Owce merynosów: charakterystyka rasy, kto wyhodował i co wiadomo, hodowla

Merinos są słusznie uważane za najlepsze owce wełniane. Owce merynosów posiadają najdelikatniejszą, miękką w dotyku wełnę, szeroko stosowaną w przemyśle tekstylnym. Rasa należy do delikatnego runa, sierść zwierzęcia jest znacznie cieńsza niż włos ludzki, przylegają do siebie, tworząc grube runo. Nie ma trudności w pielęgnacji i utrzymaniu merynosów, a produkty owcze dzięki ich zapotrzebowaniu szybko się zwracają.

Pochodzenie rasy

Merino to rasa stworzona przez selekcję w XIII wieku w królestwie hiszpańskim. Rasa została uzyskana w wyniku krzyżowania owiec sprowadzonych z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej.Merynosy były uważane za skarb narodowy, w XVIII wieku rząd królewski wprowadził surowy zakaz eksportu cennych zwierząt poza stan, a nieposłuszeństwo było karane śmiercią.

Pod koniec XVIII wieku, kiedy królestwo hiszpańskie zostało osłabione w wyniku wojny z Wielką Brytanią, zakaz został zniesiony. I natychmiast zaczęto transportować owce do innych krajów. W każdym kraju Merynosów dobierano lokalne rasy w celu uzyskania osobników o lepszych cechach. Tak więc rasa nabyła wiele odmian.

Teraz istnieją następujące odmiany merynosów:

1. Australijska - średniej wielkości owce, charakteryzujące się dużą wełnistością. Jeden taran daje 10-12 kg runy.
2. Wyborczy - odmiana hiszpańska. Zaletą rasy jest ultra cienka wełna, wadą jest wybredność owiec do warunków przetrzymywania.
3. Negretti - owce selekcji niemieckiej. Ciało pokryte jest fałdami, dzięki czemu wydajność jest wyższa. Ale jakość runy nie jest tak wysoka, jak w przypadku australijskich odpowiedników.
4. Ramboulier to odmiana francuska. Zwierzęta wyróżnia długa sierść i dobry stan zdrowia.
5. Merynosa Mazaevsky to odporne owce przystosowane do warunków klimatycznych naszego kraju. Zostały wyhodowane w XIX wieku przez rosyjskiego hodowcę Mazaeva. Wadą rasy jest słaby szkielet.
6. Novokavkazsky typ merynosów jest wynikiem skrzyżowania owiec Mazaevsky'ego i francuskiego. Zwierzęta mają silną odporność i miękką w dotyku sierść.
7. Typ sowiecki - wynik kojarzenia merynosów nowokawkazskich i francuskich. Odmiana jest popularna wśród rolników z Wołgi, Uralu, Syberii.

Charakterystyka i opis rasy

Merino to silne zwierzę o mocnym kośćcu, harmonijnej budowie i prawidłowym ustawieniu kończyn. Głowa barana ozdobiona jest spiralnie skręconymi, wydrążonymi wewnątrz rogami. Niektóre odmiany mają fałdy skórne na szyi i klatce piersiowej.

Merinos są duże lub średnie. Waga samców sięga 100-120 kg, rekord to 148 kg. Suki ważą mniej - 50-55 kg, maksymalna możliwa waga to 95 kg.

Wełna merynosów jest biała, ale wydobywający się tłuszcz sprawia, że staje się żółtawa. Włosy są najcieńsze (15-25 mikronów), osiągają 8-9 cm długości u samców, 7,5-8,5 cm u samic, gęsto przylegające do siebie. Sierść całkowicie zakrywa ciało, jedynie kufa jest odsłonięta. Przez rok od samca otrzymuje się 10-12 kg runa (rekord - 28 kg), od samicy - 6-7 kg (rekord - 9,5 kg).

