moher.Ponadto nie dotyczy produktów łatwo psujących się i może być przechowywany przez dość długi czas.

Właściciel farmy Angor uzyska dochód z trzech rodzajów produktów:

• wełna;
• mięso;
• mleko.

Ponadto dochody ze sprzedaży mięsa i produktów mlecznych nie będą pokrywały się z dochodami ze sprzedaży moheru. Obecnie hodowane są zwierzęta o czarnych, brązowych, rudych włosach. Hodowla kolorowych zwierząt ma swoją własną perspektywę.

Zapobieganie chorobom

Głównym zapobieganiem chorobom zakaźnym i niezakaźnym jest prawidłowa pielęgnacja i dobre żywienie inwentarza żywego. Kozy angorskie są dość podatne na wąglika.Profilaktyka polega na corocznym szczepieniu zwierząt i regularnej dezynfekcji pomieszczeń. Angory i bruceloza są chore. Ta choroba jest niebezpieczna w przypadku przedwczesnych poronień, zmniejszonej wydajności. Zapobieganie polega na pozyskiwaniu żywego inwentarza, który został przebadany pod kątem tej choroby i posiada udokumentowane dowody.

Aby zapobiegać chorobom takim jak gruźlica, pryszczyca, listerioza, konieczne jest nie tylko kupowanie zdrowych zwierząt w dobrze prosperujących gospodarstwach, ale także poddawanie nowo przybyłych kwarantannie.

Jak wybrać dobrą kozę przy zakupie

Wybierając dorosłą kozę, ważne jest, aby sprawdzić jej uzębienie, aby sprzedawca nie poślizgnął się na starym zwierzęciu. Aby to zrobić, weź twardy krakers i daj go wybranej osobie. Młode zwierzę przeżuwa smakołyk w kilka sekund, a stare odwleka go przez długi czas.

Ważne jest sprawdzenie sierści zwierzęcia, rozsunięcie go w kilku miejscach. Skóra powinna być czysta, bez zadrapań, ran. Nie kupuj zwierzęcia, które ma zdeformowane kopyta pokryte matową warstwą rogową.

Zalecane