Ospa owiec i kóz: sposoby infekcji i objawy, metody leczenia i konsekwencje

Ospa owcza i kozy domowe są zwykle wysyłane na rzeź, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa. Szczepienia to jedyne lekarstwo na tę chorobę. Ospa jest przenoszona przez powietrze, zainfekowane cząsteczki i bezpośredni kontakt. Jeśli wypasasz zwierzęta na ogrodzonych pastwiskach, karmisz je domowym jedzeniem i czystą wodą, można uniknąć infekcji. Zakupione osobniki hodowlane sprowadzone z krajów azjatyckich najlepiej poddać miesięcznej kwarantannie.

Patogen

Ospa - choroba wirusowa kóz i owiec, objawiająca się gorączką i wysypką na skórze i błonach śluzowych.W Europie i Rosji choroba ta jest rzadka i epizodyczna tylko wtedy, gdy jest przynoszona przez osoby z krajów znajdujących się w niekorzystnej sytuacji. Ospa najczęściej atakuje zwierzęta w południowej Azji i północnej Afryce. Choroba ospy Variola ovina należy do grupy A, czyli szybko się rozprzestrzenia. Ospa powoduje ogromne szkody dla zwierząt gospodarskich. Z powodu choroby zwierzęta umierają, niektóre muszą być zmuszone do uboju.

Czynnikiem wywołującym chorobę jest wirus zawierający DNA. Należy do rodziny Poxviridae i rodzaju Capripoxvirus. Wirus charakteryzuje się stosunkowo dużymi rozmiarami, właściwościami epiteliotropowymi i zdolnością do tworzenia okrągłych wtrąceń w komórkach. Wiriony ospy mają złożoną strukturę. W środku mają rdzeń z rdzeniem w kształcie hantli zawierającym DNA. Otoczony jest kapsydem białkowo-lipidowym i błoną.

Wirus jest bardzo wytrwały. W wełnie odzyskanych zwierząt utrzymuje się przez dwa miesiące. Wewnątrz przez sześć miesięcy. W suchych skorupach ospy wirus utrzymuje się przez 4-5 lat.To prawda, że w ciągu zaledwie 20 minut umiera w temperaturach powyżej +55 stopni. Wirus jest wrażliwy na zasady i kwasy, formalinę, eter i chloroform, fenol i detergenty. Jedno zwierzę ospy w krótkim czasie (2-3 tygodnie) może zarazić całe stado. Okres inkubacji wynosi 4-12-21 dni. Śmiertelność - 5-10 owiec lub kóz na 100.

Główne drogi infekcji

Główne źródło infekcji - zwierzęta ospy. Wirus przedostaje się do organizmu kóz i owiec poprzez wdychane powietrze, a także poprzez kontakt z chorymi osobnikami. Rozprasza się wraz z wysychaniem i opadaniem skorupy ospy na całym terytorium. Rozprzestrzenianiu się infekcji ułatwia przenoszenie chorych zwierząt z niekorzystnych obszarów na dobrze prosperujące pastwiska. Wirus może być przenoszony przez paszę (trawę), skażoną paszę, ściółkę, środki transportu i pielęgnacji. Ospę mogą przenosić owady, które mają kontakt z chorymi zwierzętami.

Wrażliwość na wirusa zależy od rasy. Najbardziej podatne na ospę są owce o drobnym runie, podczas gdy owce grubowłose mają mniejszą zachorowalność. Stare zwierzęta chorują rzadziej niż młode. Jeśli chodzi o kozy, rasy mleczne i o drobnym runie są bardziej wrażliwe na wirusa. Najczęściej chorują osłabione zwierzęta trzymane w wilgotnych, zimnych i ciasnych pomieszczeniach.

Główne objawy

Wirus ospy jest przenoszony przez krwioobieg do skóry i błon śluzowych. W tych miejscach tworzą się ospy. Wysypka ospy przechodzi szereg kolejnych etapów. Na początku pojawiają się czerwonawe plamy, potem zamieniają się w grudki, które po kilku dniach wypełniają się żółtawą cieczą.

Wtedy zawartość ciemnieje, staje się ropna. Po kilku dniach ślady po ospie wysychają i tworzą strupy, które następnie odpadają.

Na samym początku choroby kozy i owce tracą apetyt, ich temperatura ciała nieznacznie wzrasta. U zwierząt pęcznieją powieki, pojawiają się wydzieliny z nosa i oczu.Chore owce i kozy oddychają z trudem, pociągają nosem. Na głowie, wokół oczu i ust, na genitaliach pojawia się wysypka na ospę. W ciężkich przypadkach ospy łączą się, wpływają na duże obszary skóry, w których rozwija się ropna infekcja. W ogniskach ospy zdarzają się nawet krwotoki. Dzięki lekkiemu procesowi ospy goją się, to znaczy zamieniają się w strupy, które następnie odpadają.