Dlaczego wełna Merino jest uważana za elitarną

Wełna merynosów jest droga i jedna z najpopularniejszych w produkcji tekstyliów. Okazuje się delikatna, ciepła, przyjemna w dotyku włóczka. Kosmki tkaniny są kręte, sprężyste, dzięki czemu nie zatrzymują brudu. A substancje zawarte w owczej wełnie działają antyseptycznie.

Produkcja jest prawie bezodpadowa. 1 kg wełny daje 1 kg włókna. Miękkość włókien wełnianych jest 3 razy większa niż jedwabiu, a elastyczność 5 razy większa niż bawełny. Produkty Merino są popularne, ponieważ:

• nie kłuć skóry;
• nie wchłania potu i zapachów;
• nie wchłania wilgoci;
• oddychający;
• nie schładzaj ciała zimą, nie daj się pocić latem;
• łatwe do prania;
• nie stań się wylęgarnią patogenów;
• nie powoduje reakcji alergicznej;
• łatwe do kolorowania;
• serwuj przez długi czas bez utraty jakości.

Znane są przypadki pozytywnego wpływu wyrobów wełnianych na zdrowie człowieka, łagodzą one ból przy reumatyzmie i rwie kulszowej.

Zalety i wady

Plusy i minusyprzedstawiciele rasy nie są kapryśni, nie wymagają starannej pielęgnacji i konserwacji;produktywne, dają dużo wysokiej jakości wełny, poszukiwanej na światowym rynku tekstylnym;nie potrzebujesz specjalnej diety;latem radzą sobie z paszą pastwiskową;szybko dostosowują się do warunków klimatycznych i pogodowych;można trzymać na zewnątrz pod baldachimem przez cały rok;samice są płodne, rodzą 2-4 jagnięta.gęsta wełna jest podatna na uszkodzenia pasożytnicze;merynosy są podatne na wilgoć, wełna intensywnie wchłania wilgoć, zaczyna gnić.

Wymagania dotyczące konserwacji i pielęgnacji

Merinos nie są kapryśne w pielęgnacji i konserwacji. Jako stodoła wykorzystuje się suche, wentylowane pomieszczenie, ciepłe w miesiącach zimowych, nie gorące latem.Nie powinno być przeciągów. Możesz zostawić glinianą podłogę, możesz zrobić podłogę z gliny lub deski. Zagroda jest dopasowana do zawietrznej ściany budynku. W miejscach, gdzie okres zimowy jest mroźny, w środku budują izolowaną konstrukcję z baldachimem - szklarnię, gdzie temperatura powinna wynosić +12°C.

Norma przestrzeni dla dorosłego tryka wynosi 2 m², dla samicy - 1,5 m², dla macicy z jagnię - 2,5 m², na cielę - 0,8-1 m².

Merynosy są strzyżone raz w roku, na wiosnę. Do strzyżenia buduje się platformę o boku 1,5 m, pokrytą grubą ceratą. W dniu poprzedzającym zabieg zwierzęta są utrzymywane w strajku głodowym, nie wolno im nawet pić, w przeciwnym razie strzyżenie może doprowadzić do pęknięcia jelit. Nie tnij mokrej wełny, musi wyschnąć. Podczas strzyżenia owce nie powinny leżeć na brzuchu. Wełna jest starannie usuwana w cały polar.

Owce merynosów są kąpane 2 razy w roku: 3 tygodnie po strzyżeniu wiosennym iw lecie.Na pływanie wybierany jest ciepły dzień. Owce są prowadzone przez 10-metrowy wykop z łagodnym wyjściem, wypełniony roztworem dezynfekującym. Poziom wody nie powinien być wyższy niż szyja zwierzęcia. Niektóre gospodarstwa używają pryszniców do dezynfekcji owiec.

Owcze kopyta są regularnie czyszczone, z zagłębień wykopuje się nagromadzone zabrudzenia, zrogowaciałą część tnie się sekatorami 4 razy w roku, starając się nie dotykać żywej tkanki. Nie dotykaj kopyt matek w późnej ciąży, mogą one poronić z powodu stresu.