Choroba trwa zwykle 3-4 tygodnie. Ospie towarzyszą infekcyjne stany zapalne, choroby przewodu pokarmowego i płuc. Zwierzęta o słabej odporności umierają na sepsę. Owce i kozy, które chorują na łagodną ospę, wracają do zdrowia i stają się odporne na tę chorobę. To prawda, że mogą stać się nosicielami wirusa, który długo utrzymuje się w ich limfie, wełnie i skórze.

Środki diagnostyczne

Choroba jest diagnozowana głównie na podstawie obrazu klinicznego i danych laboratoryjnych. Do badań pobiera się zawartość śladów po ospie, zmienione obszary skóry. Przy niejasnym przebiegu choroby wykonuje się testy biologiczne. Ospę rozpoznaje się innymi metodami (elektronoskopia, RDP i RIF).

Jak leczyć ospę u kóz

Kiedy wykryte zostaną oznaki ospy, chore zwierzęta są oddzielane od stada. Dostają pożywne i lekkie pożywienie. Jodek potasu dodaje się do wody pitnej. Pacjenci otrzymują apteczne witaminy, minerały, immunostymulanty. Powikłania infekcyjne leczy się antybiotykami (penicyliną). Pockmarks na skórze są kauteryzowane jodem, zielenią brylantową, nadmanganianem potasu, środkami antyseptycznymi. Choroba ustępuje samoistnie po 20 dniach. Poważnie chore kozy i owce są zabijane.

Konsekwencje choroby

Zwierzęta, które chorowały w łagodnej postaci, otrzymują odporność na ospę przez 2 lata.Choroba w 5 procentach na 100 może prowadzić do śmiertelnych konsekwencji. Ospa jest bardzo niebezpieczna dla młodych zwierząt. Zwierzęta, które były chore, mogą mieć opóźnienia we wzroście i rozwoju. Zabrania się wykorzystywania mięsa ciężko chorych kóz i owiec do celów spożywczych. W przypadku podejrzenia ospy należy powiadomić lokalnego lekarza weterynarii.

Z reguły chore zwierzęta są natychmiast wysyłane na rzeź, a zdrowe szczepione. Szczepionka nie jest lekiem na ospę prawdziwą. Całe gospodarstwo domowe lub gospodarstwo jest poddawane kwarantannie przez 20-40 dni.

Zapobieganie

Jako środek zapobiegawczy, zdrowe zwierzęta są szczepione szczepionką formolową z wodorotlenkiem glinu. Po szczepieniu owce i kozy otrzymują odporność po 10 dniach, czyli ochronę przed ospą przez 6-12 miesięcy. Szczepionka nie ma działania leczniczego, a jedynie zapobiegawcze. Szczepienia można podawać zarówno zwierzętom dorosłym, jak i młodym. Szczepionka przeciw ospie jest całkowicie nieszkodliwa. Szczepionka jest przepisywana nawet kobietom, które urodziły, a ich młode z siarą otrzymają odporność na niebezpieczną chorobę wirusową.

Możesz zapobiec zarażeniu wirusem, jeśli nie wpuszczasz chorych owiec lub kóz na pastwiska. Zabronione jest kupowanie pasz, zbóż, pasz i osobników hodowlanych na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania. Wskazane jest trzymanie nowo zakupionych zwierząt przez 30 dni oddzielnie od głównego stada. Jeśli podejrzewa się ospę, zwykle są wysyłane na rzeź.

Pomieszczenia, w których trzymano chore owce lub kozy, muszą być dokładnie zdezynfekowane. Do dezynfekcji stosuje się wapno, roztwory zawierające chlor. Zwłoki zaleca się spalić w specjalnych krematoriach lub zakopać z dala od pastwisk.

Zabronione jest używanie do celów rolniczych bez dezynfekcji obornika chorych. Nie zaleca się spożywania mięsa odzyskanych owiec i kóz. Wełnę i skóry chorych zwierząt należy dezynfekować kwasami lub wysoką temperaturą. Lepiej od razu wysłać chorych na rzeź, a zwłoki spalić doszczętnie.Tak radykalny sposób radzenia sobie z ospą pomoże chronić resztę zwierząt gospodarskich przed infekcją i niebezpieczną chorobą.

Zalecane