Dieta owiec

W miesiącach wiosennych owce żywią się trawą, paszami treściwymi, sianem, słonym kamieniem są odpowiednie jako źródło minerałów. Nie możesz dawać silosów. W okresie letnim dieta jest podobna, zwiększa się tylko porcja trawy i zmniejsza się zawartość paszy treściwej. Jesienią owce otrzymują pozostałą trawę, siano, sól i warzywa są dodawane do diety. Zimą zwierzęta żywią się sianem, wysokiej jakości kiszonką, mieszanką paszową, warzywami i roślinami okopowymi oraz liżą kamień solny.

Jagnię bez matki jest karmione mlekiem krowim lub kozim z suplementami witaminowymi przez okres do 3 miesięcy.

Merynosy są wypasane od wiosny do późnej jesieni. Zasady wypasu są przedstawione w tabeli.

LatoJesień owce są wypasane od 6 rano do południa, a następnie wysyłane pod szopę, wypas trwa od 16 do zmierzchu

Wiosna	rozpoczyna się pod koniec kwietnia kiedy trawa jest wyższa o 8 cm, a rosa szybko wysycha od porannego słońca, w przeciwnym razie wełna zmoknie, zacznie gnić, a owce przeziębią się
zwierzęta są wypędzane o świcie, od 11:00 do 17:00 stado trzymane jest w cieniu, wypas trwa do 22:00

Cechy reprodukcji

Do krycia odgadują czas, aby potomstwo urodziło się wczesną wiosną, kiedy nie ma już chłodów, a trawa jest wystarczająco wysoka.Są merynosy, które ukończyły 2 lata. Para zostaje na ogrodzonym terenie na 2 dni. Jeśli zasięg nie nastąpił, krycie powtarza się po pół miesiącu. Aby rozwiązać problemy hodowlane, praktykuje się sztuczne zapłodnienie, plemniki baraniny są wstrzykiwane strzykawką weterynaryjną do pochwy samicy.

Macica rodzi 20-22 tygodnie po zapłodnieniu. Pożądana jest obecność weterynarza. Zwykle poród w Merinos jest bezproblemowy, ale czasami trzeba rozerwać rękoma worek owodniowy i usunąć młode. Po 15-20 minutach jagnię wstaje, szukając wymion matki.

Częste choroby

Merinosy są odporne i rzadko chorują. Są wrażliwe tylko na wilgoć. Jeśli trzymasz je w wilgotnym pomieszczeniu, połóż je na zroszonej trawie, wtedy przeziębienia są nieuniknione. Przy złej jakości opiece w ciepłym okresie owady pasożytnicze osadzają się w grubej wełnie owiec, dlatego rolnicy muszą stale prowadzić środki zapobiegawcze i terapeutyczne: kąpać zwierzęta, stosować środki dezynfekujące.

Przerośnięte owcze kopyta są podatne na gnicie. Zapobieganie - regularna zmiana pościeli, sprzątanie obory. Zaleca się cotygodniowe kąpiele racic w 15% roztworze soli.

Firma hodowlana merynosów

Hodowla owiec to dochodowy biznes. Wełna merynosów ma przyzwoitą cenę i zawsze będzie poszukiwana. Oprócz wełny możesz sprzedawać mięso młodych osobników, jest smaczne i delikatne.

Ile możesz sprzedać wełny merynosów, zależy od kraju, w którym znajduje się producent. Najniższe ceny w krajach WNP. W Australii i krajach zachodnich, gdzie siła nabywcza jest wyższa, wełna jest droga i uważana za selektywną. Jeden motek o wadze 50 gramów kosztuje 15 dolarów, za wełniany koc trzeba będzie zapłacić od 50 do 250 dolarów.Ale cena odpowiada jakości.

Zalecane